ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ιδιωτικοποιήσεις και ανταγωνισμός

Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί βασική συνιστώσα των προωθούμενων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, η οποία ξεκίνησε να εφαρμόζεται από τις αρχές της δεκαετίας του '70 (Χιλή του Πινοτσέτ). Για να επεκταθεί στα τέλη της ίδιας δεκαετίας σε ΗΠΑ - Αγγλία (Ρίγκαν - Θάτσερ) και στη συνέχεια σε ολόκληρο τον κόσμο. Μια πολιτική, η οποία όλο και εμβαθύνεται, καθώς, εκτός από τις επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας (πρώην ΔΕΚΟ), οι οποίες περνάνε στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου, το καπιταλιστικό κράτος εκχωρεί νέους τομείς δραστηριοτήτων σε ιδιώτες. Τομείς, οι οποίοι στο παρελθόν ασκούνταν αμιγώς από το Δημόσιο. Ηδη σήμερα, οι επιχειρήσεις, η δημιουργία των οποίων απαιτούσε μεγάλες επενδύσεις (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΕΥΔΑΠ κλπ.) έχουν περάσει στα χέρια ελληνικών και ξένων επιχειρηματικών ομίλων. Εκτός, όμως, από τις επιχειρήσεις, και με σημαία πάντα το «λιγότερο κράτος», παραδίδονται στους ιδιώτες οι κρατικές υποδομές μέσω των περιβόητων «Συμπράξεων», ο σχεδιασμός και η διαχείριση των Κοινοτικών Πλαισίων, παραλίες, δάση, η τεράστια περιουσία του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ), αλλά και το σύνολο των Ολυμπιακών υποδομών. Στόχος, η ανάπτυξη εμπορικών, τουριστικών και ψυχαγωγικών χρήσεων, η ανάπτυξη δηλαδή νέων τομέων δράσης του κεφαλαίου.

Υπάρχει, βέβαια, το ερώτημα, σε τι αποσκοπεί η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, τι ήταν εκείνο που ώθησε την αστική τάξη και το πολιτικό της σύστημα διεθνώς, να περάσουν από τις πολιτικές της ενεργητικότερης συμμετοχής του καπιταλιστικού κράτους στην οικονομία, στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Το ερώτημα αυτό, μετά από 30 και πλέον χρόνια άσκησης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, έχει σήμερα απαντηθεί. Με τις πολιτικές εκχώρησης περιουσιακών στοιχείων από το Δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, επιχειρείται η ενίσχυση της δράσης του κεφαλαίου, ώστε να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τον ανταγωνισμό στην αγορά. Με τον ΟΤΕ ιδιωτικοποιημένο, προσελκύουν την έλευση στη χώρα και άλλων πολυεθνικών εταιρειών, ή ακόμη γίνεται μοχλός για διείσδυση σε αγορές άλλων χωρών, όπως π.χ. των γειτονικών Βαλκανίων. Κατά δεύτερο, με το άνοιγμα νέων τομέων δράσης του κεφαλαίου, επιχειρείται να δοθεί διέξοδος, σε πλεονάζοντα, περιπλανώμενα κεφάλαια, τα οποία δεν μπορούν να τοποθετηθούν παραγωγικά, λόγω κορεσμού, ενώ η τοποθέτησή τους στη χρηματαγορά - κεφαλαιαγορά, ασκεί πτωτικές πιέσεις στα επιτόκια.

Υπάρχει, βέβαια, και το δεύτερο ερώτημα, αν είμαστε υπέρ των κρατικών ή των ιδιωτικών επιχειρήσεων, αν π.χ. θέλουμε τον ΟΤΕ κρατικό ή ιδιωτικό. Για τους κομμουνιστές, τέτοιο δίλημμα δεν υφίσταται, δεδομένου ότι στο πολιτικό τους πρόγραμμα υπάρχει ξεκάθαρα η θέση ότι τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής θα πρέπει να περάσουν σε κοινωνική ιδιοκτησία κάτω από λαϊκό και εργατικό έλεγχο. Που απαιτεί άλλη εξουσία και οικονομία, λαϊκή. Ωστόσο, μέσα στα πλαίσια του υπάρχοντος συστήματος, αν μια επιχείρηση ελέγχεται από το συλλογικό κεφαλαιοκράτη (καπιταλιστικό κράτος) ή από ιδιώτη επιχειρηματία, δεν είναι αδιάφορο για τους εργαζόμενους, αλλά και το λαϊκό κίνημα, αν ανήκουν στο Δημόσιο ή ιδιωτικοποιούνται. Γι' αυτό σήμερα, με το βλέμμα πάντα στραμμένο στο στρατηγικό στόχο, στην κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, παλεύουμε και ενάντια στις πολιτικές ιδιωτικοποίησης των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, όπως είναι ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ, τα ΕΛΠΕ κλπ.

Περί «μεταρρυθμίσεων»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με το μανδύα του «μεταρρυθμιστή» αρέσκεται να κυκλοφορεί ο πρωθυπουργός, ο οποίος - κάθε φορά που κάνει δηλώσεις στους δημοσιογράφους για διάφορα θέματα - δεν παραλείπει να αναφερθεί και στο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα της ΝΔ.

Το ίδιο έκανε και την περασμένη Πέμπτη, καθώς μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο Κ. Καραμανλής δήλωσε μεταξύ άλλων: «Είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε τις μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς, στην Οικονομία, τη Δημόσια Διοίκηση, την Παιδεία, την Υγεία». Εσπευσε, μάλιστα, να προσθέσει με νόημα πως οι κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις βρίσκονται ...«στο σωστό δρόμο» (!).

Στο «σωστό δρόμο» για ποιους; Αυτό απέφυγε να το διευκρινίσει ο πρωθυπουργός, για ευνόητους λόγους. Το σίγουρο είναι πως οι δέσμες «μεταρρυθμιστικών» μέτρων και πολιτικών, που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ, έχουν τα ίδια αποτελέσματα με τις δέσμες «εκσυγχρονιστικών» μέτρων και πολιτικών που εφάρμοζε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέχρι τις 7 Μάρτη 2004. Δηλαδή, δεν ωφελούν τους ανθρώπους του μόχθου και της δουλιάς, αλλά την ολιγαρχία του πλούτου και εν γένει το μεγάλο κεφάλαιο.

Ετσι εξηγείται και το γεγονός ότι μια μέρα πριν είχε δει το φως της δημοσιότητας έρευνα του ΣΕΒ και της ICAP, από την οποία προκύπτει ότι οι μεγαλοβιομήχανοι και άλλοι μεγαλοεπιχειρηματίες κρίνουν θετικά το μέχρι τώρα έργο της κυβέρνησης για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων.

... και διαπλοκής - διαφθοράς

Γρηγοριάδης Κώστας

Αποτελεί, βέβαια, κοινό μυστικό, πως η «μεταρρυθμιστική» πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ, όπως και η «εκσυγχρονιστική» πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, δεν πτόησαν ούτε τους μεγαλοφοροφυγάδες και φοροκλέφτες, ούτε τους εισφοροφυγάδες και εισφοροκλέφτες, ούτε τα κάθε είδους «πιράνχας» του δημόσιου χρήματος. Αντίθετα, συνέχισαν να γιγαντώνονται τα κρούσματα παράνομου πλουτισμού από τους οικονομικά ισχυρούς είτε με τη φοροδιαφυγή και φοροκλοπή είτε με την αισχροκέρδεια και το λαθρεμπόριο είτε με τις μίζες και άλλες λοβιτούρες, στις οποίες επιδίδονται με... μαεστρία οι μεγάλες επιχειρήσεις, προφανώς με την ανοχή των γαλαζοπράσινων κυβερνήσεων.

Εκτός από τα παραπάνω, παράλληλα με τα «εκσυγχρονιστικά» ή «μεταρρυθμιστικά» προγράμματα των κυβερνώντων, άνθιζε και η διαπλοκή και η διαφθορά, φαινόμενα για τα οποία γίνεται πολύς λόγος τις τελευταίες μέρες. Χτες ο Κ. Καραμανλής, επανέλαβε, πως δείχνει στη διαφθορά «μηδενική ανοχή». Ομως τα προβλήματα αυτά, δεν αντιμετωπίζονται με λόγια και καλές προθέσεις, καθώς αποτελούν συστατικό στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος.

Τα φαινόμενα αυτά παράγονται και αναπαράγονται από τους ίδιους τους νόμους που ψηφίζουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ (άφεση αμαρτιών σε όσους δεν πλήρωσαν το ΦΠΑ και άλλους φόρους στο Δημόσιο ή τις εισφορές στο ΙΚΑ και άλλα ταμεία, εισφοροκλέφτες και φοροκλέπτες, νομιμοποίηση καταπατημένων δασικών ή άλλων εκτάσεων του δημοσίου κλπ).

Αυτή είναι η αλήθεια, όσο κι αν ενοχλεί εκείνους που δίνουν όρκους πίστης κατά της διαφθοράς, της διαπλοκής και άλλων φαινομένων διασπάθισης του δημόσιου χρήματος.

ΟΧΙ στις επιχειρήσεις στην Παιδεία

Τη θέση του ΚΚΕ για Παιδεία δημόσια και δωρεάν, προς όφελος του λαού και όχι των επιχειρήσεων, επανέλαβε η Αλέκα Παπαρήγα απαντώντας σε σχετική ερώτηση, κατά τη συζήτηση με τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ, στο πλαίσιο της προχτεσινής της περιοδείας στο Μέγαρο του Οργανισμού. Μιλώντας για τα όσα ήδη εφαρμόζονται σε ΗΠΑ και Μ. Βρετανία, αλλά και στην Ελλάδα, τόνισε: «Τώρα πια κάνουν πανεπιστήμια οι ιδιώτες, οι οποίοι διδάσκουν αυτό που θέλουν να διδάσκουν και μάλιστα αυτό που διδάσκουν ως γνώση φθείρεται πάρα πολύ γρήγορα. Και μετά πρέπει να ξανασπουδάζεις, όχι για άνοδο του μορφωτικού επιπέδου και επιμόρφωση, αλλά για να ανταποκρίνεσαι σε πολύ περιορισμένες ειδικότητες και ανάγκες».

Οπως είπε απευθυνόμενη στους εργαζόμενους στον ΟΤΕ, «η Παιδεία στην Ελλάδα δεν έχει μόνο πρόβλημα κρατικής επιχορήγησης, το οποίο αναμφισβήτητα και υπάρχει. Αλλά εδώ και πολλά χρόνια έχει πρόβλημα και περιεχομένου» και αναφέρθηκε στην πανεπιστημιακή έρευνα που πραγματοποιείται για λογαριασμό των μεγάλων επιχειρήσεων, με μοχλό και τα κοινοτικά κονδύλια. «Το τελευταίο διάστημα, εκεί που πάλεψε ένα μέρος του επιστημονικού δυναμικού να γίνονται έρευνες σε θέματα είτε κοινωνικά είτε θέματα γενικότερου ενδιαφέροντος και όχι ειδικού, ενός επιχειρηματία, αυτές οι έρευνες - επειδή δεν αγοράζονται από τους επιχειρηματίες - δεν επιδοτούνται. Η ιδιωτικοποίηση, η επιχειρηματική αντίληψη είναι μέσα στην Παιδεία. Εμείς είμαστε υπέρ μιας δημόσιας Παιδείας, δωρεάν και δεν μπορούμε να δεχτούμε - κι ας είμαστε στον καπιταλισμό - ότι μπορούν να συνυπάρξουν επιχειρηματίες στο χώρο της Παιδείας», τόνισε.