Παπαγεωργίου Βασίλης

Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης με δύο νέα σχέδια αποφάσεων προτείνει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προχωρήσει στην έγκριση της διάθεσης στην αγορά ως τρόφιμα αλλά και ως συστατικά τροφίμων το γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι GA21 και το επίσης γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι ΜΟΝ 863. Και τα δύο αυτά κατασκευάσματα έχουν προέλθει από τα εργαστήρια του «κολοσσού» της παγκόσμιας βιοτεχνολογίας αμερικανικής «Μονσάντο». Το θέμα τέθηκε και στο πρόσφατο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας που έγινε στο Λουξεμβούργο στις 24 και 25 Οκτώβρη, χωρίς ωστόσο να υπάρξει απόφαση, οπότε αναμένεται η έγκρισή του το επόμενο διάστημα, με απευθείας απόφαση της Επιτροπής.

Αξίζει να σημειώσουμε τη διαφορετική στάση που έχει πάρει η Γαλλία για τα δύο αυτά προϊόντα τα οποία ανήκουν στην ίδια «οικογένεια», αφού στην ενδεικτική ψηφοφορία των αντιπροσωπειών στο Συμβούλιο, ψήφισε υπέρ της διάθεσης στην αγορά του καλαμποκιού ΜΟΝ 863 αλλά κατά της διάθεσης του GA21. Ο λόγος ίσως να μπορεί να αναζητηθεί στο γεγονός ότι έχει ξεκινήσει άγρια δικαστική κόντρα μεταξύ της αμερικανικής «Μονσάντο» και της Γαλλικής «Σιντζέντα» για τα δικαιώματα χρήσης της συγκεκριμένης πατέντας του προϊόντος, δικαστική κόντρα που επεκτείνεται και σε άλλα προϊόντα, όπως η μεταλλαγμένη σόγια, βαμβάκι κλπ. Η επισήμανση του παραπάνω γεγονότος γίνεται μόνο και μόνο επειδή ορισμένοι κύκλοι και στη χώρα μας, εναποθέτουν τις ελπίδες τους για την αντιμετώπιση των μεταλλαγμένων - όπως άλλωστε και σε άλλα ζητήματα - στη ...γαλλική αντίσταση απέναντι στην υπερατλαντική υπερδύναμη...

Στις δύο προτάσεις απόφασης του Συμβουλίου, παρατίθεται η θετική γνώμη της Επιστημονικής Επιτροπής Τροφίμων της ΕΕ για να επιδείξει την ακινδυνότητα και των δύο προϊόντων απέναντι στον άνθρωπο και το περιβάλλον, ωστόσο σημειώνεται ότι η Μόνιμη Επιτροπή για την τροφική αλυσίδα δεν μπόρεσε να εκδώσει ασφαλές συμπέρασμα.

Σοβαρές επιφυλάξεις για τη χρήση των δύο παραπάνω γενετικά τροποποιημένων οργανισμών εκφράζεται στην έρευνα των καθηγητών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Γκ. Στότζκι και Ντ. Σαξίν, η οποία μάλιστα έγινε για λογαριασμό της Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Πολιτειών καθώς και του υπουργείου Γεωργίας της ίδιας χώρας. Φυσικά και οι επισημάνσεις της μελέτης σχολιάζουν «με το γάντι» τις επιπτώσεις των μεταλλαγμένων τεράτων της «Μονσάντο», ωστόσο είναι ενδεικτικές για τους σοβαρούς ενδοιασμούς της Παγκόσμιας Επιστημονικής Κοινότητας απέναντι στους ΓΤΟ, ακόμη και εκείνων των μελών της που εργάζονται για κράτη τα οποία είναι οι μεγαλύτεροι παραγωγοί μεταλλαγμένων στον κόσμο, όπως δηλαδή οι ΗΠΑ. Ολόκληρη η σχετική μελέτη, καθώς και πολλές άλλες για αντίστοιχα κατασκευάσματα των πολυεθνικών, υπάρχει στην ηλεκτρονική διεύθυνση «http://www.isb.vt.edu/news/2005/news05.feb.html» Φυσικά και υπάρχουν δεκάδες ίσως και περισσότερες μελέτες που αποδεικνύουν την επικινδυνότητα των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών και οι δημιουργοί τους στρέφονται ρητά εναντίον τους, ωστόσο η παρουσίαση μίας τέτοιας μελέτης η οποία γίνεται για λογαριασμό της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ακόμα και αν είναι πιο «χλιαρή», έχει μεγαλύτερη αξία.

Οι δύο καθηγητές, λοιπόν, αναφέρουν ότι οι γενετική μετάλλαξη που έγινε στους δύο τύπους καλαμποκιού μπορούν να μειώσουν τη χρήση των χημικών εντομοκτόνων ευρέος φάσματος, αφού καθιστά τα φυτά πιο ανθεκτικά στις επιθέσεις των εντόμων. Ωστόσο «υπάρχει μια κάποια ανησυχία ότι οι τοξίνες (σ.σ. των συγκεκριμένων προϊόντων) που απελευθερώνονται στο χώμα μπορούν να θέσουν κινδύνους για το περιβάλλον.» Πιο συγκεκριμένα τονίζουν ότι «αυτές οι τοξίνες θα μπορούσαν να αποτελέσουν κίνδυνο και σε άλλους οργανισμούς πέραν αυτών που αρχικά σχεδιάστηκαν ώστε να απομακρύνουν από τις καλλιέργειες, όπως τα ευεργετικά μικρόβια του εδάφους και έντομα, αλλά και άλλες ζωικές κατηγορίες. Επίσης μπορούν να οδηγήσουν στην ανθεκτικότητα των εντόμων και των παρασίτων - στόχων». Που σημαίνει δηλαδή ότι ακόμη και το όποιο «καλό» θα προκαλέσουν σε πρώτη φάση μέσω της μείωσης των εντομοκτόνων, στη συνέχεια ακόμη και αυτή η ευεργετική ενέργεια θα ακυρωθεί αφού υπάρχει ενδεχόμενο τα έντομα να γίνουν ανθεκτικά στη συγκεκριμένη τοξίνη και στη συνέχεια να μην επηρεάζονται καθόλου από αυτήν.

Πάντως, όπως και να 'χει τελικά το πράγμα, η «σπουδή» των κυρίαρχων κύκλων της ΕΕ να δώσει άδειες κυκλοφορίας στην αγορά ολοένα και σε περισσότερα μεταλλαγμένα κατασκευάσματα των πολυεθνικών, την παραμικρή σχέση δεν έχει με το «καλό» των καταναλωτών και των αγροτών. Και τελικά, η όποια αντίθεση εκφράζεται από τις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες στο ένα ή στο άλλο γενετικά τροποποιημένο προϊόν, μόνο προς στιγμήν γίνεται και μόνο στο πλαίσιο του τεράστιου ανταγωνισμού μεταξύ των φαρμακοβιομηχανιών και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.