ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 5 Σεπτέμβρη 2006
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΤΡΙΜΕΡΗΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ - ΠΟΥΤΙΝ - ΠΑΡΒΑΝΟΦ
«Αγωγός» για κέρδη των πολυεθνικών
  • Πολιτική υποστήριξη στην κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη
  • Στόχος η υπογραφή διακρατικής συμφωνίας μέχρι το τέλος του χρόνου
  • Εμφανείς οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και αντιθέσεις για τον έλεγχο των αγωγών

Οι τρεις αντιπροσωπείες συζητούν...

Eurokinissi

Οι τρεις αντιπροσωπείες συζητούν...
Πολιτική στήριξη για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη πρόσφεραν οι Κ. Καραμανλής, Βλ. Πούτιν και Γκ. Παρβάνοφ, καθιστώντας ταυτόχρονα σαφές ότι πρόκειται για ένα έργο που εντάσσεται στο γενικότερο ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό για τον έλεγχο των αγωγών και υπηρετεί πρωτίστως τα συμφέροντα των πολυεθνικών.

Πίσω από τις ομόθυμες διαπιστώσεις για την ανάγκη άμεσης κατασκευής του πετρελαιαγωγού και την υπογραφή διακρατικής συμφωνίας μέσα στο 2006, ήταν εμφανείς οι γενικότερες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και η άγρια διαμάχη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας στον τομέα της μεταφοράς των ενεργειακών πόρων που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Στη χτεσινή διάσκεψη επιβεβαιώθηκε η βιασύνη της Ρωσίας να προχωρήσει ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, προκειμένου να παρακαμφθούν τα Στενά του Βοσπόρου επειδή παρατηρούνται μεγάλες καθυστερήσεις στη μεταφορά του πετρελαίου, αλλά και για να αποκτήσει έναν «εναλλακτικό αγωγό» στον ελεγχόμενο από αμερικανικές εταιρείες αγωγό Μπακού - Τσεϊχάν, ο οποίος τέθηκε πρόσφατα σε λειτουργία. Παράλληλα, επιδιώκει να διοχετεύσει μέσω του υπό κατασκευή ελληνοτουρκοϊταλικού αγωγού φυσικό αέριο στη Δυτική Ευρώπη, παρακάμπτοντας την Ουκρανία. Για το θέμα αυτό δεν προέκυψε κάτι χειροπιαστό στις χτεσινές συνομιλίες, ενώ άγνωστες παραμένουν οι «λεπτομέρειες» σε σχέση με τα ποσοστά των τριών χωρών στην εταιρεία κατασκευής του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη.

Φανερή ήταν η επιδίωξη του Ρώσου Προέδρου, με πρωτοβουλία του οποίου συγκλήθηκε η χτεσινή τριμερής συνάντηση, να στείλει ένα σαφές μήνυμα προς τους δύο συνομιλητές του ότι κινδυνεύουν να μείνουν «εκτός παιχνιδιού» και ότι οι αγωγοί που κατασκευάζονται για τη μεταφορά του ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου «μπορεί να τους παρακάμψουν». Μάλιστα, ο Βλ. Πούτιν υπέδειξε δημόσια στους Κ. Καραμανλή και Γκ. Παρβάνοφ να ενεργήσουν με βάση το εθνικό συμφέρον τους, αφήνοντας έτσι αιχμές για δεσμεύσεις και εξάρτησή τους από τις ΗΠΑ. Από την άλλη, όμως, φρόντισε να διαβεβαιώσει ότι «η Ελλάδα και η Βουλγαρία είναι αξιόπιστοι και παλιοί εταίροι».

Η Ρωσία, είπε, δε βάζει όρους αλλά θέλει να υλοποιούνται τα έργα που συμφωνούνται. Προκειμένου να γίνει περισσότερο πειστικός ανέφερε το παράδειγμα του αγωγού που κατασκευάζεται προς τον Ειρηνικό, όπου, όπως είπε, μέσα σε 2,5 μήνες κατασκευάστηκαν 250 χιλιόμετρα, ενώ τα 280 χιλιόμετρα του Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη καθυστερούν εδώ και 13 χρόνια. Επισήμανε με νόημα ότι ήδη έχει κατασκευαστεί o πετρελαιαγωγός Μπακού - Τσεϊχάν και ο αγωγός φυσικού αερίου Ρωσίας - Τουρκίας (Blue Stream), προκειμένου να στείλει το μήνυμα ότι «αν καθυστερήσουμε θα βρεθούν άλλοι δίαυλοι και θα χάσουμε τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά». Θέλοντας να δώσει με παραστατικό τρόπο τα οφέλη της τριμερούς συνεργασίας ο Βλ. Πούτιν δε δίστασε να πατήσει και στα φιλόδοξα σχέδια των κυβερνήσεων των δύο χωρών να μετατραπούν σε ενεργειακούς κόμβους, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι άλλο πράγμα είναι να συζητάς τα προβλήματα της ενεργειακής ασφάλειας και άλλο θέμα είναι να έχεις στη δική σου επικράτεια τις εγκαταστάσεις της ενεργειακής υποδομής: Τις αποθήκες αερίου και πετρελαίου, τα τερματικά, τα συστήματα αγωγών και να λαμβάνεις φόρους απ' αυτούς. Να επιδράς στην ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική, με τη συμμετοχή σου».

Ο Κ. Καραμανλής έσπευσε να χαρακτηρίσει ιστορική τη χτεσινή συμφωνία, επισημαίνοντας ότι «στην ουσία, βάλαμε ένα χρονοδιάγραμμα να έχουν λυθεί όλα τα διαδικαστικά ζητήματα και να έχει υπογραφεί η διακρατική συμφωνία μέσα στο 2006». Εκτίμησε ακόμα ότι «η κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη θα αποτελέσει ισχυρή αφετηρία για την περαιτέρω διεύρυνση των οικονομικών και εμπορικών σχέσεων των τριών χωρών προς όφελος, όχι μόνον των λαών μας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής».

Κυνικός ο Βούλγαρος Πρόεδρος δε δίστασε να δηλώσει ότι εκτός από εκπρόσωπος της εκτελεστικής εξουσίας εκπροσωπεί και τα συμφέροντα των πολυεθνικών: «Είμαστε εκπρόσωποι της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά και των αρμοδίων οργάνων των τριών κρατών, των ιδιωτικών επιχειρήσεων που ενδιαφέρονται για την κατασκευή του έργου και των πετρελαϊκών εταιρειών που θα τροφοδοτήσουν τον αγωγό, για να μπορέσει, αυτό το φθινόπωρο, να ξεκινήσει το έργο και σύντομα να είναι πια πραγματικότητα», τόνισε ο Γκ. Παρβάνοφ. Απαντώντας αργότερα σε ερώτηση για τα οφέλη της Βουλγαρίας είπε ότι κερδίζει σε ενεργειακή ασφάλεια αλλά και ότι ανέβασε ψηλά «το κέρδος των επιχειρήσεων».

Στη διακήρυξη που υπογράφτηκε αναφέρεται συγκεκριμένα: «Τα Μέρη δεσμεύτηκαν να επιταχύνουν τις διαδικασίες για τη δημιουργία της διεθνούς project company και την υπογραφή διακρατικής συμφωνίας στήριξης του έργου κατασκευής του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, μέχρι το τέλος του έτους 2006. Επιπλέον, τα Μέρη συμφώνησαν να προβλεφτεί στη σχετική διακρατική συμφωνία η δημιουργία των αναγκαίων συνθηκών προς τους συμμετέχοντες στο έργο».

Επίσης, επισημαίνεται ότι «τα Μέρη δηλώνουν την αποφασιστικότητά τους να προωθούν και περαιτέρω την αμοιβαία συνεργασία στον τομέα αυτό στη βάση της ισονομίας και του αμοιβαίου οφέλους, καθοδηγούμενοι από τις δεσμεύσεις των διεθνών συμφωνιών και συμβάσεων, στις οποίες συμμετέχουν».

Σε ό,τι αφορά στις ελληνορωσικές σχέσεις ο Κ. Καραμανλής, που είχε και διμερή συνάντηση με τον Βλ. Πούτιν, δήλωσε ότι επιβεβαιώθηκαν οι άριστες διμερείς σχέσεις, εξετάστηκαν τρόποι περαιτέρω διεύρυνσης των οικονομικών σχέσεων και διαπιστώθηκε η εγγύτητα των απόψεων των δύο χωρών στα περισσότερα περιφερειακά και διεθνή θέματα. Ερωτηθείς για το στρατηγικό χαρακτήρα των σχέσεων Ελλάδας-Ρωσίας, ο Βλαντίμιρ Πούτιν συμφώνησε ότι έχουν στρατηγικό χαρακτήρα και δεν αφορούν μόνο στην ενέργεια. Υποστήριξε ότι υπάρχει δυνατότητα περισσότερο ισορροπημένων και ποιοτικά καλύτερων εμπορικών και οικονομικών σχέσεων, στρατιωτικής τεχνικής συνεργασίας και συντονισμού Ελλάδας και Ρωσίας στη διεθνή σφαίρα, όπου οι απόψεις τους συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό.

Συνάντηση Παπούλια - Πούτιν

«Αγωγό φιλίας και συνεργασίας» χαρακτήρισε τον σχεδιαζόμενο πετρελαιαγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρ. Παπούλιας, κατά την υποδοχή του Ρώσου Προέδρου, Βλ. Πούτιν, στο Προεδρικό Μέγαρο, αμέσως μετά την τριμερή συνάντηση Καραμανλή-Πούτιν-Παρβάνοφ.

Ο Κ. Παπούλιας καλωσόρισε τον Πρόεδρο Πούτιν «σε μια φίλη χώρα», όπως είπε, προσθέτοντας ότι «είναι συναισθηματικά σημαντική και για μένα αυτή η συμφωνία. Είναι αγωγός φιλίας και συνεργασίας τον οποίο χρειαζόμαστε». Ο Πρόεδρος Πούτιν απευθυνόμενος στον Κ. Παπούλια είπε ότι «θυμάμαι την τελευταία σας επίσκεψη στη Μόσχα» και εξέφρασε την ικανοποίησή του από το πώς εξελίσσονται οι ελληνορωσικές σχέσεις. «Η συμφωνία αποτελεί πολύ καλό θεμέλιο για την πρόοδο των σχέσεών μας στο μέλλον», είπε ο Ρώσος Πρόεδρος.

Περιμένοντας τους ... Αμερικανούς

Τις αντιδράσεις της Ουάσιγκτον για τις ελληνορωσικές συζητήσεις για την ενέργεια θα διαπιστώσει το προσεχές διάστημα η ελληνική κυβέρνηση

Τις διαθέσεις της Ουάσιγκτον θα διαπιστώσει τις προσεχείς μέρες η ελληνική κυβέρνηση μετά τη χτεσινή, «ιστορική» όπως τη χαρακτήρισε, ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής «συμφωνία για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη». Τις προσεχείς μέρες, αναμένεται στο υπουργείο Εξωτερικών ο Αμερικανός πρεσβευτής για να ενημερωθεί, από πρώτο χέρι, για τη συμφωνία Ελλάδας, Ρωσίας, Βουλγαρίας. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι η αμερικανική κυβέρνηση έχει ήδη καλέσει την Ντόρα Μπακογιάννη, προκειμένου να την ενημερώσει επακριβώς για τις αμερικανικές θέσεις επί του θέματος ο υπουργός ενέργειας της χώρας.

Οπως σημειώνουν διπλωματικές πηγές στην Αθήνα, η προσπάθεια του Β. Πούτιν είναι να εξασφαλίσει για τη χώρα του έναν «νότιο δρόμο» για τη μεταφορά των ενεργειακών πόρων της Κασπίας (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) στις ευρωπαϊκές αγορές.

Αυτά τα σχέδια της Ρωσίας απασχολούν την Ουάσιγκτον, η οποία κρατά προσδεμένες στο άρμα της την Ελλάδα, τη Βουλγαρία και τα υπόλοιπα Βαλκάνια.

  • Η Ελλάδα βρίσκεται ανέκαθεν κάτω από τον στενό αμερικανικό έλεγχο, ο οποίος υπογραμμίστηκε με τη διακήρυξη της νέας ελληνοαμερικανικής στρατηγικής σχέσης κατά την πρώτη επίσκεψη του Κώστα Καραμανλή στην Ουάσιγκτον ως πρωθυπουργού.
  • Η Βουλγαρία δέθηκε την περασμένη χρονιά στο αμερικανικό άρμα, υπογραμμίζοντας αυτήν την «ένωση» με τις αμερικανοβουλγαρικές στρατιωτικές συμφωνίες για τη δημιουργία βάσεων σε στρατηγικά σημεία του βουλγαρικού εδάφους.
  • Η ΠΓΔΜ και η Αλβανία αποτελούν στην ουσία δύο ακόμη από τα αμερικανικά προτεκτοράτα στην περιοχή και λίγο βορειότερα, στο επίσης αμερικανικό προτεκτοράτο του Κοσσυφοπεδίου, έχει εγκατασταθεί η μεγαλύτερη στρατιωτική βάση που διαθέτουν οι ΗΠΑ στον κόσμο. Επίσης, η Αλβανία, η ΠΓΔΜ και η Βουλγαρία έχουν συνυπογράψει υπό αμερικανική αιγίδα και καθοδήγηση συμφωνία για τη δημιουργία του ΑΜΒΟ (από τα αρχικά της ονομασίας των χωρών, Albania, Macedonia, Boulgaria), ενός αγωγού μεταφοράς πετρελαίου από τη Μαύρη Θάλασσα (Bourgas), όπου βρίσκεται και μια από τις νεοεγκατασταθείσες αμερικανικές βάσεις στο Δυρράχιο της Αλβανίας στην Αδριατική.
  • Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις, την περασμένη Ανοιξη, στο πέρασμά της από Αθήνα και Σόφια, ανάμεσα στις άλλες οδηγίες που εξέδωσε υπογράμμισε την ανάγκη να περιοριστεί - αν όχι να σταματήσει - η ευρωπαϊκή ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία.

Ολα αυτά, όπως σημειώνουν έμπειροι διπλωμάτες, περιγράφουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα δοκιμαστεί στο προσεχές διάστημα η χτεσινή συμφωνία, αλλά και η ελληνική διπλωματία, η οποία θα πρέπει να δώσει απαντήσεις στην Ουάσιγκτον...

Το ΚΚΕ για τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις

Με αφορμή την επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου Β. Πούτιν στην Ελλάδα έχει αξία να επαναφέρουμε και να υπενθυμίσουμε ορισμένα αποσπάσματα από την Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τη Διεθνή Κατάσταση, που δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» την Κυριακή 4 Ιούνη 2006.

Σημειωνόταν σ' αυτήν: «Τα στοιχεία που αναδεικνύονται αυτήν την περίοδο στις διεθνείς εξελίξεις έχουν σαν βάση τους την ένταση της διαπάλης, τις αντιθέσεις των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τη διανομή των σφαιρών επιρροής, για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, των ενεργειακών οδών και των αγορών σε διάφορες περιοχές της Γης, με επίκεντρο την ονομαζόμενη Ευρασία. Οπως τόνιζε και ο Μπρεζίνσκι "μια πλήρης κυριαρχία στην Ευρασία θα ισοδυναμούμε με παγκόσμια υπεροχή". Οι γεωστρατηγικοί ανταγωνισμοί βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και η κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη συμμετέχει ανάλογα με το βάρος και το μέγεθος που της αναλογούν στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, με βάση τη θέση της μέσα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, αλλά και τη γεωγραφική - στρατηγική της θέση».

Και συνέχιζε: «Τόσο οι ΗΠΑ - κυρίως - όσο όμως και η ΕΕ ανησυχούν για τις εξελίξεις στο εγγύς μέλλον, αλλά και για τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά τους. Βλέπουν - εκτός από τις μεταξύ τους αντιθέσεις - και ως αντιπάλους την Κίνα και τη Ρωσία. Ανάλογα παίρνουν τα μέτρα τους, προβληματίζονται και ανησυχούν και για "περιφερειακές" δυνάμεις που αναπτύσσονται όπως είναι η Ινδία, το Πακιστάν, το Ιράν κ.λπ. Ανησυχούν, επίσης, ιδιαίτερα για τις εξελίξεις και τις συμμαχίες που αναπτύσσονται και στη Λατινική Αμερική, αλλά και των χωρών της Λατινικής Αμερικής με ΕΕ, Κίνα, Ρωσία κ.λπ.».

Η ΚΕ του ΚΚΕ υπογράμμιζε ότι από την παρακολούθηση των εξελίξεων φαίνεται ότι «τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ στον μεταξύ τους οξύτατο ανταγωνισμό επιδιώκουν να επισπεύσουν την εδραίωση των θέσεών τους στην Ευρασία, αφού άλλωστε και οι αντιθέσεις και τα προβλήματα οξύνονται εκεί και θα οξυνθούν στο μέλλον ακόμα περισσότερο. Αναμφίβολα, δεν υποτιμούν καθόλου το γεγονός ότι Ρωσία - Κίνα είναι εν δυνάμει απειλή για τα συμφέροντά τους».

Παρακάτω, στο κεφάλαιο «Βασικοί στόχοι των ιμπεριαλιστικών κέντρων» η ΚΕ του ΚΚΕ σημείωνε: «Οι ΗΠΑ δεν είναι η μόνη και αποκλειστική δύναμη που απειλεί στρατιωτικά, πολιτικά, οικονομικά, που διεκδικεί να κρατήσει και να επαυξήσει την πρωτοκαθεδρία της έναντι των λαών και των ανταγωνιστικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Τα περισσότερα καπιταλιστικά κράτη ευθυγραμμίζονται στη λεγόμενη "αντιτρομοκρατική πολιτική", παρά τις μεταξύ τους αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς μεταξύ ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όπως μεταξύ των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Ρωσίας.

Ο ενιαίος χαρακτήρας της στρατηγικής του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος απέναντι στους λαούς γίνεται έκδηλος και στις αποφάσεις του ΝΑΤΟ. Εκδηλώνεται και στην παράλληλη πορεία διεύρυνσης της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Βέβαια, η ταυτόχρονη διεύρυνση καθόλου δε σημαίνει ότι αναιρεί τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, αλλά τις αναπαράγει και τις ενισχύει, όπως ενισχύει και τις αντιθέσεις ανάμεσα στις ηγετικές δυνάμεις, τα κράτη - μέλη των ιμπεριαλιστικών ενώσεων.

Ταυτόχρονα με την προώθηση της ενιαίας ιμπεριαλιστικής στρατηγικής, οι σχέσεις ανάμεσα στα δύο ισχυρότερα ιμπεριαλιστικά κέντρα, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, αλλά και άλλες ισχυρές δυνάμεις, γίνονται πιο ανταγωνιστικές και πιο σύνθετες. Οξύνονται και οι αντιθέσεις μέσα στους κόλπους της ΕΕ που σχετίζονται με το ζήτημα των σχέσεων με τις ΗΠΑ. Πάνω στην ενιαία στρατηγική του ιμπεριαλισμού εξελίσσονται οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί για την πρωτοκαθεδρία στη διανομή των αγορών και σφαιρών επιρροής στην Ασία, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική, για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Στην κούρσα του ανταγωνισμού, εκτός από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις ισχυρότερες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, παίρνουν μέρος και άλλα ανερχόμενα καπιταλιστικά κράτη.

Συσσωρεύονται εξελίξεις που τείνουν να φέρουν ανακατατάξεις στο συσχετισμό δύναμης στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Οπωσδήποτε χρειάζεται πιο συστηματική παρακολούθηση των "ομάδων" αντιθέσεων που παρουσιάζονται στη διεθνή σκηνή, ταυτόχρονα με την πιο συστηματική παρακολούθηση και αξιολόγηση της εσωτερικής κατάστασης, των εσωτερικών αντιθέσεων (κυρίως οικονομικο-κοινωνικών, το ενδεχόμενο εκδήλωσης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης) που παρουσιάζονται σε κάθε καπιταλιστικό κράτος, ιδιαίτερα των ΗΠΑ και των ισχυρών κρατών - μελών της ΕΕ.

Βέβαια, από μόνες οι εξελίξεις αυτές, η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και αντιφάσεων του καπιταλιστικού συστήματος, δεν οδηγούν σε θετικές εξελίξεις για τους λαούς. Για να υπάρξει συνολική αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων, ανακατατάξεις και θετικές εξελίξεις, πρέπει να βρεθούν στο προσκήνιο οι λαοί».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ