Αρχίζουν την ερχόμενη Τετάρτη οι επί της ουσίας εργασίες της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής για την επί το αντιδραστικότερο αναθεώρηση του Συντάγματος, σύμφωνα με τις προτάσεις που έχει υποβάλλει η κυβέρνηση αλλά και το ΠΑΣΟΚ.

Η χτεσινή πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής Αναθεώρησης ασχολήθηκε με τα διαδικαστικά θέματα που αφορούν την οργάνωση της σχετικής συζήτησης. Την ερχόμενη Τετάρτη θα αρχίσει η συζήτηση της πρώτης ενότητας των υπό αναθεώρηση διατάξεων που αφορούν τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Οπως αποφάσισε η Επιτροπή, οι εργασίες της θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί στις 31 Γενάρη του 2007 και στη συνέχεια θα ακολουθήσει η συζήτηση και οι σχετικές ψηφοφορίες στην Ολομέλεια. Η Επιτροπή επίσης αποφάσισε να εξαιρεθούν από την πρώτη ενότητα και να συζητηθούν ξεχωριστά ένεκα της σπουδαιότητάς τους οι συνταγματικές διατάξεις που αφορούν τις σχέσεις κράτους - εκκλησίας, το άρθρο 16 για την ανώτατη εκπαίδευση και το άρθρο 24 που αναφέρεται στα δάση και τις δασικές εκτάσεις. Στη συνεδρίαση ακούστηκαν και απόψεις, όπως του Στ. Μάνου, να σταλθούν οι υπό αναθεώρηση διατάξεις στην ΕΕ προκειμένου να διαπιστωθεί εάν είναι συμβατές με όσα ισχύουν στην ΕΕ. Οι απόψεις αυτές προκάλεσαν τη χαρακτηριστική αντίδραση του βουλευτή του ΚΚΕ Αντ. Σκυλλάκου, ο οποίος παρατήρησε: «Σιγά μη στείλουμε και στο ΝΑΤΟ για έγκριση το Σύνταγμα της χώρας».

Πολυτελείς κατοικίες σε αναδασωτέες περιοχές της Πεντέλης στο Ντράφι. Η νέα αναθεώρηση του άρθρου 24 αίρει την όποια συνταγματική προστασία των δασικών εκτάσεων

Η κριτική που ασκείται από το ΠΑΣΟΚ, ως συνήθως από «τα δεξιά», ότι οι προτεινόμενες για αναθεώρηση διατάξεις είναι τάχα ασύνδετες μεταξύ τους και δεν έχουν «κάποια στόχευση» και κοινό παρονομαστή, είναι παντελώς ανυπόστατη και παραπλανητική.

Η πραγματικότητα είναι ότι οι υπό αναθεώρηση διατάξεις του Συντάγματος υπηρετούν την επέλαση και παραπέρα ισχυροποίηση του κεφαλαίου, ανατρέποντας ταυτόχρονα κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού. Με λίγα λόγια, η συνταγματική αναθεώρηση έρχεται να νομιμοποιήσει και να δώσει ώθηση στην ολομέτωπη αντιλαϊκή επίθεση.

Αυτό εννοούσε στην πραγματικότητα ο Κ. Καραμανλής, που ζητούσε από τη Βουλή «να καταλήξουμε σε αναθεώρηση ουσίας, ικανή να διασφαλίζει τη μεταρρυθμιστική πορεία της χώρας μας στα επόμενα χρόνια».

Το στόχο αυτό υπηρετούν οι διατάξεις που επιλέχτηκαν προς αναθεώρηση: Ιδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, καταστροφή των δασών, διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας, σταδιακή άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, δημιουργία συνταγματικού δικαστηρίου, κ.ο.κ. Είναι φανερό ότι αυτό που επιτυγχάνεται είναι η άρση των πάσης φύσεως εμποδίων για την ανεξέλεγκτη δράση των πολυεθνικών, η απελευθέρωση των αγορών, η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και στο «στενό πυρήνα» του κράτους...

Eurokinissi

Πρόσφατη κινητοποίηση για το νόμο - πλαίσιο στην Παιδεία. Η αναθεώρηση του άρθρου 16 έχει στόχο να κατοχυρωθεί η ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ. Είναι το φύλλο συκής που επιχειρεί να κρύψει την παράδοση των Πανεπιστημίων στα μονοπώλια

Είναι σκόπιμο, λοιπόν, να γίνουν πιο συγκεκριμένες επισημάνσεις.

- Ιδιωτικά ΑΕΙ: Η αναθεώρηση του άρθρου 16 όπως έχει δηλώσει ο πρωθυπουργός έχει στόχο «να κατοχυρωθεί ρητά η δυνατότητα ίδρυσης και λειτουργίας Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΑΕΙ) μη κρατικού και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα». Είναι ευνόητο ότι τα περί μη κρατικού και κερδοσκοπικού χαρακτήρα είναι το φύλλο συκής που επιχειρεί να κρύψει την παράδοση των Πανεπιστημίων στα μονοπώλια και τη γνώση στον έλεγχό τους. Ο νόμος - πλαίσιο, που επιχειρεί να περάσει αυτόν τον καιρό η κυβέρνηση, αποσκοπεί ακριβώς στο να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις και να ετοιμάσει το έδαφος γι' αυτήν ακριβώς τη μεγάλη αντιδραστική μεταρρύθμιση. Η Παιδεία, παρά τους περί του αντιθέτου φραστικούς ισχυρισμούς, έχει πάψει προ πολλού να θεωρείται από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κοινωνικό αγαθό και αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα, που υπάγεται στην «αρμοδιότητα» των νόμων της αγοράς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

- Φωτιά στα δάση: Η νέα αναθεώρηση του άρθρου 24 ουσιαστικά αίρει την όποια συνταγματική προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων, τα οποία παραδίδονται βορά στη βουλιμία της «βιώσιμης ανάπτυξης» της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αποτελεί εξοργιστική πρόκληση ο πρωθυπουργικός ισχυρισμός ότι με την παρέμβαση αυτή «ενισχύει αποτελεσματικά την προστασία των δασών»(!). Πολύ περισσότερο που προβλέπεται η νομιμοποίηση των καταπατημένων δασών και δασικών εκτάσεων μέχρι το 1975, χρονιά εφαρμογής του ισχύοντος Συντάγματος. Πρόκειται για εκατομμύρια στρέμματα που γίνονται «τσιμέντο» και «αξιοποιούνται» από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Είναι εύκολα αντιληπτό ότι ταυτόχρονα η κυβέρνηση στέλνει σήμα για νέους εμπρησμούς και καταπατήσεις δασών, που μετά από λίγα χρόνια θα νομιμοποιηθούν στο όνομα της βιώσιμης ανάπτυξης.

- Αρση μονιμότητας δημοσίων υπαλλήλων: Πρόκειται για την «αναδιατύπωση» του άρθρου 103 «ώστε να προβλέπεται ρητά η κάλυψη οργανικών θέσεων του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα και από συμβάσεις ιδιωτικού χρόνου αορίστου χρόνου». Πρόκειται για αναθεώρηση που ολοκληρώνει την κατάργηση της μονιμότητας, καθώς θα μπορούν να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις και να εξελίσσονται μέχρι την κορυφή της ιεραρχίας υπάλληλοι που ανήκουν στο έκτακτο προσωπικό. Με άλλα λόγια, μια δημόσια υπηρεσία μπορεί να στελεχώνεται μόνο με εργαζόμενους μειωμένων δικαιωμάτων, είτε αορίστου χρόνου είτε συμβασιούχους. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση ως εργοδότης στέλνει μήνυμα στην πλουτοκρατία υπέρ της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων...

- Συνταγματικό Δικαστήριο: Η αναθεώρηση του άρθρου 100 αποσκοπεί, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, «στην περαιτέρω αποτελεσματικότητα της Δικαιοσύνης». Η σκόπιμα γενικόλογη αυτή διατύπωση επιχειρεί να αποκρύψει ότι στόχος είναι να εξουδετερωθούν οι όποιες αντιστάσεις και εμπόδια στην απρόσκοπτη εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που προέρχονται από τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Με τη συγκρότηση του Συνταγματικού Δικαστηρίου καταργείται ο «διάχυτος», όπως ίσχυε μέχρι τώρα, έλεγχος των νόμων και άρα των κυβερνητικών επιλογών, από τα δικαστήρια όλων των βαθμίδων και να ανατεθεί σε ένα και μοναδικό δικαστικό όργανο, το προφανώς ασφυκτικά ελεγχόμενο Συνταγματικό Δικαστήριο. Βγαίνει έτσι από τη μέση η ενοχλητική δράση των Τμημάτων και της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, κυρίως για θέματα προστασίας περιβάλλοντος.

Στις αναθεωρητέες διατάξεις έχουν περιληφθεί και ορισμένες ακόμα που δεν είναι μικρότερης σημασίας, όπως αυτή που έχει να κάνει με τις αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με την οποία, εκτός των άλλων, διασφαλίζεται η δυνατότητα της φορολογικής επιδρομής, συμπράξεων με ιδιωτικές επιχειρήσεις (ΣΔΙΤ), κ.ά. Εξαιρετικά αρνητική είναι η αναθεώρηση του άρθρου 28, ώστε να διευκολυνθεί η ενσωμάτωση στην ΕΕ και η εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, για την οποία αρκεί η «ψήφος» της κυβερνητικής πλειοψηφίας (151 βουλευτές).

Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των επιδιώξεων του μεγάλου κεφαλαίου θα είναι η συνταγματική αναθεώρηση, καθώς η κυβέρνηση προσανατολίζεται στην ενίσχυση των αντιδραστικών του χαρακτηριστικών. Για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα η προωθούμενη αναθεώρηση του Συντάγματος θα χαλκεύσει νέα δεσμά, θα σημάνει ένταση της εκμετάλλευσης, χειροτέρευση των συνθηκών ζωής και εργασίας, παραπέρα περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών και των ατομικών δικαιωμάτων.

«Είναι φανερό ότι η αναθεώρηση του Συντάγματος κινείται σε πιο συντηρητική και αντιδραστική κατεύθυνση. Στην ουσία η κυβέρνηση ανοίγει πλήρως κάποιες μισάνοιχτες πόρτες προς αντιδραστικές κατευθύνσεις, που άφησε το ΠΑΣΟΚ. Είμαι βέβαιη ότι το ΠΑΣΟΚ εύχεται να περάσουν οι προτάσεις της ΝΔ. Εάν επιστρέψει στη διακυβέρνηση θα τις βρει έτοιμες», όπως τόνισε και η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα, μιλώντας στη Βουλή κατά την έναρξη της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος.

Για το λόγο αυτό εξάλλου το ΚΚΕ εξαρχής έχει διαμηνύσει πως δε θα συναινέσει στην επιδιωκόμενη από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αναθεώρηση, διευκρινίζοντας πως «οι αλλαγές που προτείνονται αφορούν πριν απ' όλα τη γενίκευση της ιδιωτικοποίησης - εμπορευματοποίησης, την κατάργηση κάθε εμποδίου για την εκμετάλλευση της γης, των δασών κ.ά.».

Αξίζει να σημειωθεί πως το ΚΚΕ είναι και το μόνο κόμμα που δεν έσπειρε αυταπάτες στον ελληνικό λαό σχετικά με την επικείμενη αναθεώρηση, τονίζοντας σε παρεμβάσεις του πως δεν υπάρχει ο συσχετισμός στην κοινωνία και στη Βουλή για να γίνουν οι δημοκρατικές και οι προοδευτικές τομές, που θα έπρεπε, με την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Οπως συγκεκριμένα είχε σημειώσει και η Αλ. Παπαρήγα, μιλώντας στη Βουλή και με αφορμή τη συζήτηση για το αν υπάρχουν τρόποι μέσα στο Κοινοβούλιο να εμποδιστούν οι συντηρητικές ή αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, «δυστυχώς, δεν υπάρχουν», καθώς «ο ιδεολογικός και πολιτικός συσχετισμός είναι δεδομένος». Βεβαίως, συμπλήρωσε, υπάρχουν δυνατότητες να εμποδιστούν ορισμένες ακραίες αλλαγές, καθώς το ΚΚΕ πιστεύει στη λαϊκή παρέμβαση. Ωστόσο, τόνισε ότι οι λαϊκοί αγώνες για να έχουν αποτελέσματα, θα πρέπει «η εναλλακτική πρόταση που προβάλλει το λαϊκό κίνημα να είναι πραγματικά εναλλακτική» και οι αγώνες να είναι «πολύ σκληροί». Κι αυτό γιατί, όπως τόνισε, οι αλλαγές που προωθούνται δεν είναι ευκαιριακές, είναι παγκόσμιες επιλογές ενός συστήματος που πρέπει να κάνει βαθιές, αντιδραστικές αναπροσαρμογές.

«Επομένως - συνέχισε - το ζήτημα της αναθεώρησης του Συντάγματος θα κριθεί κυρίως εκτός Βουλής και ανάλογα με την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα και την ποιότητα της εναλλακτικής λύσης που προωθείται, μπορεί να υπάρχουν και εσωτερικές επιδράσεις στη Βουλή».

Με την παρέμβασή του στη Βουλή κατά την έναρξη της αναθεώρησης, το ΚΚΕ ανέδειξε πως όλα στις συνταγματικές αναθεωρήσεις που έγιναν και που θα γίνουν θα περιφρουρούν το δικαίωμα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Στηλίτευσε την ομοφωνία όλων των άλλων κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ) για μεταφορά αρμοδιοτήτων στην ΤΑ, θέμα για το οποίο η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε πως δίνουν αρμοδιότητες για έργα, «τα οποία έχουν σχέση με τους επιχειρηματίες και με την κερδοσκοπία». Και βεβαίως ρητά και κατηγορηματικά, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ δήλωσε πως το Κόμμα δεν πρόκειται να δεχτεί καμία παρέμβαση στη λειτουργία του, σχολιάζοντας τα περί εξυγίανσης του πολιτικού συστήματος, εσόδων των κομμάτων, εκλογικών δαπανών κ.λπ.

Ολες οι παρεμβάσεις του ΚΚΕ πάνω στη συνταγματική αναθεώρηση υπηρετούν την εκτίμηση πως από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων χρειάζεται αναθεώρηση, αλλά σε κατεύθυνση ριζικά αντίθετη απ' αυτήν που προωθούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Χρειάζεται Σύνταγμα που θα καταργεί τη δράση των εκμεταλλευτών και θα εγγυάται τα λαϊκά συμφέροντα. Προοπτική εφικτή μόνο από μια λαϊκή εξουσία. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, όμως, απαιτείται ριζική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων που θα αγωνιστούν για την ανατροπή της σημερινής εξουσίας της άρχουσας τάξης. Βήματα σ' αυτή την κατεύθυνση θα σημειώνονται στο βαθμό που θα εντείνεται η λαϊκή πάλη, θα ενισχύεται το ΚΚΕ και θα αποδυναμώνονται οι πολιτικοί εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου.

Δίνοντας το στίγμα των αλλαγών που θα μπορούσαν να υπάρξουν σε μια τέτοια περίπτωση, προς όφελος του λαού, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ορ. Κολοζώφ είχε σημειώσει στη Βουλή:

«Πρέπει να γίνουν αλλαγές που να κατοχυρώνουν σαν μόνιμο εκλογικό σύστημα την απλή αναλογική, που να κατοχυρώνουν την εθνική ανεξαρτησία της χώρας, να απαγορεύουν τη στάθμευση και διέλευση από το έδαφος της χώρας, χωρίς προηγούμενη έγκριση της Βουλής, ξένων στρατευμάτων, να καταργούν τις στρατιωτικές βάσεις. Καμία δέσμευση της χώρας να μη γίνεται χωρίς την έγκριση της Βουλής και να απαγορευτεί η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας σε ξένα κέντρα.

Αλλαγές που να ενισχύουν τη λαϊκή κυριαρχία με συμμετοχή των εργαζομένων στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, ενίσχυση των αρμοδιοτήτων της Βουλής και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, περιορισμός της ασυδοσίας των κυβερνήσεων, θεσμοθέτηση νομοθετικής πρωτοβουλίας της αντιπολίτευσης και διενέργεια δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία.

Αλλαγές που να κατοχυρώνουν και να διευρύνουν τα ατομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, όπως: η απόλυτη απαγόρευση συλλογής στοιχείων που αφορούν συνδικαλιστική και πολιτική δράση των πολιτών, η διεύρυνση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και της ανεμπόδιστης συνδικαλιστικής δράσης, η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της Πρόνοιας, της Υγείας, της Παιδείας, με την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στους τομείς αυτούς. Ουσιαστική διασφάλιση του δικαιώματος στην εργασία, την κατοικία, εξασφάλιση πραγματικής ισοτιμίας για τους μετανάστες που ζουν στη χώρα μας.

Αλλαγές που θεσμοθετούν ουσιαστική ανεξαρτησία της Δημόσιας Διοίκησης και της Δικαιοσύνης και εκλογή της ηγεσίας των ανώτατων δικαστηρίων από ένα ευρύτερο εκλεκτορικό σώμα. Τέλος, χωρισμός της Εκκλησίας από το Κράτος, που δε θίγει σε τίποτα το δικαίωμα των θρησκευόμενων να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα».

Εγκλωβισμένος στην άρνησή του να παραδεχτεί το γεγονός πως το Σύνταγμα της όποιας αστικής δημοκρατίας δεν μπορεί να είναι ταξικά ουδέτερο, αλλά αντανακλά τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης, ο Συνασπισμός αναπτύσσει μια ρητορική γύρω από την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, αποπροσανατολιστική για τους εργαζόμενους και τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα:

Σημειώνει, αναφερόμενος στην αναθεώρηση του Συντάγματος, ο Ν. Κωνσταντόπουλος, πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ: «Δεν αντιμετωπίζεται η κύρια αιτία του πολιτικού προβλήματος που είναι το κυβερνητικό μοντέλο του πρωθυπουργοκεντρικού συστήματος (...). Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την κύρια αιτία της πολιτικής κρίσης, πρέπει να αλλάξουμε το σύστημα διακυβέρνησης και για να γίνει αυτό στο Σύνταγμα θα πρέπει να απαλείψουμε τη διάταξη που μιλάει για απόλυτη πλειοψηφία (...). Πάμε σε κυβερνήσεις προγραμματικών συμφωνιών ή και σε κυβερνήσεις συνεργασίας».

Εάν λοιπόν, μέσω του Συντάγματος, ανοίξει ο δρόμος για κυβερνήσεις συνεργασίας, τότε έχει αντιμετωπιστεί η κύρια αιτία του πολιτικού προβλήματος και της πολιτικής κρίσης, κατά το ΣΥΝ, άρα καλύτερες μέρες θα ξημερώσουν για το λαό. Αυτή η άποψη κι αν συνιστά αυταπάτη ή καλύτερα απάτη ολκής, με θύμα όσες λαϊκές συνειδήσεις «τσιμπήσουν». Εμπειρία από τέτοια κυβερνητικά σχήματα απέκτησαν αρκετοί λαοί της Ευρώπης. Και ήταν οδυνηρή για τα δικαιώματά τους. Οι προσδοκίες που τους είχαν καλλιεργήσει κόμματα που εμφορούνται από τις ίδιες, πάνω - κάτω, αντιλήψεις με αυτές του ΣΥΝ, διαψεύστηκαν παταγωδώς πολύ σύντομα, σκορπώντας απογοήτευση στα λαϊκά στρώματα. Κι αυτό όχι γιατί υπήρξαν ανίκανοι να εφαρμόσουν μια φιλολαϊκή πολιτική, αλλά γιατί κάτι τέτοιο στον καπιταλισμό είναι αδύνατον να συμβεί. Οποιας απόχρωσης κι αν είναι οι διαχειριστές στο σκοπό που «βαράει» το μεγάλο κεφάλαιο θα χορεύουν, όσο η εξουσία του δεν αμφισβητείται και βεβαίως δεν ανατρέπεται.

Κι ας μη σπεύσει κανείς να χαρακτηρίσει αυτή την άποψη σαν προσωπική του Ν. Κωνσταντόπουλου. Τα ίδια ισχυρίζεται και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΝ Φ. Κουβέλης, υπεραμυνόμενος του «αναγκαίου» της «ριζικής μεταρρύθμισης του πολιτικού συστήματος και της διεύρυνσης της λειτουργίας του με νέους θεσμούς». Ο ίδιος καταγγέλλει την προτεινόμενη αναθεώρηση, που κατά τη γνώμη του «δε θίγει τον πυρήνα του πολιτικού συστήματος διακυβέρνησης που τροφοδοτεί την κρατική εξουσία»! Και αναδεικνύει σε ζητούμενο της αναθεώρησης τη «διεύρυνση του ρόλου της Βουλής, προκειμένου αυτή να αποκτήσει στοιχεία κυβερνώσας Βουλής, με δεδομένη τη θεσμική υπερτροφία του πρωθυπουργικοκεντρικού συστήματος διακυβέρνησης».

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Αλαβάνος, μιλώντας στην ΚΠΕ του κόμματός του και αναφερόμενος σε σχετικές προτάσεις της κυβέρνησης για την αναθεώρηση, εκτίμησε ότι το «στοιχείο της επίθεσης στο κοινωνικό κράτος και στο δημόσιο χώρο» οι Ελληνες κυβερνώντες το «έχουν δανειστεί από ορισμένες δυνάμεις στην ΕΕ»! Αυτό, όταν σε ολόκληρη την ΕΕ προχωρούν τέτοια μέτρα όχι από ορισμένες δυνάμεις αλλά από το σύνολο των δυνάμεων (κεντροαριστερών, νεοφιλελεύθερων κλπ.). Οταν και στην Ελλάδα αντίστοιχα μέτρα προχωρούν με συναπόφαση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αν αυτό όμως το παραδεχόταν η ηγεσία του ΣΥΝ τότε πώς θα μπορούσε ο Αλ. Αλαβάνος να απευθύνει κάλεσμα σε «όλες τις προοδευτικές δυνάμεις, δυνάμεις από το χώρο του ΠΑΣΟΚ», να «αντιδράσουμε από κοινού»! Πώς θα μπορούσε στη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή να καλέσει το ΠΑΣΟΚ να αρνηθεί τον εαυτό του και τη φύση του, και να παρεμποδίσει μέτρα όπως η αναθεώρηση του άρθρου 16, όταν το ΠΑΣΟΚ κραυγάζει χρόνια τώρα υπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Η ίδια η ΚΠΕ του ΣΥΝ αποφάσισε τον περασμένο Γενάρη πως τα σχέδια της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά στη συνταγματική αναθεώρηση και η «προβολή ώριμων δημοκρατικών αλλαγών» θα πρέπει «να αποτελέσουν πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και ανάπτυξης κοινωνικών κινημάτων, προκειμένου να μπει φραγμός στη θεσμοποίηση νεοφιλελεύθερων λογικών και αντιδραστικών πολιτικών».

Η πρόσκληση του ίδιου του προέδρου του ΣΥΝ προς το επίσημο ΠΑΣΟΚ για μέτωπο ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 (!) δείχνει το μέγεθος του αποπροσανατολισμού και του εγκλωβισμού αγωνιστικών δυνάμεων σε αναποτελεσματικά και θνησιγενή κινήματα που επιχειρούνται από την ηγεσία του ΣΥΝ.