Μια μέρα νωρίτερα, όμως, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συμφώνησε στην Εθνική Επιτροπή Απασχόλησης να ξεκινήσει και πάλι η ιστορία των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης (ΤΣΑ) και, μάλιστα, αφού η κυβέρνηση νομοθετήσει τη διεύρυνση του αντεργατικού τους περιεχομένου. Σημειώνουμε μόνον ότι η εφαρμογή των ΤΣΑ θα σημάνει ότι σε ολόκληρους νομούς, περιοχές, ακόμα και κλάδους, δε θα ισχύουν οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις. Αυτές, δηλαδή, οι συμβάσεις, για τις οποίες κόπτεται η ΓΣΕΕ.
Οσο για την αναγκαιότητα να αποκρουστούν οι αντεργατικές πολιτικές, και εδώ η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δείχνει την ίδια συνέπεια, όπως και στο ζήτημα των συμβάσεων. Θα αποφασίσουμε, λέει, μετά την τρίτη συνάντηση για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (σε 10-15 μέρες) και ανάλογα με τις απαντήσεις των εργοδοτών... Τέτοια αγωνιστική πρεμούρα έχει πιάσει την πλειοψηφία. Οι εργαζόμενοι ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους.
Την οικονομική αυτοδυναμία των δήμων, μέσα από την απόκτηση της δυνατότητας να επιβάλλουν και να διαχειρίζονται φόρους, ζητά η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας. Στο κείμενο με τις θέσεις της για τη δρομολογημένη από την κυβέρνηση συνταγματική αναθεώρηση, που απέστειλε στα κόμματα, θεωρεί το χαράτσωμα των δημοτών, ως «θεσμική και ουσιαστική αναβάθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης». Γεγονός, το οποίο εξηγεί - εκτός των άλλων - γιατί η προσκείμενη σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ ηγεσία του συλλογικού οργάνου της ΚΕΔΚΕ δε διεκδίκησε ποτέ στα σοβαρά, τόσο τους παρακρατημένους πόρους, όσο και την αύξηση της κρατικής επιχορήγησης, που λαμβάνει ο θεσμός.
Στο ίδιο κείμενο ζητείται η παραπέρα συγκεντροποίηση της τοπικής εξουσίας και συγκεκριμένα η θεσμοθέτηση του δεύτερου βαθμού Αυτοδιοίκησης σε επίπεδο Περιφέρειας και η πρόβλεψη της μητροπολιτικής διακυβέρνησης. Ενώ ζητείται και η ανάληψη παραπέρα κρατικών αρμοδιοτήτων από τους δήμους, καταδεικνύοντας έτσι το κύριο μέλημα της ΚΕΔΚΕ, να γίνουν οι δήμοι συνδιαχειριστές της εξουσίας και της προωθούμενης αντιλαϊκής πολιτικής.
Ο αντιλαϊκός προσανατολισμός των προαναφερόμενων επιδιώξεων και στόχων είναι ολοφάνερος και αποτελεί, πράγματι, ευτύχημα το γεγονός, πως τον ερχόμενο Οκτώβρη έχουμε νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα μπορούν και πρέπει να δώσουν τη δική τους απάντηση.
Ωραίος... ο νομάρχης Αθήνας, κ. Σγουρός. Το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός πως δεν υπάρχει ούτε ένα κρατικό γηροκομείο, σημείωσε τις προάλλες, μιλώντας σε τηλεοπτικό «παράθυρο» για τα απαράδεκτα ιδιωτικά γηροκομεία και διαφημίζοντας τους σχετικούς ελέγχους και μέτρα των υπηρεσιών της Νομαρχίας του.
Και πότε ...ανακαλύψατε το πρόβλημα, κ. νομάρχα; Πού βρισκόσασταν τόσα χρόνια, όταν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ υποβάθμιζαν, περιθωριοποιούσαν και ιδιωτικοποιούσαν τις οποιεσδήποτε δημόσιες υπηρεσίες και δομές Πρόνοιας; Και, τέλος πάντων, έστω και τώρα, είστε υπέρ της άποψης ότι η σχετική ευθύνη ανήκει στο κράτος και δεν μπορεί να μετατρέπεται σε αντικείμενο κερδοσκοπίας του οποιουδήποτε «αετονύχη»; Εάν ναι, τότε πρέπει να διαφωνήσετε και με το κόμμα σας και με την πολιτική του. Η κρατική φροντίδα για τους ηλικιωμένους είναι ολοκληρωτικά ασύμβατη και αντίθετη με τις καπιταλιστικές διαρθρωτικές αλλαγές, τις κάθε λογής «απελευθερώσεις» και ιδιωτικοποιήσεις, τους νόμους της αγοράς και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, τις συντάξεις πείνας, κλπ., κλπ.
Σίγουρα, ο Γλύξμπουργκ δεν έδωσε τη συνέντευξη - μαμούθ, που δημοσιεύει σε συνέχειες τις μέρες αυτές το «Βήμα», για να ...εξυπηρετήσει τη δημοσιογραφία, ή για να μας θυμίσει απλά και μόνο τα γεγονότα των δεκαετιών του 1950 και του '60, προσθέτοντας, ίσως, κάποιες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές ή άγνωστες λεπτομέρειες. Σίγουρα, επίσης, το «Βήμα» έχει τις δικές του επιδιώξεις και στόχους, αφού ξεκίνησε τις δημοσιεύσεις με μπόλικη προβολή και τυμπανοκρουσίες. Κάπου, βέβαια, οι στόχοι του μεν και οι στόχοι του δε συμπίπτουν. Κι έτσι προέκυψε η προετοιμαζόμενη για μήνες - όπως λέγεται - συνέντευξη. Αλλωστε, υπάρχει μια προϊστορία στη μεταξύ τους «χημεία» και ποτέ δε δυσκολεύτηκαν να βρουν «κοινή γλώσσα».
Από κει και πέρα, οι απαντήσεις στα εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν μπορεί να μη δοθούν αμέσως, αλλά, τελικά, θα δοθούν. Οπως έχουν δοθεί, για τα γεγονότα της προηγούμενης από την αμερικανόπνευστη δικτατορία των συνταγματαρχών χρονικής περιόδου. Κι αυτές οι απαντήσεις δεν αλλάζουν, όσες συνεντεύξεις κι αν δώσει ο «τέως»...