Το πρόσφατο αεροπορικό ατύχημα, με την πτώση αεροφωτογραφικού αεροσκάφους λίγο έξω από τη Λάρισα, ευτυχώς δεν είχε ανθρώπινα θύματα, καθώς οι δυο πιλότοι σώθηκαν, ενώ τυχεροί στάθηκαν και οι αγρότες κοντά στους οποίους διασκορπίστηκαν τα συντρίμμια του αεροσκάφους. Το ατύχημα, όμως, έφερε στο νου των Λαρισαίων μια άλλη συντριβή στρατιωτικού αεροπλάνου, το Σεπτέμβρη του 1982, μέσα στην πόλη, που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό 14 ατόμων, το ένα από τα οποία έχασε τη ζωή του, μετά από λίγο.

Κι επανέφερε το αίτημα για απομάκρυνση του στρατιωτικού αεροδρομίου, ή αλλαγή του προσανατολισμού απογείωσης - προσγείωσης των αεροσκαφών, ώστε να μην περνούν πάνω από την πόλη, δημιουργώντας μεγάλο πρόβλημα ηχορύπανσης και ατμοσφαιρικής ρύπανσης, αλλά και κινδύνους για τη ζωή των κατοίκων, από ατυχήματα.

Πλην, όμως, το αίτημα απευθύνεται «σε ώτα μη ακουόντων». Οι κυβερνώντες και οι αρμόδιες τοπικές αρχές - δήμος και νομαρχία - αδιαφορούν, όπως αδιαφορούν και για το άλλο μεγάλο πρόβλημα της Λάρισας, που είναι η διέλευση των σιδηροδρομικών γραμμών από το κέντρο της πόλης, η οποία, εκτός των άλλων, ευθύνεται και για τα απανωτά σιδηροδρομικά δυστυχήματα.

Οι Λαρισαίοι έχουν την ευκαιρία να τιμωρήσουν αυτούς που δεν ενδιαφέρονται για την υγεία και τη ζωή τους, «μαυρίζοντας» στις ερχόμενες τοπικές εκλογές τους συνδυασμούς που στηρίζονται από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ενισχύοντας τα ριζοσπαστικά ψηφοδέλτια.

Στον αστερισμό της ψηφιακής τηλεόρασης μπήκε η ΕΡΤ και, όπως μας πληροφόρησαν, νοίκιασε για τις ανάγκες της δύο ψηφιακά βίντεο με ενοίκιο 500 ευρώ τη μέρα. Αυτό, όταν η αγορά ενός ψηφιακού βίντεο δεν κοστίζει πάνω από 30.000 - 35.000 ευρώ, με χρόνο λειτουργίας πάνω από πέντε χρόνια. Θα είμαστε πολύ έξω από την πραγματικότητα αν πούμε πως μας μυρίζει σκάνδαλο; Τι λέτε, κύριοι υπεύθυνοι της κυβέρνησης;

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Εξήντα εκατομμύρια ευρώ(!) δαπανήθηκαν στη δημόσια τηλεόραση τα τελευταία έξι χρόνια σε δύο αναπτυξιακά προγράμματα τα οποία - από την πολλή ...ανάπτυξη - άφησαν την ΕΡΤ χωρίς βασικά παραγωγικά μέσα (κάμερες σε στούντιο, κονσόλες ήχου, βίντεο μοντάζ, μόνιτορ εικόνας και ήχου κλπ.). Μαθαίνουμε, λοιπόν, πως ο υπεύθυνος αυτών των αναπτυξιακών προγραμμάτων, προς επιβράβευση, προφανώς, των υπηρεσιών του, προωθείται για διευθυντής της ψηφιακής τηλεόρασης. Τι λέτε και επ' αυτού κ. Ρουσόπουλε;