ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ "ΠΥΡΠΟΛΕΙ" ΤΑ ΔΑΣΗ

Τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που όλα αυτά τα χρόνια παραδίδουν τα δάση στο έλεος των κερδοσκόπων γης, των καταπατητών και των οικοπεδοφάγων, έρχονται να αναδείξουν για άλλη μια φορά οι καταστροφικές πυρκαγιές - εμπρησμοί των τελευταίων ημερών, που τύλιξαν τη χώρα στις φλόγες.

Κάθε χρόνο γινόμαστε μάρτυρες στο ίδιο καταστροφικό έργο, που το τέλος του είναι πάντα ένας θλιβερός απολογισμός από στάχτες και αποκαϊδια. Σε αυτό το έγκλημα διαρκείας, οι θύτες (κυβέρνηση και εμπρηστές) μένουν αλώβητοι και ατιμώρητοι και τα θύματα (φυσικό περιβάλλον - δάση καιπολίτες) εξακολουθούν να θυσιάζονται στο βωμό των σκοπιμοτήτων και της αισχροκέρδειας. Η πολιτική που ακολουθείται δεκαετίες τώρα, είχε ως αποτέλεσμα από το 1995 μέχρι και πέρσι να καούν σε ολόκληρη τη χώρα περισσότερα από 11.700.000 στρέμματα και όπως δείχνουν τα πράγματα, η φετινή χρονιά έρχεται να προσθέσει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα ακόμα καμένων δασικών εκτάσεων, προς τέρψη των εμπρηστών και των καταπατητών. Πάνω από τις στάχτες και τους καπνούς των μεγάλων πυρκαγιών των τελευταίων ημερών, η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι παράγοντες έσπευσαν να χύσουν, καθυστερημένα, κροκοδείλια δάκρυα για τις καταστροφές που έγιναν, λες και είναι υπεύθυνος κάποιος άλλος. Παράλληλα, σε μια προσπάθεια αποστασιοποίησης από τις καταφανείς ευθύνες της, η κυβέρνηση ξεκίνησε άλλη μια επιχείρηση για να αποπροσανατολιστούν οι πολίτες και να πειστούν ότι φταίει η κακιά η ώρα. Στην εκστρατεία αυτή, επιστρατεύτηκαν και διάφορα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος τα οποία αναζητούν ευθύνες... μακριά από τους πραγματικούς υπεύθυνους.

***

Η "καυτή" αλήθεια όμως έρχεται να ξεσκεπάσει την καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης, που σε καμία περίπτωση δεν έχει ως σκοπό την ανάπτυξη και την προστασία των δασών. Τα χρόνια προβλήματα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και του δασικού κτηματολογίου δε λύνονται. Το δασοκτόνο νομοσχέδιο του υπουργείου Γεωργίας, το μόνο που κάνει είναι να οπλίζει το χέρι των εμπρηστών και να δίνει τη χαριστική βολή στα δάση, αφού προωθεί τον αποχαρακτηρισμό περισσοτέρων από 50 εκατομμύρια στρεμμάτων δασικής γης και τη νομιμοποίηση των μεγαλοκαταπατητών και οικοπεδοφάγων, ανάβοντας έτσι το "πράσινο φως" για νέους εμπρησμούς. Για παράδειγμα, η καταστροφική πυρκαγιά στο δάσος του Σέιχ Σου στη Θεσσαλονίκη, δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία, αφού το ίδιο το υπουργείο Γεωργίας προωθούσε απόφαση για τον αποχαρακτηρισμό 14.000 στρεμμάτων στην περιοχή αυτή. Η πολιτική εμπορευματοποίησης των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος, που ακολουθείται όλα τα προηγούμενα χρόνια, εξηγεί γιατί το 65% των αιτιών των πυρκαγιών είναι εμπρησμοί και αφορούν δασική γη οικοπεδικού και τουριστικού ενδιαφέροντος.

***

Από την άλλη, όλα τα παραπάνω εξηγούν τα δραματικά κενά και ελλείψεις στην αντιπυρική προστασία των δασών. Η κυβέρνηση και φέτος, για λόγους εντυπωσιασμού, διαφήμισε την καταστολή πυρκαγιών από αέρος, με την αγορά τεσσάρων μεταχειρισμένων πυροσβεστικών αεροπλάνων από τη Νέα Γιουγκοσλαβία. Ομως ούτε τα αεροπλάνα αυτά έχουν πετάξει ακόμα, ούτε η αεροπυρόσβεση, όπως έχει αποδειχτεί, συμβάλλει αποτελεσματικά στην κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών. Η αλήθεια είναι ότι ο αντιπυρικός σχεδιασμός είναι αναχρονιστικός, υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε υποδομή και τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης - τα οποία, αν είχαν εξασφαλιστεί, θα συνέβαλαν σε αποτελεσματικότερη παρέμβαση - δεν εφαρμόζονται. Ειδικότερα οι ελλείψεις σε επίγεια μέσα και προσωπικό, είναι τεράστιες, αφού το 50% των οργανικών θέσεων στις δασικές υπηρεσίες είναι κενές, (για παράδειγμα τα 300 Δασονομεία της χώρας είναι κλειστά) και υπάρχει μόνο το 1/3 των αναγκαίων πυροσβεστικών οχημάτων. Τα κενά σε έμψυχο δυναμικό καλούνται να καλύψουν οι εποχικοί, οι οποίοι προσλαμβάνονται με καθυστέρηση την τελευταία στιγμή και ρίχνονται ανεκπαίδευτοι να σβήσουν τις δασικές πυρκαγιές. Ακόμα, χαρακτηριστικό είναι ότι οι δαπάνες για τα δάση χρόνο με το χρόνο μειώνονται και φέτος είναι μόλις το 0,45% - 0,48% του προϋπολογισμού. Μόνο για τη δασοπροστασία φέτος, η Γενική Γραμματεία Δασών είχε ζητήσει 24 δισ. και δόθηκαν μετά βίας τα 11. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι οι πιστώσεις που δίνονται φέτος για την αναδάσωση δεν καλύπτουν ούτε τα έξοδα συντήρησης των φυτωρίων! Μέσα σε όλα αυτά, η ΕΕ, με την οποία η κυβέρνηση συμφωνεί, δεν ενισχύει την ανάπτυξη των δασών, αλλά βασική της κατεύθυνση είναι η προσαρμογή των δασών στην οικονομία της αγοράς και η... συμβολή τους στην ανάπτυξη του τουρισμού.

***

Για να δοθεί αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών και της προστασίας των δασών, χρειάζεται μια άλλη δασική πολιτική, η οποία θα επιλύει τα βασικά προβλήματα των δασών (ιδιοκτησιακό, Δασικό Κτηματολόγιο, σχεδιασμός χρήσεων γης, μεγαλύτερη οικονομική ενίσχυση). Ειδικά για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, είναι αναγκαία η δημιουργία, επιτέλους, του Ενιαίου Φορέα Δασοπροστασίας στα πλαίσια του υπουργείου Γεωργίας, όπως έχουν προτείνει οι φορείς και έχει υιοθετήσει η Διακομματική Επιτροπή της Βουλής για τα Δάση. Χρειάζεται ακόμη σύγχρονος αντιπυρικός σχεδιασμός, που θα αξιοποιεί τη σύγχρονη τεχνολογία και τα επιτεύγματα της επιστήμης, θα δίνει βάρος στην πρόληψη και θα εξασφαλίζει τις απαραίτητες υποδομές αντιπυρικής προστασίας στα δάση. Αυτά όμως τα μέτρα - τα οποία και η σημερινή κυβέρνηση δεν προτίθεται να υλοποιήσει - μπορεί και πρέπει να αποτελέσουν αιτήματα πάλης, γιατί και στον τομέα των δασών πρέπει να πάρει ο λαός την υπόθεση στα χέρια του. Πρέπει οι εργαζόμενοι, σε συνεργασία με τους φορείς, να αναπτύξουν ένα κίνημα προστασίας και ανάπτυξης των δασών, ενάντια στα μεγάλα συμφέροντα, το οποίο θα συμβάλλει στην αλλαγή των συσχετισμών και στην οικοδόμηση του συνολικού μετώπου πάλης.

Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΟΝΤΙΚΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΝΑΤΟΥΕΣΤΜΠΑΝΚ, ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΣΑΚ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Αιχμαλωσία με... δόσεις

- Τον τελευταίο καιρό οι τράπεζες έχουν ξανοιχτεί σε διαφόρων ειδών δάνεια, όπως τα λεγόμενα δάνεια για διακοπές. Ποια λογική υπαγορεύει στις τράπεζες αυτή την πολιτική;

- Οι τράπεζες μέσα στα πλαίσια του ανταγωνισμού τους, στον αγώνα δρόμου που κάνουν, δηλαδή, ποιος θα ελέγξει την "κρίσιμη" μάζα των πελατών - καταθετών, έχουν ξανοιχτεί σ' αυτές τις μορφές προσωπικών δανείων. Βασικός στόχος τους είναι να τους κάνουν πελάτες και σε άλλα τραπεζικά προϊόντα. Δηλαδή, και να κερδίσουν από όλη αυτή την ιστορία των καταναλωτικών δανείων και να τους εξασφαλίσουν ως πελάτες τους στα άλλα προϊόντα. Και οι τρόποι που χρησιμοποιούν γι' αυτό το σκοπό δεν είναι μόνο τα δάνεια. Για παράδειγμα, η πλειοψηφία των τραπεζών δίνει επιτόκιο στις καταθέσεις μόνο όταν αυτές είναι πάνω από ένα ορισμένο όριο. Στόχος της τράπεζας είναι να βάλει τον πελάτη μέσα στην τράπεζα και να του πουλήσει και άλλα, ακόμα πιο κερδοφόρα προϊόντα, όπως είναι για παράδειγμα τα "αμοιβαία κεφάλαια" κλπ.

- Πόσο κερδισμένος είναι ο πελάτης μιας τράπεζας από τέτοιου είδους δάνεια;

- Ουσιαστικά οι τράπεζες εκμεταλλεύονται την κατάσταση που αντιμετωπίζει ο κόσμος, κερδοσκοπώντας πάνω στην αδυναμία του να βρει τα αναγκαία ποσά για τον ένα ή τον άλλο σκοπό. Κερδοσκοπούν με δυο λόγια επί των αποτελεσμάτων που έχει για τους εργαζόμενους η πολιτική λιτότητας που επιβάλουν οι κυβερνώντες. Τα δάνεια για διακοπές, είναι από τις πλέον κραυγαλέες περιπτώσεις. Οι τράπεζες έγκαιρα διαπίστωσαν πως οι εργαζόμενοι δεν έχουν τα αναγκαία για διακοπές χρήματα και έτσι αποφάσισαν... να τον "βάλουν στο παιχνίδι". Το κόλπο δεν είναι καινούριο. Ετσι ακριβώς είχε γίνει πριν λίγο καιρό με τα δάνεια για την αγορά αυτοκινήτου. Κερδισμένη από όλη αυτή την ιστορία είναι μόνο η τράπεζα, η οποία με τα επιτόκια "τσεκουρώνει" τους πελάτες - καταναλωτές, τους εργαζόμενους, βάζοντάς τους στο "φαύλο κύκλο" να χρωστάνε συνέχεια. Στην πραγματικότητα πρόκειται για... μια αιχμαλωσία με δόσεις.

- Πόσο "φτηνά" μπορεί τελικά να θεωρούνται αυτά τα δάνεια;

- Το κόστος χρήματος για τις τράπεζες θεωρείται ότι είναι της τάξης του 11%. Αν σ' αυτό το ποσοστό προσθέσουμε ακόμα 2-3% που οι τράπεζες προβάλλουν ως λειτουργικά έξοδα, από εκεί και πάνω όσο μεγαλώνει το τελικό ποσοστό χρέωσης του πελάτη, τόσο φαίνεται και ο βαθμός κερδοσκοπίας της κάθε τράπεζας. Μια αντικειμενική προσέγγιση λοιπόν θα έκρινε ότι λογικό επιτόκιο σήμερα είναι της τάξης του 13-14%. Ενα ποσοστό το οποίο σ' αυτή τη φάση βρίσκεται σε πτωτική τάση, αφού είναι γνωστό ότι το κόστος χρήματος ακολουθεί μια πορεία που υπολογίζει την εξέλιξη του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή, περίπου στο 6%. Από αυτή την άποψη είναι εύλογο να πει κανείς ότι κάθε άλλο παρά φτηνά είναι τα προβαλλόμενα ως... φτηνότερα δάνεια της αγοράς. Αλλωστε, όταν ο επίσημος τιμάριθμος είναι γύρω στο 6% ή και λιγότερο, όπως λέει η κυβέρνηση, τότε φαντάζεται κανείς τι σημαίνει ο πελάτης της τράπεζας να καλείται να πληρώσει επιτόκιο γύρω στο 20%.

Ρ. Λ.