ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πάλι προβλήματα στις μετακινήσεις λόγω απεργίας, ανακοίνωσε η ΕΡΤ!...

***

Τελικά, οι απεργίες είναι μέγα πρόβλημα! Ενώ αν έχεις το κεφάλι μέσα, όλα πάνε καλά!! Κυρίως τα κέρδη...

***

Διότι, όπως είπε ο Μητσοτάκης, «κεκτημένα δεν υπάρχουν»!!!

***

Κ. Μητσοτάκη: Σας ενοχλεί που το ΚΚΕ είναι κατά της «νομιμότητας»; Τι να κάνουμε;..

***

«Ξεχάσατε» να πείτε ότι είναι κατά της αντιλαϊκής νομιμότητας!.. Οχι κατά της νομιμότητας των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων...

***

Διότι υπάρχουν δύο νομιμότητες: Του κεφαλαίου η μία, των υπόλοιπων η άλλη. Εσείς είσαστε υπέρ του πρώτου, εμείς υπέρ των δεύτερων!... Ετσι είναι η ζωή (η ταξική)...

***

Συνεδρίασαν οι συντονιστές του ΠΑΣΟΚ!!!

***

Αλαβάνο: Δεν υπάρχει κυβέρνηση, ε; Οπως λέει και το ΠΑΣΟΚ!...

***

Καιρός να κάνετε μία με το ΠΑΣΟΚ, για να μη μείνουμε ...ακυβέρνητοι!...

***

Μήπως έχουμε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που λέγεται ΝΔ, πλην εσύ δε θέλεις να το ομολογήσεις;

***

Τώρα, μετά τη συμμετοχική δημοκρατία (ανοιχτή ψηφοφορία) της «Γιουροβίζιον» περνάμε από την εποχή του «μαλάβε» στην εποχή του «έβριθινκ». Ε... ρε εποχές!!!

***

Πέλπας!! Εκπρόσωπος της Χάγης (επί του Τύπου;)!...

***

Φλωρινιώτες: Επίδομα θέρμανσης ζητάτε; Γιατί όχι την εξουσία;

***

Παρίσι - Γαλλία! Προχωρήστε καλά, αλλιώς θα σας πάρουν και τα σώβρακα!...

***

Το ίδιο κι εδώ, σε εμάς!...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ποιοι είμαστε

Εμείς, που διαβάζουμε αυτή την εφημερίδα, που απεργούμε, που συμπαραστεκόμαστε, που δείχνουμε την αλληλεγγύη μας στους απεργούς, οποιουδήποτε κλάδου, που πυκνώνουμε τις γραμμές αυτής της πολιτικής πλευράς σε αυτόν τον τόπο, ή και διεθνώς, ποιοι είμαστε;

Οχι περιστασιακά, επειδή έκλεισε το εργοστάσιο που δουλεύαμε, επειδή δεν μπήκε στην ανωτάτη σχολή το παιδί μας με βαθμολογία κάτω από τη βάση (που πολλές φορές οφείλεται στην οικονομική κατάσταση της οικογένειας), αφού παρ' όλο που δούλευαν και οι δυο γονείς (το ωράριο και η κούραση τους απομάκραινε από το να μπορούν να παρακολουθούν τη μελέτη των παιδιών τους) δεν άντεχαν, παρά τη «δωρεάν Παιδεία», να πληρώσουν φροντιστήρια, ή επειδή στο νοσοκομείο περιμέναμε ουρά από τα ξημερώματα, ή πληρώσαμε γρηγορόσημο, γιατί ξέρομε ότι όλα αυτά είναι ασθένειες του συστήματος.

Ωστε οι αγώνες δε γίνονται για ευκαιριακούς λόγους, αλλά για την οικονομική και κοινωνική πολιτική του συστήματος που τους προκαλεί επί δεκαετίες. Δεν μπορούμε πλέον να βλέπουμε ξεκομμένα την ακρίβεια, την ανεργία, την ανυποληψία που μας δέρνει ως πολίτες αυτής της ταξικά δομημένης, από πάνω προς τα κάτω, κοινωνίας. Οι αναζητήσεις μας, οι διεκδικήσεις μας, η ανυποταγή μας, δεν είναι τακτική ηρωισμών, αλλά μια σφαιρική αντίληψη του σύγχρονου κόσμου και προς ποια κατεύθυνση βαδίζει. Τους ηρωισμούς του περασμένου αιώνα τους αναγνωρίζουμε, τους χειροκροτούμε, τους αποδίδουμε τον άδολο σεβασμό μας, αλλά τώρα οι μέθοδοι και οι στόχοι είναι ξεκάθαρα πολιτικοί. Αυτό δε σημαίνει ότι είμαστε ηρωικοί ή αντιιρωικοί, απλώς διανύουμε μια άλλη εποχή εξαιτίας όλων των γνωστών συγκυριών - κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών. Και τέτοια πρέπει να είναι η γλώσσα μας και τα επιχειρήματά μας: πολιτικά.

Οπως κληρονομήσαμε τους ηρωικούς αγώνες, όπου αυτοί έγιναν, έτσι κληρονομήσαμε και ένα πολιτικό λεξιλόγιο, μια ορολογία που καθορίζει την πολιτική μας φιλοσοφία. Πίσω από τις συμπεριφορές και τις πράξεις των πολιτικών σχημάτων κρύβεται κάτι που έχει μεγαλύτερη σχέση με άλλα συμφέροντα, μεταμφιεσμένα ή καλλωπισμένα, ενώ πίσω από εμάς δεν κρύβεται τίποτε, παρά μια συγκεκριμένη ιδεολογία.

Είναι κοινή λογική ότι κάθε πολιτικό σχήμα στοχεύει στην εξουσία, αλλά το μεγάλο ερωτηματικό είναι υπέρ τίνος; Και με ποια μέσα επιτυγχάνεται αυτός ο στόχος. Με υποσχέσεις, με συμβιβασμούς, με υποχωρήσεις, ή με ενδοτικούς καιροσκοπισμούς; Με τι είδους ανταλλάγματα; Ποια εξουσία χαρίζει οτιδήποτε στο λαό χωρίς να απαιτεί ως ανταλλάγματα την υποδούλωση, το φίμωτρο ή τη φοβία; Ποιος εργαζόμενος υποβιβάζει τον εαυτό του σε επαίτη για να πάρει το ελάχιστο, και όχι αυτό που δικαιούται από τη δουλιά του, την παραγωγή του; Είναι, δηλαδή, θέμα αξιοπρέπειας; Είναι και αυτό. Αλλά κυρίως είναι η αγάπη και ο σεβασμός προς την ανθρώπινη ζωή. Οχι μόνο να ζούμε. Αλλά να ζούμε χωρίς πόλεμο, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς οικονομική ανασφάλεια, και άλλα που ξέρουμε. Είμαστε πολιτικά ανυποχώρητοι.

Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ