Την καταδίκη του σχεδίου Εκθεσης της Πολιτικής Επιτροπής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τον κομμουνισμό ζήτησαν με Ερώτησή τους προς το Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της θεσμικής συνεργασίας Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ επισήμαναν ότι «το σχέδιο επιχειρεί την απαράδεκτη εξίσωση κομμουνισμού και ναζισμού και μετατρέπει την αναγκαία καταδίκη όλων των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, από όπου κι αν προέρχονται ή έχουν προέλθει στο παρελθόν, σε ένα άκριτο αντικομμουνιστικό μανιφέστο».

Στο κείμενό τους επίσης ανέφεραν ότι «σε μία περίοδο που η Ευρώπη καλείται να αντιμετωπίσει πιεστικά προβλήματα της καθημερινής ζωής των πολιτών της, το εν λόγω κείμενο αναμοχλεύει ψυχροπολεμικές αναμνήσεις και ανοίγει την πόρτα σε ένα ιστορικά άκαιρο "κυνήγι μαγισσών" με επικίνδυνες προεκτάσεις για τη συνοχή της Ευρώπης, αλλά και για την ισότιμη μεταχείριση όλων των πολιτών της».

Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ έχει ως εξής:

«Η Πολιτική Επιτροπή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης υιοθέτησε στις 14/12/2005 ένα σχέδιο απόφασης και ένα σχέδιο σύστασης για την "Ανάγκη Διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων". Το κείμενο αυτό, μεταξύ πολλών άλλων, εξισώνει με επικίνδυνο τρόπο τον κομμουνισμό με το ναζισμό, καλώντας την παραπομπή σε "δίκη από τη διεθνή κοινότητα" στελεχών των "ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων", παραπέμποντας στην "περίπτωση με τα φρικτά εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο όνομα του εθνικού σοσιαλισμού (ναζισμού)" (παράγραφος 4).

Σε μία περίοδο που η Ευρώπη καλείται να αντιμετωπίσει πιεστικά προβλήματα της καθημερινής ζωής των πολιτών της, το εν λόγω κείμενο αναμοχλεύει ψυχροπολεμικές αναμνήσεις και ανοίγει την πόρτα σε ένα ιστορικά άκαιρο "κυνήγι μαγισσών" με επικίνδυνες προεκτάσεις για τη συνοχή της Ευρώπης, αλλά και για την ισότιμη μεταχείριση όλων των πολιτών της.

Παράλληλα με τις εμπρηστικές και αόριστες αναφορές του σε "ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα που εξακολουθούν να υπάρχουν σε ορισμένες χώρες του κόσμου και εγκλήματα που συνεχίζονται να διαπράττονται" (παράγραφος 9), το κείμενο επιχειρεί να μετατρέψει την αναγκαία καταδίκη όλων των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, από όπου κι αν προέρχονται ή έχουν προέλθει στο παρελθόν, σε ένα άκριτο αντικομμουνιστικό μανιφέστο.

Με δεδομένη τη θεσμική συνεργασία μεταξύ του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης ερωτάται το Συμβούλιο αν υποστηρίζει τη φιλοσοφία της έκθεσης και το Σχέδιο Σύστασης γνωρίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι το Κοινοβούλιο έχει σαφώς διαχωρίσει την ιδεολογική και πολιτική διάσταση κομμουνισμού και φασισμού».

«Με οργή και αγανάκτηση καταγγέλλω το αντικομμουνιστικό μνημόνιο που εγκρίθηκε από την Πολιτική Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 14.12.2005 στο Παρίσι και προωθείται για ψήφιση στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση στις 24 - 27 Γενάρη 2006.

Πρόκειται για ένα κατάπτυστο κείμενο, το οποίο δε στρέφεται μόνο κατά των κομμουνιστών, αλλά και κατά των λαών, αφού ποινικοποιεί τη λαϊκή αγωνιστική δράση στο εσωτερικό των χωρών.

Θέτει όλους ενώπιον σοβαρών ζητημάτων συνείδησης, αλλά και υπεράσπισης των θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές, πολιτικές πεποιθήσεις και εκτιμήσεις του καθενός.

Η προσπάθεια εξομοίωσης του κομμουνισμού με το ναζισμό αποτελεί πρόκληση προς την ιστορική αλήθεια.

Δεν πρέπει να λησμονήσουμε τα ιστορικά διδάγματα του παρελθόντος. Οι προβοκάτσιες των ναζί (τύπου Ράιχσταγκ), οι αντικομμουνιστικοί νόμοι και οι διώξεις στράφηκαν κατά των λαών, περιέλαβαν σταδιακά κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενο άνθρωπο, κάθε πατριώτη.

Προετοίμασαν το έδαφος σκληρών, απάνθρωπων, αντιλαϊκών πολιτικών, βάρβαρων πολέμων για την καταλήστευση του μόχθου και του πλούτου των λαών, σήμαναν την έλευση του φασισμού και άλλων αυταρχικών καθεστώτων. Αυτά προετοιμάστηκαν και συνοδεύτηκαν από ποικιλόμορφες διώξεις σε βάρος των λαϊκών αγωνιστών: Φακέλωμα, φυλακίσεις, εξορίες, βασανιστήρια, δολοφονίες.

Οι λαοί της Ευρώπης έχουν πλούσια, μα και οδυνηρή εμπειρία. Εδωσαν εκατομμύρια νεκρούς για την απόκρουση του ναζισμού και φασισμού. Δε θα επιτρέψουν τη νεκρανάσταση τέτοιων ή παρόμοιων αντιδραστικών πρακτικών.

Αποτελεί ιστορικό χρέος κάθε δημοκράτη και πατριώτη να αντισταθεί. Τώρα.

Κανένας προοδευτικός άνθρωπος, κανένας πατριώτης, κανένας δημοκράτης δεν πρέπει να επιτρέψει τη βάναυση παραχάραξη της Ιστορίας, με τη μετατροπή των θυμάτων του φασισμού σε θύτες, όπως επιδιώκεται από το αντικομμουνιστικό μνημόνιο.

Καλούμε όλους τους μαζικούς φορείς να καταγγείλουν με τον πιο έντονο τρόπο αυτό το μνημόνιο.

Καλούμε όλα τα κόμματα, τις κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ να πάρουν ξεκάθαρη θέση.

Εχουν υποχρέωση να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να καταγγείλουν έμπρακτα το κατάπτυστο μνημόνιο και να επιβάλουν την άμεση απόσυρσή του.

Ενώνουμε τη φωνή μας με τη φωνή εκατομμυρίων ανθρώπων στον τόπο μας και παγκόσμια, για να μην περάσει το συγκεκριμένο μνημόνιο, για να μπορούν οι λαοί να αγωνίζονται και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους που θα καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους».

«Δεν μπορώ να φανταστώ ότι κείμενο, έστω και μη εγκεκριμένο, του Συμβουλίου της Ευρώπης, εξομοιώνει την τρομοκρατία με την κομμουνιστική ιδεολογία. Η άποψη αυτή δεν μπορεί να γίνει δεκτή και κάθε τέτοια πρωτοβουλία δεν μπορεί να γίνει σεβαστή, ανεξάρτητα από την κριτική που μπορεί να ασκήσει κάποιος για καθεστώτα που διαμορφώθηκαν μέσω αυτής της ιδεολογίας. Εξάλλου, η κομμουνιστική άποψη, θα μπορούσα να πω ότι κατέστησε τον καπιταλισμό πιο ανθρώπινο. Φυσικά, όπου έγιναν εγκλήματα, σε οποιαδήποτε ιδεολογική βάση και αν στηρίχτηκαν είναι καταδικαστέα, ώστε να μην επαναληφθούν. Η γνώμη μου πάντως είναι ότι τέτοιο κείμενο αποκλείεται τελικά να περάσει στο Συμβούλιο της Ευρώπης».

«Το κείμενο του μνημονίου με τον τίτλο "Ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων", που πρόσφατα ψηφίστηκε από την Πολιτική Επιτροπή της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, αποτελεί απροκάλυπτη απόπειρα εξίσωσης του κομμουνισμού με το φασισμό. Η απόπειρα αυτή έχει ως διαφαινόμενους στόχους αφ' ενός την αναθεώρηση της πρόσφατης ιστορίας, ιδίως της ευρωπαϊκής, αφ' ετέρου την ταύτιση των σημερινών δυνάμεων της αριστεράς, ιδίως σε χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης, με ολοκληρωτικά καθεστώτα. Αν πράγματι είναι έτσι, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι απώτερος στόχος της κίνησης αυτής δεν είναι παρά η ενίσχυση της πολιτικής επιρροής της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη. Πέρα, λοιπόν, από την καταφανή - και πρωτοφανή - προσβολή που το κείμενο αυτό επιφέρει στην ιστορική μνήμη, στους αγώνες για την ελευθερία και τη δημοκρατία, σε όλους τους δημοκράτες και - τελικά - συνολικά στους λαούς της Ευρώπης, το περιεχόμενό του ακυρώνει θεμελιώδεις αξίες πάνω στις οποίες οικοδομείται η σημερινή ενωμένη Ευρώπη. Επομένως, η ψήφισή του από το Συμβούλιο της Ευρώπης αποτελεί, και με όρους πολιτικής πρακτικής, απαράδεκτη ενέργεια.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης, αν δεν επιθυμεί την αυτοακύρωσή του στη συνείδηση των λαών της Ευρώπης, έχει μία μόνο επιλογή: Να καταψηφίσει το συγκεκριμένο σχέδιο, να σταματήσει κάθε συζήτηση πάνω σε παρόμοια σχέδια, να καταδικάσει τους συντάκτες και εμπνευστές τους και να αποδείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον του για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που πλήττονται σήμερα βάναυσα σε πολλά σημεία του πλανήτη».