Με τσουχτερά πρόστιμα και κάμερες θα ...«βελτιώσει» το υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνίας την οδική ασφάλεια στους ελληνικούς δρόμους και είναι να αναρωτιέται κανείς αν η κοροϊδία, η υποκρισία και το «άρμεγμα» του λαϊκού εισοδήματος έχει τελικά κάποιο όριο...

Αλήθεια, η λύση στην παλαιότητα και ακαταλληλότητα πολλών δρόμων, στον ελλιπή έως ανύπαρκτο φωτισμό, στην έλλειψη χώρων στάθμευσης, με συνέπεια οι δρόμοι να είναι γεμάτοι παρκαρισμένα οχήματα κι η ορατότητα να ελαχιστοποιείται και των λοιπών παραγόντων, που υποβαθμίζουν την οδική ασφάλεια, είναι η αύξηση των ήδη υψηλών προστίμων και η εγκατάσταση 400 καμερών σε 3.500 χιλιόμετρα αυτοκινητοδρόμων; Η εισπρακτική λογική των υπουργικών ...μέτρων είναι περισσότερο κι από φανερή.

Αυξήθηκε, λένε τα στοιχεία, το προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων κι έφτασε, κατά μέσον όρο, στα 76,5 χρόνια για τους άνδρες και στα 81,3 για τις γυναίκες. Μια από τις εξηγήσεις γι' αυτό είναι και το γεγονός ότι στη χώρα μας οι κλιματολογικές συνθήκες και οι διατροφικές συμπεριφορές, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της ιατρικής επιστήμης και της τεχνολογίας, βοηθούν στην επέκταση του ορίου ζωής. Ο φόβος, βεβαίως, είναι να μην το εκμεταλλευτούν κι αυτό οι κυβερνώντες - έτοιμοι είναι ο Τσιτουρίδης και ο Αλογοσκούφης - για να προχωρήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, αναγκάζοντας τους Ελληνες εργαζόμενους να δουλεύουν μέχρι το θάνατό τους.

Ομως, το θέμα δεν είναι μόνο να ζούμε περισσότερο, αλλά και καλύτερα. Κι αυτό δεν ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, η οποία - σε αντίθεση με μια μικρή μειοψηφία της πλουτοκρατίας, που ζει στην καλοπέραση - όχι μόνο δεν καλοπερνάει, αλλά αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα διαβίωσης, τα οποία, μάλιστα, συνεχώς πολλαπλασιάζονται και διαρκώς οξύνονται. Στην Ελλάδα, παρά τη συνεχή αύξηση του παραγόμενου πλούτου, η φτώχεια απλώνεται και βαθαίνει και το μέλλον των λαϊκών στρωμάτων προμηνύεται χειρότερο από το παρόν. Η ευθύνη γι' αυτό ανήκει στην πολιτική των κυβερνήσεων, που κάνουν ό,τι μπορούν για να δυσκολεύουν τη ζωή των πολλών φτωχών και να διευκολύνουν αυτή των λίγων πλουσίων. Αυτή η πολιτική και οι φορείς της πρέπει να ανατραπούν για να μπορεί ο λαός μας να ζει καλύτερα...

Μπορεί να διέψευσε το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών τις καταγγελίες ότι γαλλικά πολεμικά αεροσκάφη βομβάρδισαν πόλεις, στις ανατολικές περιοχές του Τσαντ, αλλά στην ίδια επίσημη ανακοίνωση η γαλλική κυβέρνηση ομολογεί ότι διατηρεί στη χώρα αυτή, που τυγχάνει να είναι πρώην αποικία της, περίπου 1.200 άνδρες, υποστηριζόμενους από 6 καταδιωκτικά «Μιράζ F1», ενώ άλλοι 150 άνδρες στάλθηκαν ως ενίσχυση από την Γκαμπόν, όπου σταθμεύουν και άλλες δυνάμεις του γαλλικού στρατού.

Με άλλα λόγια, γαλλικές στρατιωτικές δυνάμεις βρίσκονται σε διάφορες χώρες της Κεντρικής Αφρικής, όπου οι εμφύλιοι διαδέχονται ο ένας τον άλλον και τα τελευταία χρόνια εντείνονται συνεχώς οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για μοίρασμα και ξαναμοίρασμα των ζωνών επιρροής. Και μετά, μερικοί μερικοί θέλουν σώνει και καλά να παρουσιάζουν τις κυρίαρχες δυνάμεις της Γαλλίας ως παράγοντα της διεθνούς ειρήνης και αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ...