«Το κείμενο του μνημονίου με τον τίτλο "Ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων", που πρόσφατα ψηφίστηκε από την Πολιτική Επιτροπή της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, αποτελεί απροκάλυπτη απόπειρα εξίσωσης του κομμουνισμού με το φασισμό. Η απόπειρα αυτή έχει ως διαφαινόμενους στόχους αφ' ενός την αναθεώρηση της πρόσφατης ιστορίας, ιδίως της ευρωπαϊκής, αφ' ετέρου την ταύτιση των σημερινών δυνάμεων της αριστεράς, ιδίως σε χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης, με ολοκληρωτικά καθεστώτα. Αν πράγματι είναι έτσι, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι απώτερος στόχος της κίνησης αυτής δεν είναι παρά η ενίσχυση της πολιτικής επιρροής της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη. Πέρα, λοιπόν, από την καταφανή - και πρωτοφανή - προσβολή που το κείμενο αυτό επιφέρει στην ιστορική μνήμη, στους αγώνες για την ελευθερία και τη δημοκρατία, σε όλους τους δημοκράτες και - τελικά - συνολικά στους λαούς της Ευρώπης, το περιεχόμενό του ακυρώνει θεμελιώδεις αξίες πάνω στις οποίες οικοδομείται η σημερινή ενωμένη Ευρώπη. Επομένως, η ψήφισή του από το Συμβούλιο της Ευρώπης αποτελεί, και με όρους πολιτικής πρακτικής, απαράδεκτη ενέργεια.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης, αν δεν επιθυμεί την αυτοακύρωσή του στη συνείδηση των λαών της Ευρώπης, έχει μία μόνο επιλογή: Να καταψηφίσει το συγκεκριμένο σχέδιο, να σταματήσει κάθε συζήτηση πάνω σε παρόμοια σχέδια, να καταδικάσει τους συντάκτες και εμπνευστές τους και να αποδείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον του για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που πλήττονται σήμερα βάναυσα σε πολλά σημεία του πλανήτη».