Με μια κουβέντα, ο υπουργός «στοχοποίησε» τα επόμενα θύματα της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης. Θα είναι το κομμάτι εκείνο των συνταξιούχων και των εργαζομένων που τα Ταμεία τους μέχρι στιγμής, τους εξασφαλίζουν κάποιο ανεκτό επίπεδο συντάξεων, πάνω από τις πενιχρές συντάξεις που παίρνει η συντριπτική πλειοψηφία. Θα είναι, επίσης, όσοι βγαίνουν στη σύνταξη νωρίτερα από το 65ο έτος της ηλικίας τους.
Ετσι, υποτίθεται, η κυβέρνηση θα αποκαταστήσει την «κοινωνική αδικία» του συστήματος. Οχι. Για τις πενιχρές συντάξεις δε φταίνε οι εισφοροδιαφεύγοντες επιχειρηματίες, δε φταίνε αυτοί που δεν πληρώνουν, δε φταίνε οι κυβερνήσεις που δεν έχουν λεφτά για τους συνταξιούχους. Οι κυβερνήσεις έχουν λεφτά μόνο για να μειώνουν τη φορολογία των επιχειρηματικών κερδών. Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, τα «ρετιρέ» και οι «προνομιούχοι» είναι και πάλι ο πραγματικός στόχος της κυβέρνησης όπως και της προηγούμενης.
Αυξήσεις στις τιμές των λιπαντικών κατά 8% - 10% έχουν επιβάλει ήδη οι επιχειρήσεις με πρόσχημα την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, ανακοίνωσε χτες ο εκπρόσωπος των μεταπωλητών υγρών καυσίμων μετά από συνάντηση με τον υφυπουργό Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου. Την ίδια στιγμή, οι ανατιμήσεις σε είδη καθημερινής κατανάλωσης, μικρότερες ή μεγαλύτερες, συνεχίζονται αδιάλειπτα με ή χωρίς προσχήματα, γονατίζοντας τα λαϊκά νοικοκυριά κάτω από το βάρος της αβάσταχτης ακρίβειας. Και ενώ η κερδοσκοπία ζει και βασιλεύει ο υφυπουργός Ανάπτυξης δήλωνε χτες ανέξοδα ότι το λιανεμπόριο απορροφά τις ανατιμήσεις στις τιμές των καυσίμων. Δεν παρέλειψε, μάλιστα, να «κλείσει» με τη γνωστή κορόνα ότι οι κερδοσκόποι θα βρουν την κυβέρνηση ...απέναντί τους. Αυτό, όμως, που παρέλειψε να διευκρινίσει είναι πώς προσδιορίζει η κυβέρνηση της «ελεύθερης αγοράς» τους «κερδοσκόπους». Γιατί, όπως οι πάντες γνωρίζουν, στην «ελεύθερη αγορά» οι ανατιμήσεις είναι κι αυτές «ελεύθερες».
Κανέναν δεν πείθουν οι προσπάθειες του υπουργού Οικονομίας να αποδείξει - παίζοντας με τους αριθμούς - πως η γαλάζια λιτότητα είναι «καλύτερη» από την πράσινη. Τον διαψεύδουν τα ίδια τα στοιχεία που παρέθεσε ο ίδιος, από τα οποία προκύπτει πως η διατήρηση του ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας σε υψηλά επίπεδα, δεν οφείλεται στην αύξηση των πραγματικών αμοιβών των εργαζομένων, αλλά κυρίως στον υπερδανεισμό των νοικοκυριών στις τράπεζες. Στην ουσία, δηλαδή, ο κύριος υπουργός προσπάθησε να εμφανίσει την «ευημερία των αριθμών» σαν ...ευημερία των εργαζομένων!
Η πικρή αυτή αλήθεια προκύπτει και από διάφορα άλλα στοιχεία που παρέθεσε ο υπουργός Οικονομίας. Ετσι, στην προσπάθειά του να αποδείξει πως η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας οφείλεται στην αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων των εργαζομένων ο Γ. Αλογοσκούφης, ομολόγησε πως το 2005, τα δάνεια των νοικοκυριών (καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια) και των επιχειρήσεων αυξήθηκαν με ρυθμό κοντά στο 30%, που είναι διπλάσιος από τον αντίστοιχο της Ευρωζώνης.
Αν, λοιπόν, τα πραγματικά εισοδήματα των νοικοκυριών είχαν αυξηθεί το 2005 κατά 2,9% - όπως ισχυρίζεται ο υπουργός - δε θα είχαμε συνέχιση του υπερδανεισμού των λαϊκών νοικοκυριών στις τράπεζες (όπως συνέβη και πέρσι), γιατί δεν αποτελεί «χόμπι» των εργαζομένων ο τραπεζικός δανεισμός...
Αντίθετος με την κυβέρνηση που προωθεί την κατάργηση των διαγωνισμών του ΑΣΕΠ για τις προσλήψεις στις πρώην ΔΕΚΟ, εμφανίστηκε με δήλωσή του ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας. Αφού το κόμμα του αποδέχτηκε όλο εκείνο το πλαίσιο που δημιουργεί την «εργασιακή ανασφάλεια», τώρα «κλαψουρίζει» για τις συνέπειες. Υπερψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Αποδέχτηκαν τη λογική της «ανταγωνιστικότητας» (σ.σ.: που σημαίνει αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων). Αφού λοιπόν, συμφώνησαν στη δημιουργία όλων εκείνων των συνθηκών που οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα των πρώην ΔΕΚΟ, τώρα εμφανίζονται να ...διαφωνούν, γιατί εξαιρούνται από τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ οι προσλήψεις στις πρώην ΔΕΚΟ! Ε, λοιπόν, γι' αυτό το μέλλον που ετοιμάζουν για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, αλλά και για όσα ήδη βιώνουν, έχει βάλει το χεράκι του και ο ΣΥΝ. Να μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας ήταν που σχεδόν αμέσως μετά την ανακήρυξή του ως υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας, επικρότησε τις συμπράξεις του Δήμου με τους ιδιώτες...
Για τον περίφημο «διάλογο» ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που ξεκίνησε χτες για το Aσφαλιστικό, μιλάμε. Αυτόν, που θέλησαν να μας παρουσιάσουν ως «αθώα κουβεντούλα», που γίνεται χωρίς κανείς να ξέρει πού θα καταλήξει.
Πλην, όμως, όλοι για «ανταγωνιστικότητες», «βιωσιμότητες» και «αδικίες ανάμεσα στους εργαζόμενους», μιλούσαν. Τα υπονοούμενα πήγαιναν κι έρχονταν και έδειχναν μόνο προς μια κατεύθυνση.
Αυτήν που απαιτούν οι Βρυξέλλες, ο ΣΕΒ, οι εφοπλιστές και οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες.
ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ κανείς για την υπόθεση της τροπολογίας για τους απολυμένους των κλωστοϋφαντουργιών της Ημαθίας! Εξέθεσε πολλούς...
Κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΣΕΒ, αλλά και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ «βγάζουν σπυράκια» και «τρέμουν» ακόμη και στη σκέψη να πάρει πρόωρη σύνταξη ένας απολυμένος εργάτης 50 και πλέον χρόνων, που η επιχείρησή του έκλεισε και η ανεργία στο νομό του οργιάζει.
Λες και πρόκειται να του δώσουν και καμιά σύνταξη της προκοπής, με την οποία θα μπορέσει να ζήσει αυτός και η οικογένειά του.
Φέρονται σαν την επόμενη μέρα που ο άνθρωπος αυτός θα συνταξιοδοτηθεί, θα καταρρεύσει η οικονομία της χώρας, θα καταβαραθρωθεί το Χρηματιστήριο, θα κλονιστούν συθέμελα τα «ιερά και όσια» της οικονομικής ζωής.
Και γι' αυτό κοροϊδεύουν τους απολυμένους τόσο της Ημαθίας, όσο και όλης της χώρας με απανωτές τροπολογίες, που αλλάζουν δυο και τρεις φορές.
Κι όμως, ουδόλως ανησυχούν όταν πολλαπλάσια κονδύλια καταλήγουν, μέσω προγραμμάτων, επιδοτήσεων, ενισχύσεων, σε εργοδότες, οι οποίοι την επόμενη μέρα εξαφανίζονται προς το Βορρά, αναζητώντας χαμηλά μεροκάματα και μεγαλύτερη εκμετάλλευση.
`Η μπορεί και να εξαφανίζονται γενικώς, μια και τέτοια φαινόμενα είναι συχνότατα στην «Ελλάδα της Ανάπτυξης» των τελευταίων 20 χρόνων.