ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 24 Ιούνη 2006
Σελ. /32
«Ανταγωνιστικότητα» στην πράξη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πολλές φορές δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό τι κρύβεται πίσω από κάποιους όρους ή κωδικές ονομασίες φιλομονοπωλιακών επιλογών της ΕΕ και των εθνικών κυβερνήσεων. Η «στρατηγική της Λισαβόνας», για παράδειγμα, υιοθετήθηκε στο όνομα της ανταγωνιστικότητας (του ευρω-κεφαλαίου) ώστε στα επόμενα χρόνια η ευρωοικονομία να φτάσει την αμερικανική! Το τι σημαίνει όμως αυτό στην πράξη για τους εργαζόμενους, γίνεται χειροπιαστό από παρακάτω προχτεσινό τηλεγράφημα: «Πάνω από το 14% των ενηλίκων Αμερικανών δεν είχαν ασφάλιση υγείας τον περασμένο χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία της ομοσπονδιακής στατιστικής υπηρεσίας των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας, το 8,9% των παιδιών στις ΗΠΑ δεν είχαν καμία υγειονομική κάλυψη... Σύμφωνα με τη σχετική έκθεση, το 2005, 41,2 εκατομμύρια Αμερικανοί, δηλαδή το 14,2% του πληθυσμού ήταν ανασφάλιστοι. Το 2004 οι ανασφάλιστοι ήταν στα 51,3 εκατομμύρια. Ενδιαφέρουσα, επίσης, είναι η κατανομή των ανασφάλιστων πολιτών ανά πολιτεία, καθώς υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Για παράδειγμα, στη Μασαχουσέτη ανασφάλιστοι είναι μόλις το 6% του πληθυσμού, ενώ στο Τέξας το 24% των κατοίκων δεν έχουν καμία δημόσια ασφάλιση». Η δημιουργία των «δικών μας» ευρω-ανασφάλιστων είναι απλά θέμα χρόνου...

Ποιοι όλοι;

Σε προχτεσινή τοποθέτησή του, ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ στο 3ο Αναπτυξιακό Συνέδριο για το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, «εξαφάνισε» το ΚΚΕ από τις πολιτικές δυνάμεις, που έχουν τοποθετηθεί για το θέμα των μεταρρυθμίσεων στο χώρο της Αυτοδιοίκησης. Αναφερόμενος, λοιπόν, στη θέση πως η διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων χρειάζεται άλλη διοικητική δομή, ο Π. Κουκουλόπουλος είπε χαρακτηριστικά: «Στη χώρα μας συναντάμε το εξής πολιτικό παράδοξο. Ενώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός - και κατά την τελευταία συνάντηση με την ΚΕΔΚΕ - τάχθηκε υπέρ της συμπύκνωσης των δήμων, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κάνει λόγο για "Καποδίστρια 2", ο ΣΥΝ για λιγότερους και ισχυρότερους δήμους, όλοι δηλαδή αναγνωρίζουμε την ανάγκη Αυτοδιοίκηση και Αποκέντρωση, στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων απουσιάζουν παντελώς οι επεξεργασμένες προτάσεις της Αυτοδιοίκησης γι' αυτά τα ζητήματα».

Προφανώς, ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ όταν λέει «όλοι», εννοεί όλους όσοι συμφωνούν με τα σχέδιά του. Και πως όποιος έχει διαφορετική άποψη δεν αξίζει αναφοράς. Ξέρει, άλλωστε, ότι το ΚΚΕ έχει έγκαιρα τοποθετηθεί στο ζήτημα της διοικητικής δομής, κάνοντας σαφές πως οι όποιες αλλαγές σχεδιάζονται και τελικά εφαρμοστούν, στόχο έχουν να εξασφαλίζουν τα κριτήρια της οικονομικής σύγκλισης που θέτει η ΕΕ, αλλά και καλύτερα πλαίσια δράσης του μεγάλου κεφαλαίου.

Τσιμουδιά για την εμπορευματοποίηση

Είκοσι δύο Διοικητές των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας-Πρόνοιας (ΠεΣΥΠ) και των νοσοκομείων την περίοδο 2000-2004 χαρακτηρίζουν «αναχρονισμό για τα διεθνή και ευρωπαϊκά δεδομένα» τις εξαγγελίες του υπουργού Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλου για την κατάργηση των Διοικητικών Υγειονομικών Περιφερειών (ΔΥΠΕ) - όπως μετονόμασε η ΝΔ τα ΠεΣΥΠ του ΠΑΣΟΚ.

Σε κοινή ανακοίνωσή τους αναφέρουν: «Η Περιφερειακή οργάνωση του Συστήματος Υγείας όμως, δεν αποτελεί μόνο διοικητική παρέμβαση, αλλά πολιτική που υποστηρίζει την παροχή υπηρεσιών υγείας πλησιέστερα στον πολίτη, αντιμετωπίζει άμεσα και αποτελεσματικά τα όποια προβλήματά του και αναγνωρίζει τις ιδιαιτερότητες που έχει κάθε γεωγραφική περιφέρεια στην ανάπτυξη του τομέα της υγείας».

Κι αφού κατάφεραν τόσα για τον πολίτη, γιατί την τελευταία δεκαετία ο έρμος άρρωστος να ταλαιπωρείται στις ουρές και να πληρώνει απ' την τσέπη του το 47% των συνολικών δαπανών για την υγεία; Τόσο το «αποκεντρωμένο» - του ΠΑΣΟΚ - όσο και το «συγκεντροποιημένο» - της ΝΔ - δημόσιο σύστημα υγείας που υπηρετεί την εμπορευματοποίηση, αποτελούν επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων την ώρα της ανάγκης, όπως ακριβώς επιτάσσουν τα ευρωπαϊκά πρότυπα...

Επιλεκτικές αιχμές

Αιχμές για σκοπιμότητες στην απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού να επιβάλει πρόστιμο στην 3Ε (Coca Cola) άφησε πριν κάνα δυο μέρες ο πρόεδρος της εταιρίας Γ. Δαυίδ. Διερωτήθη, στη διάρκεια της γενικής συνέλευσης των μετόχων της εταιρίας, για τη σκοπιμότητα που εξυπηρετεί ο ...καθυστερημένος κατά τρία χρόνια έλεγχος από την επιτροπή για το εάν η 3Ε συμμορφώθηκε με την από το 2002 απόφασή της και είπε ότι αυτό δημιουργεί «εύλογα ερωτηματικά». Μάλιστα, και λογικά από την πλευρά του ο άνθρωπος, εγκάλεσε την Επιτροπή Ανταγωνισμού ότι στη διάρκεια εξέτασης της υπόθεσης δεν έλαβε υπ' όψη συμφωνία(!) μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού και της Coca Cola, που αφορά στη συμπεριφορά της σε ζητήματα «ανταγωνισμού» σε 13 χώρες. Από πού κι ως πού, κύριοι, σου λέει, αγνοείτε κορυφαία συμφωνία μεταξύ ενός πολυεθνικού κολοσσού και κοτζάμ Ευρωπαϊκής Επιτροπής;

Πάντως, ο κύριος πρόεδρος δεν είπε λέξη για το γεγονός ότι το πρόστιμο που του επέβαλε η Επιτροπή είναι σταγόνα στον ωκεανό των καθαρών κερδών της πολυεθνικής, ούτε βεβαίως έβγαλε τσιμουδιά για την πρόσφατη μεθόδευση της εταιρίας να βγάλει στο δρόμο 100 εργαζόμενους με τη μέθοδο της ...οικειοθελούς αποχώρησης.


Φορο-λεηλασία

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ, όσο και ...απαράδεκτα, τα στοιχεία της Εφορίας. Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομίας, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι πληρώνουν για φέτος φόρους αυξημένους σχεδόν κατά 30% και, φυσικά, καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των λεγόμενων δημοσίων εσόδων.

Ετσι μπορούμε να λέμε ότι δεν είμαστε «κορόιδα» γενικώς και αορίστως, αλλά με βάση πολύ συγκεκριμένα στοιχεία, που δε σηκώνουν αμφισβήτηση και αποδεικνύουν με το παραπάνω το ποιος «πληρώνει το μάρμαρο» σ' αυτήν τη χώρα.

Την ίδια ώρα, οι Ανώνυμες Εταιρίες δεν ξέρουν ποια ...φοροαπαλλαγή να διαλέξουν, αφού πέρα από τη μείωση της φορολογίας τους απολαμβάνουν και ένα ολόκληρο δίκτυο επιδοτήσεων, αφορολόγητων επενδύσεων, νομικών τερτιπιών, που τους επιτρέπει ακόμη και να παίρνουν από την Εφορία.

Οσο για τους μικρομαγαζάτορες και τους μικρομεσαίους, αυτοί έχουν μπλέξει για τα καλά, αφού το υπουργείο Οικονομίας και θέλει και έχει τους τρόπους να τους ξεζουμίζει κανονικά. Οι μηχανισμοί φορολογικού ελέγχου, άλλωστε, γι' αυτούς έχουν θεσμοθετηθεί.

ΔΗΛΑΔΗ, τώρα εμείς πρέπει να το ...πιστέψουμε αυτό; Οτι, δηλαδή, ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ, Παναγιώτης Βουρλούμης, είναι στα μαχαίρια με τον υπουργό Μεταφορών Μιχάλη Λιάπη, επειδή ο τελευταίος τον εμποδίζει να αλλάξει τον κανονισμό προσωπικού του οργανισμού;

Οχι πως μας κάνει καμιά εντύπωση το να υπάρχει αντιπαράθεση ανάμεσα σε δυο κυβερνητικά στελέχη. Ούτε η πρώτη φορά που βλέπουμε κάτι τέτοιο είναι, ούτε η τελευταία. Ομως, ότι όλα αυτά γίνονται για το ...καλό των εργαζομένων, ουδείς το πιστεύει.

Αλλωστε, οι κυβερνώντες έχουν αποσαφηνίσει εδώ και πολύ καιρό τι επιδιώκουν για τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ και τα εναπομείναντα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα είναι για τα καλά στο στόχαστρο.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μ' αφορμή τη βαθμολόγηση

Η συνολική εικόνα της εκπαίδευσης, το πόσο αυτή απέχει από τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες, ξεδιπλώνεται αυτές τις μέρες με αφορμή και την ανακοίνωση των βαθμολογιών για την εισαγωγή σε ΑΕΙ-ΤΕΙ αλλά και τις μεγάλες κινητοποιήσεις που έχουν αναδείξει την Παιδεία στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Φέρνει στην επιφάνεια τα ζητήματα των εξετάσεων επιλογής, το περιεχόμενο του σχολείου το οποίο αφήνουν πίσω οι υποψήφιοι, το ζήτημα σε ποια ανώτατη εκπαίδευση θα εισαχθούν και ποιο θα είναι το επαγγελματικό τους μέλλον, αλλά και το τι διεξόδους προσφέρει αυτό το σύστημα σε όσους δεν καταφέρουν να κατακτήσουν μια θέση σε μία σχολή ή τμήμα.

Από φέτος, ισχύει η καθιέρωση της βαθμολογικής βάσης του 10 ως προϋπόθεση για να εισαχθεί κάποιος στην ανώτατη εκπαίδευση. Κάτι, που η κυβέρνηση εμφάνισε σαν κίνηση ποιοτικής αναβάθμισης της εκπαίδευσης, και το οποίο τροφοδοτεί μία προσπάθεια να μετατεθεί η ευθύνη - για την αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήματος να παρέχει πλήρη και ολοκληρωμένη γενική παιδεία - στους μαθητές, στους εκπαιδευτικούς, στους γονείς, που δεν πλήρωσαν αρκετά στα φροντιστήρια και τα «ιδιαίτερα» προκειμένου τα παιδιά τους να περάσουν τη βάση.

Με την εφαρμογή του μέτρου, περισσότεροι θα μείνουν εκτός ανώτατης εκπαίδευσης - έτοιμη πελατεία των ιδιωτικών ΙΕΚ - αφού, η καθιέρωση βάσης - όπως και η στρόφιγγα βαθμού δυσκολίας των θεμάτων που επιλέγονται κάθε φορά - ρυθμίζει το πόσοι θα εισάγονται τελικά στην ανώτατη εκπαίδευση. Οσο για την κινδυνολογία για κλείσιμο τμημάτων της περιφέρειας τα οποία μέχρι πέρσι δέχονταν σπουδαστές με βαθμούς κάτω από τη βάση, στην πραγματικότητα αυτό που αναδεικνύει είναι το ζήτημα της αλόγιστης ίδρυσης σχολών και τμημάτων χωρίς υποδομές και αντικείμενο, μόνο και μόνο για την καλλιέργεια ψεύτικων ελπίδων στους νέους που σπουδάζουν, αφού πολλές σχολές είναι χωρίς επαγγελματικό αντίκρισμα.

Οι βαθμολογίες των υποψηφίων που ανακοινώθηκαν προχτές δεν προσφέρονται για συμπεράσματα για το επίπεδο της εκπαίδευσης. Και αυτό γιατί οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι εξετάσεις επιλογής και ταξινόμησης στις σχολές και τα τμήματα της ανώτατης εκπαίδευσης, με κριτήρια που δεν αποτιμούν πραγματικές γνώσεις αφού τέτοιες δεν παρέχονται. Το λύκειο - προθάλαμος για την εισαγωγή στα ΑΕΙ - είναι έτσι φτιαγμένο ώστε, να μη δίνει γενικές γνώσεις και στέρεες βάσεις για την ολόπλευρη ανάπτυξη προσωπικοτήτων αλλά προσανατολίζεται στην ελεγχόμενη εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο.

Αυτό που τελικά αναδεικνύεται και από τη διαδικασία της επιλογής για την ανώτατη εκπαίδευση είναι η ανάγκη για ριζικές αλλαγές στην παιδεία που ακολουθεί πορεία υποβάθμισης, με τις «δεξιότητες» να κερδίζουν έδαφος σε βάρος της ολόπλευρης μόρφωσης. Για Παιδεία δημόσια και δωρεάν, στην υπηρεσία των αναγκών του λαού που θα παρέχει σε όλους υψηλού επιπέδου γνώσεις. Μέσα από ένα σχολείο δωδεκάχρονο, ενιαίο, δημόσιο και δωρεάν που θα διαμορφώνει πρώτα από όλα ανθρώπους ικανούς να παίρνουν την τύχη τους στα χέρια τους. Για υψηλού επιπέδου επαγγελματικές σχολές μετά το δωδεκάχρονο και ενιαία ανώτατη εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν που θα δίνει επιστημονική γνώση και ειδίκευση και δε θα είναι παραμάγαζο των επιχειρήσεων με πτυχία διαβατήρια για την ανεργία. Αλλά όλα αυτά απαιτούν λαϊκό κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης για ριζικές ανατροπές σε επίπεδο πολιτικής και εξουσίας.


Μαρίνα ΚΑΛΙΓΕΡΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ