Ο ισχυρός σεισμός των 6,9 Ρίχτερ που σημειώθηκε στη 1.34 το μεσημέρι της Κυριακής, με επίκεντρο το θαλάσσιο χώρο μεταξύ Κρήτης και Κυθήρων και έγινε αισθητός όχι μόνο σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου - ευτυχώς χωρίς να σημειωθούν παρά μόνο υλικές ζημιές - επαναφέρει με τον πιο δραματικό τρόπο το πρόβλημα της αντισεισμικής θωράκισης της χώρας. `Η, μάλλον, της ανυπαρξίας ενός προγράμματος, με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα υλοποίησης και συγκεκριμένους πόρους για την αντισεισμική θωράκιση και τη λαϊκή κατοικία, με ευθύνη των κυβερνήσεων τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ.

Θα λέγαμε ότι πρόκειται, πλέον, για μια πραγματικά εγκληματική πολιτική, αφού: Παρά τις - ανούσιες και αποπροσανατολιστικές, πολλές φορές - συζητήσεις για το αν έχει προβλεφτεί ή όχι, το κύριο είναι πως η Ελλάδα αποτελεί την πιο σεισμογενή χώρα της Ευρώπης και μια από τις πιο σεισμογενείς του κόσμου. Επομένως, αργά ή γρήγορα, όπως έχει συμβεί και κατά τη διάρκεια ολόκληρου του περασμένου αιώνα, ο Εγκέλαδος θα ξαναχτυπήσει. Οι σεισμοί, λοιπόν, δεν μπορεί να αποφευχθούν. Μπορεί, όμως, να περιοριστεί η έκταση των τραγικών συνεπειών τους, καθώς οι θάνατοι, οι τραυματισμοί και οι βλάβες στα κτίρια και σε έργα υποδομής είναι συνέπεια όχι μόνο του σεισμού, αλλά κυρίως της σεισμικής «ευπάθειας» του «δομημένου», «οικονομικού και κοινωνικού περιβάλλοντος».

Εδώ ακριβώς εκδηλώνεται η πιο τραγική αντίφαση στη χώρα μας: Ενώ από τη μια πλευρά υπάρχει βεβαιότητα ότι, κάποια στιγμή, οπωσδήποτε θα εκδηλωθεί το φαινόμενο, από την άλλη πλευρά υπάρχει η πολιτική των κυβερνήσεων του αστικού κράτους, οι οποίες αρνούνται επίμονα να πάρουν τα ενδεδειγμένα μέτρα για την αντισεισμική θωράκιση της χώρας, για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των κατοίκων της, αφήνοντας το πρόβλημα να το λύσει η «ελεύθερη αγορά» και με όρους που ευνοούν μόνο την κερδοφορία του κεφαλαίου. Δίχως, όμως, πολιτική γης υπέρ του λαού και όχι του κεφαλαίου, δίχως ελεύθερους χώρους - κάτι που συμπεριλαμβάνει και την απελευθέρωση χώρων και τη δημιουργία νέων ελεύθερων χώρων - και θωράκιση των κλειστών χώρων μαζικής συγκέντρωσης, δίχως πολιτική λαϊκής στέγης με σύγχρονες προδιαγραφές και άλλα μέτρα, ο τόπος θα είναι έρμαιο των σεισμικών φαινομένων.

Για το ΚΚΕ η αντισεισμική θωράκιση της χώρας αποτελεί ένα σημαντικό έργο υποδομής άμεσης προτεραιότητας. Αντί, όμως, η κυβέρνηση να κάνει ένα βήμα μπρος στο ζωτικό αυτό ζήτημα, τον τελευταίο χρόνο κάνει βήματα πίσω, επιδεικνύοντας μια τραγική αφασία. Για παράδειγμα, έχουμε τη μείωση των κονδυλίων προς τον Οργανισμό Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας για την έρευνα, όπως ομολόγησε ο ίδιος ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, και την ουσιαστική διάλυση των Τομέων Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων, αντί της αξιοποίησης του επιστημονικού δυναμικού τους στην εφαρμογή πολιτικών πρόληψης και προσεισμικών ελέγχων. Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν μπορεί να το ανεχτεί πια ο λαός, που στο πλαίσιο της συσπείρωσης και δράσης του για την ανατροπή γενικότερα της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται, απαιτεί και διεκδικεί τη λήψη των αναγκαίων μέτρων ώστε να μειωθούν δραστικά οι καταστροφικές συνέπειες των σεισμών.