«Ενα πλοίο μεταφοράς φορτίου κοστίζει σήμερα 75 εκατομμύρια δολάρια. Το 70% του κόστους κατασκευής (περίπου 50 εκατομμύρια δολάρια) καλύπτεται από ευνοϊκό δανεισμό, με ορίζοντα αποπληρωμής τα δέκα χρόνια. Κατά συνέπεια, τα ίδια κεφάλαια του εφοπλιστή για την κατασκευή του πλοίου δεν ξεπερνούν τα 25 εκατομμύρια δολάρια.
Τα πάγια ημερήσια έξοδα του εφοπλιστή, που δρομολογεί το πλοίο, δεν ξεπερνούν τα 22.000 δολάρια και αναλύονται ως εξής:
Την ίδια στιγμή, ο ημερήσιος ναύλος στη χρονοναύλωση (το ποσό, δηλαδή, που εισπράττει για κάθε μέρα ο πλοιοκτήτης) διαμορφώνεται ως εξής:
Με άλλα λόγια, ο εφοπλιστής κερδίζει από 24.500 έως 38.000 δολάρια τη μέρα. Και, βέβαια, στη δεκαετία (αποπληρωμή) το πλοίο συνεχίζει να είναι εμπορεύσιμο και στα κέρδη προστίθενται άλλα 15.500 δολάρια τη μέρα...
Την ώρα που οι ναυτεργάτες έδιναν τη μάχη στους καταπέλτες για τα στοιχειώδη δικαιώματά τους. Την ώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ τους είχε τυλίξει σε μια «κόλλα χαρτί», με την επαίσχυντη πολιτική επιστράτευση που είχε κηρύξει, η παράταξη της ΔΑΚΕ στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας, έβγαλε μια ανακοίνωση για να καυτηριάσει τις «ακραίες συμπεριφορές». Με την ίδια ανακοίνωση αμφισβητούσε την απόφαση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας για την προκήρυξη χτες της τετράωρης στάσης εργασίας, καθότι όπως υποστηρίζει η ΔΑΚΕ, ουδέποτε πάρθηκε ανάλογη απόφαση. Το αν πάρθηκε ή δεν πάρθηκε απόφαση από το ΕΚΑ, είναι ζήτημα των παρατάξεων και της διοίκησής του να το λύσουν. Ομως περισσεύει το θράσος ορισμένων, τη στιγμή που γινόταν ένας ηρωικός αγώνας, να βγαίνει μια συνδικαλιστική παράταξη και απροκάλυπτα να τον υπονομεύει. 'Η μήπως τελικά η ΔΑΚΕ, δεν έκανε τίποτα άλλο παρά - την ώρα που ο κόμπος φτάνει στο χτένι - να αποδείξει με ποιους τελικά είναι. Πάντως, όχι με τους ναυτεργάτες και τους εργάτες που αγωνίζονται.
Αφωνοι μείναμε όσοι παρακολουθήσαμε την προχτεσινή πρωινή εκπομπή του «ΑΛΦΑ», καθώς παρουσίαζε ένα θέμα όπου μαθητές Λυκείου στη Ρόδο, προκειμένου να βγάλουν τα έξοδα της εκδρομής τους, συμμετείχαν σε επίδειξη μόδας εσωρούχων! Και όλο αυτό με την έγκριση της πλειοψηφίας των γονιών τους. Σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν, οι μόνοι που αντέδρασαν ήταν μια μικρή ομάδα γονιών και το καινούριο ΔΣ του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, γιατί το προηγούμενο ΔΣ είχε συμφωνήσει!
Και σαν να μην έφτανε το γεγονός αυτό από μόνο του, ο Σταύρος Μπένος, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Πολιτισμού (!) ενθουσιασμένος βρήκε το εν λόγω συμβάν «χαρούμενο, με μια νότα δροσιάς και αθωότητας» και απορούσε γιατί αντιδρούν όσοι αντιδρούν!!! Ισως, οι επιδείξεις μόδας μαθητών να περιλαμβάνονται στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του κόμματός του, γιατί δεν εξηγείται αλλιώς ο ενθουσιασμός με τον οποίο υπεραμυνόταν του συγκεκριμένου συμβάντος ο πρώην υπουργός Πολιτισμού. Σε αντίθεση, όμως, με τον Στ. Μπένο, εμάς, το γεγονός αυτό, του εξευτελισμού και της απαξίωσης των μαθητών του σχολείου στη Ρόδο, μας θλίβει και μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι άλλο θα δούμε στο μέλλον; Πόσα παιδιά θα θυσιαστούν και θα θυσιάσουν τα όνειρά τους στα πρότυπα που κάποιοι άλλοι δημιουργούν πριν από αυτά;
Τα ρέστα του έδωσε τις τελευταίες μέρες ο ρ/σ «Σκάι» στην αναπαραγωγή και προβολή των διαφόρων «επιχειρημάτων» πλαγιοκόπησης και συκοφάντησης της μεγάλης απεργίας των ναυτεργατών και, μαζί της, του «υποκινητή» ΚΚΕ κλπ. Ιδιαίτερα, μερικές εκπομπές του δικαιούνται τα σχετικά πρωτεία, ανάμεσα σε όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Βέβαια, δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Αλλωστε, ο πολιτικός προσανατολισμός του ρ/σ είναι γνωστός σε όλους. Πόσο, μάλλον, που στον κορβανά του κεφαλαιοκράτη ιδιοκτήτη του συμπεριλαμβάνονται και καράβια...
Η έμπρακτη συμπαράσταση των νησιωτών και της συντριπτικής πλειοψηφίας των μικροκαλλιεργητών, φωτίζει το δρόμο της ενιαίας δράσης ενάντια στον κοινό αντίπαλο. Οι νεολαίοι φοιτητές, σπουδαστές και μαθητές που βρέθηκαν στους καταπέλτες, στην περιφρούρηση της απεργίας, αναδεικνύουν τη δύναμη του συντονισμένου ταξικού αγώνα.
Το ίδιο καταλυτική ήταν η δράση του ΠΑΜΕ και έξω από τα πλοία. Εργάτες και υπάλληλοι των ταξικών σωματείων βρέθηκαν στην περιφρούρηση. Πρόσθεσαν τη δική τους γροθιά στο στομάχι της αντιλαϊκής πολιτικής, τσαλαπάτησαν την επιστράτευση, περιφρούρησαν το δικαίωμα της εργατικής τάξης στην απεργία, στην ανυπακοή, στον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της.