ICON |
Οι υποψήφιοι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ αλλά και του ΣΥΝ, για τις επερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, έχουν ήδη «ξεκαθαρίσει» ένα πράγμα: ότι θα βρίσκονται στον αντίποδα της ουσιαστικής επίλυσης των μεγάλων λαϊκών προβλημάτων. Μπορεί να μιλούν ελάχιστα για τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα (ανεργία, αύξηση ορίων ηλικίας στις συντάξεις, ακρίβεια, φτώχεια, μισθοί πείνας, Υγεία, Παιδεία, κοινωνική ασφάλιση, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις). Ομως, ακόμα κι όταν μιλούν για μερικά από αυτά τα ζητήματα, αναδεικνύουν πως πρώτιστη πολιτική επιλογή τους θα είναι η εξυπηρέτηση του μεγάλου κεφαλαίου. Γεγονός που προκύπτει και από συγκεκριμένες δράσεις όπου είχαν τη διοίκηση δήμων. Ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών, αύξηση των συμβασιούχων εργαζομένων, ασφαλιστικές εταιρείες στα σχολεία, ιδιωτικά πανεπιστήμια με... αυτοδιοικητική «χορηγία», είναι ορισμένα μόνο από τα... κατορθώματά τους, που παρουσιάζει σήμερα ο «Ρ».
Eurokinissi |
Οι ρυθμίσεις που προωθήθηκαν από το 1994 βοηθούν την κεντρική εξουσία να προωθεί την πολιτική του κεφαλαίου (ιδιωτικοποιήσεις, αποδιάρθρωση εργασιακών σχέσεων, ανταποδοτικότητα σε όποιες υπηρεσίες προσφέρουν κλπ.). Οι κυβερνήσεις, «αναβάθμισαν» μεν την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά προς αντιλαϊκή κατεύθυνση.
Ετσι, οι δημοτικές αρχές της Λάρισας (ΝΔ), του Αιγάλεω (ΝΔ) και των Ιωαννίνων (ΝΔ) βρίσκονται ήδη στην πρωτοπορία της επιχείρησης κατάργησης της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, με μοχλό την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Στην ουσία, οι δήμοι μετατρέπονται σε πλασιέ προώθησης των συμφερόντων των ασφαλιστικών εταιρειών με πελάτες - μαθητές, αντί να συμβάλουν ώστε να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας των παιδιών στα σχολεία.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, όμως, διαδραματίζει ιδιαίτερο ρόλο και στην προώθηση της διάσπασης του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και της σταδιακής ιδιωτικοποίησης της Παιδείας. Το πλέον ενδεικτικό παράδειγμα είναι αυτό του Δήμου Αμαρουσίου και της διοίκησης με δήμαρχο τον Π. Τζανίκο (ΠΑΣΟΚ), η οποία και αποφάσισε την ίδρυση του πρώτου ιδιωτικού «Διεθνούς» Πανεπιστημίου με συνεργασία του δήμου και του Ελληνοαμερικάνικου Πανεπιστημίου!
Τα λειτουργικά έξοδα του πανεπιστημίου θα μοιράζονται από 50% δήμος και Ελληνοαμερικανικό Πανεπιστήμιο. Στην εισήγησή του ο δήμαρχος Αμαρουσίου, ήταν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρος: «Η συνεργασία θα καλύψει όχι μόνο εκπαιδευτικά, αλλά και πολιτιστικά και αθλητικά θέματα και πεδία, καθώς και θέματα διά βίου εκπαίδευσης ενηλίκων».
Αντίστοιχες, θέσεις είχε εκφράσει και ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με το ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδης, όταν, σε συνέντευξη Τύπου για τον Πολιτισμό και την Παιδεία, έγινε υμνητής της διά βίου εκπαίδευσης. Οπως είχε πει, θέλει «μια πόλη που ο δήμος θα διεκδικήσει και θα έχει ρόλο σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης». Δηλαδή, ζητάει την ενεργό συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης στη διαδικασία της εκπαίδευσης, οδηγώντας στην παραπέρα ιδιωτικοποίησή της. Και συνέχισε: «Αυτό που κυρίως μας ενδιαφέρει είναι η διά βίου μάθηση, η ενεργός πολιτισμική πόλη, μια σύγχρονη πολιτεία ανθρώπου που στηρίζεται στον πολιτισμό, στη γνώση»...
Δηλαδή, υλοποιούν όχι μόνο την κυβερνητική πολιτική ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης, προτρέχοντας ακόμη και σε αυτή την αναθεώρηση του άρθρου 16, αλλά και τη στρατηγική του κεφαλαίου για κατακερματισμό και υποβάθμιση της Παιδείας.
Αντίστοιχα, δήμαρχοι, προωθούν την εμπορευματοποίηση και της Υγείας. Τελευταίο «κρούσμα» αφορά τη διοίκηση του Δήμου Τρικάλων, με δήμαρχο τον Μ. Ταμήλο (ΝΔ), η οποία υπέγραψε σύμβαση με την εταιρεία VIDAVO για την προμήθεια και εγκατάσταση σε χώρο του δήμου συστήματος που θα υλοποιεί πρόγραμμα «τηλεπρόνοιας»! Η εγκατάσταση του συστήματος, που θα κοστίσει στο δήμο 104.720 ευρώ και το πρόγραμμα αναμένεται να ξεκινήσουν στις 15 του Σεπτέμβρη. Φυσικά, όλα αυτά τα χρήματα, θα τα πληρώσουν οι εργαζόμενοι της πόλης, οι οποίοι θα «χαρατσωθούν» άγρια, για να έχουν...«τηλεπρόνοια».
Στην ουσία, η δημοτική αρχή Τρικάλων, προωθεί τα σχέδια της εν λόγω ιδιωτικής εταιρείας στο χώρο της Υγείας. Συμφωνεί - όπως όλοι οι δήμαρχοι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - στην πολιτική ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της Υγείας. Την ίδια στιγμή βέβαια, και η σημερινή διοίκηση του δήμου και η προηγούμενη (ΠΑΣΟΚ) σε καμιά περίπτωση δεν αγωνίστηκαν για να λυθούν τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Νοσοκομείο Τρικάλων.
Και ενώ λοιπόν, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, προωθούν την ιδιωτικοποίηση στον τομέα της Υγείας, ο ΣΥΝ, έχει ήδη δείξει «δείγματα γραφής» για το πώς αντιλαμβάνεται την «πολιτική πρόνοιας». Ετσι, ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, παρουσιάζοντας τις θέσεις της παράταξής του για την Υγεία είπε: «Η "Ανοιχτή Πόλη" (σ.σ.: η παράταξή του) προτείνει και διεκδικεί την εξασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου κοινωνικών υπηρεσιών και υπηρεσιών Υγείας που θα παρέχονται δωρεάν στους δημότες»! Δηλαδή, «διεκδικεί» να καλύπτεται δωρεάν ένα «ελάχιστο επίπεδο κοινωνικών υπηρεσιών» και όχι όλες οι υπηρεσίες που καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Για ακόμη μια φορά ο ΣΥΝ και οι εκπρόσωποί του κινούνται στον αστερισμό των...«εφικτών λύσεων» και «διεκδικούν» τα «ελάχιστα».
Την ίδια στιγμή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, οραματίζονται τη δημιουργία πόλεων - επιχειρήσεων, όπου η επιχειρηματική δράση θα οργιάζει, συρρικνώνοντας και άλλο το λαϊκό εισόδημα. Ετσι, στο Δήμο της Αθήνας, οι υποψήφιοι του δικομματισμού Ν. Κακλαμάνης (ΝΔ) και Κ. Σκανδαλίδης (ΠΑΣΟΚ), διαγκωνίζονται ποιος θα συνεχίσει πιο επάξια το... έργο που άφησε η πρώην δήμαρχος Ντ. Μπακογιάννη. Φυσικά, ενεργό συμμετοχή έχουν και οι δυνάμεις του ΣΥΝ, που βρίσκονται σε διοικήσεις δήμων (π.χ. Ν. Σμύρνη και Ρέντη).
Ετσι, στην Αθήνα, τόσο οι υποψήφιοι δήμαρχοι, όσο και οι παρατάξεις στο δημοτικό συμβούλιο που στηρίχτηκαν από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, χειροκρότησαν την παράδοση 220 στρεμμάτων δημόσιου χώρου στο Βοτανικό για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ΠΑΕ ΠΑΟ. Ο Νικ. Κακλαμάνης, κάλεσε ανοιχτά τους επιχειρηματίες, για να... κατεδαφίσει κτίρια. Ο Κ. Σκανδαλίδης, είπε ότι θα δημιουργήσει «Μπίζνες Σέντερ» και χρηματοπιστωτικό κέντρο.
Και από την άλλη, ο ΣΥΝ στη Ν. Σμύρνη (διοίκηση ΣΥΝ-ΠΑΣΟΚ) αφού αγόρασε με δάνειο από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, δύο κινηματογράφους, στη συνέχεια τους παραχώρησε προς χρήση σε ιδιώτη για 9 χρόνια στην εξευτελιστική τιμή των 100.000 ευρώ!
Στο Ρέντη (ΣΥΝ-ΠΑΣΟΚ) παραχώρησαν τη λειτουργία των δύο δημοτικών κινηματογράφων σε ιδιώτες.
Με πρόσχημα τη δήθεν καταπολέμηση της ανεργίας οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ σε νομαρχία και Δήμο Πάτρας, Δ. Κατσικόπουλος (νυν νομάρχης) και Ανδρ. Φούρας, επανέλαβαν τη γνωστή πρόταση για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας. Πιο συγκεκριμένα ο Δ. Κατσικόπουλος λέει: «Οι επιχειρηματικές δυνάμεις να μπορέσουν να δημιουργήσουν εισόδημα και θέσεις απασχόλησης». Ο Ανδρ. Φούρας, πιστός στο... όραμά του για «μια πόλη ανοιχτή στις σύγχρονες προκλήσεις» έκανε εκτενή αναφορά για την ανάγκη ενίσχυσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας με ακόμη περισσότερα κίνητρα.
Ωστόσο, επί των ημερών τους - συνυπεύθυνη και η ΝΔ - η ανεργία στην Πάτρα και στο νομό γενικότερα, από το 5% το 1988, εκτινάχτηκε σήμερα πάνω από το 25%, ενώ ταυτόχρονα το ποσοστό των ημιαπασχολήσιμων αγγίζει το 40%! Την ίδια στιγμή, το μεγάλο κεφάλαιο που δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή ξεκοκάλισε δισεκατομμύρια δραχμές από τα περίφημα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (ΜΟΠ) και διάφορες επιδοτήσεις.
Σε όλα αυτά, αξίζει να σημειωθεί και η στάση που κρατάνε οι δυνάμεις αυτές, απέναντι στον αγροτικό κόσμο. Είναι ενδεικτικό ότι, στην Καρδίτσα, στελέχη και βουλευτές του νομού που ανήκουν στη ΝΔ, επιχείρησαν να ρίξουν «στάχτη στα μάτια» των αγροτών και να τους πείσουν ότι τα κριτήρια ψήφου έχουν δήθεν τοπικό χαρακτήρα. Φυσικά, ο επί 8ετία νομάρχης Καρδίτσας, Β. Αναγνωστόπουλος, με τη ΝΔ, δεν αξιοποίησε ούτε καν την ελάχιστη εξουσία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης για να αποτρέψει τα όσα έγιναν σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών από την εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ, τόσο από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ.
Οι νομάρχες και στους τέσσερις νομούς της Θεσσαλίας, αναδεικνύονται σε άξιους διαχειριστές και στηλοβάτες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, που εφαρμόζουν πιστά οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οι σημερινές Νομαρχιακές Αρχές, που υποστηρίζονται από τη ΝΔ, όπως άλλωστε έκαναν και όσες στηρίχτηκαν τα προηγούμενα χρόνια από το ΠΑΣΟΚ, εξυμνούν αυτή την πολιτική. Ετσι, όχι μόνο δε συμπαραστάθηκαν στους αγώνες κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, αλλά, προτρέπουν τους μικρομεσαίους αγρότες να προχωρήσουν σε αναδιαρθρώσεις χωρίς πρόγραμμα και εχέγγυα για το μέλλον των αγροτικών προϊόντων και των ίδιων. Επιπλέον όταν άρχισε η εφαρμογή της νέας ΚΑΠ περιόδευαν στα χωριά της θεσσαλικής υπαίθρου και διοργάνωναν... ημερίδες εξωραϊσμού της.
(ακούραστος στο πλευρό των συντρόφων)
ΣΤΟΝ Νίκο Βαλιανάτο, τον πρωτοπόρο κομμουνιστή, που πριν 80 χρόνια έδωσε την εκλογική μάχη για δήμαρχος της Λάρισας υποψήφιος του ΚΚΕ το 1926 και το σημερινό γραφτό της στήλης.
ΗΤΑΝ ο ξεσηκωμός, που έζησε η φτωχολογιά, που μονοκούκι ψήφισε τον αγαπημένο τους υποψήφιο, που τρόμαξε τους τσιφλικάδες. Και που με νοθεία και τ' άλλα τερτίπια της «αστικής δημοκρατίας» τελικά κατάφεραν να υπερτερήσουν 40 ψήφους.
ΗΤΑΝ σαραντάρης όταν έφθανε στη Λάρισα το 1909. Ο Αλέκος Γκούντας, σ' όσα σχετικά έχει διηγηθεί για τον Βαλιανάτο, που τον γνώρισε, δίνει την παρακάτω εικόνα: «...φορούσε σκούτινα ρούχα. Με το χοντρό μπαστούνι του και με το αγνό γεμάτο καλοσύνη πρόσωπό του φάνταζε φυσιογνωμία ιεραποστολική. Ενέπνεε σεβασμό και εμπιστοσύνη».
ΦΤΑΝΕΙ τώρα και στην καρδιά του Βαλιανάτου θα δονήσει το μήνυμα του Μεγάλου Οχτώβρη. Σχετικά ένας παλιός σύντροφος σημειώνει: Τον σ. Βαλιανάτο τον γνώρισα στη Λάρισα το 1922. Ηταν γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Λάρισας και γραμματέας του Εργατικού Κέντρου. Υπολογίζω πως μπήκε στο Κόμμα το 1918 ή 1919. Τότε τα εργατικά κέντρα της Θεσσαλίας ήταν αληθινά φυτώρια των νέων ιδεών. Η ίδρυση του Κόμματος έδωσε καινούρια ώθηση στο επαναστατικό κίνημα της Θεσσαλίας. Η μεγάλη πανεργατική απεργία στο Βόλο το 1921, τα μαχητικά αγροτικά συλλαλητήρια των Τρικάλων, το πλατύ παλαιοπολεμιστικό κίνημα, που είχε φουντώσει, τράνταζαν τ' αστοτσιφλικάδικα κάστρα.
Ο Ν. ΒΑΛΙΑΝΑΤΟΣ, σε μια εποχή που η Μικρασιατική Καταστροφή είχε σκορπίσει φτώχεια κι απελπισία κι οι φτωχοί αγρότες πλήρωναν τα σπασμένα της «Μεγάλης Ιδέας», γύριζε στον κάμπο, στα χωριά και έλεγε ποιοι φταίνε και ποιοι είναι αυτοί που είναι οι ένοχοι...
ΕΙΧΕ ένα μεγάλο χάρισμα ο Βαλιανάτος. Ηξερε να μιλά στο λαό. Ηταν ένας συζητητής, που ήξερε όχι μονάχα να μιλάει, μα και ν' ακούει τον άλλο. Ο λόγος του είχε μια σπάνια πειστικότητα. Δεν έβγαζε «δεκάρικους». Εφτανε στο χωριό και μάζευε γύρω του τους χωριάτες. Τους ρωτούσε για το «γέννο», το χειμώνα, τον «κούρο», για τη σοδειά, για την κλαπάτσα που θέριζε τα πρόβατα, για τους φορατζήδες που τους κυνηγούσαν... Επειτα η κουβέντα πλάταινε σιγά σιγά, όπως μια πέτρα που τη ρίχνεις στο βάλτο και τα στεφάνια του νερού ανοίγαν, απλώνουνε πέρα από τις λασπόχτιστες καλύβες. Ετσι κι ο λόγος του έφευγε από τα σύνορα της πατρίδας, έφτανε στις ρούσικες στέπες κι έλεγε στους καραγκούνηδες τι έδωσε η Επανάσταση στους αγρότες. «Και τώρα εκεί πάνω είναι δική τους η γης;» ρώταγε ο ακτήμονας καραγκούνης. «Είναι δικιά του απαντούσε ο Βαλιανάτος. Δεν έχει πια τσιφλίκια, δεν έχει αφεντικά».
ΜΕ τον καιρό και με τους αγώνες ο σύντροφος πια γερο-Βαλιανάτος γινόταν σεβαστός και πολύ αγαπητός. Η αγωνιστική του ζωή, η πίστη του η ατράνταχτη, η σεμνότητά του τον είχαν κάνει αγαπητό όχι μόνο στη Θεσσαλία, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Εγινε μια απ' τις πιο γνωστές επαναστατικές μορφές σε πανελλαδική κλίμακα.
ΕΙΝΑΙ το 1932. Δουλεύει στην Αθήνα. Ενα όνειρό του, όνειρο τότε κάθε κομμουνιστή, γίνεται πραγματικότητα. Πηγαίνει στη Μόσχα για να πάρει μέρος στο 1ο Παγκόσμιο Συνέδριο της Διεθνούς Κόκκινης Βοήθειας. Ολα όσα βλέπει, όσα ρωτά και μαθαίνει, όλα γυρεύει να τα πει στους συντρόφους με το γυρισμό στην Ελλάδα.
ΚΑΙ γύρισε πίσω. Με την υγεία βαρύτατα κλονισμένη, ο «Γέρος της Βοήθειας» τρέχοντας ολούθε σε φυλακές, στα σπίτια των συντρόφων που βρίσκονταν εξορία...
ΠΑΡΑ τα χρόνια και της αρρώστιας τα βάσανα, έμεινε στο πόστο του ώσπου η προδοσία (Αύγουστος 1938) στα χρόνια της θα τον παραδώσει στους δήμιους της βασιλομεταξικής δικτατορίας. Υστερα από άγριο βασανισμό θα πετάξουν το κορμί του στο δρόμο (στην οδό Βούλγαρη). Κι εκεί, περασμένα μεσάνυχτα, θα το βρουν έντρομοι περαστικοί από γειτονικό θέατρο. Χωρίς, βέβαια, να υποψιαστούν ότι ήταν φοβερό έγκλημα, ένα από τα πολλά που έγιναν τότε. Ο Νίκος Βαλιανάτος, μια πολύ αγαπητή ηρωική μορφή, ένας από τους πρωτομάρτυρες του ΚΚΕ. Εζησε όλη τη ζωή του τίμια, σεμνά, πλούσια αγωνιστικά. Πηγή φρονηματισμού για τη σημερινή και τις μέλλουσες γενιές. Η επική ζωή των πρωτομάχων του Κόμματος.
Η ακρίβεια, το Ασφαλιστικό, η Υγεία, η Κοινωνική Πρόνοια, η Παιδεία, το θέμα των ναρκωτικών, η ακτοπλοΐα, όλα τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα ήταν και είναι στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων. Καταδίκασαν τις βάρβαρες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Παλαιστίνη και Λίβανο, πήραν ξεκάθαρη θέση για τις δήθεν «ειρηνευτικές» αποστολές - που στην ουσία αποτελούν στρατό κατοχής.
Συγκεκριμένα: