ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 14 Μάη 2006
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΚΟΛΟΜΒΙΑ
Αγώνας και λαϊκές ελπίδες

Συζήτηση με τον Κάρλος Λοσάνο Γκιγιέν, διευθυντή της εφημερίδας, «Βος», του Κομμουνιστικού Κόμματος Κολομβίας

Από διαδήλωση αγροτών

Associated Press

Από διαδήλωση αγροτών
Ο «Ρ» είχε την ευκαιρία να μιλήσει με τον σ. Κάρλος Λοσάνο Γκιγιέν, διευθυντή της εφημερίδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κολομβίας, «Βος», ο οποίος αναφέρθηκε στην κατάσταση που βρίσκεται η πολύπαθη πατρίδα του, μετά από μισό αιώνα και πλέον εμφύλιας σύρραξης, η οποία ετοιμάζεται να εκλέξει νέο Πρόεδρο.

-- Στις 28 του Μάη θα διεξαχθούν προεδρικές εκλογές στην Κολομβία, με το σημερινό Πρόεδρο, Ουρίμπε Βέγιες, να επιδιώκει την επανεκλογή του, κάτι που για πρώτη φορά γίνεται στη χώρα σας. Θα θέλαμε, λοιπόν, να μας μιλήσετε για την προεκλογική εκστρατεία και για τους σημαντικότερους υποψηφίους για το ανώτατο αξίωμα στη χώρα.

-- Ενας από τους υποψηφίους για το ανώτατο αξίωμα είναι ο σημερινός Πρόεδρος, Ουρίμπε, που κατάφερε να αλλάξει τη μέχρι πρόσφατα ισχύουσα νομοθεσία αναφορικά με την εκλογή Προέδρου της χώρας, με βάση την οποία δεν ήταν δυνατό να εκλέγεται ο ίδιος Πρόεδρος για δύο συνεχόμενες θητείες, οπότε θέτει εκ νέου υποψηφιότητα. Υπάρχουν και άλλοι υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων και ο Οράσιο Σέρπα, του Φιλελεύθερου Κόμματος, και ο υποψήφιος της Αριστεράς, Κάρλος Γκαβίρια, ο οποίος στηρίζεται από ένα νέο πολιτικό κίνημα σύγκλισης των αριστερών δυνάμεων, μεταξύ των οποίων και το Κομμουνιστικό Κόμμα, που ονομάζεται Δημοκρατικός Εναλλακτικός Πόλος. Υπάρχουν και άλλοι υποψήφιοι, ωστόσο οι παραπάνω είναι οι τρεις σημαντικότεροι. Αν κανένας από αυτούς τους υποψηφίους δεν καταφέρει να λάβει το 50% + 1 των ψήφων, τότε πάμε για δεύτερο γύρο μέσα στον Ιούνη, όπου αντιμέτωποι θα είναι οι δύο πρώτοι υποψήφιοι του πρώτου γύρου. Ολα δείχνουν ότι θα υπάρξει και δεύτερος γύρος, όπου αντιμέτωποι θα είναι ο σημερινός Πρόεδρος, Ουρίμπε, και ο υποψήφιος της Αριστεράς, Κάρλος Γκαβίρια, του Δημοκρατικού Εναλλακτικού Πόλου. Αυτή είναι η τάση που καταγράφουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις. Αυτό έχει μεγάλη σημασία, αφού για πρώτη φορά στην ιστορία της Κολομβίας εμφανίζεται ως εναλλακτική δύναμη η Αριστερά και σπάει το μονοπώλιο του δικομματισμού, που υπήρχε πάντα. Ετσι, λοιπόν, έχουμε σοβαρή πιθανότητα η Αριστερά να μπορέσει να γίνει κυβέρνηση. Στο Δημοκρατικό Εναλλακτικό Πόλο βασιζόμαστε σε ένα κοινό πρόγραμμα, δημοκρατικό, αντιιμπεριαλιστικό, ένα πρόγραμμα προχωρημένων πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων, για την πολιτική λύση της κολομβιανής σύγκρουσης, ενάντια στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο, ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση, ενάντια στη συνθήκη ελευθέρου εμπορίου και, τέλος, ενάντια στο πολεμικό «Σχέδιο Κολομβία», που στόχο έχει, μεταξύ άλλων, να πατάξει το αντάρτικο κίνημα. Αυτό είναι το πρόγραμμα που μας ενώνει σε αυτό το δημοκρατικό, εναλλακτικό κίνημα και πιστεύω πως για πρώτη φορά θα προσπαθήσουμε να πάρουμε την εξουσία από την κολομβιανή ολιγαρχία, η οποία παραδοσιακά τη διαχειριζόταν.

Εκφοβισμοί, απειλές και δολοφονίες...

Καταστολή εργατικής κινητοποίησης στην Μπογκοτά

Associated Press

Καταστολή εργατικής κινητοποίησης στην Μπογκοτά
-- Γνωρίζουμε ότι οι δολοφονίες στελεχών του κόμματός σας, αλλά και γενικότερα προοδευτικών ανθρώπων, συνεχίζονται. Αναφέρομαι στην πολύ πρόσφατη δολοφονία ενός στελέχους του ΚΚΚ. Τι έχετε να πας πείτε γι' αυτό το θέμα;

-- Ναι, πράγματι συνεχίζονται οι δολοφονίες και τα εγκλήματα σε βάρος στελεχών και οπαδών του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά και σε βάρος άλλων αριστερών, προοδευτικών πολιτών από το συνδικαλιστικό και κοινωνικό κίνημα. Τις τελευταίες βδομάδες δολοφονήθηκε, για παράδειγμα, κάτω από μυστηριώδεις και περίεργες συνθήκες, ένας νέος κομμουνιστής, ονόματι Ινχίνιο Μπακέρο, που ήταν μέλος των ομάδων προστασίας των στελεχών του κόμματος. Το τραγικό αυτό γεγονός αποδεικνύει τη συνέχιση των εγκληματικών ενεργειών εναντίον μας, και αυτό συμβαίνει γιατί στις τελευταίες εθνικές εκλογές, για το Κοινοβούλιο και τη Γερουσία, το κόμμα κατάφερε να μπει στη Γερουσία μετά από απουσία 12 ετών, με τη γερουσιαστή Ραμίρες, ενώ εκλέξαμε και βουλευτές στο Κοινοβούλιο. Αναμφίβολα αυτό ανησυχεί ιδιαίτερα τη Δεξιά, την άκρα Δεξιά, τις αντιδραστικές δυνάμεις, τις παραστρατιωτικές ομάδες που σίγουρα θα προσπαθήσουν να δολοφονήσουν και άλλα στελέχη μας. Αυτές οι δολοφονίες αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση σ' αυτήν την προεκλογική εκστρατεία. Ετσι, λοιπόν, ζητήσαμε να μεταβούν στην Κολομβία εκπρόσωποι από πολιτικά κόμματα, από το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, από αριστερά κόμματα της Λατινικής Αμερικής, από το Φόρουμ του Σάο Πάολο, για να συμμετάσχουν ως παρατηρητές σε αυτή την προεκλογική εκστρατεία, η οποία λήγει στις 28 του Μάη, και να μπορέσουν να διαπιστώσουν ότι αυτή διεξάγεται με τρόπο που ευνοεί τον υποψήφιο Αλβαρο Ουρίμπε Βέγιες, νυν Πρόεδρο της χώρας, που έχει βασίσει την προσδοκία του για την επανεκλογή του σε ολόκληρη την κρατική μηχανή, στους παραστρατιωτικούς, ενώ προχώρησε και σε εκφοβισμούς και απειλές ενάντια στο λαό.

Εκστρατεία ενάντια στην Κομμουνιστική Νεολαία

Ο Κ. Λ. Γκιγιέν μιλά στο «Ριζοσπάστη»
Ο Κ. Λ. Γκιγιέν μιλά στο «Ριζοσπάστη»
-- Να μείνουμε λίγο στο θέμα αυτό και να σας παρακαλέσω να μου πείτε πώς εκτιμά το κόμμα σας την εκστρατεία ενάντια στην Κομμουνιστική Νεολαία που διεξάγεται, τελευταία, στον αστικό Τύπο της χώρας.

-- Τις τελευταίες βδομάδες, διάφορα ΜΜΕ έχουν δημοσιεύσει άρθρα που προέρχονται από τις κρατικές μυστικές υπηρεσίες, κυρίως τις στρατιωτικές, που παρουσιάζουν διάφορα στελέχη της νεολαίας μας ως μέλη των αντάρτικων ομάδων των Επαναστατικών Στρατιωτικών Δυνάμεων της Κολομβίας (FARC-EP). Και, φυσικά, με αυτό τον τρόπο, επιδιώκουν να προετοιμάσουν μια αντεπίθεση καταστολής ενάντια στα σημαντικότερα στελέχη της. Η Κομμουνιστική Νεολαία της Κολομβίας υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια, με μία πολύ σημαντική παρουσία στο νεολαιίστικο κίνημα, ιδιαίτερα στο κολομβιάνικο φοιτητικό κίνημα, και δρα με ανοιχτό τρόπο, δημόσια και όχι ως μέλος μιας αντάρτικης, επαναστατικής ομάδας. Η ΚΝ της Κολομβίας είναι μία δημόσια, δημοκρατική οργάνωση που δρα στην πολιτική σκηνή του νεολαιίστικου κινήματος. Η κατηγορία ότι μέλη της ΚΝ Κολομβίας είναι μέλη των FARC αποτελεί μέρος της ποινικοποίησης των κοινωνικών αγώνων, γεγονός που συμβαίνει και στο συνδικαλιστικό και αγροτικό κίνημα, να κατηγορούνται, δηλαδή, τα στελέχη τους ως μέλη και υποστηρικτές του αντάρτικου κινήματος. Στόχος τους είναι να τους συλλάβουν και έτσι να πλήξουν το λαϊκό κίνημα, τη στιγμή, μάλιστα, που γίνεται επίθεση στη δημόσια Παιδεία, που στοχεύει στην ιδιωτικοποίηση των σημαντικότερων πανεπιστημιακών κέντρων της χώρας. Επιτίθενται στην Κομμουνιστική Νεολαία για να τη διαλύσουν, ώστε να μην μπορεί να οργανώσει την αντίσταση ενάντια σε αυτήν την επίθεση της αντίδρασης.

Προεκλογικό κόλπο ο «διάλογος» της κυβέρνησης

-- Ποιες είναι, κατά τη γνώμη σας, οι προοπτικές των διαπραγματεύσεων μεταξύ κυβέρνησης και αντάρτικου κινήματος για την εύρεση μίας λύσης με κοινωνική δικαιοσύνη, όπως την επιδιώκετε, στην ένοπλη σύγκρουση;

-- Σε ό,τι αφορά στη διαδικασία διαπραγματεύσεων και διαλόγου με το αντάρτικο κίνημα, αυτή τη στιγμή, η κυβέρνηση προωθεί, στην Αβάνα της Κούβας, μία διαδικασία διαλόγου με τις αντάρτικες ομάδες του Στρατού Εθνικής Απελευθέρωσης (ELN). Ομως, ποτέ μέχρι τώρα δε δεχόταν η κυβέρνηση κάτι τέτοιο. Το κάνει τώρα, αλλά με τη σαφέστατη πρόθεση να χρησιμοποιήσει το ELN, για να επιδείξει την υποτιθέμενη βούλησή της να ασκήσει μία πολιτική ειρήνευσης, τη στιγμή που επιδιώκει την επανεκλογή του Προέδρου Ουρίμπε Βέγιες. Εμείς, φυσικά, είμαστε υπέρ της πολιτικής λύσης και υπέρ του διαλόγου, όμως είμαστε, ταυτόχρονα, αντίθετοι να χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο η δυνατότητα ενός διαλόγου και μιας πολιτικής λύσης υπέρ μιας εκστρατείας για την επανεκλογή του σημερινού Προέδρου. Συνεπώς, δεν πιστεύουμε ότι αυτές οι διαπραγματεύσεις με το ELN θα στεφθούν με επιτυχία, διότι δε θα φέρει κανένα καλύτερο αποτέλεσμα. Πιστεύουμε, ακόμα, πως αν ο Ουρίμπε Βέγιες καταφέρει να κερδίσει τις εκλογές και να επανεκλεγεί Πρόεδρος της χώρας, αυτό θα βλάψει τις διαδικασίες για μια πολιτική λύση στο μέλλον, γιατί ο Ουρίμπε μέχρι τώρα προώθησε μια πολιτική πολέμου, μια πολιτική σύγκρουσης με το αντάρτικο κίνημα στηριζόμενος από τον βορειοαμερικανικό ιμπεριαλισμό. Ετσι, λοιπόν, η επιλογή της πολιτικής λύσης βρίσκεται στην περίπτωση που καταφέρει η Αριστερά να κερδίσει τις εκλογές με τον Κάρλος Γκαβίρια ή να προκύψει μια νέα πραγματικότητα στην κολομβιανή πολιτική διαδικασία που θα ευνοεί τις δημοκρατικές αλλαγές. Τυχόν επανεκλογή του σημερινού Προέδρου θα δυσχεράνει την προώθηση μιας ειρηνευτικής διαδικασίας.


Γιάννα ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ

Νέος άνεμος πνέει στην περιοχή μας

- Πώς βλέπετε τις ραγδαίες εξελίξεις στη Λατινική Αμερική; Νομίζετε ότι υπάρχουν καινούρια στοιχεία στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της περιοχής;

- Το Κομμουνιστικό Κόμμα παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον τις αλλαγές που πραγματοποιούνται στη Λατινική Αμερική, κυρίως στη Νότια Αμερική, ξεκινώντας από τις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις που ευνόησαν υποψήφιους της Αριστεράς, της σύγκλισης, της ενότητας, της δημοκρατίας. Ολες αυτές είναι διαφορετικές πραγματικότητες, δεν υπάρχουν ταυτόσημες διαδικασίες. Μία είναι η περίπτωση της Κούβας, που έχει την επανάστασή της τόσα χρόνια και είναι ένα είδος έμβλημα για το τι μπορούν να σημαίνουν οι επαναστατικές αλλαγές στη Λατινική Αμερική. Αλλη είναι η Μπολιβαριανή Διαδικασία του Ούγκο Τσάβες, ίσως η πιο προχωρημένη στο πιο πρόσφατο παρελθόν, και η καινούρια του Εβο Μοράλες στη Βολιβία. Ολα τα παραπάνω, με τον Φιντέλ, τον Τσάβες και τον Μοράλες μετατρέπονται σήμερα σε έναν άξονα για αλλαγές στον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα και την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στη χώρα μας και για τη λατινοαμερικάνικη ολοκλήρωση.

Εχουμε, λοιπόν, διαφορετικές πραγματικότητες. Γιατί από τη μία είναι αυτός ο πιο προχωρημένος αντιιμπεριαλιστικός άξονας με Κούβα, Βενεζουέλα και Βολιβία, αλλά υπάρχουν και οι περιπτώσεις, όπως ο Λούλα στη Βραζιλία, το Πλατύ Μέτωπο στην Ουρουγουάη, η ενδιαφέρουσα διαδικασία στο Εκουαδόρ με μεγάλη συμμετοχή των ιθαγενών δυνάμεων και επίσης οι αλλαγές που έγιναν στο Νότιο Κόνο. Σε κάθε περίπτωση, εμείς θεωρούμε πως αυτές οι αλλαγές είναι θετικές, πολύ σημαντικές. Σε όλες αυτές τις εξελίξεις παίζουν σημαντικό ρόλο τα κομμουνιστικά κόμματα. Στη Βενεζουέλα, το Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχει στην μπολιβαριανή κυβέρνηση, στο Πλατύ Μέτωπο της Ουρουγουάης συμμετέχει και το Κομμουνιστικό Κόμμα της χώρας, στη Βραζιλία οι κομμουνιστές επίσης παίζουν σημαντικό ρόλο στις αλλαγές που συντελούνται εκεί, στην κυβέρνηση του Λούλα. Συνεπώς, θεωρώ ότι το κομμουνιστικό κίνημα στη Νότια Αμερική, κυρίως, βρίσκεται σε μία νέα φάση, μετά την κρίση στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο και την υποχώρηση του κινήματος που επήλθε με την άνοδο της Δεξιάς. Ενώ πνέει αυτός ο νέος άνεμος στην περιοχή μας, θεωρώ πως οι κομμουνιστές παίζουν έναν σημαντικό ρόλο, θα έλεγα ιστορικό, στις αλλαγές που συντελούνται στην ήπειρό μας.

Ανάγκη για αλληλεγγύη

- Με ποιο τρόπο πιστεύετε ότι το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της Ευρώπης θα μπορούσε να στηρίξει τον αγώνα που διεξάγουν το κόμμα σας και οι προοδευτικές δυνάμεις στην Κολομβία;

- Θα πρέπει να σημειώσω ότι από την Ευρώπη πάντα έχουμε δεχτεί σημαντική αλληλεγγύη, τόσο από τα κομμουνιστικά κόμματα, όπως στην περίπτωση της Ελλάδας, και εδώ να πω ότι εκτιμούμε πάρα πολύ την αλληλεγγύη που δεχόμαστε από το ΚΚΕ, αλλά και από άλλα ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα, όχι μόνο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που στηρίζουν τον αγώνα μας και την εύρεση μιας πολιτικής λύσης στην ένοπλη σύρραξη και απορρίπτουν τη βορειοαμερικανική ιμπεριαλιστική επέμβαση στη χώρα μας. Πιστεύω, λοιπόν, ότι οι αντιιμπεριαλιστικές, επαναστατικές δυνάμεις της Ευρώπης μπορούν να μας βοηθήσουν αναπτύσσοντας αυτήν την αλληλεγγύη, απαιτώντας από την κολομβιανή κυβέρνηση να κατανοήσει την αναγκαιότητα της πολιτικής λύσης στο διάλογο, να αρνηθεί τον πόλεμο ως εναλλακτική λύση για τον τερματισμό της εμφύλιας σύρραξης στη χώρα μας, που διαρκεί πάνω από μισό αιώνα. Δεν έχει επιτευχθεί τίποτε με τον στρατιωτικό, πολεμικό τρόπο, γιατί επιμένουν, λοιπόν, στη συνέχισή του; Πιστεύω, ότι σε αυτό το σημείο θα πρέπει η Ευρώπη να συγκλίνει, να ενωθεί και να μας στηρίξει. Θα πρέπει να σημειώσω εδώ ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, κυρίως της Ευρωπαϊκής Ενωσης, συμπεριέλαβαν τα κολομβιανά αντάρτικα κινήματα στις λίστες των τρομοκρατών. Αυτό δε βοήθησε καθόλου, αντίθετα απομακρύνει την πιθανότητα η ΕΕ να παίξει έναν πιο σημαντικό, πιο πολιτικό ρόλο στη λύση του προβλήματός μας. Εδώ δεν είναι το θέμα να χαρακτηριστούν τρομοκράτες ή όχι κάποιοι επαναστάτες αγωνιστές, σύμφωνα με την ιδιαίτερη απαίτηση του βορειοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού, αλλά να τονιστεί ότι στην Κολομβία υπάρχει μία ένοπλη σύρραξη που έχει πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αιτίες και ότι αυτό πρέπει να λυθεί με διάλογο, με έναν εποικοδομητικό τρόπο δημιουργώντας αλλαγές για τη δημοκρατία, την ειρήνη και τη δικαιοσύνη στην πατρίδα μας. Σε αυτό το σημείο επικεντρώνουμε τη βοήθεια που αναμένουμε από το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στην Ευρώπη.


Γιάννα ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ

Σκέψεις για τη διεθνή ειρήνη...

Το ζήτημα των διπλωματικών - πολιτικών διευθετήσεων των διεθνών διαφορών ήρθε στην άμεση επικαιρότητα με αφορμή την απειλή της ιμπεριαλιστικής πολεμικής επέμβασης στο Ιράν. Βασική θέση του κινήματος ειρήνης ήταν η μετατόπιση των διεθνών διενέξεων από το στρατιωτικό στο πολιτικό πεδίο. Η θέση αυτή ήταν ιδιαίτερα έντονη τη δεκαετία του 1980 που σημαδευόταν από τους έντονους εξοπλιστικούς ανταγωνισμούς ΗΠΑ - ΕΣΣΔ ως αποκορύφωση περιφερειακών ανταγωνισμών μεταξύ κρατών δεύτερης, τρίτης ή και τέταρτης ακόμη σειράς. Η ουσία - κλειδί αυτής της θέσης βρισκόταν στον περιορισμό των εξοπλιστικών ανταγωνισμών που ήταν σημαντική ανάσα οξυγόνου για τη σοσιαλιστική σοβιετική οικονομία.

Αυτό σε αντίθεση με την ευρωατλαντική καπιταλιστική οικονομία που η παραγωγή οπλικών συστημάτων αποτελούσε δύναμη κίνησης και τρόπο λειτουργίας της κεφαλαιοκρατικής οικονομίας. Η θέση της «μετατόπισης των διεθνών διαφορών και διενέξεων από το στρατιωτικό στο πολιτικο-διπλωματικό πεδίο» χαρακτήριζε μια συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία με συγκεκριμένους πόλους δύναμης.

Σήμερα, κάτω από το βάρος της ευρωατλαντικής καπιταλιστικής κατίσχυσης, καταντά υποκρισία έως και υποδούλωση κρατών που βρίσκονται στο μάτι του ιμπεριαλιστικού κυκλώνα. Στις συγκεκριμένες τωρινές συνθήκες που η δύναμη της απειλής βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια της ιμπεριαλιστικής λέσχης των ισχυρών η «μετατόπιση από το στρατιωτικό στο διπλωματικό πεδίο» σημαίνει την «ειρηνική» ηθελημένη υποταγή των αδύναμων. Είναι το τίμημα αποφυγής των λαών να φάνε μπόμπες στο κεφάλι. Σήμερα η θέση της «μετατόπισης» για να έχει αξία πρέπει να συνδέεται άρρηκτα με το ζήτημα του αφοπλισμού των ισχυρών και την υποταγή τους σε διεθνή εργατολαϊκό έλεγχο.

Είναι μια ενιαία θέση που συνδέεται με τον στρατηγικό στόχο του κινήματος ειρήνης που είναι η κατάργηση της πολεμικής βιομηχανίας κι η μετατροπή της σε παραγωγή προϊόντων για τις ανάγκες του ανθρώπου. Αυτό ίσως από ορισμένους θεωρηθεί μαξιμαλιστικό. Ομως είναι τόσο μαξιμαλιστικά όσο μαξιμαλιστική είναι η ιμπεριαλιστική πολιτική των επεμβάσεων που το προκαλεί ως ειρηνιστική διέξοδο σωτηρίας της ανθρωπότητας.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ