Με επιτυχία στέφθηκε το 31ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στην Καβάλα, αναδεικνύοντάς το για άλλη μια φορά σε κορυφαίο πολιτικό - πολιτιστικό γεγονός της πόλης. Η ανταπόκριση της νεολαίας στο κάλεσμα της ΚΝΕ έδωσε την καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς που εδώ και καιρό κάνουν τα πάντα για να αμαυρώσουν το Φεστιβάλ και τη νεολαία του ΚΚΕ.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε με το συγκρότημα της ΠΚΣ, συνεχίστηκε με το θεατρικό «Για ένα κομμάτι ψωμί δε φτάνει μόνο η δουλιά» από την καλλιτεχνική ομάδα της ΚΝΕ και το Θέατρο Σκιών «Ο Καραγκιόζης... αριστερός ψάλτης». Εγινε ομιλία από τον γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ Θέμη Γκιώνη, παρουσιάστηκε αφιέρωμα στο Εργατικό Κίνημα της Καβάλας από την Κ. Χατζηγιάννη, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου «Αριστον» της ΓΣΕΕ, αφιέρωμα στον Γ. Ρίτσο και ακολούθησε ρεμπέτικο γλέντι.

Κατά την ομιλία του ο γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Θέμης Γκιώνης επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι ο ιμπεριαλισμός έχει ανάγει σε επιστήμη το πώς θα εξασφαλίσει περισσότερα κέρδη για να κερδίσει τη μάχη του σήμερα, αλλά στοχεύει να διαιωνίσει την κυριαρχία του και για το μέλλον. Προϋπόθεση γι' αυτό, όπως είπε, είναι να κερδίσει τη νεολαία και το επιδιώκει με το να παίρνει ο νέος μάθημα υποταγής στο χώρο δουλιάς, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στο στρατό, στη «βαριά βιομηχανία» του πολιτισμού και του ελεύθερου χρόνου. Το ΚΚΕ, σημείωσε, επιβεβαιώνοντας τη νεανική φυσιογνωμία του Κόμματος, παίρνει την ευθύνη του για τη νεολαία και πραγματοποιεί μία σοβαρή δουλιά για τα προβλήματα της νεολαίας, για το παρόν και το μέλλον της. Για τη στήριξη της ΚΝΕ, όπως είπε, το ΚΚΕ επεξεργάστηκε ένα πλαίσιο δράσης που φέρνει στο επίκεντρο τις διεκδικήσεις της νεολαίας, που έχουν άμεση σχέση με τα ίδια τα αιτήματα της σύγχρονης λαϊκής οικογένειας, υπογραμμίζοντας: «Η αναζωογόνηση του νεολαιίστικου κινήματος, η ενιαία δράση στο πλάι της εργατικής τάξης, δεν είναι μία μικρή υπόθεση, αποτελεί καθοριστικό σημείο για το πού θα γείρει η πλάστιγγα της πάλης ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό». Τόνισε, ωστόσο, ότι οι μηχανισμοί του ιμπεριαλισμού προσπαθούν να πείσουν τη νεολαία να φορέσει τις αλυσίδες συνειδητά, εξαπολύοντας επίθεση αντιδραστικών ιδεολογημάτων (π.χ. ότι φταίει ο νέος που δεν προσπάθησε για να μην είναι άνεργος κλπ.). Ο γραμματέας της ΚΝΕ κάλεσε τη νεολαία να αποκρούσει την ιδεολογική επίθεση του ιμπεριαλισμού και να αναρωτηθεί ποιο είναι πραγματικά ρεαλιστικό για τη ζωή της, αναφερόμενος σε βασικές πτυχές και δικαιώματα της ζωής σε αντιπαράθεση με αυτά που θέλει το σύστημα του ιμπεριαλισμού να επιβάλει.

Σε άλλο σημείο τόνισε: «Σήμερα δε φτάνει μόνο να αναχαιτίζεις, να παλεύεις, να περιορίσεις τη χασούρα. Χρειάζεται το εργατικό λαϊκό κίνημα να έχει τη δική του στρατηγική. Δε φτάνει μόνο αγώνας, χρειάζεται αυτός ο αγώνας να πολιτικοποιείται, να αποκαλύπτει το ενιαίο της επίθεσης, την πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου, χρειάζεται να φωτίζει με κάθε τρόπο το πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Πρέπει να μπει στο στόχαστρο το ζήτημα της εξουσίας: το ποιος κάνει κουμάντο στην παραγωγική βάση της χώρας κρίνει και το ποιον ωφελεί αυτή η πολιτική. Αυτό το σύστημα, ο ιμπεριαλισμός, γεννά και τα ελπιδοφόρα για τους λαούς στοιχεία: την ώρα που αυξάνει τις ανάγκες και μάλιστα με στρεβλό τρόπο, η ικανοποίηση αυτών των αναγκών συμπιέζεται». Αφού ανέπτυξε την πρόταση του ΚΚΕ, συμπλήρωσε: «Η κοινωνικοπολιτική αυτή συμμαχία είναι αυτή που θα επιβάλει ότι το σύστημα αυτό δεν παίρνει ρετουσάρισμα και επιδιορθώσεις, αλλά ανατροπή, βάζοντας σε ημερήσια διάταξη το ποιος πρέπει να κάνει κουμάντο. Η λαϊκή εξουσία και οικονομία είναι η μόνη ρεαλιστική προοπτική για τα συμφέροντα του λαού, γιατί απαντά και για το σήμερα και για το αύριο, λύνει μια και καλή το ζήτημα της εξουσίας, φέρνει στην εργατική τάξη και τους συμμάχους της το νέο κόσμο».