Στην κατεύθυνση του παραπέρα ελέγχου της δράσης και της λειτουργίας των κομμάτων κινούνται οι προτάσεις για τις αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, ενώ παράλληλα αίρονται και τα όποια «εμπόδια» (π.χ. βασικός μέτοχος) για την ενίσχυση της εξάρτησής τους από την πλουτοκρατία.

Ειδικότερα, ο έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων και των υποψηφίων βουλευτών θα γίνεται από το νεοσύστατο Συνταγματικό Δικαστήριο, ενώ παράλληλα θα απαγορευτεί, άγνωστο πώς, η χρήση ραδιοτηλεοπτικού χρόνου πέρα από τον προβλεπόμενο. Παράλληλα, οι διακηρύξεις του Κ. Καραμανλή περί αντιμετώπισης της διαπλοκής με τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ μένουν απλές διακηρύξεις, χωρίς κανένα πρακτικό αντίκρισμα, αφού τα πάντα παραπέμπονται... στο νόμο για τη συγκέντρωση των μέσων ενημέρωσης, που βρίσκεται στο στάδιο της κατάρτισης... Παράλληλα, προτείνεται η τροποποίηση της συνταγματικής ρύθμισης για το επαγγελματικό ασυμβίβαστο των βουλευτών στην κατεύθυνση της άρσης του απόλυτου και την καθιέρωση του μερικού ασυμβίβαστου, θα επανακαθοριστεί η άρση της βουλευτικής ασυλίας, ενώ θα αυξηθεί, τουλάχιστον στο διπλάσιο, και ο αριθμός των βουλευτών Επικρατείας.

Ξεχωριστό ρόλο στη νέα συνταγματική αναθεώρηση κατέχει η σύσταση του Συνταγματικού Δικαστηρίου που θα έχει τον τελευταίο λόγο για την τήρηση των νόμων, στην πραγματικότητα θα εκφράζει «αυθεντικά» τις επιταγές της κυρίαρχης πολιτικής κυρίως σε βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων. Στην αποστολή του νέου Δικαστηρίου θα είναι «ο τελικός έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων, ύστερα από παραπομπή που θα γίνεται από τις Ολομέλειες των Ανώτατων Δικαστηρίων», ο έλεγχος της διαφάνειας των οικονομικών των κομμάτων και των υποψήφιων βουλευτών, καθώς και ο έλεγχος του «πόθεν έσχες» των βουλευτών και η επιβολή αυστηρών κυρώσεων, στις οποίες προβλέπεται και η έκπτωση από το βουλευτικό αξίωμα.

Ταυτόχρονα, προωθείται η ολοένα και ασφυκτικότερη εξάρτηση της Δικαιοσύνης μέσω της αλλαγής στον τρόπο ανάδειξης της ηγεσίας των ανώτατων δικαστηρίων. Συγκεκριμένα, οι πρόεδροι των ανώτατων δικαστηρίων θα επιλέγονται μόνο μεταξύ των αντιπροέδρων, ενώ η επιλογή των αντιπροέδρων να γίνεται μόνο μεταξύ των δέκα (10) αρχαιότερων μελών των οικείων Δικαστηρίων. Παράλληλα, καθιερώνεται για τους αντιπροέδρους.

Οι σχέσεις κράτους - Εκκλησίας δεν πρόκειται να μπουν στη διαδικασία της αναθεώρησης γιατί, σύμφωνα με τον Κ. Καραμανλή, «κράτος και Εκκλησία έχουν διακριτούς ρόλους» και αν υπάρχουν ζητήματα προς ρύθμιση αυτά «θα αντιμετωπιστούν από τον κοινό νομοθέτη».