Τη θηλιά της αντιλαϊκής πολιτικής στο λαιμό των δημόσιων νοσοκομείων σφίγγει η κυβέρνηση της ΝΔ ενόψει της κατάρτισης του προϋπολογισμού του 2007. Ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος σε εγκύκλιό του προς τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας ενόψει της κατάρτισης του προϋπολογισμού αναφέρει επί λέξει: «Το ύψος του προϋπολογισμού θα πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια να παραμείνει στα επίπεδα του 2006, ενώ όσον αφορά τις πιστώσεις για λειτουργικές και λοιπές δαπάνες, αυτές θα πρέπει, να περιοριστούν σε επίπεδα χαμηλότερα του ύψους των αντίστοιχων διαμορφωθεισών πιστώσεων του τρέχοντος οικονομικού έτους».

Κι αυτά όταν οι επιχορηγήσεις του κρατικού προϋπολογισμού προς τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας για λειτουργικές δαπάνες και... έρευνα έχουν σχεδόν εκμηδενιστεί. Για το 2006 προϋπολογίστηκαν μόλις 51 εκατ. ευρώ, ενώ η πρόβλεψη εκτέλεσης για το 2005 ήταν 48,5 εκατ. ευρώ. Το 2004 διατέθηκαν μόλις 38,6 εκατ. ευρώ.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθώντας την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ έχει περιορίσει - πλην της μισθοδοσίας του προσωπικού - τη χρηματοδότηση των νοσοκομείων από τον κρατικό προϋπολογισμό μόλις στο 6%. Τα έσοδα των νοσοκομείων σε ποσοστό μεγαλύτερο από 80% προέρχονται από τα νοσήλια των ασφαλιστικών ταμείων, που αδυνατούν να τα καταβάλουν. Ετσι και πάλι άρχισαν τα νοσοκομεία να εμφανίζουν χρέη προς τους προμηθευτές, παρότι πριν ενάμιση χρόνο έγινε ρύθμιση των χρεών - όπως και παλιότερα επί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του υπουργείου Υγείας, από την 1/1/2005 ως την 31/3/2006 τα νέα χρέη των δημοσίων νοσοκομείων ξεπέρασαν τα 1,4 δισ. ευρώ. Βάσει του ρυθμού με τον οποίο αυξάνονται οι οφειλές, οι ειδικοί εκτιμούν ότι τους τελευταίους πέντε μήνες προστέθηκαν 495,2 εκατομμύρια ευρώ και ότι το συνολικό χρέος έφθασε τα 1,9 δισ. ευρώ.

Πολιτική λιτότητας και επιχειρηματική δραστηριότητα στα νοσοκομεία πάνε μαζί, όπως αποδεικνύουν για παράδειγμα τα στοιχεία για την υπερτιμολόγηση διαφόρων υλικών στα νοσοκομεία - παρόμοια βλέπουν ξανά το φως της δημοσιότητας. Για παράδειγμα:

• Υπήρξε υπερτιμολόγηση των υλικών οστεοσύνθεσης - ανάλογα με την κατηγορία - από 484% μέχρι 1.574%. Π.χ. ένα υλικό που είχε τιμή αγοράς 119 ευρώ στην Κύπρο - όπου δρουν οι λεγόμενες «Οφ Σορ» (off shore) εταιρείες - μεταπωλούνταν στην Ελλάδα 1.989 ευρώ (αύξηση 1.574%) και κατέληξε στο νοσοκομείο με τιμή 2.485 ευρώ (προσαυξανόταν δηλαδή και με το μεικτό κέρδος κατά 20%)!
• Ακόμα, από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, ευνοείται με απίστευτα μεγέθη ο επιχειρηματικός τομέας μέσω των συμβάσεων που έχει υπογράψει είτε με τα δημόσια νοσοκομεία είτε με τα ασφαλιστικά ταμεία. Για παράδειγμα, ένας τύπος στεντ - χρησιμοποιείται στην αγγειοπλαστική - που πωλείται 2.183 ευρώ στην Κύπρο ή 1.994 ευρώ στη Γαλλία, η προμηθεύτρια εταιρεία το χρεώνει 2.500 ευρώ στα δημόσια νοσοκομεία και 5.100 στις ιδιωτικές κλινικές που είναι συμβεβλημένες με τα ασφαλιστικά ταμεία.

Οι εφημερίες των νοσοκομείων δεν περιλαμβάνονται στην κατάρτιση του προϋπολογισμού. Ομως αναμένεται να αποτελέσουν μια από τις κύριες αιτίες για μεγάλες αποκλίσεις των προϋπολογισμών. Και τούτο γιατί από το 2006 κάθε βδομάδα οι ειδικευμένοι γιατροί δεν πρέπει να εργάζονται περισσότερο από 48 ώρες και οι ειδικευόμενοι περισσότερο από 58 ώρες. Επιπλέον αυξήθηκε ο αριθμός των επικουρικών γιατρών, ενώ έγιναν πολλές προαγωγές επιμελητών Β' σε επιμελητές Α'.