Ιδιωτικοποίηση όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, κατηγοριοποίηση σχολείων και ανωτάτων ιδρυμάτων, δημιουργία αμόρφωτου - ευέλικτου εργατικού δυναμικού, είναι το εκπαιδευτικό μοντέλο που οραματίζεται το ΠΑΣΟΚ. Ενα όραμα «βγαλμένο» μέσα από τα «όνειρα» του κεφαλαίου για αυριανούς εργαζομένους υποταγμένους και πειθήνιους, από νωρίς προσαρμοσμένους στους νόμους της αγοράς. Τους στόχους του ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία παρουσίασαν χτες σε συνέντευξη Τύπου η Μαρία Δαμανάκη, υπεύθυνη του Τομέα Παιδείας και Πολιτισμού του Πολιτικού Συμβουλίου, ο Ανδρέας Λοβέρδος, συντονιστής του Τομέα Μορφωτικών Υποθέσεων της κοινοβουλευτικής ομάδας και η Συλβάνα Ράπτη, γραμματέας του Τομέα Παιδείας και Πολιτισμού.

Πρώτος στόχος του ΠΑΣΟΚ είναι να μπει τέλος στο «κρατικιστικό συγκεντρωτικό εκπαιδευτικό σύστημα» και εκπαιδευτικές αρμοδιότητες και πόροι να «περνούν στην περιφέρεια». Ζητούν η χρηματοδότηση της Παιδείας να πάει στο 5% του ΑΕΠ, με το 40% των ευρωπαϊκών κονδυλίων του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.

Στις περιφέρειες προτείνουν να συγκροτηθούν «ειδικά εκπαιδευτικά συμβούλια» που θα είναι αρμόδια για όλα: διορισμούς εκπαιδευτικών, πρόγραμμα σπουδών, επιλογή και αξιολόγηση εκπαιδευτικού υλικού και ανάπτυξη «διαδικασιών κοινωνικής λογοδοσίας». Οπου «κοινωνική λογοδοσία» εννοούν «αξιολόγηση» όχι βέβαια από την κοινωνία, αλλά από τους επιχειρηματίες που χρηματοδοτούν, επιβάλλουν, άρα και ελέγχουν το μοντέλο που επιθυμούν.

Αυτό οδηγεί άμεσα σε κατάργηση του ενιαίου αναλυτικού προγράμματος στα σχολεία και κατηγοριοποίηση ανάλογα με τον «πλούτο» της περιφέρειας, της πόλης, της γειτονιάς και, τελικά, της κάθε οικογένειας. Τα μόνα μαθήματα που εκτιμά το ΠΑΣΟΚ ότι πρέπει να διδάσκονται παντού είναι: Ελληνικά, Αγγλικά, βασικά μαθηματικά και υπολογιστές. Τα υπόλοιπα, όποιο σχολείο έχει τους πόρους και τους χορηγούς, ας τα διδάξει... Εξάλλου με την κατοχύρωση της διά βίου μάθησης, οι απόφοιτοι ό,τι και να 'χουν διδαχτεί θα χρειαστεί πολλές φορές στη ζωή τους να ξανακάτσουν στα θρανία, να πληρώσουν για να πάρουν... άλλη μια μερίδα ψευτογνώσεων, που το περιεχόμενό τους θα υπαγορεύεται από τις πρόσκαιρες ανάγκες των επιχειρήσεων.

Και, βέβαια, η μεταφορά αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει ήδη δείξει αποτελέσματα: Αύξηση δημοτικών τελών, δανεισμός, ιδιωτικές εταιρίες που αναλαμβάνουν κομβικές υπηρεσίες και χώρους των δήμων και γενικά όλο και μεγαλύτερα οικονομικά βάρη στους δημότες.

Με άλλα λόγια, το ΠΑΣΟΚ οραματίζεται ένα εκπαιδευτικό σύστημα με χρηματοδότηση ιδιωτική, ευρωπαϊκή (δηλαδή με ημερομηνία λήξης που για να συνεχιστεί θα μετατραπεί σε ιδιωτική) και βέβαια μεγαλύτερη επιβάρυνση στο πορτοφόλι της λαϊκής οικογένειας είτε με τροφεία, είτε δίδακτρα, είτε δημοτικά τέλη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι ταξικοί φραγμοί θα ενταθούν.

Οι στόχοι του ΠΑΣΟΚ δε διαφέρουν σε τίποτα από την πολιτική που ήδη εφαρμόζει η ΝΔ, γι' αυτό και η μοναδική κριτική του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση αφορούσε ...καθυστερήσεις κι όχι επί της ουσίας διαφωνία με όσα αντιλαϊκά και αντιεκπαιδευτικά μέτρα έχουν περάσει.

Στοιχεία για τη δραματική κατάσταση της Ειδικής Αγωγής στη χώρα μας, για τους αποκλεισμούς των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ) από την εκπαίδευση έδωσαν χτες στη δημοσιότητα η ηγεσία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΕΣΑΕΑ) και του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής (ΠΕΣΕΑ). Απέφυγαν όμως επιμελώς να κατονομάσουν τους υπεύθυνους για αυτή την κατάσταση - που δεν είναι άλλοι απ' τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - και επιχείρησαν να συγκαλύψουν τις δικές τους ευθύνες, αλλά και τη σύμπλευσή τους με την κυρίαρχη πολιτική.

Στη συνέντευξη οι δυο οργανώσεις υπογράμμισαν ότι τα περισσότερα ειδικά σχολεία παραμένουν κλειστά, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών με αναπηρίες παραμένουν εκτός εκπαιδευτικού συστήματος, εξαιτίας της έλλειψης προσβασιμότητας, της έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού, κατάλληλων μέσων μεταφοράς, της βαρύτητας της αναπηρίας. Βάσει στοιχείων του υπουργείου Παιδείας που παρουσιάστηκαν στη συνέντευξη, στη χώρα μας υπάρχουν 180.000 - 200.000 παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, αλλά οι μαθητές που φοιτούν σε δημόσια ειδικά σχολεία, τάξεις και τμήματα ένταξης σε σχολεία γενικής εκπαίδευσης, είναι μόλις 19.000, δηλαδή μόνο το 9%. Απ' τα 510 Τμήματα Ενταξης που μελετήθηκαν σε έρευνα της ΠΕΣΕΑ τα 412 (ποσοστό 80,78%) στεγάζονται σε ακατάλληλες και ανεπαρκείς αίθουσες. Απ' τα 50 ειδικά σχολεία της έρευνας (ειδικά νηπιαγωγεία, εργαστήρια κλπ.) τα 40 (ποσοστό 80%) στεγάζονται σε ακατάλληλα κτίρια, με ανεπαρκείς αίθουσες και περιορισμένης χωρητικότητας αυλές.

Μετά από αυτά όμως, οι οργανώσεις «φωτογράφισαν» ως υπεύθυνη γι' αυτή την κατάσταση την κοινωνία που αντιμετωπίζει ρατσιστικά τους ανθρώπους με αναπηρία (;!), ενώ δεν είχαν καμία πρόταση για αγώνα ή κάποια διέξοδο, αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα προβλήματα δε λύνονται στα πλαίσια της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Σ' αυτές τις συνθήκες και η συνεργασία της ηγεσίας της ΠΕΣΕΑ με την ΕΣΑΕΑ, αποτελεί απλώς το αριστερό άλλοθι της ΕΣΑΕΑ, προκειμένου να εμφανιστεί ότι βγαίνει απ' την απομόνωση και να συνεχίσει πιο αποτελεσματικά τη χειραγώγηση των αναπήρων και των οικογενειών τους.

Τη θέση της διαχώρισε στη συνέντευξη με δήλωσή της η Γεωργία Ελευθεράκη, μητέρα παιδιού με ειδικές ανάγκες, ειδική παιδαγωγός και μέλος του ΔΣ του ΠΕΣΕΑ. «Η κατάσταση αυτή δε θα είχε πάρει τέτοιες διαστάσεις αν οι κυβερνήσεις δεν είχαν τη στήριξη των ηγεσιών του συνδικαλιστικού κινήματος που ιδιαίτερα στο χώρο των ΑμΕΑ επιβάλλεται με χίλιες δυο απαράδεκτες μεθοδεύσεις νόθευσης και καθυπόταξης», τόνισε. Και υπογράμμισε την ανάγκη οι ανάπηροι και οι οικογένειές τους να απομονώσουν τις συμβιβασμένες ηγεσίες και να αγωνιστούν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, για δημόσια και δωρεάν Ειδική Αγωγή, αλλά και Υγεία και Πρόνοια με απαγόρευση της επιχειρηματικής δράσης.

Τις τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, υποδομές και βιβλία, κατήγγειλαν χθες, για άλλη μια φορά, οι εκπρόσωποι των Εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών και κατηγόρησαν την κυβέρνηση, που είναι υπεύθυνη για την πολιτική υπονόμευσης της δημόσιας Παιδείας. Είναι γνωστό, όμως, ότι γι' αυτήν την κατάσταση, ευθύνες έχουν και οι πλειοψηφίες των Ομοσπονδιών, που αφήνουν στο απυρόβλητο την ουσία της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, περιορίζοντας τις ανάγκες εκπαίδευσης και εκπαιδευτικών σε κοκορομαχίες για δευτερεύοντα ζητήματα, ενώ εξαντλούνται σε αγωνιστικά πυροτεχνήματα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσαν χθες στη δημοσιότητα, σε κοινή συνέντευξη Τύπου, οι εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ κάνουν λόγο, «με μετριοπαθείς υπολογισμούς», για 7.200 κενά εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Συγκεκριμένα, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, μετά και τους τελευταίους διορισμούς αναπληρωτών (1.000 δάσκαλοι και 255 νηπιαγωγοί), οι οποίοι ακόμη δεν έχουν αναλάβει υπηρεσία, αυτή τη στιγμή χάνονται 20-25.000 διδακτικές ώρες την ημέρα, καθώς λείπουν 4.260 εκπαιδευτικοί (2.150 δάσκαλοι, 950 νηπιαγωγοί, 500 αγγλικής γλώσσας, 400 φυσικής αγωγής, 260 μουσικοί) και 8.000 περίπου εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων από τα ολοήμερα σχολεία.

Καθυστέρηση παρατηρείται και στην παράδοση των διδακτικών βιβλίων, αφού πολλά βιβλία δεν έχουν αποσταλεί ακόμη (!) σε αρκετές περιοχές της χώρας. Την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση, σύμφωνα με τους εκπροσώπους της ΔΟΕ, έρχεται να καθηλώσει ακόμη περισσότερο η μεγάλη μείωση του αριθμού των διορισμών δασκάλων κατά 50% τη φετινή χρονιά.

Στη χθεσινή συνέντευξη θίχτηκε και το θέμα της «ευέλικτης ζώνης», η οποία σχετίζεται άμεσα με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και τις προσπάθειες που γίνονται να απαλλαγεί το κράτος από το κόστος της εκπαίδευσης, με την άμεση εμπλοκή εταιριών - χορηγών και την κατάργηση του ενιαίου χαρακτήρα της μάθησης. Η ΔΟΕ διαφώνησε με την υποχρεωτική εφαρμογή της «ευέλικτης ζώνης» και δηλώνει ότι θα καλύψει συνδικαλιστικά όποιους Συλλόγους Διδασκόντων θα αρνηθούν να την εφαρμόσουν, ωστόσο αφήνει ανοιχτό το παράθυρο για να συμφωνήσει με την εφαρμογή της στο μέλλον, υπό προϋποθέσεις...