ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 29 Απρίλη 2006
Σελ. /32
Αμετανόητοι υποκριτές

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπορεί κάποιος να είναι και υπέρ και κατά στην πρόσφατη συμφωνία της ντροπής μεταξύ ΓΣΕΕ και ΣΕΒ, που απέφερε στους εργαζόμενους την εξευτελιστική αύξηση των 77 λεπτών τη μέρα; 'Η να είναι και υπέρ και κατά στη μερική απασχόληση και τις αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, και υπέρ και κατά στο «νόμο Σιούφα» του 1993 για το ασφαλιστικό και τον κατοπινό του «νόμο Ρέππα», κλπ., κλπ.; Σίγουρα θα πείτε όχι και θα 'χετε απόλυτο δίκιο. Αλλωστε, κάθε λογικός άνθρωπος αυτό θα έλεγε. Δεν μπορεί να είσαι ταυτόχρονα και υπέρ και κατά στο ίδιο ακριβώς ζήτημα. 'Η υπέρ θα είσαι ή κατά. Και τα δυο μαζί δε γίνεται.

Και όμως, η «Αυτόνομη Παρέμβαση» ισχυρίζεται το ακριβώς αντίθετο. Διαβάζουμε στην κεντρική της αφίσα για την Πρωτομαγιά: «Ενωμένη αντίσταση στο νεοφιλελευθερισμό - Ούτε συμβιβασμός - Ούτε διάσπαση - Συνδικάτα ισχυρά, αυτόνομα, ταξικά». Προφανώς η απόδειξη της «ενωμένης αντίστασης στο νεοφιλελευθερισμό» είναι η... αύξηση των 77 λεπτών και όλα τα προαναφερόμενα, ενώ, τα βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των «ισχυρών, αυτόνομων και ταξικών συνδικάτων» είναι η ταξική συνεργασία και ο «κοινωνικός διάλογος», όπου τόσα χρόνια τώρα δίνει ρέστα η «Αυτόνομη Παρέμβαση», στο πλάι της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ)...

Euro-εθελοντισμός

Οπου «εθνική πρόκληση», και «εθελοντισμός». Ετσι, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, 420 - κυρίως νεαροί - εθελοντές έχει ανακοινωθεί ότι θα δουλέψουν και πάλι εθελοντικά για το διαγωνισμό της Γιουροβίζιον που διοργανώνεται στην Ελλάδα. Η λογική είναι η ίδια: Απλήρωτες ώρες εργασίας, αλλά και ...«έντεχνο» μπόλιασμα των συνειδήσεων της νεολαίας με τις έννοιες της «συμμετοχής» σε αποφάσεις που παίρνονται ερήμην τους σε όλα τα επίπεδα. Γιατί και η ιστορία με τη Γιουροβίζιον θυμίζει ότι η έννοια του εθελοντισμού δεν περιορίζεται σε φιέστες, αλλά επεκτείνεται για να καλύψει την απουσία κοινωνικής πολιτικής από πλευράς της κρατικής εξουσίας. Και ενώ το μεγάλο κεφάλαιο δε χαρίζει ούτε δεκάρα από τα διαρκώς αυξανόμενα κέρδη του, την ίδια στιγμή θέλουν τους νέους «εθελοντικά» να καταθέτουν την ορμή τους σε ανώδυνους δρόμους, να εκφράζουν τη διάθεση για προσφορά τους, να δίνουν ...«everything» για την υλοποίηση επιλογών που δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες τους.

Προσχήματα

Ο ελεγμένος εκπρόσωπος της «Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης Γιατρών» στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Αλέκος Τομαράς, έθεσε στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ την πρόταση να συμπεριληφθούν ως θέματα στην ημερήσια διάταξη η επίσκεψη της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Κ. Ράις και της συμμετοχής των γιατρών στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.

Την πρόταση της «Πανεπιστημονικής» καταψήφισαν οι σύμβουλοι των παρατάξεων της ΔΗΚΙ, της ΠΑΣΚ και της «Ανεξάρτησης Ιατρικής Κίνησης». Η απόρριψη της πρότασης συνοδεύτηκε από επιχειρήματα του τύπου ότι είναι κομματικά χρωματισμένη ή ότι δεν υπάρχει βεβαιότητα ότι οι Αμερικάνοι θα κάνουν επέμβαση στο Ιράν. Πιο αποκαλυπτικός ήταν ένας σύμβουλος της ΔΗΚΙ -στηρίζεται απ' τη ΝΔ - που είπε ότι την άποψη της παράταξης του την εξέφρασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Αλίμονο αν οι γιατροί δεν άκουσαν τους κρωγμούς της γερακίνας του πολέμου και δεν μπορούν να εκτιμήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης και χρησιμοποιούν προσχήματα για να μην πάρουν θέση σε ένα ζήτημα ζωής και θανάτου για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Κι όταν κανείς κλείνει τ' αυτιά του στις ιαχές του πολέμου είναι φυσικό να μη θέλει ν' ακούσει τίποτε για τις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.

Η πρεμούρα για τα πτυχία

Αιτιολογημένη γνώμη κατά των ελληνικών αρχών, επειδή δεν αναγνωρίζουν όλα τα πτυχία αρχιτεκτονικής, που προβλέπει η οδηγία της ΕΕ, 85/384/ΕΟΚ, απέστειλε πριν λίγες μέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή... Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απεφάνθη το 2004 ότι η Ελλάδα παραβιάζει την οδηγία και λαμβάνει υπόψη μόνο τα πτυχία αρχιτεκτονικής των κρατών - μελών που έχουν αναγνωριστεί από την ελληνική νομοθεσία και, ακόμη, ότι το Τεχνικό Επιμελητήριο - η εγγραφή στο οποίο είναι υποχρεωτική για την άσκηση του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα στην Ελλάδα - καθυστερεί, κατά τη διεκπεραίωση των φακέλων, τις εγγραφές των πολιτών της ΕΕ που είναι κάτοχοι αναγνωρισμένων πτυχίων, δυνάμει της προαναφερθείσας οδηγίας.

Κι αν αναρωτηθεί κανείς «γιατί τέτοια πρεμούρα;», η απάντηση είναι απλή: Επειδή η ΕΕ πιέζει για την ισοπέδωση των τίτλων, ανεξάρτητα από το πραγματικό επίπεδο των σπουδών που χρειάζονται για να αποκτηθεί ένας τίτλος. Δηλαδή, πιέζει για να δημιουργηθεί ένα συνονθύλευμα «προσοντούχων» και «πτυχιούχων» και «τιτλούχων» που θα μπαινοβγαίνουν από την ανεργία στην ημιαπασχόληση, ενώ τον τελικό λόγο για τους τίτλους σπουδών τους θα τον έχει η αγορά.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
1η του Μάη

Σικάγο, 1886. Θεσσαλονίκη, Μάης του '36. Καισαριανή, Πρωτομαγιά του 1944. Μια ιστορία 120 χρόνων, με αμέτρητους κορυφαίους στη συνέχεια σταθμούς, γεμάτη από σκληρές αναμετρήσεις με το κεφάλαιο και τους εκφραστές του, για το δίκιο της εργατικής τάξης, με θύματα χιλιάδες εργάτες και λαϊκούς αγωνιστές σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Αυτό είναι το βαρύ, ιστορικό φορτίο που φέρνει μαζί της η 1η Μάη, βάζοντας επιτακτικά το καθήκον σε κάθε εργάτη και υπάλληλο τη Δευτέρα να συμμετέχει στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις που θα διοργανώσει το ΠΑΜΕ σε 69 συνολικά πόλεις.

Η φετινή Πρωτομαγιά έρχεται σε συνέχεια των δυναμικών αγώνων που αναπτύχθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα και αναδεικνύεται σε κρίσιμο σταθμό στην αναμέτρηση με το κεφάλαιο, τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκφραστές του. Η εργατική τάξη μπορεί και πρέπει να δώσει απάντηση στην ολομέτωπη επίθεση που δέχεται σε βάρος των δικαιωμάτων της. Μόλις τον περασμένο Ιούλη, με το νόμο 3385/05 ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας, ένα από τα κεντρικά αιτήματα των εξεγερμένων εργατών του Σικάγο, δέχτηκε ένα καίριο πλήγμα από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο, στο έδαφος που έστρωσαν οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ.

Η εκμετάλλευση στους χώρους δουλιάς βαθαίνει, σαν αποτέλεσμα της δίψας και της ανάγκης του κεφαλαίου να αυξήσει την υπερκερδοφορία του. Αυτή την ανάγκη εξυπηρετεί κάθε αντεργατικό νομοθέτημα της κυβέρνησης, η συναίνεση του ΠΑΣΟΚ, η «εργασιακή ειρήνη» που διακηρύσσουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Είναι όλοι τους συνένοχοι για την εντεινόμενη φτώχεια και ανέχεια των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, βρίσκονται στην αντίπερα όχθη των πραγματικών και σύγχρονων αναγκών των ανθρώπων του μόχθου.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συμφωνία της ντροπής ανάμεσα στη ΓΣΕΕ και τις εργοδοτικές ενώσεις στις αρχές του μήνα, με την οποία καταδίκασαν τους εργαζόμενους στην «αύξηση» του 0,77 ευρώ στους μισθούς και το μεροκάματο, βάζοντας πρόσθετα εμπόδια στη μάχη των εργαζομένων για ικανοποιητικές κλαδικές συμβάσεις. Η μαζική συμμετοχή στην Πρωτομαγιάτικη απεργία με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ αποτελεί την καλύτερη απάντηση στη Σύμβαση του αίσχους. Θα δώσει νέα ώθηση στον αγώνα για την απόσπαση κατακτήσεων μέσα από τις κλαδικές Συμβάσεις, μετά και την πετυχημένη απεργία των ταξικών Ομοσπονδιών και Συνδικάτων στις 13 του Απρίλη.

Με πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έδωσαν και δίνουν μέχρι και την τελευταία μέρα τη μάχη για την απεργία της 1ης Μάη, τον ταξικό γιορτασμό της και την επιτυχία των απεργιακών συγκεντρώσεων. Στέκονται στην πρωτοπορία και αυτής της μάχης, αναδεικνύοντας το μοναδικό δρόμο που μπορεί να δώσει προοπτική στους αγώνες εργατών και υπαλλήλων, να ενισχύσει την αποτελεσματικότητά τους, να ανοίξει το δρόμο για ριζοσπαστικές αλλαγές προς όφελος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Το δρόμο της ταξικής συσπείρωσης, της πάλης για την ικανοποίηση των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών των εργαζομένων.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ