Με πιο χαμηλούς τόνους, αλλά με τις ίδιες θέσεις και τακτική εμφανίστηκαν χτες στο Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ οι παρατάξεις της πλειοψηφίας. Θέσεις που επιβεβαίωσαν την ταύτισή τους επί της στρατηγικής που ασκεί η πλειοψηφία, βάση της οποίας αποτελεί η Λισαβόνα και όλο το οικοδόμημα της καπιταλιστικής ενοποίησης, το οποίο αποδέχονται. Στο περιθώριο αυτής της ομοφωνίας, αναπαρήγαγαν τη γνωστή δημαγωγική «αντιπαράθεση» για τη θέση που παίρνει η κάθε παράταξη, ανάλογα με το ποιο κόμμα βρίσκεται στην κυβερνητική εξουσία. «Τα ίδια πράγματα έλεγα πάντα», υποστήριξε ο επικεφαλής της ΠΑΣΚΕ και πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλος, για να συμπληρώσει ο Φ. Αγαδάκος ως εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ ότι «δε θα ρίξουμε λάδι στη φωτιά... Θα συμβάλουμε όπως είπε και ο πρόεδρος στη ΓΣΕΕ στην υπέρβαση».

Υπέρβαση που, όπως φάνηκε, κατοχυρώνει τη συμφωνία τους πέραν της γενικότερης συναντίληψής τους και στο πλαίσιο για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του 2006. Το γνωστό, δηλαδή, στόχο της αόριστης «σύγκλισης». Από τη «σύγκλιση» γαντζώθηκε και ο επικεφαλής της Αυτόνομης Παρέμβασης, και θέλοντας να «ξεχωρίσει» από τους δύο άλλους εταίρους του στο Προεδρείο της ΓΣΕΕ, είπε ότι αυτή πρέπει να γίνει σε τρία χρόνια και όχι σε πέντε! Τόνισε, παράλληλα, ότι «υπάρχει έδαφος συνεννόησης» με ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ...

Και βέβαια οι δύο τελευταίοι, παρά τις κορόνες τους για τον αντεργατικό νόμο της ΝΔ που καταργεί το οχτάωρο, δήλωσαν, για άλλη μια φορά, την απόφασή τους να τον νομιμοποιήσουν, συμμετέχοντας στις Επιτροπές Διευθέτησης που θα λειτουργήσουν σε κάθε νομό. Και μάλιστα δεν ντράπηκαν να δηλώσουν ότι «ξέρουμε ότι αυτές οι επιτροπές - λόγω σύνθεσης - θα παίρνουν αποφάσεις σε βάρος των εργαζομένων, αλλά θα πάνε... για να δουν τι γίνεται»!

Μετά απ' όλα αυτά, γίνεται φανερός και ο προσχηματικός χαρακτήρας εκ μέρους τους, της 24ωρης απεργίας που κηρύχτηκε για τις 14 Δεκέμβρη, γιατί ακόμα και με τέτοιες κινητοποιήσεις, η πλειοψηφία δεν έχει σκοπό να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία υπονομεύει κάθε στιγμή, σε κάθε της βήμα.

«Και οι τρεις παρατάξεις είσαστε υποστηρικτές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κοινός παρονομαστής σας είναι η ΕΕ, το Μάαστριχτ και όσα απ' αυτά απορρέουν», υπογράμμισε στην παρέμβασή του ο Γιώργος Μαυρίκος εκ μέρους του ΠΑΜΕ, σημειώνοντας ότι οι υποδείξεις που κάνει σήμερα ο επίτροπος Αλμούνια στη χώρα μας, είναι αυτά που χτες έλεγε ως επίτροπος η κυρία Διαμαντοπούλου στην Πορτογαλία... «Προχτές, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δήλωνε ότι η Λισαβόνα ήταν "ώριμη αναγκαιότητα", τα ίδια και ο Αλογοσκούφης και ας εμφανίζονται να διαφωνούν για το περιεχόμενο της Λισαβόνας. Οι εργαζόμενοι ξέρουν τι είναι η Λισαβόνα, τη ζούνε στο πετσί τους και τα περί κοινωνικής συνοχής που προβάλλουν είναι το περιτύλιγμα», σημείωσε το στέλεχος του ΠΑΜΕ.

«Η ΠΑΣΚΕ - συμπλήρωσε - θέλει να μιλάμε μόνο για το τελευταίο 18μηνο, η ΔΑΚΕ μόνο για το χτες και όχι για το σήμερα, όμως όλοι τους πορεύονται πίσω από τη Λισαβόνα».

Παρουσιάζοντας το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, ο Γ. Μαυρίκος τόνισε ότι οι ταξικές δυνάμεις με το πανελλαδικό συλλαλητήριο στις 12 Νοέμβρη δίνουν το στίγμα τους. Κυβέρνηση και εργοδοσία θα πάρουν μήνυμα. Και κάλεσε όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τι πιστεύουν και τι ψηφίζουν, να μπουν στον αγώνα για να μην περάσουν τα αντεργατικά μέτρα, να ενισχύσουν την πάλη τους, γιατί υπάρχει και άλλη διέξοδος. Υπάρχει ο δρόμος για τη δημιουργία του μετώπου της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα, που θα αμφισβητήσει την εξουσία των εκμεταλλευτών και με μια άλλη οικονομία, τη λαϊκή οικονομία, θα βάλει τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας στην υπηρεσία του λαού και για την εξυπηρέτηση των αναγκών του.