ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το ΠΑΣΟΚ, οι μεταρρυθμίσεις...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και των ραγδαίων τεχνολογικών αλλαγών, όλες οι οικονομίες - και η ελληνική - χρειάζονται τομές και μεταρρυθμίσεις. Μεταρρύθμιση όμως είναι ό,τι τελικά προσφέρει καλύτερες και φθηνότερες υπηρεσίες, ό,τι ενισχύει τις προσωπικές και οικογενειακές προοπτικές ανάπτυξης, ό,τι δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, ό,τι ενισχύει το εισόδημα και το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Δεν είναι η επίθεση στις εργασιακές σχέσεις, η κατάργηση δικαιωμάτων, η εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων και η αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού».

Αυτά λέει - μεταξύ άλλων - το Πολιτικό Συμβούλιο (ΠΣ) του ΠΑΣΟΚ, σε προχθεσινή του ανακοίνωση, όπου διευκρινίζει τις θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο θέμα των μεταρρυθμίσεων. Εάν αναρωτιέστε, τώρα, γιατί όλες οι μεταρρυθμίσεις, που προώθησε το ίδιο κόμμα, όταν ήταν κυβέρνηση, είχαν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα, θα βρείτε την απάντηση παρακάτω:

Πρώτον, τα παραπάνω λέγονται απλά και μόνο για λαϊκή κατανάλωση. Δεύτερον, στο πλαίσιο του σύγχρονου καπιταλισμού, του ευρωμονόδρομου και του άγριου επιχειρηματικού ανταγωνισμού, μόνο μιας κατεύθυνσης μεταρρυθμίσεις μπορούν να εφαρμοστούν και αυτές έχουν πραγματικά στο μυαλό τους οι κυβερνώντες, είτε είναι «πράσινοι», είτε «γαλάζιοι». Αυτές, που ενισχύουν τις επιχειρήσεις και τους κεφαλαιοκράτες, σε βάρος των εργαζομένων και του λαού.

... και ο αντιλαϊκός κατήφορος

Κι επειδή, κάποιοι μπορεί να διατηρούν ακόμη ορισμένες αμφιβολίες, παραθέτουμε άλλο ένα απόσπασμα της ίδιας ανακοίνωσης του ΠΣ του ΠΑΣΟΚ:

«Η απελευθέρωση αγορών, οι μετοχοποιήσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις των τελευταίων ετών έχουν αλλάξει την ισορροπία δημόσιου - ιδιωτικού τομέα, αλλά και ευρύτερα το ρόλο του κράτους στην οικονομία. Στις νέες συνθήκες και στο πλαίσιο της εσωτερικής ευρωπαϊκής αγοράς χρειάζεται μια νέα, σύγχρονη πρόταση για το πώς παρέχονται ποιοτικές καθολικές δημόσιες υπηρεσίες στους πολίτες από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς.

Οι οικονομικές και τεχνολογικές εξελίξεις σημαίνουν ότι σήμερα η ευθύνη πλέον του κράτους μπορεί να έγκειται στην εγγύηση των συνθηκών παροχής αγαθών και υπηρεσιών δημοσίου συμφέροντος και όχι απαραίτητα στη δημόσια παραγωγή τους μέσω της επιχειρηματικής του δραστηριοποίησης και στο δημόσιο χαρακτήρα των επιχειρήσεων. Ο ρόλος του δημοσίου δε μεταφράζεται απαραίτητα στην παραγωγή υπηρεσιών άμεσα από το κράτος, αλλά πολλές φορές στον έλεγχο υπέρ του πολίτη των υπηρεσιών που παρέχονται από την αγορά. Στο νέο περιβάλλον συνεπώς είναι απαραίτητο να συνθέτουμε κράτος και αγορά σε όφελος της κοινωνίας».

Με άλλα λόγια, το ΠΑΣΟΚ θέλει την παράδοση των πάντων στους κεφαλαιοκράτες και την αγορά και το κράτος σε ρόλο τροχονόμου της επιχειρηματικής ασυδοσίας και κερδοσκοπίας. Ομολογούμε ότι η θέση αυτή είναι περισσότερο... ολοκληρωμένη κι από τις αντίστοιχες της ΝΔ...

Οι στόχοι της ανανέωσης

Πρώτον, θέλει να δώσει την εντύπωση μιας ουσιαστικής και ολόπλευρης ανανέωσης, ενός νέου ΠΑΣΟΚ, το οποίο υποτίθεται πως έχει πάρει τα μηνύματα της εκλογικής ήττας του 2004 και επανέρχεται δριμύτερο, για να υπερασπιστεί δήθεν τα συμφέροντα του λαού. Δεύτερον, θέλει να διασφαλίσει πλήρως την ηγετική του θέση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παραμερίζοντας όλους όσοι διαθέτουν σήμερα τις όποιες δυνατότητες αμφισβήτησής της, με τον έναν ή άλλον τρόπο. Και τρίτον, θέλει να διαμορφώσει ένα στελεχικό δυναμικό, που θα μπορεί να υπερασπίζεται και να προβάλλει - και, μάλιστα, ως φιλολαϊκές... - τις ακόμη περισσότερο συντηρητικές και αντιλαϊκές θέσεις, που διαμορφώνουν και δημοσιοποιούν τα επιτελεία της Χαριλάου Τρικούπη τον καιρό αυτό, χωρίς τα όποια «βαρίδια» του παρελθόντος.

Αυτοί είναι οι βασικοί λόγοι - και, ταυτόχρονα, στόχοι - της στελεχικής ανανέωσης του ΠΑΣΟΚ, που κήρυξε προχτές ο πρόεδρός του και βρήκε ιδιαίτερη προβολή απ' όλες τις προσκείμενες στην αξιωματική αντιπολίτευση εφημερίδες. Γι' αυτό το λόγο προαγγέλλει «αποστρατεύσεις» των παλαιών στελεχών, πρώτα και κύρια, πρώην υπουργών και κυβερνητικών στελεχών. Γι' αυτό τηρεί αποστάσεις από τον Κ. Σημίτη και τη λογική του τελευταίου, περί «συνέχειας του εκσυγχρονισμού».

Η άλλη απαξίωση...

Συζήτηση για την εξέγερση του Πολυτεχνείου έγινε χτες στη ΝΕΤ και στην εκπομπή του Μ. Κοττάκη «Η άλλη άποψη». Συμμετείχαν μεταξύ άλλων, ο Λευτέρης Ζαγορίτης, ο Αγγελος Μοσχονάς, ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ολοι δηλαδή οι ...μπαρουτοκαπνισμένοι της εξέγερσης και ...οι σύγχρονοι φορείς της επικαιρότητας και των μηνυμάτων του ξεσηκωμού, όπως έχουν αδιαμφισβήτητα αποδείξει με την πρακτική τους. Σα δεν ντρεπόμαστε λίγο...

Δικομματική πρόκληση στο λαό

Πρόκληση στη νοημοσύνη του ελληνικού λαού, είναι ο δικομματικός σκυλοκαυγάς για διάφορα λαϊκά προβλήματα. Ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, όπου, πιο συστηματικά και συντονισμένα, εκπρόσωποι από τη μια της κυβέρνησης της ΝΔ και από την άλλη του ΠΑΣΟΚ, συναγωνίζονται σε υποκρισία γύρω από τα θέματα της ακρίβειας, της υγείας και της διαφθοράς.

Το φαινόμενο δεν είναι καινούριο αλλά όσο η αντιλαϊκή πολιτική, οδηγεί πιο πλατιές λαϊκές μάζες σε νέα αδιέξοδα, τόσο η συμπεριφορά αυτή γίνεται πιο προκλητική και αποτελεί ύβρη, που για να την εκστομίσει κάποιος χρειάζεται απύθμενο θράσος. Μιλάνε αυτοί - τα κόμματα της πλουτοκρατίας - που με την πολιτική την οποία ασκούν και υπηρετούν επί δεκαετίες, έχουν δημιουργήσει και συντηρούν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Μιλάνε αυτοί, οι πρώην και οι επόμενοι, από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που ευθύνονται για την ακρίβεια, την ανεργία, την κατεδάφιση του δημόσιου συστήματος παιδείας, υγείας και κοινωνικής ασφάλισης, την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Μιλάνε αυτοί που μέσα από τα σπλάχνα τους βγαίνει η διαφθορά. Αυτοί που εφαρμόζουν την πολιτική που υπαγορεύει η ντόπια πλουτοκρατία και τα πολυεθνικά μονοπώλια και που τώρα, νυν και πρώην υπουργοί, τσακώνονται για το ποιου κόμματος από τα δύο η πολιτική θα αντιμετωπίσει τάχα τις συνέπειές της.

Ο θόρυβος που προκαλούν, αποτελεί μέγιστη υποκρισία προκειμένου να αποκοιμήσουν τους εργαζόμενους που ολοένα και περισσότερο κατανοούν ότι η πολιτική τους ευθύνεται για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Δηλαδή φωνάζουν οι κλέφτες των λαϊκών συμφερόντων για να φοβηθεί ο νοικοκύρης και να λουφάξει. Είναι προπέτασμα καπνού με πολλαπλή στόχευση. Επιζητούν και προκαλούν τη μεταξύ τους και χωρίς ουσία «αντιπαράθεση» για να καλύψουν την ουσία της δικής τους στρατηγικής συμπόρευσης. Να αποκρύψουν ότι η φιλομονοπωλιακή πολιτική που αμφότεροι ασκούν είναι η αιτία όλων των δεινών λαού και νεολαίας.

Ντόρος πολύς για το τίποτα. Με κούφια λόγια προσπαθούν να πείσουν τον λαό ότι δεν έχει άλλη επιλογή, από το να εμπιστεύεται πότε τη Σκύλλα και πότε της Χάρυβδη του δικομματισμού. Ομως, για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, η μοιρολατρία της αποδοχής της σημερινής κατάστασης δεν είναι μονόδρομος. Εξάλλου, αυτό είναι και το βαθύτερο νόημα της σημερινής μέρας. Αυτός είναι ο δρόμος που χάραξε ο Νοέμβρης του '73. Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου αυτό διδάσκει εδώ και 32 χρόνια, πως το τσάκισμα της μοιρολατρίας και του συμβιβασμού αποτελεί προϋπόθεση για την αντίσταση και την αντεπίθεση σε όφελος του λαού.

Η μαζική συμμετοχή στη σημερινή πορεία στην αμερικανική πρεσβεία αποτελεί βήμα αυθεντικής έκφρασης της λαϊκής καταδίκης της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Είναι η φωνή αντίστασης και συσπείρωσης, που συμπυκνώνει την ανάγκη οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα μικρομεσαία λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, να απεγκλωβιστούν από την πολιτική και την ιδεολογία των κομμάτων του κεφαλαίου και της ΕΕ και να διαμορφώσουν τις προϋποθέσεις για τη συγκρότηση του δικού τους λαϊκού μετώπου πάλης, μαζί με το ΚΚΕ το οποίο πρέπει να δυναμώσουν, που θα παλέψει για μια άλλη πορεία του τόπου, για τη λαϊκή εξουσία.