Εως και 1.540 ευρώ το χρόνο πληρώνουν οι γονείς που στέλνουν το παιδί τους σε κάποιον από τους παιδικούς σταθμούς. Ο «Ρ» αποκαλύπτει πως οι εργαζόμενοι γονείς καλούνται να πληρώσουν πανάκριβα και αυτή την κοινωνική υπηρεσία
Υψηλά τροφεία, κατακερματισμός των εργασιακών σχέσεων, ανταποδοτική λειτουργία και αντιπαιδαγωγικός σχεδιασμός, είναι ορισμένα μόνο από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη λειτουργία των Παιδικών Σταθμών του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Η διοίκηση του Β. Παπαγεωργόπουλου - ο οποίος στηρίζεται από τη ΝΔ - όχι μόνο έχει ενισχύσει τον ανταποδοτικό χαρακτήρα λειτουργίας των παιδικών σταθμών, αλλά επιπλέον, προωθεί και τον κατακερματισμό τους. Το αποτέλεσμα είναι να λειτουργούν τρεις κατηγορίες παιδικών σταθμών διαφορετικών ταχυτήτων, ώστε να είναι και «ανταγωνιστικοί» μεταξύ τους. Διαφέρουν ως προς τα τροφεία, τις υπηρεσίες που προσφέρουν, τα παιδαγωγικά τους χαρακτηριστικά, τις εργασιακές σχέσεις του προσωπικού, τις κτιριακές υποδομές και ακόμη, σε αρκετές περιπτώσεις, τις ώρες λειτουργίας τους.
Συγκεκριμένα, στο Δήμο Θεσσαλονίκης ανήκουν συνολικά 31 παιδικοί σταθμοί. Φιλοξενούνται 1.440 παιδιά από τη βρεφική έως τη νηπιακή ηλικία. Από τους 31 Παιδικούς Σταθμούς οι 21 είναι δημοτικοί (13 Παιδικοί, 7 Βρεφονηπιακοί, 1 Βρεφικός) και φιλοξενούν 1.100 παιδιά. Οι 8 είναι πρώην κρατικοί του υπουργείου Υγείας Πρόνοιας και φιλοξενούν 260 παιδιά. Οι άλλοι 2 είναι πρώην Κέντρα Φροντίδας Οικογένειας (ΚΕΦΟ) του υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας και φιλοξενούν 80 παιδιά.
Ο «Ρ», σήμερα, αναδεικνύει τα προβλήματα των παιδικών σταθμών στο δεύτερο μεγαλύτερο δήμο της χώρας, όπου αποδεικνύεται - και σε αυτή την περίπτωση, όπως στους περισσότερους δήμους με διοικήσεις που στηρίζονται από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ - πως οι εργαζόμενοι γονείς καλούνται να πληρώσουν πανάκριβα και αυτή την κοινωνική υπηρεσία, που θα έπρεπε να παρέχεται δωρεάν.
Οι 31 Παιδικοί Σταθμοί είναι ελάχιστοι για μια πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη, κάτι που, σε συνδυασμό με τις απαγορευτικά υψηλές τιμές των τροφείων του δήμου, αναγκάζει πολλούς γονείς εργατικών οικογενειών να ψάχνουν για άλλες λύσεις.
«Από τη στιγμή που μπήκαν τροφεία μειώθηκε ο αριθμός των παιδιών. Αρκετοί πηγαίνουν τα νήπια σε ολοήμερα νηπιαγωγεία», υπογραμμίζει στο «Ρ» εργαζόμενη στους Παιδικούς Σταθμούς του δήμου. Σημειώνεται, επιπλέον, ότι τα λεγόμενα ολοήμερα νηπιαγωγεία, παίρνουν κατά κύριο λόγο νήπια και λίγα προνήπια, κάτι που σημαίνει ότι για τα παιδιά βρεφικής ηλικίας δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
Αναλυτικότερα, στους 21 Δημοτικούς Σταθμούς του Δήμου Θεσσαλονίκης τα τροφεία πληρώνονται σε 8 ισόποσες δόσεις ή δίνονται εφάπαξ το Σεπτέμβρη. Συγκεκριμένα:
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Δήμος Θεσσαλονίκης «φιλοτιμήθηκε» να κάνει καλύτερη τιμή στα παιδιά των... αστυνομικών!
Οι 8 πρώην Κρατικοί Σταθμοί είναι λίγο πιο φτηνοί από τους δημοτικούς, αλλά εξίσου ακριβοί για την τσέπη του εργάτη και του μικρομεσαίου. Αναλυτικά: Εχουν τροφεία ύψους 1.100 ευρώ ετησίως, που καταβάλλονται σε οκτώ ισόποσες δόσεις.
Για το πρώτο παιδί η δόση είναι 137,50 ευρώ, για το δεύτερο και τρίτο παιδί καθώς και τις ειδικές κατηγορίες γίνονται μικρές εκπτώσεις. Η χαμηλότερη τιμή για το 3ο παιδί «ειδικής κατηγορίας» (σ.σ.: χαμηλού εισοδήματος) είναι 74,25 ευρώ. Δηλαδή, όσο και στους Δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς.
Στα 2 πρώην ΚΕΦΟ είναι 90 ευρώ η δόση, για 8 ισόποσες δόσεις. Σε όλες τις κατηγορίες των σταθμών, όταν γίνεται εφάπαξ καταβολή των τροφείων υπάρχει 10% έκπτωση. Επίσης, από την καταβολή τροφείων απαλλάσσονται ορφανά από τους δύο γονείς, παιδιά πολύτεκνων κι ορφανά από ένα γονέα, παιδιά προσφύγων, κλπ.
Οι υπάλληλοι των Δημοτικών Παιδικών Σταθμών είναι κι αυτοί πολλών ταχυτήτων. Συγκεκριμένα:
Επιπλέον, ένας μεγάλος αριθμός σπουδαστών των ΤΕΙ, ΤΕΕ, και ΙΕΚ κάθε χρόνο κάνει την πρακτική του άσκηση στους Παιδικούς Σταθμούς.
Η ίδια η πραγματικότητα της λειτουργίας των Παιδικών Σταθμών είναι ενδεικτική του αντιπαιδαγωγικού αποτελέσματος που μπορεί να έχουν στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, καθώς και του αντιλαϊκού τους χαρακτήρα. Αναλυτικά:
(Η Ζάκυνθος το ξαναθυμίζει)
Μ' ΟΛΑ της τα δίκια η Ζάκυνθος, το όμορφο Τζάντε του Ιονίου, ανησύχησε πρόσφατα με τον Εγκέλαδο, που τη χτύπησε ακόμη μια φορά με τις απανωτές σεισμικές δονήσεις, που στους νησιώτες ξύπνησαν μνήμες εφιαλτικές. Είναι εκείνος ο Αύγουστος του 1953, που αντάμα με τη γειτόνισσά της την Κεφαλονιά και το Θιάκι ζούσαν την τραγωδία των σεισμών με πολλούς νεκρούς και τεράστιες καταστροφές. Εβαλε κι η φωτιά το χεράκι της, ώστε ο όλεθρος ν' αποτελειώσει.
ΚΑΤΑΙΓΙΣΜΟΣ από δονήσεις νύχτα - μέρα και αβάσταχτη της πολυήμερης αυτής δραστηριότητας η αγωνία.
Η ΕΝΤΟΝΗ σεισμική έξαρση στη Ζάκυνθο και σε άλλες περιοχές ξαναφέρνουν στο προσκήνιο για μια ακόμη φορά το σημαντικό θέμα της αντισεισμικής θωράκισης της χώρας. Πασίγνωστα όλα όσα ακούγονται εκεί που κάθε φορά χτυπάει. Λόγια υποσχετικά με το τσουβάλι για ενίσχυση στο έργο της αποκατάστασης. Το γνώριμο μικρό βοήθημα κάλυψης πρώτων αναγκών. Κι έπειτα όλα αποξεχασμένα αρχειοθετούνται στα ντουλάπια των αρμοδίων.
ΟΜΩΣ τα μέτρα αυτά, που συχνά πομπωδώς εξαγγέλλονται μοιάζουν σαν να χορηγείς ασπιρίνη σε άρρωστο, που πάσχει από καρκίνο. Και γίνεται στην πράξη οι κάτοικοι που έχασαν τα πάντα, να παίρνουν πάνω τους το κόστος των σπιτιών τους, ουσιαστικά μένοντας αβοήθητοι. Δοκιμασία πολύχρονη.
ΕΙΝΑΙ πολύ γνωστό επίσης, πως οι «λογαριασμοί» μας με τον Εγκέλαδο είναι πανάρχαιοι, μεγάλοι και συνεχείς. Η Ελλάδα είναι από τις πιο σεισμογενείς χώρες της Ευρώπης και πως το 50% της σεισμικής ενέργειας προέρχεται από τη χώρα μας. Ολα αυτά μολονότι είναι βεβαιωμένα στην πράξη με τους σεισμούς, που κάθε τόσο έχουμε, οι κυβερνήσεις και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έχουν αφήσει τη χώρα δίχως σεισμική θωράκιση...
ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ των κατοίκων και των περιουσιών τους από τους σεισμούς καθώς και τις καταστροφές όλα αυτά πέφτουν πάνω στην κυβέρνηση και τους άλλους πολυποίκιλους αρμόδιους. Τίποτε δεν τους έχει ξυπνήσει για τη λήψη μέτρων θετικών, ενώ τα προειδοποιητικά μηνύματα χτύπησαν την πόρτα μας εδώ και πολλά χρόνια. Ομως, όπως λέει κι η παροιμία «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα»...
ΔΕΝ είναι πολύς καιρός, που το ΚΚΕ παρουσίασε μια ολοκληρωμένη πρόταση για τα όσα πρέπει να κάνουμε για να αποκτήσουμε θωράκιση της χώρας, αντισεισμική που είναι αναγκαία και κατεπείγουσα. Μέτρα που με τις σημερινές επιστημονικές δυνατότητες μπορούν οι κάτοικοι των σεισμόπληκτων να 'χουν την ασφάλειά τους.
ΕΙΝΑΙ μεγάλη η ευθύνη για τις κυβερνήσεις της τελευταίας 20ετίας, που όχι μόνο δεν προώθησαν την αντισεισμική προστασία αλλά και ουσιαστικά δυσκόλεψαν να προχωρήσει το έργο του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας με σταθερή περικοπή των κονδυλίων που διατίθενται γι' αυτόν.
ΑΝΑΔΕΙΦΩΝΤΑΣ τις σεισμικές αυτές θεομηνίες, που κατά καιρούς έπληξαν την Ελλάδα είναι ευδιάκριτη και η μεθοδολογία, που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις, που βρέθηκαν στην εξουσία: να φορτώνουν στις πλάτες των εργαζομένων έκτακτα χαράτσια, φορολογίες για να βοηθηθούν οι πληγέντες, για να ανοικοδομηθούν χωριά και πολιτείες.
ΜΠΗΚΕ, τότε, σε εφαρμογή μια πολύμορφη φορομπηχτική εξόρμηση, που προσχηματικά την εξάγγελναν για προσωρινή, αλλά που γινόταν μόνιμη. Ετσι (μιλάμε για τους σεισμούς του 1953) η ζάχαρη, η βενζίνη, τα τσιγάρα και πολλά άλλα είδη φορτώθηκαν με ποσά εισφοράς κι όλα με φλάμπουρο, πως πάνε για τους σεισμόπληκτους.
Ο ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ πολλές φορές προειδοποιητικά έχει στείλει το μήνυμά του. Της Ζάκυνθος η στερνή δοκιμασία το ξαναθύμισε. Μας λένε συχνά από «καθέδρας», πως πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τους σεισμούς... Ναι, να μάθουμε και μάλιστα από την κούνια μας. Αλλά, πέρα από την εύκολη πάντα «διδασκαλία» εξακολουθεί να είναι τραγικά απούσα η ουσιαστική σεισμική προστασία, ο θωρακισμός μιας ολόκληρης χώρας. Της πατρίδας μας που κοντά σ' άλλα της έλαχε να έχει πάνω της τα σκήπτρα της πιο σεισμογενούς στην Ευρώπη.
ΚΑΙ δεν είναι μόνο η Ζάκυνθος, που έζησε τελευταία τη μεγάλη δοκιμασία. Είναι κι άλλες περιοχές που απαιτούν την αντισεισμική θωράκιση της χώρας.
O δημοτικός σύμβουλος κι υποψήφιος δήμαρχος με τη «ΘεσσαλοΝΙΚΗ ΤΩΡΑ» Αγάπιος Σαχίνης, σχολιάζει: «Οι δημότες του Δήμου Θεσσαλονίκης καλούνται να πληρώσουν βαρύ οικονομικό τίμημα προκειμένου να χρησιμοποιήσουν τους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς του δήμου. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης αποδεικνύει με την οικονομική συμπεριφορά απέναντι στο δημότη τη φορομπηχτική αντίληψη σε βάρος και των αναγκών του δημότη».
Συγκεκριμένα, η «ΘεσσαλοΝΙΚΗ ΤΩΡΑ», προτείνει: