Η προώθηση της πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε συνδυασμό με την ανακύκλωση της ανεργίας, αλλά και την επί της ουσίας ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεων, είναι τα κύρια σημεία στα οποία αποσκοπούν τα περίφημα Ευρωπαϊκά Προγράμματα, τα οποία και υλοποιούνται μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Δήμου Αθήνας. Την τετραετία που πέρασε έχει πραγματοποιήσει ή πραγματοποιεί τέτοια προγράμματα, ύψους 50 εκατ. ευρώ, όπως σημειώνουν στελέχη της Αναπτυξιακής Εταιρείας του Δήμου Αθήνας (ΑΕΔΑ). Η ΑΕΔΑ, στην ουσία έχει ιδρυθεί, για να διεκδικεί και να παίρνει τέτοιου είδους προγράμματα και λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και όρους Ανώνυμης Εταιρείας.

Τα ευρωπαϊκά προγράμματα που διεκδικούν οι δήμοι, ως τελικοί δικαιούχοι των δράσεων, χωρίζονται σε πέντε βασικές κατηγορίες:

• Προγράμματα για την αστική ανάπτυξη,
• Κοινωνικά προγράμματα (π.χ. «καταπολέμηση» της ανεργίας κ.λπ.)
• Προγράμματα για το περιβάλλον
• Για τον πολιτισμό
• και για τις νέες τεχνολογίες.

Το «INTERREG III C - South», πρόγραμμα για την αστική ανάπτυξη, «συνίσταται στη δημιουργία και την υιοθέτηση μοντέλων για την ανάπτυξη και την επικοινωνία στρατηγικών συνεργασιών μεταξύ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της κεντρικής εξουσίας, των δημοτών, καθώς και φορέων του ιδιωτικού τομέα».

Δηλαδή, η προώθηση της συνεργασίας με τους ιδιώτες, είναι ένας από τους κεντρικούς στόχους του προγράμματος που εφαρμόζει ο δήμος Αθήνας. Αναδεικνύοντας αυτήν ακριβώς την παράμετρο σημειώνεται: «Πρέπει να αναπτυχθεί μια ευρεία εταιρική σχέση, που θα περιλαμβάνει όχι μόνο "θεσμικούς" εταίρους από εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αυτοδιοικήσεις, αλλά και οικονομικούς και κοινωνικούς εταίρους».

Αναφορικά με τα λεγόμενα κοινωνικά προγράμματα, χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του προγράμματος «Περσε-φώνη», που λειτουργεί στα πλαίσια των «Σχεδίων Δράσης Ολοκληρωμένων Παρεμβάσεων υπέρ των Γυναικών» (Μέτρο 5.3 της ΕΕ). Το πρόγραμμα αυτό εφαρμόζεται σχεδόν στο σύνολο των δήμων της Αττικής, ενώ άλλες αντίστοιχες «Ολοκληρωμένες Παρεμβάσεις» λειτουργούν σε όλη τη χώρα.

«Το πρόγραμμα αφορά - αναφέρει ο δήμος Αθηναίων, που είναι από τους φορείς υλοποίησης - στην πολύπλευρη και εξειδικευμένη στήριξη σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο των άνεργων γυναικών και αυτών που βρίσκονται σε περιοχές ή κλάδους υψηλής ανεργίας».

Ενδεικτικό, φυσικά, του ποιοι επωφελούνται από όλη αυτή τη διαδικασία είναι τα όσα αναφέρονται στη σχετική ιστοσελίδα του προγράμματος «Περσε-φώνη». Αρχικά, αναρωτιούνται: «Πώς ωφελούνται οι επιχειρήσεις από τη συνεργασία τους με τις Δομές;». Και ακολουθεί η απάντηση, όπου ανάμεσα στα άλλα, αναφέρεται:

• «Εξοικονομούν χρόνο και χρήμα για την αναζήτηση κατάλληλου προσωπικού. Οι επιχειρήσεις δε χρειάζεται να ψάχνουν (μέσω γνωστών, αγγελιών, καταχωρίσεων στον Τύπο, ιδιωτικών γραφείων εύρεσης εργασίας κτλ.)».
• «Αναλαμβάνουν την κοινωνική τους ευθύνη για την αντιμετώπιση της ανεργίας, βελτιώνοντας ταυτοχρόνως τη δημόσια εικόνα τους προς την τοπική κοινωνία και αγορά, στοιχείο που συμβάλλει και στην κερδοφορία τους»!

Ενα ακόμη πρόγραμμα που έχει πραγματοποιήσει ο δήμος Αθήνας είναι το Odisseia» («Οδύσσεια»). Είναι ενδεικτικό ότι ένας από τους βασικούς στόχους του προγράμματος είναι η «Ενδυνάμωση της απασχόλησης και προαγωγή της Προσαρμοστικότητας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται. «Στόχος», συνεχίζει, «είναι ο εντοπισμός των κλάδων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν κινητήριο μοχλό για την ενίσχυση της απασχόλησης και την προώθηση της προσαρμογής, τόσο των επιχειρήσεων, όσο και του εργατικού δυναμικού, ώστε να μπορούν να ακολουθήσουν τα νέα δεδομένα και τις εξελίξεις».

Συμφωνία για την έναρξη της διαδικασίας κατασκευής διεθνούς πειραματικού θερμοπυρηνικού αντιδραστήρα σύντηξης (ΙΤΕR) υπογράφτηκε προχτές στο Παρίσι από εκπροσώπους της ΕΕ (που χρηματοδοτεί το σχέδιο κατά 50%), της Ρωσίας, της Κίνας, της Ινδίας, των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας που θα συμβάλουν στη χρηματοδότηση του σχεδίου με περίπου 10% έκαστος...

Απώτερος στόχος του Διεθνούς Πειραματικού Θερμοπυρηνικού Αντιδραστήρα Σύντηξης (ITER), που θα κατασκευαστεί στο Κανταράς της νοτιοανατολικής Γαλλίας είναι, αφ' ενός, η «εργαστηριακή» αναπαραγωγή αυτού που συμβαίνει στο κέντρο του Ηλιου με τη σύντηξη μικροσωματιδίων, αφ' ετέρου, η παραγωγή άφθονης και καθαρής ενέργειας με τη χρήση φθηνών υλικών, όπως το νερό και το λίθιο, που θα καλύπτει τις ανάγκες του ανθρώπινου πολιτισμού περί τα μέσα του 21ου αιώνα... Φυσικά, αυτά είναι σε πειραματικό στάδιο και οπωσδήποτε στις σημερινές συνθήκες του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού είναι αντικείμενο σκληρής διαπάλης. Αλλωστε, η ιδέα της θερμοπυρηνικής σύντηξης είχε ξεκινήσει τη δεκαετία του '60 στην ΕΣΣΔ αλλά δεν προχώρησε, λόγω του υψηλού κόστους, των πιέσεων και των μετέπειτα εξελίξεων.

Το ερευνητικό σχέδιο εκτιμάται πως θα κοστίσει τουλάχιστον 10 δισ. ευρώ. Η διαδικασία κατασκευής του αναμένεται να ξεκινήσει το 2008 - 2009 και να ολοκληρωθεί μετά από περίπου μία δεκαετία. Μετά την ολοκλήρωση κατασκευής του αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης οι έρευνες μίας πολυμελούς ομάδας επιστημόνων από κάθε γωνιά του πλανήτη θα διαρκέσουν τουλάχιστον μία 20ετία. Ετσι, εκτιμάται πως η πρώτη επίδειξη της λειτουργίας του αντιδραστήρα δε θα είναι εφικτή πριν το 2040...

Η μέθοδος της θερμοπυρηνικής σύντηξης δεν έχει καμία σχέση με τους συμβατικούς πυρηνικούς αντιδραστήρες σχάσης, όπως επισημαίνει στο «Ρ» ο αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Θανάσης Γεράνιος, ενώ έχει τρία βασικότατα πλεονεκτήματα:

• Το υδρογόνο που χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη είναι μια ανεξάντλητη πηγή καυσίμου που βρίσκεται στα νερά, με αποτέλεσμα να μην προκαλεί στρατηγική εξάρτηση από ορισμένες περιοχές που την κατέχουν, όπως αντίστοιχα το πετρέλαιο ή το ουράνιο.
• Αυτού του τύπου οι αντιδραστήρες δεν παράγουν σχεδόν καθόλου πυρηνικά απόβλητα.
• Μέσα από τις διαδικασίες της σύντηξης είναι αδύνατο να παραχθούν πρώτες ύλες που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πυρηνικά ή ραδιενεργά όπλα (π.χ. απεμπλουτισμένο ουράνιο κ.ά.).

Οπως, όμως, επισημαίνει ο Θ. Γεράνιος, για την αξιοποίηση της μεθόδου θα περάσουν 2 - 3 δεκαετίες.

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) προσέφυγε ο Κ. Τέλιος, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου του νομού Ρεθύμνης, που του επέβαλε την ποινή της οριστικής απόλυσης. Υπενθυμίζεται ότι ο Κ. Τέλιος έχει καταδικαστεί σε 25ετή κάθειρξη για την υπόθεση της «17Ν», ενώ πρόσφατα έχει αφεθεί ελεύθερος με αναστολή για λόγους υγείας.