ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δημοκρατικά αντανακλαστικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε ενεργοποίηση των δημοκρατικών αντανακλαστικών του λαού μας οδηγεί το αντικομμουνιστικό μνημόνιο, που προωθείται για ψήφιση στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Οι αντιδράσεις που εκδηλώνονται από προσωπικότητες της δημόσιας ζωής, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και κομματικών προτιμήσεων, δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού αντιλαμβάνεται τους κινδύνους που συνεπάγεται η νέα αντικομμουνιστική εκστρατεία στην Ευρώπη για όλους τους δημοκρατικούς και προοδευτικούς ανθρώπους.

Χαρακτηριστικά, απ' αυτή την άποψη, είναι και τα άρθρα, που δημοσιεύονται στην ευρείας κυκλοφορίας εφημερίδα της Λάρισας «Ελευθερία» - από τοπικούς παράγοντες που δε σχετίζονται πολιτικά με το ΚΚΕ - τα οποία απηχούν τη γενικότερη αντίληψη που διαμορφώνεται στην κοινή γνώμη της περιοχής και γενικότερα. Γράφει, ανάμεσα στα άλλα, ο Βασίλης Σιουζουλής: «Πιστεύω πως με την πρότασή τους (σ.σ. αναφέρεται στους εμπνευστές του μνημονίου), θέλουν να δημιουργήσουν κατάσταση εχθρική για το σοσιαλισμό, να γίνει συστηματική προπαγάνδα στους νέους, να αντιπαθήσουν τις ιδέες του και να τον αποφύγουν, για να έχει το "κεφάλαιο" ελεύθερο πεδίο δράσης να κάνει αυτά που το συμφέρουν».

Και ο Ν. Ι. Μεγαδούκας, μεταξύ των άλλων, σημειώνει: «Ενδεχομένως, πέραν της προσπάθειας να αναθεωρηθεί η Ιστορία και να προσαρμοστεί στα μέτρα των νικητών του Ψυχρού Πολέμου, να υπάρχει φόβος, ότι οι αξίες της κομμουνιστικής ιδεολογίας, όπως η ισότητα, η κοινωνική δικαιοσύνη, εξακολουθούν να ελκύουν, να ασκούν γοητεία».

Η Αλφα Μπανκ για την ... Παιδεία!

Λόγο έχει και η... Αλφα Μπανκ σχετικά με τους άξονες όπου θα πρέπει να κινηθεί η μεταρρύθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενόψει της αναθεώρησης του Συντάγματος! Η Αλφα Μπανκ, λοιπόν, με τη σειρά της, προτείνει την άρση του «κρατικού προστατευτισμού» και την ενίσχυση του ανταγωνισμού μεταξύ των ΑΕΙ ως αποτέλεσμα της ίδρυσης ιδιωτικών και προσέλκυσης ξένων πανεπιστημίων.

Για την αποκατάσταση δε της ...«αποτελεσματικότητας» του εκπαιδευτικού συστήματος, προτείνονται η κατάργηση της ισοπεδωτικής δωρεάν παιδείας για όλους και η μετάβαση στο σύστημα των επιχορηγήσεων. Δηλαδή, οι φοιτητές να αναλαμβάνουν σημαντικό μέρος του κόστους των υπηρεσιών που τους προσφέρονται, ενώ το κράτος θα συμβάλλει μόνο μέσω επιχορηγήσεων και... διευκολύνσεων. Διευκρινίζεται, φυσικά, ότι η επιχορήγηση αυτή θα δίνεται υπό όρους...

Το «όραμα» της Αλφα Μπανκ για την ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να ανταγωνίζονται για την προσέλκυση σπουδαστών - πελατών και εκπαιδευτικού, ερευνητικού έργου. Ετσι, θα αυξηθεί και η ανταπόκριση του εκπαιδευτικού συστήματος της Ελλάδας στις ανάγκες της ανταγωνιστικής οικονομίας. Δεν περιμέναμε, βέβαια, σε κείμενο της Αλφα Μπανκ να συναντήσουμε όρους, όπως μόρφωση, ανάγκες της κοινωνίας, επιστημονική γνώση προς όφελος του λαού κλπ...

Τρομοκρατική χειραγώγηση

Μπορεί ακόμη και ο Τζ. Μπους να έχει πλέον δημόσια παραδεχτεί ότι ήταν εσφαλμένες οι πληροφορίες περί ύπαρξης όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ του Σ. Χουσεΐν, αλλά ένα σεβαστό ποσοστό Αμερικανών συνεχίζει να έχει διαφορετική γνώμη. Κι όχι μόνον σ' αυτό. Τουλάχιστον αυτό λένε τα αποτελέσματα σφυγμομέτρησης της κοινής γνώμης, που έκανε το Ινστιτούτο Χάρις. Σύμφωνα με αυτά, το 26% των Αμερικανών πιστεύει πάντα, ότι η Βαγδάτη διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής και το 41% είναι πεισμένο, ότι ο Σ. Χουσεΐν διατηρούσε στενές σχέσεις με την «Αλ Κάιντα». Επίσης, το 22% θεωρεί ότι ο Ιρακινός δικτάτορας «συνεισέφερε στον σχεδιασμό και την υποστήριξη των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτέμβρη 2001 στις ΗΠΑ» και το 24% έχει τη γνώμη, ότι «πολλοί εκ των τρομοκρατών - αεροπειρατών ήταν Ιρακινοί»...

Το γεγονός, πως ένα περίπου χρόνο πριν και, συγκεκριμένα, τον Φλεβάρη του 2005, τα ποσοστά μιας ανάλογης και με τις ίδιες ερωτήσεις έρευνας της κοινής γνώμης ήταν αρκετά χειρότερα, δεν αναιρεί στο παραμικρό, τόσο την ύπαρξη και συνεχιζόμενη λειτουργία μιας τεράστιας επιχείρησης τρομο-υστερίας, πολύμορφης και μαζικής χειραγώγησης των συνειδήσεων, όσο και των ολέθριων συνεπειών της.

Ποιος κυβερνά;..

Δε γνωρίζουμε τι αποτελέσματα θα είχε μια αντίστοιχη έρευνα της κοινής γνώμης στη χώρα μας και, σίγουρα, οι απαντήσεις, που έδωσαν οι Βρετανοί, αντανακλούν τους συσχετισμούς, το πολιτικό κλίμα και τις ιδιομορφίες της χώρας τους. Ετσι ή αλλιώς, όμως, παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Η δημοσκόπηση, λοιπόν, έγινε από το Μπι Μπι Σι και ζητούσε απάντηση στο ερώτημα «Ποιος κυβερνάει τη Βρετανία;». Ιδού και οι απαντήσεις: Την πρώτη θέση κατέλαβε ο πρόεδρος της Κομισιόν, αφού το 22% των ερωτηθέντων απάντησε στο ερώτημα ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Τη δεύτερη θέση με 15% κατέλαβε ο μεγιστάνας του Τύπου Ρούπερτ Μέρντοχ, μεταξύ άλλων, ιδιοκτήτης σειράς τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, όπως και εφημερίδων. Ακολουθεί με 14% το βρετανικό κοινοβούλιο, με 12% ο βρετανικός λαός, μερικά άλλα και μόλις στην 7η θέση, με 7% ο πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ.

Οπως καταλαβαίνετε, οι Βρετανοί και, τουλάχιστον, όσοι πήραν μέρος στη σχετική έρευνα δεν έχουν καθόλου καλή γνώμη για το επίπεδο της δημοκρατίας στη χώρα τους...

Αντισεισμική αφασία...

Ο ισχυρός σεισμός των 6,9 Ρίχτερ που σημειώθηκε στη 1.34 το μεσημέρι της Κυριακής, με επίκεντρο το θαλάσσιο χώρο μεταξύ Κρήτης και Κυθήρων και έγινε αισθητός όχι μόνο σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου - ευτυχώς χωρίς να σημειωθούν παρά μόνο υλικές ζημιές - επαναφέρει με τον πιο δραματικό τρόπο το πρόβλημα της αντισεισμικής θωράκισης της χώρας. `Η, μάλλον, της ανυπαρξίας ενός προγράμματος, με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα υλοποίησης και συγκεκριμένους πόρους για την αντισεισμική θωράκιση και τη λαϊκή κατοικία, με ευθύνη των κυβερνήσεων τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ.

Θα λέγαμε ότι πρόκειται, πλέον, για μια πραγματικά εγκληματική πολιτική, αφού: Παρά τις - ανούσιες και αποπροσανατολιστικές, πολλές φορές - συζητήσεις για το αν έχει προβλεφτεί ή όχι, το κύριο είναι πως η Ελλάδα αποτελεί την πιο σεισμογενή χώρα της Ευρώπης και μια από τις πιο σεισμογενείς του κόσμου. Επομένως, αργά ή γρήγορα, όπως έχει συμβεί και κατά τη διάρκεια ολόκληρου του περασμένου αιώνα, ο Εγκέλαδος θα ξαναχτυπήσει. Οι σεισμοί, λοιπόν, δεν μπορεί να αποφευχθούν. Μπορεί, όμως, να περιοριστεί η έκταση των τραγικών συνεπειών τους, καθώς οι θάνατοι, οι τραυματισμοί και οι βλάβες στα κτίρια και σε έργα υποδομής είναι συνέπεια όχι μόνο του σεισμού, αλλά κυρίως της σεισμικής «ευπάθειας» του «δομημένου», «οικονομικού και κοινωνικού περιβάλλοντος».

Εδώ ακριβώς εκδηλώνεται η πιο τραγική αντίφαση στη χώρα μας: Ενώ από τη μια πλευρά υπάρχει βεβαιότητα ότι, κάποια στιγμή, οπωσδήποτε θα εκδηλωθεί το φαινόμενο, από την άλλη πλευρά υπάρχει η πολιτική των κυβερνήσεων του αστικού κράτους, οι οποίες αρνούνται επίμονα να πάρουν τα ενδεδειγμένα μέτρα για την αντισεισμική θωράκιση της χώρας, για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των κατοίκων της, αφήνοντας το πρόβλημα να το λύσει η «ελεύθερη αγορά» και με όρους που ευνοούν μόνο την κερδοφορία του κεφαλαίου. Δίχως, όμως, πολιτική γης υπέρ του λαού και όχι του κεφαλαίου, δίχως ελεύθερους χώρους - κάτι που συμπεριλαμβάνει και την απελευθέρωση χώρων και τη δημιουργία νέων ελεύθερων χώρων - και θωράκιση των κλειστών χώρων μαζικής συγκέντρωσης, δίχως πολιτική λαϊκής στέγης με σύγχρονες προδιαγραφές και άλλα μέτρα, ο τόπος θα είναι έρμαιο των σεισμικών φαινομένων.

Για το ΚΚΕ η αντισεισμική θωράκιση της χώρας αποτελεί ένα σημαντικό έργο υποδομής άμεσης προτεραιότητας. Αντί, όμως, η κυβέρνηση να κάνει ένα βήμα μπρος στο ζωτικό αυτό ζήτημα, τον τελευταίο χρόνο κάνει βήματα πίσω, επιδεικνύοντας μια τραγική αφασία. Για παράδειγμα, έχουμε τη μείωση των κονδυλίων προς τον Οργανισμό Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας για την έρευνα, όπως ομολόγησε ο ίδιος ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, και την ουσιαστική διάλυση των Τομέων Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων, αντί της αξιοποίησης του επιστημονικού δυναμικού τους στην εφαρμογή πολιτικών πρόληψης και προσεισμικών ελέγχων. Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν μπορεί να το ανεχτεί πια ο λαός, που στο πλαίσιο της συσπείρωσης και δράσης του για την ανατροπή γενικότερα της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται, απαιτεί και διεκδικεί τη λήψη των αναγκαίων μέτρων ώστε να μειωθούν δραστικά οι καταστροφικές συνέπειες των σεισμών.