- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Ως και στις αυλές των σπιτιών στρατοπέδευσαν τα ΜΑΤ, για να προστατέψουν τους υπουργούς του ΟΑΣΑ από τους διαδηλωτές... |
Σ' αυτό το πλαίσιο, οι έννοιες «δημόσιο» πανεπιστήμιο, «κοινωνική αποτελεσματικότητα» και «κοινωνική συνοχή» - στις οποίες κατά κόρον επέμεινε χθες η υπουργός Παιδείας Μ. Γιαννάκου - αποκτούν τη σημασία τους, τοποθετούμενες αποκλειστικά στο καπιταλιστικό κράτος και την καπιταλιστική κοινωνία, όπου κυριαρχούν οι ανάγκες του κεφαλαίου και όχι του λαού.
Η Μ. Γιαννάκου επέμεινε χθες ότι τα κείμενα της Συνόδου δε θα είναι δεσμευτικά και ότι η Παιδεία παραμένει εθνική υπόθεση, προσπαθώντας να «στρογγυλέψει» την προχθεσινή δήλωση του γενικού γραμματέα του ΟΟΣΑ Ανχελ Γκουρία, ότι το σύστημα χρηματοδότησης της ανώτατης εκπαίδευσης αποκλειστικά (ή κυρίως) από το δημόσιο τομέα είναι αποτυχημένο και τα κράτη που το ακολουθούν πρέπει να αποδεσμευτούν από αυτό.
Το μοντέλο που φαίνεται να προωθεί ο ΟΟΣΑ είναι αυτό της μεικτής χρηματοδότησης, τόσο από το κράτος, όσο και από τον ιδιωτικό τομέα, είτε στα δημόσια, είτε στα ιδιωτικά ιδρύματα. Εξάλλου, ο Α. Γκουρία είπε ότι τα μεγάλα δημόσια πανεπιστήμια λειτουργούν με δωρεές, ότι υπάρχουν δημόσια ιδρύματα, όπου οι φοιτητές πληρώνουν δίδακτρα και ότι σε καμιά χώρα δεν υπάρχουν αποκλειστικά και μόνον ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Στο πλαίσιο της συζήτησης και της «ζύμωσης» που έγινε, τέθηκε και το θέμα της κάλυψης ενός μέρους της χρηματοδότησης των Ιδρυμάτων από δίδακτρα που θα πληρώνουν οι φοιτητές. Η υπουργός Παιδείας είπε κατηγορηματικά ότι στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν τίθεται θέμα διδάκτρων, ωστόσο φαίνεται να ξεχνάει ότι τα μεταπτυχιακά προγράμματα λειτουργούν ήδη με δίδακτρα! Και αν δεν τίθεται τέτοιο θέμα, τότε γιατί, άραγε, προτείνει στο νόμο - πλαίσιο δάνεια και ψευτο-υποτροφίες...;
Ανάμεσα στα τέσσερα σενάρια για την ανάπτυξη της ανώτατης εκπαίδευσης που είχαν κατατεθεί από προχθές στο τραπέζι των συζητήσεων της Συνόδου, η υπουργός Παιδείας απέφυγε να δεσμευτεί και να διαλέξει ένα από αυτά για τη χώρα μας, επιμένοντας να μιλάει για «καλή δημόσια εκπαίδευση». Με τον όρο «καλή» και «ποιοτική», πάντως, εννοούν να υπηρετεί καλύτερα τις απαιτήσεις του κεφαλαίου.
Με τον καλύτερο τρόπο, παρουσίασε τον προβληματισμό της Συνόδου ο γγ του ΟΟΣΑ, μέσα από το τρίπτυχο θέμα της Συνόδου: «Ποιότητα - Ισονομία - Αποδοτικότητα». Είπε ότι «ποιότητα» σημαίνει επικαιροποίηση και συνάφεια του περιεχομένου της εκπαίδευσης, σημαίνει, δηλαδή, να ελέγχεται και να ομογενοποιείται ό,τι διδάσκεται μέσα στα Ιδρύματα. Μιλώντας για την «ισονομία», αναφέρθηκε στη βελτίωση της αναλογίας πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση και στην ισότιμη χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων, πράγμα που σημαίνει, π.χ., τα ιδιωτικά ΑΕΙ να χρηματοδοτούνται με τα ίδια ποσοστά από το κράτος, όσο και τα δημόσια... Τέλος, στην «αποδοτικότητα» έδωσε μεγάλη σημασία, γιατί, όπως είπε, η ανώτατη εκπαίδευση έχει απομακρυνθεί από την αγορά!
Στο πλαίσιο της αποτίμησης της «αποδοτικότητας», η Σύνοδος κατέληξε στο να δημιουργηθεί από τον ΟΟΣΑ ένα σύστημα μέτρησης δεξιοτήτων για τους αποφοίτους της ανώτατης εκπαίδευσης (ανάλογο του συστήματος PISA για τους δεκαπεντάχρονους μαθητές) και αυτό να είναι ένα από τα κριτήρια αποδοτικότητας.
Ο Α. Γκουρία είπε, ακόμα, ότι η Παιδεία έχει γίνει ένα διεθνές εμπορευματικό αγαθό (χωρίς αυτό να έρχεται σε αντίθεση με την αντίληψή τους περί δημοσίου αγαθού). Επίσης, ξεκαθάρισε ότι όταν μιλάμε σήμερα για ανώτατη εκπαίδευση δεν εννοούμε μόνο τα πανεπιστήμια, αλλά και τις δομές επαγγελματικής κατάρτισης και διά βίου μάθησης.
Ακρως αποκαλυπτικός ήταν ο διάλογος που είχε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Ορ. Κολοζώφ, με τον βουλευτή της ΝΔ Ανδρέα Λυκουρέντζο κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου για την τεχνική εκπαίδευση, του οποίου η συζήτηση ολοκληρώθηκε χτες στη Βουλή.
Οταν ο Ορ. Κολοζώφ έκανε αναφορά στη σύνοδο των υπουργών Παιδείας του ΟΟΣΑ που γίνεται στο Λαγονήσ,ι σχολιάζοντας ότι «η παρουσία τους εδώ δεν εμπνέει τους φοιτητές και τους εργαζόμενους», δέχτηκε προκλητική επίθεση από τον βουλευτή της ΝΔ, ο οποίος δήλωσε ειρωνικά ότι η σύνοδος δεν ικανοποιεί «τους οικοδόμους», προσθέτοντας στη συνέχεια πως στις κινητοποιήσεις «όταν δεν υπάρχουν φοιτητές, επιστρατεύονται οι οικοδόμοι» και κατηγόρησε το ΚΚΕ για υποκρισία!
Φυσικά ο βουλευτής της ΝΔ έλαβε την κατάλληλη απάντηση: «Αυτή είναι η νοοτροπία που έχετε για τους εργαζόμενους; Οτι δεν πρέπει να ενδιαφέρονται για την Παιδεία στη χώρα μας;» είπε ο Ορ. Κολοζώφ, «γι' αυτό έρχεται ένα τέτοιο νομοσχέδιο σήμερα για να προετοιμάσει ανθρώπους που να μην έχουν τη δυνατότητα ούτε να σκεφθούν ούτε να κρίνουν αυτήν την κοινωνία;». Συνέχισε λέγοντας πως «όταν έναν εργαζόμενο, είτε είναι οικοδόμος είτε είναι οδοκαθαριστής, εσείς τον βάζετε σε αυτήν τη θέση, τότε πρέπει να περιμένουμε από την παράταξή σας ότι θα κάνει προτάσεις για την ανάπτυξη των νέων, για τη δημιουργία μιας καλύτερης κοινωνίας;». Αναφορικά με τη σύνοδο του ΟΟΣΑ, ο Ορ. Κολοζώφ σχολίασε ότι επειδή δεν μπορεί να κρυφτεί ο προσανατολισμός τους «οι συνεδριάσεις αυτές γίνονται σε περιοχές που να μη μπορεί να φθάσει ο κόσμος. Στήνονται οδοφράγματα τρία χιλιόμετρα μακριά και υποτίθεται ότι αυτοί είναι οι δάσκαλοι και οι παιδαγωγοί που φοβούνται την επαφή τους με το λαό. Αυτή είναι η υποκρισία!».
Σε ένα κείμενο έξι σημείων - προτεραιοτήτων κατέληξε ολοκληρώνοντας τις εργασίες της η Σύνοδος υπουργών Παιδείας των χωρών - μελών του ΟΟΣΑ.
1. «Χρηματοδότηση», όπου σημειώνεται ότι «μερικές χώρες ειδικά στην Ευρώπη πρέπει να επενδύσουν περισσότερο στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Για άλλες, το κεντρικό ζήτημα είναι η βέλτιστη χρήση των διαθέσιμων πόρων. Η μεταρρύθμιση θα συνεισφέρει προς την ανάπτυξη νέων πηγών χρηματοδότησης». Είναι φανερό ότι θα ανοίξουν περισσότερες πόρτες στα δημόσια ιδρύματα για χρηματοδότηση από ιδιώτες. Επίσης προστίθεται ότι η άποψη του ΟΟΣΑ (που δε συμμερίζονται όλες οι χώρες) είναι «μεταξύ άλλων, και η συνεισφορά των δικαιούχων στο κόστος σπουδών, υπό τον βασικό αντισταθμιστικό όρο της ύπαρξης μέτρων που θα αποσκοπούν στην ενίσχυση των αδύνατων οικονομικά κοινωνικών ομάδων».
2. «Ισοτιμία πρόσβασης», όπου αναφέρεται ο στόχος του ΟΟΣΑ να μεγαλώσει το ποσοστό του πληθυσμού που έχει πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση. Σημειώνουμε ωστόσο ότι όταν μιλούν για ανώτατη εκπαίδευση σ' αυτό το σημείο, εννοούν κυρίως την κατάρτιση και ο στόχος αυτός προκύπτει από την ανάγκη του κεφαλαίου για εργατικό δυναμικό με συγκεκριμένες δεξιότητες σε συγκεκριμένους τομείς.
3. «Εμφαση στη μάθηση», όπου και πάλι αναδεικνύεται η ανάγκη τους για τυποποιημένες δεξιότητες, αφού αναφέρεται το παράδειγμα του προγράμματος PISA, που μετράει την απόδοση των μαθητών στην κατανόηση της γλώσσας ή των μαθηματικών με ένα τεστ τύπου IQ, χωρίς να ενδιαφέρεται για τη συγκρότηση της σκέψης και της προσωπικότητάς τους.
4. «Κοινωνική λογοδοσία και διαφορετικότητα», όπου με προσεκτικές εκφράσεις λένε «σκοπεύουμε να ενθαρρύνουμε τα ιδρύματα να ανταποκριθούν σε ποικίλες αποστολές, καλύπτοντας τις ανάγκες τόσο των φοιτητών όσο και ευρύτερων κοινωνικών ομάδων»... Οπου οι «ανάγκες των φοιτητών» λογίζονται με βάση το τι θα αντιμετωπίσουν βγαίνοντας στην αγορά εργασίας και τις καλύπτουν με βάση τον τύπο εργαζομένου που απαιτούν οι επιχειρηματίες, ενώ οι «ευρύτερες κοινωνικές ομάδες» είναι και πάλι ο κόσμος της... αγοράς.
5. «Ερευνα και καινοτομία». Εδώ μπαίνει καθαρά το θέμα της αξιοποίησης της έρευνας για τα συμφέροντα του κεφαλαίου ή αλλιώς το «κοινωνικό και οικονομικό όφελος» της έρευνας...
6. «Μετανάστευση και διεθνοποίηση», όπου σημειώνεται ότι «φοιτητές, καθηγητές και ερευνητές όλο και περισσότερο σπουδάζουν και εργάζονται έξω από τις χώρες προέλευσής τους». Προτείνουν, λοιπόν, ενθάρρυνση της κινητικότητας μνημονεύοντας τις σχετικές αποφάσεις της Μπολόνια, ώστε να γίνει αυτό το ανθρώπινο δυναμικό ένας μοχλός διαφήμισης των αναδιαρθρώσεων και σύγκλισης των συστημάτων ανώτατης εκπαίδευσης.
