Την περασμένη Κυριακή, στις αρχές ενός μήνα που «χαρακτηρίζει» την άνοιξη, «έφυγε» από τη ζωή η τελευταία εκπρόσωπος μιας άλλης «άνοιξης», γνωστής στη νεοελληνική φιλολογία, ως «Λεσβιακή Ανοιξη»: Η συγγραφέας, παιδαγωγός, διανοούμενη, κομμουνίστρια, Πέπη Δαράκη. Παρά το πολύ προχωρημένο της ηλικίας της (γεννήθηκε κατά την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα), δημιουργούσε συνεχώς, έγραφε, διάβαζε, διακρινόταν από μιαν απίστευτη ενεργητικότητα και οξύνοια πνεύματος, από το συνεχή έρωτα για τη ζωή και το νέο, από την αγωνία της να παρακολουθεί συνεχώς τις εξελίξεις, αλλά και να συμμετέχει σε αυτές με όποιον τρόπο μπορούσε. Αλλωστε, αυτός ο τρόπος ζωής χαρακτήριζε εκείνο το κομμάτι της διανόησης της...