Το ζήτημα της Παιδείας παραμένει στην επικαιρότητα μέσα από τις μεγάλες κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, που βρέθηκαν για τρίτη συνεχόμενη βδομάδα στο δρόμο του αγώνα με απεργίες και μαζικότατες διαδηλώσεις. Μέχρι την ώρα που γράφονταν τούτες οι γραμμές, οι εκπαιδευτικοί συζητούσαν για τη συνέχεια του αγώνα την επόμενη βδομάδα και την πρόταση για νέα τετραήμερη απεργιακή κινητοποίηση. Το ΚΚΕ, με Επίκαιρη Επερώτηση που κατέθεσε την περασμένη Τετάρτη η Κοινοβουλευτική του Ομάδα στη Βουλή, καταγγέλλει την πολιτική που υποβαθμίζει και ιδιωτικοποιεί την Παιδεία. Συγκεκριμένα, στο κείμενο της Επερώτησης αναλύονται οι εξής άξονες:

• Με σειρά μέτρων (Ευέλικτη Ζώνη, ευρωπαϊκά προγράμματα, Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα, πρόταση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, κ.ά.) προωθείται η «αποκέντρωση» - ιδιωτικοποίηση του δημόσιου σχολείου.
• Με την ανάθεση της ευθύνης για τη χρηματοδότηση και τη συγκρότηση των προγραμμάτων διδασκαλίας στο σχολείο και την «τοπική κοινωνία» προωθείται η διεύρυνση της ταξικής διαφοροποίησης της σχολικής εκπαίδευσης.
• Με τα νέα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία, που σχεδιάστηκαν από το ΠΑΣΟΚ και ολοκληρώνονται και υλοποιούνται από την κυβέρνηση της ΝΔ, επιχειρείται η σφοδρότερη τα τελευταία χρόνια επίθεση αποδιοργάνωσης και ελέγχου της σκέψης των μαθητών.
• Η απονεύρωση του όποιου μορφωτικού και διαπαιδαγωγητικού ρόλου του σχολείου συνοδεύεται από τη συνεχιζόμενη εργασιακή, οικονομική και επιστημονική υποβάθμιση των εκπαιδευτικών με την καθήλωση των αποδοχών τους σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα, την εξάπλωση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων μέσα από τους θεσμούς των αναπληρωτών και των ωρομισθίων, τη συρρίκνωση των μορφωτικών τους δικαιωμάτων.
• Αντίστοιχα είναι και τα προβλήματα στην ανώτατη εκπαίδευση. Το προσχέδιο του νόμου - πλαίσιο για τα ΑΕΙ - ΤΕΙ, η αναθεώρηση του συνταγματικού άρθρου 16 και τα άλλα μέτρα που ξεσηκώνουν φοιτητές - σπουδαστές και πανεπιστημιακούς έχουν κύριο στόχο τα δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ να λειτουργήσουν σαν ιδιωτικά.

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησαν οι αλλαγές στην Παιδεία, αποκάλυψε τις στοχεύσεις τους και τις συνέπειες που θα έχουν για τα λαϊκά στρώματα. Στην Επερώτηση, (ολόκληρη στον «Ρ», 5/10/2006), καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις για τη σύνδεση της εκπαίδευσης με τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας, για Ενιαία Λαϊκή Παιδεία αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν σε όλες τις βαθμίδες και για όλους, με ιδιαίτερη μέριμνα για τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Αναδεικνύεται όμως, ταυτόχρονα, η ανάγκη σύσσωμος ο λαός να αντιπαλέψει αυτές τις αλλαγές και οι εκπαιδευτικοί να κάνουν κύρια αιχμή του αγώνα τους αυτά τα ζητήματα που «καίνε» τις λαϊκές οικογένειες, τη μόρφωση των παιδιών της εργατικής τάξης, παράλληλα με το δίκαιο αγώνα τους για το εισόδημα.

Αυτά τα ζητήματα, του περιεχομένου της εκπαίδευσης, του στόχου και των αποτελεσμάτων της, του ποιον τελικά υπηρετεί, διαγράφονται ξεκάθαρα μέσα στο διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, που παλεύει για τη συσπείρωση εκπαιδευτικών κι εργαζομένων για την Παιδεία των λαϊκών αναγκών.

Τα νέα βιβλία είναι ένα από τα θέματα που συζητιούνται έντονα με αφορμή τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών. Ομως οι πλειοψηφίες στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες κάνουν κριτική μονάχα, γιατί τα βιβλία δεν έφτασαν έγκαιρα στους εκπαιδευτικούς και δεν πρόλαβαν να τα μελετήσουν! Οι ομοσπονδίες, υποτίθεται ότι, έχουν ειδικά επιστημονικά όργανα για να κάνουν παιδαγωγικές μελέτες... πώς και δεν πρόλαβαν από την άνοιξη που άρχισαν να δημοσιεύονται τα βιβλία να τα μελετήσουν και να εντοπίσουν ποιος πραγματικά είναι ο στόχος τους, ποια τα λάθη και τα προβλήματα που παρουσιάζουν στο περιεχόμενό τους;

Δεν είναι ότι δεν πρόλαβαν, είναι ότι δε θέλουν. Γιατί, πολύ απλά, τα νέα βιβλία σχεδιάστηκαν επί ΠΑΣΟΚ και οι πλειοψηφίες που διαμορφώνονται από την ΠΑΣΚ και τους συνοδοιπόρους της στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες δε λένε κουβέντα για το περιεχόμενό τους. Γιατί τότε θα αναδεικνύονταν και οι τεράστιες ευθύνες του κόμματός τους.

Μ' αυτό τον τρόπο βέβαια, αθωώνουν και την κυβέρνηση από τις ευθύνες της για το περιεχόμενο των βιβλίων. Γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ είναι που ολοκλήρωσε το «έργο» του ΠΑΣΟΚ με τα βιβλία. Δεν έκανε μόνο τη διανομή στα σχολεία, δεν είναι «κούριερ», έχει πολιτικές ευθύνες. Η Μ. Γιαννάκου, εξάλλου, δικαιολόγησε το γεγονός ότι σε ορισμένα βιβλία γίνεται έμμεση διαφήμιση πολυεθνικών εταιρειών λέγοντας ότι «δεν μπορούν τα βιβλία να είναι εκτός πραγματικότητας»!

Ετσι, έχουμε βιβλία που διδάσκουν τη γλώσσα, για παράδειγμα, μέσα από «συνταγές», «επιστολές», «ιστοσελίδες», «διαφημίσεις» και λιγότερο μέσα από τη λογοτεχνία και την ποίηση. Ομως, η γλώσσα δε σημαίνει μόνο επικοινωνία, σημαίνει και λόγο, σκέψη, οργάνωση της σκέψης... Ο τρόπος που τείνει να διδάσκεται πλέον η ελληνική γλώσσα στα Δημοτικά μοιάζει πιο πολύ με τον τρόπο που διδάσκεται η ξένη γλώσσα στα φροντιστήρια!

Αντίστοιχα, η ιστορία διδάσκεται με θέματα αποσπασμένα από την ιστορική τους συνέχεια ή ως γεγονότα αποσπασμένα από τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που τα γέννησαν. Για παράδειγμα, μπορεί οι μαθητές να γνωρίσουν το ρόλο συγκεκριμένων πατριαρχών ή επισκόπων πριν και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του '21, δε θα σταθούν όμως μέσα από τα σχολικά βιβλία στο σημαντικό ρόλο που έπαιξε ο λαϊκός κλήρος στην Επανάσταση. Αντίστοιχα, θα μάθουν ότι η δικτατορία του Μεταξά έγινε επειδή οι εργάτες διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους, το οποίο σημαίνει ότι η «δημοκρατία» κινδυνεύει από τις διεκδικήσεις, άρα συνειρμικά μαθαίνουν τα παιδιά ότι οι αγώνες είναι επικίνδυνοι, επομένως υποταγή...