Στις 12 του Νοέμβρη, από το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, θα πάρουν απάντηση και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, που θέλουν να κλείσουν τους εργαζόμενους στο αντεργατικό μαντρί της Λισαβόνας

Υπέρβαση που, όπως φάνηκε, κατοχυρώνει τη συμφωνία τους πέραν της γενικότερης συναντίληψής τους και στο πλαίσιο για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του 2006. Το γνωστό, δηλαδή, στόχο της αόριστης «σύγκλισης». Από τη «σύγκλιση» γαντζώθηκε και ο επικεφαλής της Αυτόνομης Παρέμβασης, και θέλοντας να «ξεχωρίσει» από τους δύο άλλους εταίρους του στο Προεδρείο της ΓΣΕΕ, είπε ότι αυτή πρέπει να γίνει σε τρία χρόνια και όχι σε πέντε! Τόνισε, παράλληλα, ότι «υπάρχει έδαφος συνεννόησης» με ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ...

Και βέβαια οι δύο τελευταίοι, παρά τις κορόνες τους για τον αντεργατικό νόμο της ΝΔ που καταργεί το οχτάωρο, δήλωσαν, για άλλη μια φορά, την απόφασή τους να τον νομιμοποιήσουν, συμμετέχοντας στις Επιτροπές Διευθέτησης που θα λειτουργήσουν σε κάθε νομό. Και μάλιστα δεν ντράπηκαν να δηλώσουν ότι «ξέρουμε ότι αυτές οι επιτροπές - λόγω σύνθεσης - θα παίρνουν αποφάσεις σε βάρος των εργαζομένων, αλλά θα πάνε... για να δουν τι γίνεται»!

Μετά απ' όλα αυτά, γίνεται φανερός και ο προσχηματικός χαρακτήρας εκ μέρους τους, της 24ωρης απεργίας που κηρύχτηκε για τις 14 Δεκέμβρη, γιατί ακόμα και με τέτοιες κινητοποιήσεις, η πλειοψηφία δεν έχει σκοπό να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία υπονομεύει κάθε στιγμή, σε κάθε της βήμα.

«Και οι τρεις παρατάξεις είσαστε υποστηρικτές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κοινός παρονομαστής σας είναι η ΕΕ, το Μάαστριχτ και όσα απ' αυτά απορρέουν», υπογράμμισε στην παρέμβασή του ο Γιώργος Μαυρίκος εκ μέρους του ΠΑΜΕ, σημειώνοντας ότι οι υποδείξεις που κάνει σήμερα ο επίτροπος Αλμούνια στη χώρα μας, είναι αυτά που χτες έλεγε ως επίτροπος η κυρία Διαμαντοπούλου στην Πορτογαλία... «Προχτές, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δήλωνε ότι η Λισαβόνα ήταν "ώριμη αναγκαιότητα", τα ίδια και ο Αλογοσκούφης και ας εμφανίζονται να διαφωνούν για το περιεχόμενο της Λισαβόνας. Οι εργαζόμενοι ξέρουν τι είναι η Λισαβόνα, τη ζούνε στο πετσί τους και τα περί κοινωνικής συνοχής που προβάλλουν είναι το περιτύλιγμα», σημείωσε το στέλεχος του ΠΑΜΕ.

«Η ΠΑΣΚΕ - συμπλήρωσε - θέλει να μιλάμε μόνο για το τελευταίο 18μηνο, η ΔΑΚΕ μόνο για το χτες και όχι για το σήμερα, όμως όλοι τους πορεύονται πίσω από τη Λισαβόνα».

Παρουσιάζοντας το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, ο Γ. Μαυρίκος τόνισε ότι οι ταξικές δυνάμεις με το πανελλαδικό συλλαλητήριο στις 12 Νοέμβρη δίνουν το στίγμα τους. Κυβέρνηση και εργοδοσία θα πάρουν μήνυμα. Και κάλεσε όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τι πιστεύουν και τι ψηφίζουν, να μπουν στον αγώνα για να μην περάσουν τα αντεργατικά μέτρα, να ενισχύσουν την πάλη τους, γιατί υπάρχει και άλλη διέξοδος. Υπάρχει ο δρόμος για τη δημιουργία του μετώπου της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα, που θα αμφισβητήσει την εξουσία των εκμεταλλευτών και με μια άλλη οικονομία, τη λαϊκή οικονομία, θα βάλει τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας στην υπηρεσία του λαού και για την εξυπηρέτηση των αναγκών του.

Στο διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, που απαντάει στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, στάθηκαν τα στελέχη του Πανεργατικού Μετώπου στις τοποθετήσεις τους κατά τη χτεσινή συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ, αναδεικνύοντας παράλληλα τις αντεργατικές κατευθύνσεις της Λισαβόνας, αλλά και την ανάγκη οργάνωσης των αγώνων των εργαζομένων και συντονισμού της δράσης τους ενάντια στο σύνολο της αντεργατικής πολιτικής.

Ο Γ. Σκιαδιώτης επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ επιχειρεί να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους, όταν ισχυρίζεται ότι οι κατευθυντήριες γραμμές της Λισαβόνας δεν είναι αντεργατικές, αλλά ότι φταίει ο τρόπος που τις ερμηνεύει το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του. Κατέληξε, επισημαίνοντας ότι η αποτελεσματικότητα του συνδικαλιστικού κινήματος προϋποθέτει την αποδυνάμωση των συμβιβασμένων πλειοψηφιών και την ενίσχυση του ΠΑΜΕ και της γραμμής της ταξικής σύγκρουσης.

Ο Γ. Τούσσας τόνισε ότι τα αντεργατικά μέτρα που προωθούνται σήμερα είναι η πεμπτουσία της Λισαβόνας, εγκρίθηκαν στην Εαρινή Σύνοδο Κορυφής που αποφάσισε την επιτάχυνση της πολιτικής αυτής και ψηφίστηκαν στο ευρωκοινοβούλιο από το Λαϊκό Κόμμα, τους σοσιαλιστές και τους Πράσινους. Στη σύνοδο Κορυφής στο τέλος του μήνα θα αποφασιστεί το νέο μοντέλο κοινωνικής πολιτικής που περιλαμβάνει και νέα μέτρα σ' αυτή την κατεύθυνση, ενώ το 2006 θα ονομαστεί «έτος κινητικότητας» των εργαζομένων.

Ο Θ. Κυριακίδης τόνισε ότι κύριος στόχος της Λισαβόνας είναι η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, ώστε να αυξηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου.

Η αιτία των προβλημάτων των εργαζομένων, υπογράμμισε ο Θ. Κούτρας, είναι η πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Μήτρα αυτής της πολιτικής αποτελούν, μεταξύ άλλων, η Συνθήκη του Μάαστριχτ, οι Σύνοδοι Κορυφής της ΕΕ, η ΟΝΕ. Επιλογές που στήριξε και στηρίζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Ο Χρ. Σκεπετάρης, επισήμανε ότι η εργατική τάξη δέχεται μια ολομέτωπη διαρκώς εντεινόμενη επίθεση που ανατρέπει τις εργασιακές σχέσεις, καταργεί ακόμα και το 8ωρο, συρρικνώνει παραπέρα τα ασφαλιστικά δικαιώματα, αυξάνει την ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Τέλος, η Μ. Τσαγκατάκη τόνισε ότι με το νόμο για τη διευθέτηση της εργασίας καταργείται το 8ωρο γυρίζοντας τους εργαζόμενους 70 χρόνια πίσω. Και οι δύο, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έκαναν τα αδύνατα δυνατά όλα τα προηγούμενα χρόνια για να το επιτύχουν αυτό, χρησιμοποιώντας διάφορα ιδεολογήματα.