Πολύτιμη παρακαταθήκη | Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Πολύτιμη παρακαταθήκη

Ενας μεγαλειώδης αγώνας στα λιμάνια - χωρίς προηγούμενο ως προς τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά -, συντάραξε ολόκληρη τη χώρα από την περασμένη Πέμπτη 16 Φλεβάρη. Οι ναυτεργάτες έδωσαν με αποφασιστικότητα και ταξική πυγμή τη μάχη της πολυήμερης απεργιακής τους κινητοποίησης. Αναμετρήθηκαν στα ίσια με τους εφοπλιστές και την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, όπως αυτή εκφράστηκε και με το νομοσχέδιο - λαιμητόμο στα δικαιώματα των εργατών της θάλασσας, των νησιωτών, των σπουδαστών.

Αντιπάλεψαν με ηρωισμό την αντιδημοκρατική απόφαση της πολιτικής επιστράτευσης. Κουρέλιασαν την προσπάθεια της εφοπλιστόδουλης κυβέρνησης να επιβάλει στρατιωτικό νόμο στα λιμάνια. Στον Πειραιά και στην Πάτρα, όπου επικεντρώθηκε η περιφρούρηση το τελευταίο σαρανταοχτάωρο, κανένα πλοίο δεν απέπλευσε, κανένας ναυτεργάτης δε δέχτηκε να ντυθεί στα χακί.

Οι ναυτεργάτες νίκησαν! Και μαζί τους ολόκληρη η εργατική τάξη. Οι εργαζόμενοι κάθε κλάδου, που από την πρώτη στιγμή αγκάλιασαν την πανναυτεργατική κινητοποίηση. Το πρωτόγνωρο κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε, ιδιαίτερα μετά την ανακοίνωση της πολιτικής επιστράτευσης, προσφέρει αναντικατάστατη πείρα στους εργατικούς αγώνες.

Η έμπρακτη συμπαράσταση των νησιωτών και της συντριπτικής πλειοψηφίας των μικροκαλλιεργητών, φωτίζει το δρόμο της ενιαίας δράσης ενάντια στον κοινό αντίπαλο. Οι νεολαίοι φοιτητές, σπουδαστές και μαθητές που βρέθηκαν στους καταπέλτες, στην περιφρούρηση της απεργίας, αναδεικνύουν τη δύναμη του συντονισμένου ταξικού αγώνα.

Ο αγώνας των ναυτεργατών αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη για το εργατικό κίνημα. Για τη μαχητικότητα και την παλικαριά του. Για την πλούσια εμπειρία που πρόσφερε στην υπόθεση έντασης της ταξικής πάλης. Για τις νέες δυνάμεις που απελευθέρωσε. Για τους χιλιάδες εργαζόμενους που έβαλε στη δράση, θωρακίζοντας τη μαχητικότητα, αναδεικνύοντας την προοπτική, ενισχύοντας τον προσανατολισμό τους.

Αδιαμφισβήτητη ψυχή και αυτής της κορυφαίας μάχης ήταν οι ταξικές δυνάμεις. Τα σωματεία των μηχανικών και των θερμαστολαδάδων πρωτοστάτησαν στο να βαθύνουν τα ταξικά χαρακτηριστικά του απεργιακού αγώνα. Εγιναν ο πόλος συσπείρωσης των ναυτεργατών, άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους και σ' αυτή τη μάχη, επιβεβαιώνοντας και πλαταίνοντας τους αδιάρρηκτους δεσμούς των ναυτεργατών με τις δυνάμεις εκείνες που αντιστέκονται, αμφισβητούν, παλεύουν, αντεπιτίθενται.

Το ίδιο καταλυτική ήταν η δράση του ΠΑΜΕ και έξω από τα πλοία. Εργάτες και υπάλληλοι των ταξικών σωματείων βρέθηκαν στην περιφρούρηση. Πρόσθεσαν τη δική τους γροθιά στο στομάχι της αντιλαϊκής πολιτικής, τσαλαπάτησαν την επιστράτευση, περιφρούρησαν το δικαίωμα της εργατικής τάξης στην απεργία, στην ανυπακοή, στον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της.

Μετά τη χτεσινή μέρα, ένα νέο καθήκον μπαίνει από την ίδια τη ζωή και την εξέλιξη του ναυτεργατικού αγώνα. Αυτό της ανασύνταξης των δυνάμεων, της ολόπλευρης προετοιμασίας για την κλιμάκωση της πάλης, με το πλαίσιο των ταξικών δυνάμεων. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν. Σ' αυτό το καθήκον, οι ταξικές δυνάμεις θα δώσουν από σήμερα τον καλύτερο εαυτό τους.