«Από μικρό παιδί έφτιαχνα μελωδίες με το νου», λέει η Σ. Βαζούρα. «Εδώ και αρκετά χρόνια, καλλιεργούσα στο μυαλό μου την ιδέα της δημιουργίας ενός CD με δική μου μουσική και στίχους. Η ιδέα αυτή ωρίμασε και πήρε σάρκα και οστά με το δίσκο. Σ' αυτή τη δημιουργία με οδήγησε η πολύχρονη πορεία μου μέσα στο χώρο του τραγουδιού και γενικότερα μια βαθύτερη ανάγκη αναζήτησης μέσα από τους δρόμους της τέχνης. Η έμπνευσή μου και από την παράδοση, που λατρεύω και υπηρετώ». Αναφερόμενη στη διαδικασία γραψίματος των τραγουδιών σημειώνει: «Πολλά ξενύχτια και αγωνία: αν είναι καλός ο στίχος, αν η μουσική δένει με το θέμα. Βασάνιζα και το ηλεκτρικό πιάνο, το οποίο με ανεχόταν όποια ώρα και να ήταν. Για μένα σημασία δεν έχουν οι μουσικές γνώσεις του δημιουργού, αλλά η ιδέα. Η έμπνευση! Αυτό έχει αξία. Ο τραγουδιστής είναι ένα ζωντανό όργανο. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ στο να φτιάξω τα τραγούδια μου. Επέλεξα τα όργανα να είναι φυσικά: κλαρίνο, βιολί, μπουζούκι, μπαγλαμάς, κιθάρα, ακορντεόν, μπάσο, κρουστά, ντέφι, ζίλια... Ετσι έντυσα τη μουσική μου με τον ήχο που αγαπώ. Οι μουσικοί που έπαιξαν είναι φίλοι μου και συνεργάτες. Δουλέψαμε όλοι μαζί με κέφι και μεράκι και πιστεύω ότι το αποτέλεσμα θα μας δικαιώσει».
Η Σ. Βαζούρα επέλεξε τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου ανάμεσα από πολλά άλλα. «Διάλεξα, λέει, διάφορους ρυθμούς, κρίνοντας από την εμπειρία μου ότι έχουν απήχηση στο κοινό: ζεϊμπέκικο, τσιφτετέλι, συρτό, χασάπικο, χασαποσέρβικο, δηλαδή τραγούδια λαϊκά». Εκφράζει δε την επιθυμία της να συνεργαστεί με νέους ταλαντούχους και καταξιωμένους τραγουδιστές.
Αναφερόμενη στην εταιρία που εξέδωσε το CD λέει: «Είναι μικρή, με οικογενειακό χαρακτήρα. Αυτό μου άρεσε, ένιωσα άνετα. Βέβαια υπάρχουν πολλές δυσκολίες, γιατί οι μεγάλες εταιρίες έχουν την απόλυτη κυριαρχία της αγοράς και διαθέτουν μεγάλη δυνατότητα προβολής και διαφήμισης. Εμείς πάντως θα το παλέψουμε όπως μπορούμε...».
Οσον αφορά στην κατάσταση που υπάρχει σήμερα στο τραγούδι; «Γίνεται μια τεράστια προσπάθεια από καλλιτέχνες, που αντιστέκονται στις προκλήσεις των καιρών. Υπάρχουμε. Προσπαθούμε. Δεν είναι όλα ισοπεδωμένα. Με χαρά βλέπω νέα παιδιά να ακολουθούν το δρόμο που χάραξαν οι μεγαλύτεροι. Αγαπούν το παραδοσιακό, και γενικά το καλό τραγούδι που έχει άποψη».
Εναν τάφο αποκάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη στη διάρκεια εργασιών αναστήλωσης στο μαυσωλείο του Γαζή Εβρενός, στα Γιαννιτσά. Το μαυσωλείο, η αρχική φάση του οποίου χρονολογείται στο 15ο αιώνα, θεωρείται ο τάφος του κατακτητή Γαζή Εβρενός, ο οποίος πέθανε το 1417.
Ο τάφος αποκαλύφθηκε στο δυτικό και παλαιότερο τμήμα του μνημείου, στη διάρκεια εργασιών στο πλαίσιο μελέτης αποκατάστασης. Στόχος των εργασιών ήταν ο έλεγχος της υποθεμελίωσης των τοίχων και η συλλογή στοιχείων για την ακριβέστερη χρονολόγηση του μνημείου και των διαφόρων οικοδομικών του φάσεων.
Στον τάφο βρέθηκαν οστά (ο νεκρός είναι τοποθετημένος σε ύπτια στάση), λιγοστά κτερίσματα, ενώ στο ανώτερο τμήμα του τάφου βρέθηκαν λίγα διάσπαρτα οστά, γεγονός που υποδηλώνει αλλεπάλληλες ταφές. Ο χώρος του τάφου σχετίζεται, πιθανώς, με το αρχικό μνημείο, το οποίο κάλυπτε τον τάφο στις αρχές του 15ου αιώνα. Δε βρέθηκαν επιγραφικές ή άλλες μαρτυρίες και η χρονολόγηση του σκελετού (ή σκελετών) θα πρέπει να βασιστεί σε οστεολογική και ανθρωπολογική ανάλυση.
Εξάλλου, στην Κύπρο, μετά από 11χρονη αρχαιολογική έρευνα, άρχισε να αποκαλύπτεται το ελληνιστικής εποχής θέατρο στην Κάτω Πάφο, που οικοδομήθηκε το 300 π.Χ. και καταστράφηκε από σεισμό (365 μ.Χ αι.). Τις ανασκαφές κάνει αυστραλιανή αποστολή του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ.
Σύμφωνα με δήλωση του επικεφαλής καθηγητή Γκριν, στην εφημερίδα «Πολίτης», πρόσφατα ανακαλύφθηκε ολόκληρο το ημικύκλιο του θεάτρου, χωρητικότητας πάνω από 8.000 θέσεις. Μεγάλο τμήμα του θεάτρου καταστράφηκε από σεισμό, ενώ σημαντικές ζημιές είχε υποστεί ένα άλλο τμήμα του, που ήταν λαξευτό σε βράχο, λόγω της λατόμευσης. Σύμφωνα με το διευθυντή του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου, Παύλο Φλουρέντζο, για την ολοκλήρωση της ανασκαφής και αναστήλωσης του ελληνιστικού θεάτρου θα χρειαστούν ακόμη 4-5 χρόνια. Εκτιμάται δε ότι αναστηλωμένο το θέατρο θα έχει χωρητικότητα περίπου 2.000 θέσεων και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εκδηλώσεις.
«Διγλωσσία» παρατηρήθηκε στο ΥΠΠΟ, σχετικά με την τύχη του εργοστασίου «Κολούμπια» («Columbia») στον Περισσό, το οποίο οδεύει προς κατεδάφιση (πλην ενός κτιρίου) μετά και την απόφαση του υπουργείου τον περασμένο Φλεβάρη.
Με αφορμή δημοσιεύματα του Τύπου, μετά και από την πρόσφατη σχετική ημερίδα της «Πρωτοβουλίας για τη διάσωση και αξιοποίηση του εργοστασίου της Columbia» ο ΓΓ του ΥΠΠΟ, Χρ. Ζαχόπουλος, με ανακοίνωση (19/4), υπερασπίζεται τις σχετικές υπουργικές αποφάσεις και επιμένει ότι με αυτές «διαφυλάττουμε ένα κτίριο με ιστορική αξία για την εξέλιξη της ελληνικής μουσικής και προστατεύουμε ένα αξιόλογο αρχιτεκτονικά κτίριο».
Ωστόσο, ουσιαστικά, παραδέχεται ότι η ευρύτερη περιοχή του Προμπονά (όπου εντάσσεται το εργοστάσιο) οδηγείται σε αλλαγή χαρακτηρισμού χρήσεων γης (άρα γιγαντισμός της υπεραξίας της γης), λέγοντας ότι «πρόκειται να μετατραπεί σε Βιοτεχνικό Πάρκο υπό εξυγίανση, εξασφαλίζοντας σε μια περιοχή με "βιομηχανικά κουφάρια" (σ.σ. προφανώς έτσι αντιμετωπίζει και το κτίριο της «Κολούμπια») λειτουργίες, που θα αναζωογονήσουν την περιοχή και θα εξασφαλίσουν θέσεις εργασίας».
Προχτές, όμως, ο υπουργός Πολιτισμού, Γ. Βουλγαράκης, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό, ερωτώμενος «γιατί θέλετε να γκρεμίσετε το "Κολούμπια"» απάντησε: «Οχι, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Δεν το ξέρω αυτό. Απ' ό,τι ξέρω το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έχει εξετάσει το αίτημα, πριν ακόμα πάω εγώ στο υπουργείο. Θα το δω το θέμα»...
Εκατόν πενήντα έξι κατασχεθέντα αντικείμενα σε 15 κιβώτια μεταφέρθηκαν προχτές από τη Σχοινούσα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας. Πρόκειται για τα ανευρεθέντα που κατασχέθηκαν στις 12 και 14 Απρίλη από τη Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής, στην κατοικία της εφοπλιστικής οικογένειας Παπαδημητρίου στο νησί των Κυκλάδων. Στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο παραδόθηκαν 7 κιβώτια και τα άλλα 8 στο Βυζαντινό.
Τα κιβώτια περιέχουν κιονόκρανα, κομμάτια κιόνων, προτομές, γλυπτά, ανάγλυφα, μέχρι και δύο καθιστές σφίγγες από γρανίτη ακέραιες. Επίσης, μαρμάρινα χρηστικά αντικείμενα, μαρμάρινα στηρίγματα τραπεζιού με ανάγλυφους ρόδακες, αγάλματα και πολλά άλλα. Και βέβαια πρέπει να σημειώσουμε ότι τη μεταφορά των αρχαίων ανέλαβε ιδιωτική εταιρία («Moveart») και όχι η Αρχαιολογική Υπηρεσία.