Και δε λέμε, καλά κάνει και την καταγγέλλει, αλλά μην παριστάνει και την έκπληκτη. Σίγουρα, δεν της διαφεύγει το γεγονός, πως ο ανταγωνισμός είναι θεμελιακό στοιχείο όλων των συνθηκών και των βασικών αποφάσεων της ΕΕ, από τη συνθήκη του Μάαστριχτ - την οποία ψήφισε και ο ΣΥΝ - μέχρι την Οικονομική και Νομισματική Ενωση (ΟΝΕ), τη στρατηγική της Λισαβόνας και πάει λέγοντας. Επίσης, όπως καλά γνωρίζουν, αφού τάσσονται υπέρ των διαδικασιών της ευρωενωσιακής πολιτικής ενοποίησης, όλες οι προαναφερόμενες συνθήκες και αποφάσεις είναι «υπεράνω του Συντάγματος και των συμβάσεων», έχοντας, βέβαια, τις ευλογίες των κομμάτων του «ευρωμονοδρόμου».
Δυστυχώς, για την «Αυγή» και τις ευρω-αυταπάτες της, αυτή και ακόμη χειρότερη - απ' όσο δείχνουν οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας - είναι η ευρωένωση των πολυεθνικών. Κι όσο βαθαίνει η υποστηριζόμενη κι από τον ΣΥΝ ενσωμάτωση της χώρας σ' αυτή, τόσο θα μεγαλώνουν οι συνέπειες σε βάρος των εργαζομένων και του λαού.
Δεν πρωτοτύπησε ούτε και σε αυτό το απολογιστικό συνέδριο η συμβιβασμένη πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων. Χωρίς ίχνος ντροπής οι συμβιβασμένοι συνδικαλιστές των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ ομολόγησαν στον οικονομικό απολογισμό της προηγούμενης χρονιάς ότι η Ομοσπονδία δαπάνησε για απεργιακές εκδηλώσεις μόλις 60 ευρώ! Και μόνο αυτό το στοιχείο, εκτός όλων των άλλων, αρκεί για να φανερώσει ότι η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας καταναλώνεται στην καλλιέργεια των κάθε λογής «διαλόγων», μέσα από τους οποίους έχει παραδώσει τις κατακτήσεις των εργαζομένων στους μεγαλοξενοδόχους. Εξάλλου, και πάλι φέτος, για ακόμα μια χρονιά, η κλαδική σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων παραπέμφθηκε από τη συμβιβασμένη πλειοψηφία στον ΟΜΕΔ! Εκτός και πιστεύει κανείς ότι στο χώρο του επισιτισμού και των τουριστικών επαγγελμάτων είναι όλα μέλι-γάλα κι έχουν λυθεί όλα τα προβλήματα των εργαζομένων...
Τώρα το αν όλοι αυτοί θα «σηκώσουν το ανάστημά τους» στην πολιτική της Κομισιόν, όρκο δεν παίρνουμε. Θα σημειώσουμε μόνον ότι η ΣΕΣ - μέλος της οποίας είναι η ΓΣΕΕ - τάσσεται υπέρ της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης και βέβαια υπέρ της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. Για τον ευρωβουλευτή του Μπλερ, στοιχεία δεν έχουμε, αλλά οι εργαζόμενοι γνωρίζουν από την καλή και την ανάποδη την κυβερνητική πολιτική του κόμματός του. Το βίο και την πολιτεία του ΠΑΣΟΚ τα βίωσαν στην πλάτη τους οι Ελληνες εργαζόμενοι. Οσο για τον ΣΥΝ, οι κορόνες του υπέρ των εργατικών δικαιωμάτων δεν ξεγελούν κανέναν. Και όχι μόνο για το παρελθόν του (π.χ. Μάαστριχτ), αλλά και γιατί επιμένει να παριστάνει το «αριστερό» φύλλο συκής του «ευρωμονόδρομου».
Η πολιτική όλων αυτών των δυνάμεων, στον έναν ή στον άλλο βαθμό, όπως φάνηκε και στην περίπτωση της οδηγίας Μπολκεστάιν, περισσότερο νοιάζεται για να εξασφαλιστεί «θεμιτός ανταγωνισμός και ενιαίες συνθήκες λειτουργίας για τις επιχειρήσεις», όπως ζητούν ΣΕΣ και ΓΣΕΕ. Και όχι τα δικαιώματα των εργαζομένων, όπως υποκριτικά δηλώνουν.
Θυμάστε τα τσουχτερά πρόστιμα που είχε επιβάλει η Επιτροπή Ανταγωνισμού σε ορισμένα μεγάλα σούπερ μάρκετ, για εναρμονισμένη πρακτική, όπως ονομάζεται η μεταξύ τους συνεννόηση για τις τιμές; Θυμάστε, που... καμάρωναν τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, λέγοντας προς κάθε κατεύθυνση ότι η κυβέρνηση δε διστάζει να τα... βάλει με τα μεγάλα συμφέροντα;
Σας πληροφορούμε, λοιπόν, ότι το θέμα... λύθηκε. Το Εφετείο μείωσε τα σχετικά πρόστιμα, μέχρι και στο 1/7 των αρχικών ποσών. Κι έτσι, αμφότερες οι πλευρές έμειναν ικανοποιημένες. Πόσο μάλλον, που η απόφαση του Εφετείου δεν έτυχε καμιάς ιδιαίτερης δημοσιότητας, σε αντίθεση με το τότε γεγονός της επιβολής των προστίμων και τους κυβερνητικούς... λεονταρισμούς. Κι όλ' αυτά, ενώ οι ανατιμήσεις συνεχίζονται αμείωτες και η ακρίβεια κατατρώει τα ισχνά, έτσι κι αλλιώς, λαϊκά εισοδήματα...
Κατά κάποιο τρόπο, τέτοιες δηλώσεις θίγουν ακόμη και τη λογική του μέσου Ελληνα πολίτη. Αυτού που καταλαβαίνει ότι όλα «τακτοποιήθηκαν» σε αυτή την υπόθεση, μάλλον, πολύ πριν οποιοσδήποτε δικαστικός λειτουργός αρχίσει να ερευνά.
Αλλωστε, ο καλύτερος τρόπος για να «προεξοφληθεί» μια δικαστική (ή οποιαδήποτε) έρευνα είναι τα στοιχεία που θα της παρασχεθούν να είναι «φλου», αμφίσημα και χωρίς σαφείς ενδείξεις για οτιδήποτε. Κι αυτό μόνο οι κυβερνώντες μπορούν, εάν το επέλεξαν, να το κάνουν.
Οπως και να έχει, πολιτικά συμπεράσματα όχι μόνο μπορούν, αλλά επιβάλλεται να βγουν από τούτη την ιστορία, αν θέλουμε να μην πελαγοδρομούμε σε «πρακτορίστικα» σενάρια χωρίς ουσία.
Κι ένα σαφές πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι οι κυβερνώντες (κι όπως θα διαπιστώνουμε και το ΠΑΣΟΚ) έχουν πολιτικά επιλέξει να μην έρθουν σε οποιαδήποτε αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ, τους «εταίρους» μας στην Ευρωένωση και το πολυπλόκαμο πλαίσιο των θεσμοθετημένων και μη παρακολουθήσεων.
Αλλωστε, το αντίθετο θα ήταν ασύμβατο, όχι με αυτό που μπορούν, αλλά με αυτό που θέλουν να κάνουν. Εάν τα πράγματα έχουν αλλιώς, ας ...μας το αποδείξουν.
ΠΑΝΤΩΣ, ΚΑΚΗ συγκυρία επέλεξαν χτες οι υπουργοί Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης να ...διαφωνήσουν για το κατά πόσο εμπλέκεται η αυτοκτονία του υπαλλήλου της Vodafone με την υπόθεση των υποκλοπών.Δεν έχουν δα και κανένα παρελθόν αγαστής συνεργασίας, αν πιστέψουμε τουλάχιστον όσα τους καταμαρτυρούν κατά καιρούς τα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας.
Οχι πως μας κάνει καμιά μεγάλη έκπληξη βέβαια αυτό. Είναι σαφές ότι οι χειρισμοί που γίνονται στην όλη ιστορία δεν έχουν ως πρώτιστο γνώρισμά τους την ...ψυχραιμία.
Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, με νόμους και με συμφωνίες, διμερείς και πολυμερείς, μετέτρεψαν τη χώρα σε ξέφραγο αμπέλι των μυστικών υπηρεσιών στο όνομα της αντιμετώπισης της «τρομοκρατίας». Η υπόθεση των Πακιστανών παραμένει ακόμη ανοιχτή για να υπογραμμίζει τη στάση της κυβέρνησης και των αρμόδιων ελληνικών αρχών στο πλαίσιο των σχέσεών της με τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την ΕΕ, τις κυρίαρχες δυνάμεις της λεγόμενης Νέας Τάξης.
Οι δύο συνεταίροι του δικομματισμού κατά την εναλλαγή τους στην κυβερνητική εξουσία φρόντισαν ώστε οι μυστικές υπηρεσίες να εγκατασταθούν στο κέντρο των μηχανισμών ασφάλειας της χώρας. Λες και δεν ήξεραν ότι η CIA, παραδείγματος χάριν, παρακολουθεί μέχρι και στελέχη της αμερικανικής κυβέρνησης, πολύ περισσότερο τον πρωθυπουργό και τα στελέχη μιας κυβέρνησης άλλης χώρας.
Στην περίπτωσή μας, μάλιστα, αυτοί οι μηχανισμοί αναπτύχθηκαν και γιγαντώθηκαν στο περιβάλλον και το κλίμα της «ολυμπιακής ασφάλειας» με δίκτυα και υποδομές που ελέγχονται απ' ευθείας από τους κατασκευαστές και τους προμηθευτές τους. Ετσι ολοκληρώθηκε το σχέδιο της τερατώδους μηχανής που εγκαταστάθηκε στη χώρα μας και η οποία παράγει παρακολουθήσεις τηλεφώνων, αλληλογραφίας, ακόμα και κινήσεων, καταναλώνοντας δημοκρατικές ελευθερίες και ατομικά δικαιώματα.
Η ουσιαστική λύση για το καθεστώς των υποκλοπών δε βρίσκεται ούτε στη «δικαστική διερεύνηση», ούτε στις «εξεταστικές επιτροπές» της Βουλής, αφού οι υποκλοπές, όπως και τα αντεργατικά μέτρα, είναι εκφράσεις και προϊόντα αυτής της πολιτικής. Η ανατροπή της είναι η λύση.