ΩΡΑΙΟ... ΟΡΑΜΑ έχει για την Ελλάδα ο πρωθυπουργός της! Θα γίνει λέει «πύλη εισόδου ξένων επενδυτών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη». Προφανώς, για τον ελληνικό λαό επιφυλάσσει το ρόλο του ...θυρωρού! Αντε και του βαστάζου, για να μεταφέρουν τα κέρδη των επενδυτών...

Γιατί, βέβαια, κάπως έτσι μας θέλουν. Να κάνουμε ...τεμενάδες στον κάθε κεφαλαιοκράτη, που καταδέχεται να «επενδύσει» και να λέμε κι «ευχαριστώ» για όποιο φιλοδώρημα ευαρεστείται να μας προσφέρει.

Αυτό είναι το νόημα των «επενδύσεων» στις μέρες μας. Για να έρθει ο τάδε κεφαλαιοκράτης πρέπει να δεσμευτούν για χάρη του κοινοτικά και κρατικά κονδύλια, να προσαρμοστούν στα μέτρα του η περιβαλλοντική και η φορολογική νομοθεσία και, φυσικά, να γίνουν πολύ περισσότερα «ευέλικτα» και να περάσουν στα όρια της ανυπαρξίας τα εργασιακά και οικονομικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Ολα αυτά, για το δικό μας καλό, φυσικά, διότι ...«θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας» και θα ξέρουμε ποιος και πότε θα μας εκμεταλλεύεται με τον χειρότερο τρόπο, μέχρι να μετακομίσει σε κάποια άλλη χώρα, όπου υπάρχουν ακόμη φτηνότεροι εργάτες.

ΠΑΝΤΩΣ, σ' έναν τομέα βγήκε κερδισμένο το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας από την απεργιακή κινητοποίηση των ναυτεργατών: Αποκόμισε έναν εξαιρετικό ...σύμβουλο αντιμετώπισης κρίσεων. Τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μ. Στρατάκη που πρότεινε την «εισαγωγή» πλοίων και ναυτεργατών για να αντιμετωπίζονται οι απεργίες.

Αλλωστε, ο κ. Στρατάκης έχει ανάλογες εμπειρίες. Ηταν υφυπουργός Μεταφορών σε μια από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες χρησιμοποίησαν ακόμη και αυτό το μέτρο ενάντια στους τότε απεργούς ναυτεργάτες.

Το «επίσημο» ΠΑΣΟΚ, όμως, πήρε αποστάσεις, ίσως πείτε. Πράγματι, επιχείρησαν να διασώσουν τα προσχήματα. Δεν έχουν πάρει καμιά απόσταση, όμως, από την πολιτική «απελευθέρωσης» της ακτοπλοΐας, την οποία εφάρμοζαν για χρόνια. Ούτε από την επιστράτευση των απεργών ναυτεργατών το 2002.