Πέμπτη 16 Μάρτη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Ποιοι είμαστε

Εμείς, που διαβάζουμε αυτή την εφημερίδα, που απεργούμε, που συμπαραστεκόμαστε, που δείχνουμε την αλληλεγγύη μας στους απεργούς, οποιουδήποτε κλάδου, που πυκνώνουμε τις γραμμές αυτής της πολιτικής πλευράς σε αυτόν τον τόπο, ή και διεθνώς, ποιοι είμαστε;

Οχι περιστασιακά, επειδή έκλεισε το εργοστάσιο που δουλεύαμε, επειδή δεν μπήκε στην ανωτάτη σχολή το παιδί μας με βαθμολογία κάτω από τη βάση (που πολλές φορές οφείλεται στην οικονομική κατάσταση της οικογένειας), αφού παρ' όλο που δούλευαν και οι δυο γονείς (το ωράριο και η κούραση τους απομάκραινε από το να μπορούν να παρακολουθούν τη μελέτη των παιδιών τους) δεν άντεχαν, παρά τη «δωρεάν Παιδεία», να πληρώσουν φροντιστήρια, ή επειδή στο νοσοκομείο περιμέναμε ουρά από τα ξημερώματα, ή πληρώσαμε γρηγορόσημο, γιατί ξέρομε ότι όλα αυτά είναι ασθένειες του συστήματος.

Ωστε οι αγώνες δε γίνονται για ευκαιριακούς λόγους, αλλά για την οικονομική και κοινωνική πολιτική του συστήματος που τους προκαλεί επί δεκαετίες. Δεν μπορούμε πλέον να βλέπουμε ξεκομμένα την ακρίβεια, την ανεργία, την ανυποληψία που μας δέρνει ως πολίτες αυτής της ταξικά δομημένης, από πάνω προς τα κάτω, κοινωνίας. Οι αναζητήσεις μας, οι διεκδικήσεις μας, η ανυποταγή μας, δεν είναι τακτική ηρωισμών, αλλά μια σφαιρική αντίληψη του σύγχρονου κόσμου και προς ποια κατεύθυνση βαδίζει. Τους ηρωισμούς του περασμένου αιώνα τους αναγνωρίζουμε, τους χειροκροτούμε, τους αποδίδουμε τον άδολο σεβασμό μας, αλλά τώρα οι μέθοδοι και οι στόχοι είναι ξεκάθαρα πολιτικοί. Αυτό δε σημαίνει ότι είμαστε ηρωικοί ή αντιιρωικοί, απλώς διανύουμε μια άλλη εποχή εξαιτίας όλων των γνωστών συγκυριών - κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών. Και τέτοια πρέπει να είναι η γλώσσα μας και τα επιχειρήματά μας: πολιτικά.

Οπως κληρονομήσαμε τους ηρωικούς αγώνες, όπου αυτοί έγιναν, έτσι κληρονομήσαμε και ένα πολιτικό λεξιλόγιο, μια ορολογία που καθορίζει την πολιτική μας φιλοσοφία. Πίσω από τις συμπεριφορές και τις πράξεις των πολιτικών σχημάτων κρύβεται κάτι που έχει μεγαλύτερη σχέση με άλλα συμφέροντα, μεταμφιεσμένα ή καλλωπισμένα, ενώ πίσω από εμάς δεν κρύβεται τίποτε, παρά μια συγκεκριμένη ιδεολογία.

Είναι κοινή λογική ότι κάθε πολιτικό σχήμα στοχεύει στην εξουσία, αλλά το μεγάλο ερωτηματικό είναι υπέρ τίνος; Και με ποια μέσα επιτυγχάνεται αυτός ο στόχος. Με υποσχέσεις, με συμβιβασμούς, με υποχωρήσεις, ή με ενδοτικούς καιροσκοπισμούς; Με τι είδους ανταλλάγματα; Ποια εξουσία χαρίζει οτιδήποτε στο λαό χωρίς να απαιτεί ως ανταλλάγματα την υποδούλωση, το φίμωτρο ή τη φοβία; Ποιος εργαζόμενος υποβιβάζει τον εαυτό του σε επαίτη για να πάρει το ελάχιστο, και όχι αυτό που δικαιούται από τη δουλιά του, την παραγωγή του; Είναι, δηλαδή, θέμα αξιοπρέπειας; Είναι και αυτό. Αλλά κυρίως είναι η αγάπη και ο σεβασμός προς την ανθρώπινη ζωή. Οχι μόνο να ζούμε. Αλλά να ζούμε χωρίς πόλεμο, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς οικονομική ανασφάλεια, και άλλα που ξέρουμε. Είμαστε πολιτικά ανυποχώρητοι.


Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ