Σε όλους όσοι τις μέρες αυτές αναρωτιούνται, με ...αφέλεια, πού θα βρεθούν τα χρήματα για την κάλυψη των ελλειμμάτων του ΝΑΤ και για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των ναυτεργατών, τους αφιερώνουμε το παρακάτω αποκαλυπτικό παράδειγμα, από τη σχετική μελέτη της ΚΟ Ναυτεργατών του ΚΚΕ (η μελέτη δημοσιεύτηκε στον «Ρ» 4/12/2005):

«Ενα πλοίο μεταφοράς φορτίου κοστίζει σήμερα 75 εκατομμύρια δολάρια. Το 70% του κόστους κατασκευής (περίπου 50 εκατομμύρια δολάρια) καλύπτεται από ευνοϊκό δανεισμό, με ορίζοντα αποπληρωμής τα δέκα χρόνια. Κατά συνέπεια, τα ίδια κεφάλαια του εφοπλιστή για την κατασκευή του πλοίου δεν ξεπερνούν τα 25 εκατομμύρια δολάρια.

Τα πάγια ημερήσια έξοδα του εφοπλιστή, που δρομολογεί το πλοίο, δεν ξεπερνούν τα 22.000 δολάρια και αναλύονται ως εξής:

• Τοκοχρεολύσια για την αποπληρωμή του δανείου κατασκευής του πλοίου: 15.500 δολάρια ανά ημέρα.
• Εξοδα Διαχείρισης: 5.500 δολάρια ανά ημέρα.
• Surveys (επισκευές): 1.000 δολάρια ανά ημέρα.

Την ίδια στιγμή, ο ημερήσιος ναύλος στη χρονοναύλωση (το ποσό, δηλαδή, που εισπράττει για κάθε μέρα ο πλοιοκτήτης) διαμορφώνεται ως εξής:

• Μέσος όρος πενταετίας: 38.500 δολάρια ανά ημέρα.
• Μέσος όρος 15ετίας: 24.500 δολάρια ανά ημέρα.
• Ναύλος Spot Market (Σποτ Μάρκετ - ελεύθερης αγοράς, όχι χρονοναύλωσης): 60.000 δολάρια ανά ημέρα».

Με άλλα λόγια, ο εφοπλιστής κερδίζει από 24.500 έως 38.000 δολάρια τη μέρα. Και, βέβαια, στη δεκαετία (αποπληρωμή) το πλοίο συνεχίζει να είναι εμπορεύσιμο και στα κέρδη προστίθενται άλλα 15.500 δολάρια τη μέρα...