Ανάλογο «αλαλούμ» επικρατεί και με την επιστροφή του 38δραχμου στους βαμβακοπαραγωγούς. Επειδή το ποσό που ανέλαβε να δώσει, πριν τρεις μήνες, ως διευκόλυνση, η Αγροτική Τράπεζα πρέπει, στον κοινοτικό έλεγχο, να εμφανίζεται στα βιβλιάρια των αγροτών, ο ΟΠΕΚΕΠΕ το πρόσθεσε ξανά στο λογαριασμό τους, χωρίς να ενημερώσει την ΑΤΕ. Μόλις η τράπεζα το αντελήφθη δεν επέτρεπε την ανάληψη των χρημάτων από τους δικαιούχους, οι οποίοι κι έμειναν με τη χαρά ότι θα έπαιρναν διπλάσια!
Βεβαίως, όλα αυτά δεν είναι και τόσο τυχαία, καθώς αποσκοπούν να εκνευρίσουν τους αγρότες, για να τα «μουντζώσουν» και να φύγουν από το αγροτικό επάγγελμα και να προχωρήσει, πιο γρήγορα, η πολιτική ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς.
Μπορεί το στοιχείο να προκαλεί εντύπωση, αλλά ήταν αναμενόμενο. Αλλωστε, όσο άδικα και άνισα μοιράζεται ο παραγόμενος κοινωνικός πλούτος - ελέω καπιταλισμού και εκάστοτε κυβερνώντων - άλλο τόσο άνιση θα ήταν και η κατανομή των ακινήτων. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομίας, όπως αυτά προκύπτουν από τις δηλώσεις Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, το ένα τρίτο της συνολικής αξίας των ακινήτων στην Ελλάδα ανήκει σε 7.864 μεγαλοϊδιοκτήτες, οι οποίοι, μάλιστα, κατοικούν σε τρεις περιοχές της Αττικής, στο Ψυχικό, στην Κηφισιά και στη Γλυφάδα. Με άλλα λόγια, το 33% της συνολικής αξίας των ακινήτων κατέχεται από το 0,071% του συνολικού πληθυσμού.
Και μετά, μερικοί απορούν, γιατί μιλάμε για ολιγαρχία του πλούτου...
Καυχάται η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης ότι, με δική της παρέμβαση, πείστηκαν οι φρουτοβιομήχανοι να δώσουν ένα λεπτό παραπάνω στην τιμή των ροδάκινων. Επιπλέον, υπόσχεται ότι θα δοθούν άλλα δύο λεπτά κατά κιλό από το Λογαριασμό Απασχόλησης, Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΛΑΕΚ), με τη συμφωνία και του υπουργού Απασχόλησης.
Κατ' αρχάς, αποτελεί εμπαιγμό σε βάρος των ροδακινοπαραγωγών το ένα λεπτό που δέχτηκαν να δώσουν οι «γενναιόδωροι» βιομήχανοι, όταν φέτος η τιμή του προϊόντος είναι πολύ χαμηλότερη από πέρσι και δεν καλύπτει καν το κόστος παραγωγής. Αλλά, ποιος είπε στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ότι μπορεί να δώσει λεφτά από το ΛΑΕΚ στους φρουτοβιομήχανους - διότι αυτούς επιχορηγεί στην πραγματικότητα η κυβέρνηση - κάνοντας «μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα»; Τα χρήματα αυτού του λογαριασμού προέρχονται, κυρίως, από ειδικές κρατήσεις που γίνονται από τους εργαζόμενους και μόνο γι' αυτούς πρέπει να προορίζονται.
Βεβαίως, δεν είναι η πρώτη φορά που λεφτά του ΛΑΕΚ πάνε στους φρουτοβιομήχανους. Το 2003 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τους έδωσε 10 δισ. δρχ., επειδή είχαν μειωθεί τα κέρδη τους, λόγω των ζημιών που είχε προκαλέσει ο παγετός στην παραγωγή φρούτων και πέρσι η κυβέρνηση της ΝΔ τους έδωσε κι άλλα για ν' απορροφήσουν την παραγωγή...
Σε λίγες μέρες βγαίνουν τα αποτελέσματα των εισαγωγικών εξετάσεων και το πρώτο πρόβλημα που θα αντιμετωπίζουν οι γονείς των παιδιών, που θα εισαχθούν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ διαφορετικών πόλεων από τους τόπους κατοικίας τους, είναι η ανεύρεση σπιτιού για ενοικίαση. Δεν είναι μόνο η δυσκολία να βρει κάποιος σπίτι όπου κι όπως το θέλει που δημιουργεί το μεγάλο άγχος στη λαϊκή οικογένεια, είναι και η μεγάλη ακρίβεια στα ενοίκια. Η συντήρηση ενός ακόμα σπιτιού για τον μισθωτό και τον επαγγελματοβιοτέχνη της πόλης και τον μικρομεσαίο αγρότη του χωριού απαιτεί μεγάλα, πρόσθετα, έξοδα, τα οποία οι περισσότεροι δεν μπορούν να αντέξουν.
Οι κυβερνήσεις αδιαφορούν για το πρόβλημα - τα 1.000 ευρώ ετησίως που δίνονται και, μάλιστα, όχι σε όλους τους φοιτητές, αλλά με προϋποθέσεις και όρους, αποτελούν ψίχουλα - και, δυστυχώς, ούτε τα πανεπιστήμια, ούτε ακόμη και το φοιτητικό κίνημα ασχολούνται, όσο και όπως θα έπρεπε, με αυτό...
Σε χυδαία υβριστική επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ προχώρησε ο πρόεδρος της κοινότητας Καρυάς του Νομού Λάρισας, Κ. Δάσιος, επειδή αυτό δεν παρέμβηκε στο παράρτημα Λάρισας της ΠΕΑΕΑ, πιέζοντάς το να βάλει την Κοινότητα συνδιοργανωτή σε αντιστασιακή εκδήλωση! Ο κοινοτάρχης, αφού στην αρχή έβαλε αντιστασιακούς να τηλεφωνούν στη ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ, μεταφέροντας την αξίωσή του, στη συνέχεια πήρε ο ίδιος τον Τάσο Τσιαπλέ, Γραμματέα της ΝΕ και μέλος της ΚΕ του Κόμματος, απειλώντας ότι δε θα επιτρέψει στο παράρτημα της ΠΕΑΕΑ να πραγματοποιήσει την εκδήλωση!! Στην απάντηση του Τ. Τσιαπλέ ότι αυτό θυμίζει εποχές του «αποφασίζουμε και διατάσσουμε» και να μην ανακατεύεται με την ΠΕΑΕΑ, ο «νταής» κοινοτάρχης εξαπέλυσε χυδαία υβριστική επίθεση στο πρόσωπο του Γραμματέα της ΝΕ, που μόνο ως «πολιτική αλητεία» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.
Σε ανακοίνωση - καταγγελία η ΝΕ Λάρισας επισημαίνει ότι αυτή η επίθεση δεν είναι προσωπική, αλλά ενάντια στο ΚΚΕ και υπογραμμίζει: «Το ΚΚΕ δεν αποδέχεται απειλές από κανέναν, ούτε από στοιχεία που δεν έχουν κανέναν φραγμό και αναστολή, παρότι υπηρετούν δημόσια αξιώματα. Ντροπή του, ας τον κρίνουν οι χωριανοί του για το ήθος του και τις πρακτικές του».
Πρώτιστο μέλημα του Σινγκχ όμως δεν είναι η απόδοση δικαιοσύνης, αλλά το να διασωθεί η κυβέρνησή του -καθώς το κόμμα Μπαρατίγια Τζανάτα (που βρήκε την ευκαιρία να πάρει τη ρεβάνς μετά το σάλο που είχε προκαλέσει η σφαγή τουλάχιστον 2.200 μουσουλμάνων στο Γκουζάρατ το 2002) επιχειρεί να την ανατρέψει και να επανέλθει πανηγυρικά στην εξουσία.
Η επιβίωση της σημερινής κυβέρνησης αποτελεί, για τον Σινγκχ, «αναγκαιότητα» προκειμένου να μην επανέλθει στην εξουσία ένας συνασπισμός δυνάμεων η ηγεσία του οποίου αποτελείται μεταξύ άλλων από μουσουλμανοφάγους, θαυμαστές του Χίτλερ και υποστηρικτές της θέσης ότι τα προβλήματα στις διμερείς σχέσεις με το Πακιστάν μπορούν να λυθούν με έναν ωραίο πυρηνικό πόλεμο.
Ομως, εξαιρουμένης της θεωρίας περί hindutva, του «καθαρού» εθνικοφυλετικά κράτους, οι πολιτικές των δύο ινδικών κομμάτων εξουσίας μοιάζουν όλο και περισσότερο. Οι συγκρούσεις των κομμάτων της Αριστεράς με το Κογκρέσο και τον Σινγκχ γίνονται όλο και πιο συχνές: Οι ακολουθούμενες πολιτικές στο εσωτερικό και στο εξωτερικό υπαγορεύονται από νεοφιλελεύθερες και ιμπεριαλιστικές προτεραιότητες...
Παρά το γεγονός ότι η «Διαλεκτική της Φύσης» έμεινε ατέλειωτη και μερικά από τα μέρη της έχουν χαρακτήρα προκαταρκτικών σχεδίων και αποσπασματικών σημειώσεων, το έργο αυτό παρουσιάζει ένα ενιαίο σύνολο, που η ενότητά του στηρίζεται στις βασικές ιδέες και στην αρμονία του σχεδίου. Ο Ενγκελς δίνει στη «Διαλεκτική της Φύσης» μια φιλοσοφική γενίκευση των επιστημονικών πορισμάτων της επιστήμης της εποχής του. Προσεγγίζοντας τη φύση σαν υλιστής και διαλεκτικός, την απεικονίζει σαν ενιαίο και άπειρο όλον, σαν την «καθολική εκλεκτική αλληλοσύνδεση», σαν την ιστορική διαδικασία της ανάπτυξης της ύλης. Αποδείχνει ότι το κάθε τι στη φύση γίνεται διαλεκτικά και ότι, επομένως, η υλιστική διαλεκτική είναι η μόνη μέθοδος που επιτρέπει να γνωρίσουμε τη φύση.
Ενα βιβλίο απαραίτητο σε κάθε μαρξιστή - λενινιστή, δυνατό όπλο στον αγώνα ενάντια στις ιδεαλιστικές και μυστικιστικές θεωρίες των ιδεολόγων του καπιταλισμού. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».