Συγκεκριμένες δεσμεύσεις για νέα προνόμια και υπερκέρδη στην πλουτοκρατία μέσα από την ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης και την επιτάχυνση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, περιλαμβάνουν (και) οι φετινές εξαγγελίες του Κ. Καραμανλή στη ΔΕΘ.

Ο πρωθυπουργός θα κάνει επίδειξη της τόλμης και αποφασιστικότητας της κυβέρνησής του όσον αφορά την υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων, ενώ θα εμφανιστεί στοχοπροσηλωμένος στην υπόθεση της προώθησης, με ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς, των «μεταρρυθμίσεων», όπως φάνηκε καθαρά από την προχτεσινή απόφαση για την πλήρη ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ.

Ο Κ. Καραμανλής θα υπερασπιστεί το δήθεν «διαφορετικό μοντέλο» που εφαρμόζει, που έχει ως πυλώνες του την «ενίσχυση της επιχειρηματικότητας» και την προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων και την «ήπια προσαρμογή» (διάβαζε άγρια λιτότητα). Θα επικαλεστεί, μεταξύ άλλων, τον υψηλό ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας, τον περιορισμό του ελλείμματος, τη μείωση(!) της ανεργίας κ.ά., προκειμένου να ισχυριστεί ότι «η πολιτική μας αποδίδει τους πρώτους καρπούς», αποσιωπώντας βέβαια ότι το «μέγιστο» αποτέλεσμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής είναι ότι παρήγαγε περισσότερο πλούτο στους λίγους και μεγαλύτερη φτώχεια για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Από την άλλη θα προσπαθήσει με πολλούς τρόπους να παρατείνει την ανοχή των λαϊκών μαζών στη νεοφιλελεύθερη διαχείριση που ασκεί η κυβέρνησή του, καλλιεργώντας (φρούδες) ελπίδες για «τις καλύτερες μέρες που έρχονται» και μοιράζοντας ψίχουλα στους οικονομικά ασθενέστερους, κυρίως τους χαμηλοσυνταξιούχους (ΕΚΑΣ, ΟΓΑ) και τους ανέργους.

Ειδικά για την Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη, θα εμφανιστεί ως πρωθυπουργός των έργων, που τηρεί τις δεσμεύσεις που έχει δώσει τα προηγούμενα χρόνια. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, απαντώντας σε ερώτηση σχετική με το περιεχόμενο της ομιλίας του πρωθυπουργού, αποφάνθηκε ότι «ο πρωθυπουργός φροντίζει να μιλά με τα έργα της κυβέρνησης», καυχώμενος ότι «τα έργα στη Θεσσαλονίκη δεν είναι πια σε επίπεδο ανακοινώσεων». Προκειμένου να ενισχύσει αυτή την εικόνα, ο Κ. Καραμανλής θα πραγματοποιήσει σήμερα αλλεπάλληλες επισκέψεις σε διάφορα εργοτάξια του μετρό και της επέκτασης του αεροδρομίου «Μακεδονία». Το βράδυ θα κάνει τα εγκαίνια της έκθεσης, ενώ αύριο το βράδυ θα εκφωνήσει την κεντρική ομιλία του. Την Κυριακή το μεσημέρι θα δώσει την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου.

«Δεν είμαστε γενικά εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων και των μετοχοποιήσεων». Αυτό δήλωσε χτες, σε συνέντευξη Τύπου, η υπεύθυνη Οικονομίας του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, Β. Παπανδρέου, αναφερόμενη στην απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην οριστική παράδοση του ΟΤΕ σε ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Τάχτηκε υπέρ της «αποκρατικοποίησης», θέτοντας σαν μοναδικό ...όρο «να γίνεται με διαφανείς διαδικασίες».

Βέβαια, η Β. Παπανδρέου επιχείρησε, χτες, εντελώς υποκριτικά, να εμφανίσει την πλήρη σύμπλευση των εκπροσώπων του δικομματισμού στο στρατηγικό τους στόχο της ολοκλήρωσης του ξεπουλήματος του ΟΤΕ σαν απόφαση της ΝΔ να προχωρήσει σε «εκποίηση δημόσιας περιουσίας». Μάλιστα, η ίδια ισχυρίστηκε ότι «το ΠΑΣΟΚ ποτέ δε μίλησε για ξένο μάνατζμεντ. Ποτέ δε μίλησε για μετοχοποίηση κάτω από το 33%, το οποίο προβλέπεται και από το νόμο». Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να κρύψει επιμελώς ότι πούλησε τα 2/3 των μετοχών του ΟΤΕ και επιχείρησε επί κυβέρνησης Σημίτη να παραδώσει και το μάνατζμεντ σε ξένους επενδυτές, ένα σχέδιο που ήρθε σήμερα να υλοποιήσει η ΝΔ. Ακριβώς πίσω από αυτό το 33%, που δεν πρόλαβε να εκποιήσει, προσπαθεί να κρυφτεί το ΠΑΣΟΚ. «Εμείς είμαστε αντίθετοι στην πλήρη ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ», ισχυρίστηκε χαρακτηριστικά χτες η Β. Παπανδρέου, αλλά έσπευσε αμέσως να τονίσει την ανάγκη της «συνεργασίας δημοσίου και ιδιωτών».

Ενισχύοντας την ανούσια αντιπαράθεση με την κυβέρνηση η Β. Παπανδρέου μίλησε για φαινόμενα «διαφθοράς» στο θέμα του ΟΤΕ και αναφερόμενη στην αγορά της εταιρείας «Γερμανός» από την Cosmote δήλωσε ότι «πρόκειται για οικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο», προσθέτοντας πως «το τελευταίο χρονικό διάστημα η Δικαιοσύνη δεν έχει αντιδράσει σε τέτοια φαινόμενα». Την ίδια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ έδινε τον αγώνα κατά της ...διαφθοράς, ο Θ. Πάγκαλος με δηλώσεις του στο ραδιόφωνο του «Αλφα» δήλωνε: «Η διαφθορά είναι τεράστιο ζήτημα λειτουργίας των θεσμών μας. Εχει διαλύσει τα πάντα. Προχώρησε επί των ημερών μας και γι' αυτό τιμωρηθήκαμε σε αυτές τις εκλογές, και θεωρώ ότι από εκεί και πέρα προχωρά με ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς».

Παράλληλα χτες η Β. Παπανδρέου κατηγόρησε την κυβέρνηση για «ωραιοποίηση στοιχείων της οικονομίας» ενόψει της ΔΕΘ και μίλησε για «άνιση κατανομή φορολογικών βαρών σε βάρος των εργαζομένων και των συνταξιούχων και υπέρ των λίγων». Επιχείρησε δηλαδή να κατηγορήσει μια πολιτική που εφάρμοσε με ευλάβεια το ΠΑΣΟΚ μειώνοντας τους συντελεστές φορολογίας για τους κεφαλαιούχους και αυξάνοντας τους έμμεσους φόρους για τα λαϊκά εισοδήματα από το 1995 μέχρι το 2004 κατά 112%.

Προσπάθεια να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα έκανε χτες ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος, μιλώντας στον «Αθήνα 9.84» για τις δημοτικές - νομαρχιακές εκλογές. Να δικαιολογήσει δηλαδή γιατί, ενώ ο ΣΥΝ καταγγέλλει ότι «ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν μετατρέψει τις εκλογές αυτές σε πεδίο ανταγωνισμού και καταμέτρησης των κομματικών τους επιρροών», την ίδια στιγμή συνάπτει συμφωνίες για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και σε κάποιες περιπτώσεις και με τη ΝΔ.

Ο Αλ. Αλαβάνος βγήκε από τη δύσκολη θέση επικαλούμενος - τι άλλο; - τις «τοπικές κοινωνίες». Ετσι δήλωσε ότι σε κάποιες περιπτώσεις οι τοπικές κοινωνίες επέβαλαν στους «άνω» τις επιλογές τους, «στο βαθμό που υπάρχουν τοπικές δυναμικές, οι οποίες μπορούσαν να δημιουργήσουν ευρύτερες κοινωνικές, οικολογικές, πολιτικές συγκλίσεις». Αλλωστε, αυτές οι συγκλίσεις για την ηγεσία του ΣΥΝ, κατά τον Αλ. Αλαβάνο, «είναι εντελώς καλοδεχούμενες».

Κατά τα άλλα, ο πρόεδρος του ΣΥΝ αρνήθηκε για μια ακόμα φορά να αποσαφηνίσει τη στάση του κόμματός του στο δεύτερο γύρο, ισχυριζόμενος ότι προς το παρόν τους απασχολεί μόνο ο πρώτος, αλλά συμπληρώνοντας - προφανώς θέλοντας να προκαταλάβει αποφάσεις και εξελίξεις - ότι «ο β΄ γύρος θα έχει μικρότερη σημασία».

Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι κατόπιν ωριμότερης σκέψης ο Αλ. Αλαβάνος κλίνει στο να αποδεχτεί και να συμφωνήσει με την αποστολή της κατ' όνομα «ειρηνευτικής δύναμης» στο Λίβανο, δηλώνοντας: «Αλλο θέμα είναι η συμμετοχή της Ελλάδας στην ειρηνευτική δύναμη, άλλο θέμα είναι αν θα υπάρξει ειρηνευτική δύναμη (!)». Ισχυρίστηκε, μάλιστα, ότι οι προϋποθέσεις που τέθηκαν από την ευρωπαϊκή αριστερά και τα κινήματα ειρήνης «τώρα αρχίζουν να γίνονται δεκτές, όπως να αποχωρήσει το Ισραήλ, να αρθεί ο αποκλεισμός του Λιβάνου, να συνδυαστεί με το θέμα του Παλαιστινιακού». Κατέληξε λέγοντας πως «τέτοιες προϋποθέσεις δίνουν τη δυνατότητα να ασκηθεί ειρηνευτικός ρόλος και όχι να υπάρξει εξέλιξη όπως στο Ιράκ, να μη γίνει η ειρηνευτική δύναμη ένας μηχανισμός για να διατηρηθεί το status quo της κατοχής που είχαν δημιουργήσει τις πρώτες μέρες οι Ισραηλινοί»!