"Ποιος είναι αυτός ο τυχερός, στο Λαύριο γίνεται χορός". Για όσους δε δεν το γνωρίζουν, αυτή η αποστροφή τραγουδιού του Μάνου Χατζιδάκι γράφτηκε στο Λαύριο εν μέσω χορών και τραγουδιών στο κτίριο "Ευτέρπη". Κοντά 100 χρόνια μετά την κατασκευή του, το κτίριο το διεκδικεί ο δήμος και οι κάτοικοι του Λαυρίου για να μπορέσουν επιτέλους να στεγάσουν τις δικές τους πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Η άρνηση όμως της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να παρέμβει και να δοθούν τα κτίσματα της γαλλικής εταιρίας σ' αυτούς που τα κατασκευάσανε με το αίμα τους, είχε αποτέλεσμα και το κτίριο αυτό να αγοραστεί από ιδιώτη ο οποίος το χρησιμοποιεί σαν αποθήκη τροφίμων!

Το κτίριο "Ευτέρπη" κατασκευάστηκε το 1898 από τη γαλλική εταιρία για να στεγάσει τις ψυχαγωγικές εκδηλώσεις των καλοθρεμμένων ανωτέρων υπαλλήλων του Σερπιέρη με χορούς και θεατρικές παραστάσεις. Μάλιστα είχε συσταθεί τότε και η Φιλαρμονική Εταιρεία Λαυρίου "Ευτέρπη" με Ιταλούς μουσικούς που είχε προσλάβει ο Σερπιέρης για να "ψυχαγωγεί" τους υπαλλήλους του. Το νεοκλασικό κτίριο "Ευτέρπη" σήμερα έχει χαρακτηριστεί - τυπικά τουλάχιστον - διατηρητέο.

Η αρχιτεκτονική του, αλλά κυρίως η τεράστια οροφογραφία είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης, η οποία έχει φτιαχτεί από τον Ιταλό ζωγράφο Α. Μορέλι.Σήμερα όμως αυτή η οροφογραφία είναι έτοιμη να καταρρεύσει λόγω της εγκατάλειψης και χρειάζεται ειδικό συνεργείο συντήρησης για να σωθεί. Το κτίριο "Ευτέρπη" όμως έχει και άλλη ιστορική αξία, καθώς για τρία χρόνια και συγκεκριμένα από το Φλεβάρη του 1947, τότε που "μεγαλουργούσε" ο "Παρθενώνας" της Μακρονήσου, στεγάστηκε εκεί στρατοδικείο όπου δικάστηκαν εκατοντάδες κομμουνιστές. Από το 1950 και μέχρι περίπου το 1980 χρησιμοποιήθηκε για διάφορες εκδηλώσεις, όπως συναυλίες, χορούς κ.ά. Μετά τη μεταπολίτευση είχε αρχίσει ένας αγώνας του δήμου και των κατοίκων του Λαυρίου να περιέλθει το κτίριο στην κυριότητά τους και να το μετατρέψουν σε Πολιτιστικό Κέντρο. Το 1980 όμως με νομοθετικό διάταγμα ο τότε υπουργός Οικονομικών Μ. Εβερτ παραδίδει στον Σερπιέρη όλη την περιοχή "Κυπριανού" όπου βρίσκεται το κτίριο. Πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Σερπιέρης είχε την κυριότητα των κτιρίων, αλλά όχι και των οικοπέδων και γι' αυτό το λόγο είχε ξεκινήσει ένας δικαστικός αγώνας. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που ακολούθησε δεν ανέτρεψε την κατάσταση αυτή.

Το 1990 η Γαλλική Εταιρία κλείνει και αρχίζει να πουλάει τα κτίριά της. Η τότε δημοτική αρχή, αλλά και οι κάτοικοι επιμένανε στο αίτημά τους, όχι μόνο για την "Ευτέρπη", αλλά και για όλα τα κτίρια. Ζητούσαν να τους δοθούν από τον Σερπιέρη σαν πληρωμή για τον ένα αιώνα εκμετάλλευσης των εργαζομένων της "Λαυρεωτικής". Η άρνηση όμως της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να παρέμβει, είχε αποτέλεσμα το κτίριο να αγοραστεί από έναν ιδιοκτήτη σούπερ μάρκετ στην εξευτελιστική τιμή των 12 εκατομμυρίων δραχμών. Ο ίδιος το μετέτρεψε σε αποθήκη τροφίμων.

Ο ιδιώτης σήμερα ζητάει από το δήμο έναν ανάλογο χώρο και χρήματα για να παραδώσει το κτίριο, ενώ το δικαστήριο που εκδίκασε αγωγή του δήμου τοποθετεί την τιμή πώλησής του στα 110 εκατομμύρια δραχμές. Το υπουργείο Πολιτισμού όμως αρνείται να βοηθήσει το δήμο ώστε να πάρει το κτίριο και να το αξιοποιήσει ως Πολιτιστικό Κέντρο, αφήνοντάς το να καταρρέει ανάμεσα σε μακαρόνια και μπουκάλια μπίρας...

Γιώργος ΜΙΧΑΗΛΑΡΗΣ

Σε κλίμα ενθουσιασμού, αλλά και συγκίνησης για την από κοντά γνωριμία με το Νησί της Επανάστασης, για τη συνεύρεση με νέους και νέες από άλλες χώρες, που παλεύουν για το δυνάμωμα το νεολαιίστικου κινήματος κατά του ιμπεριαλισμού, αναχώρησε χτες το πρωί η αντιπροσωπεία μελών και στελεχών της ΚΝΕ για το 14ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, που θα γίνει στην Αβάνα της Κούβας. Αναχώρηση, που άφησε πίσω της την ελπίδα και την πεποίθηση πως το Φεστιβάλ αυτό θα σημάνει ένα βήμα παραπέρα στην πάλη ενάντια στον κοινό εχθρό, τον ιμπεριαλισμό. Ο "Ρ" βρέθηκε στο αεροδρόμιο και μίλησε με κάποιους από τους "τυχερούς", που θα "αναπνεύσουν" λίγο από τον αέρα του Νησιού του σοσιαλισμού.

"Η αντιπροσωπεία μας αναχωρεί μέσα σ' ένα κλίμα ενθουσιασμού για τη μεγάλη αυτή συνάντηση της παγκόσμιας αντιιμπεριαλιστικής νεολαίας. Ενθουσιασμός που μεγαλώνει, καθώς η συνάντηση αυτή γίνεται στο Νησί της Επανάστασης που επιμένει να αντιστέκεται, λίγα μόλις μίλια από τις ακτές του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Η Οργάνωσή μας φιλοδοξεί να μεταφέρει την πλούσια εμπειρία που έχει από το κίνημα της αντιιμπεριαλιστικής νεολαίας και να την ανταλλάξει με τις υπόλοιπες Οργανώσεις", μας είπε ο Π. Παλαβός,μέλος του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ.

Ο Θ. Παφίλης,εκπρόσωπος της ΕΕΔΥΕ, δήλωσε στο "Ρ": "Η πραγματοποίηση του Φεστιβάλ στην Κούβα έχει μια ιδιαίτερη σημασία, γιατί αυτή η χώρα δέχεται τη βάρβαρη και ανήθικη επίθεση των ΗΠΑ με την επιβολή του εμπάργκο, και των φασιστικών νόμων. Ταυτόχρονα, θέλουμε να αποτίσουμε φόρο τιμής στον Τσε, τον άνθρωπο, που, με τη ζωή του και το θάνατό του, έγινε σύμβολο του αγώνα των λαών για δημοκρατία, ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη. Να ενώσουμε τη φωνή μας με τη νεολαία και τους λαούς όλου του κόσμου, στον κοινό αγώνα μέχρι την τελική νίκη των δυνάμεων της ειρήνης και της κοινωνικής δικαιοσύνης".

"Για τον Ελληνοκουβανικό Σύνδεσμο Φιλίας είναι πραγματικά μεγάλη χαρά που η 50ή επέτειος του Φεστιβάλ συμπίπτει με τη διεξαγωγή του στην Κούβα. Είναι σημαντικό ότι η Κούβα βοηθά στη διατήρηση αυτού του τόσο σημαντικού θεσμού, δυναμώνοντας την αλληλεγγύη μεταξύ των λαών", μας είπε η Δέσποινα Μάρκου,από τον Ελληνοκουβανικό Σύνδεσμο Φιλίας.

Ο Πάνος Χαλβατζής,ΚΝίτης, είπε: "Η συμμετοχή της ΚΝΕ στο Φεστιβάλ είναι μεγάλη, όπως μεγάλος και σημαντικός ήταν και ο ρόλος της στο να πραγματοποιηθεί. Θα καταθέσουμε τις απόψεις μας, θα συζητήσουμε και σίγουρα θα προκύψουν θετικά αποτελέσματα για τον αγώνα του νεολαιίστικου κινήματος κατά του ιμπεριαλισμού".

"Αισθάνομαι πολύ όμορφα, που θα συναντηθώ με νέους και νέες, με κοινά όνειρα, απ' όλο τον κόσμο. Θα προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις για την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό, αλλά και για τον οικονομικό αποκλεισμό που έχουν επιβάλει οι Αμερικανοί στο λαό της Κούβας", μας είπε ο Μάκης Γιακόπουλος από την Καρδίτσα.

Ο Νίκος Κυριτσόπουλος,επίσης από την Καρδίτσα, είπε για τη συμμετοχή του στο Φεστιβάλ: "Είναι απερίγραπτο αυτό που νιώθω. Θα δούμε πώς λειτουργεί ο σοσιαλισμός σε μία χώρα που, ενώ, βρίσκεται στο στόμα του λύκου, επιμένει να αντιστέκεται. Κυρίως, θα νιώσουμε κι εμείς κάτι από την Επανάσταση της Κούβας που συγκινεί εκατομμύρια νέους".

Ενα όνειρο ήταν για τον Χρήστο Γιάννου,από την Κατερίνη, η επίσκεψη στην Κούβα: "Τα αποτελέσματα του Φεστιβάλ θα είναι για την Κούβα και γενικά για το παγκόσμιο νεολαιίστικο κίνημα πολύ σημαντικά, ενώ θα έχουμε ταυτόχρονα την ευκαιρία να συναντηθούμε με νέους, με προοδευτικές ιδέες, απ' όλο τον κόσμο".

Η Κική Σφουγκαρά,μέλος του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας, μας είπε: "Με τη συμμετοχή μου στο Φεστιβάλ, θέλω να εκφράσω και από κοντά την αλληλεγγύη μου στην Κούβα. Να δω τι αλλαγές έχουν γίνει, πώς λειτουργεί ο σοσιαλισμός".

Χ. Δ.

Αδιέξοδο διαπιστώθηκε και κατά τις χτεσινές διαπραγματεύσεις μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ και των εργολάβων του μετρό και όλα δείχνουν ότι το έργο, που βρίσκεται βαλτωμένο εδώ και ένα χρόνο, θα εξακολουθήσει για πολύ ακόμη καιρό να "φρενάρει".

Αξίζει να σημειωθεί ότι η χτεσινή πολύωρη συνάντηση μεταξύ των δύο πλευρών ήταν συνέχεια άλλης μιας πολύωρης σύσκεψης που έγινε προχτές αργά το βράδυ, χωρίς βέβαια και πάλι να βγει "φως στην άκρη του τούνελ". Το ίδιο σκηνικό δεν αποκλείεται να επαναληφθεί και την ερχόμενη βδομάδα, ενώ πιθανότατα νέες ουσιαστικές διαπραγματεύσεις αναμένεται να γίνουν προς το τέλος Αυγούστου ή τις αρχές Σεπτέμβρη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι εργολάβοι αρνούνται να κάνουν πίσω στις παράλογες οικονομικές απαιτήσεις τους, το ύψος των οποίων - αν και είναι αδιευκρίνιστο - υπολογίζεται ότι κυμαίνεται τώρα μεταξύ 55 και 70 δισ. δρχ.! Πέρα όμως από τα "πανωπροίκια" αυτά, οι εργολάβοι αρνούνται να δώσουν ακόμη και ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης του έργου. Αξίζει να σημειώσουμε ότι με βάση την αρχική σύμβαση, το μετρό θα έπρεπε να ολοκληρωθεί το Δεκέμβρη του 1997, χρόνος που παρατάθηκε για το Νοέμβρη του 1998 με τη σκανδαλώδη συμπληρωματική σύμβαση του 1994, ενώ υπάρχει πλέον άτυπη συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και εργολάβων η παράδοσή του να γίνει το Μάη του 1999. Τώρα όμως διαπιστώνεται ότι οι εργολάβοι δεν είναι σε θέση να τηρήσουν ούτε κι αυτήν την προθεσμία, ενώ μιλούν για τμηματική παράδοσή του ακόμη και μέχρι το καλοκαίρι του 2001! Πέρα από αυτά σημαντικές εκκρεμότητες υπάρχουν και για αρκετά τεχνικά προβλήματα, καθώς ούτε και γι' αυτά έχουν βρεθεί κοινά αποδεκτές λύσεις και από τις δύο πλευρές (δημόσιο και εργολάβους), ενώ το έργο καρκινοβατεί, έχοντας συμπληρώσει πάνω από 30 μήνες καθυστερήσεων.

Η κυβέρνηση προς τα έξω προσπαθεί να δείξει ότι τηρεί μια άκαμπτη στάση, επιμένοντας για λύση σε όλα τα προβλήματα μέσα στο πλαίσιο της ισχύουσας σύμβασης. Πληροφορίες όμως αναφέρουν ότι είναι έτοιμη να "βάλει νερό στο κρασί της", αν οι εργολάβοι δεχτούν να μειώσουν τις οικονομικές απαιτήσεις τους και κάνουν έκπτωση στα τεράστια νέα "πανωπροίκια" που ζητούν. Αν γίνει μια τέτοια συμφωνία, θα είναι προφανώς "κάτω από το τραπέζι", αφού η κυβέρνηση φοβάται τη γενική κατακραυγή, καθώς δε θέλει να επαναλάβει το προηγούμενο της επίσημης συμπληρωματικής σύμβασης, μέσω της οποίας οι εργολάβοι τσέπωσαν "πανωπροίκια" τουλάχιστον 65 δισ. δρχ.

Παράγοντες της κυβέρνησης δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο να τραβήξουν τα πράγματα ακόμη και στο άλλο άκρο και να κηρυχτεί έκπτωτη η κοινοπραξία των εργολάβων, οπότε για το υπόλοιπο του έργου (πάνω από 40% του συνολικού τεχνικού αντικειμένου) θα χρειαστεί να γίνουν νέοι διαγωνισμοί. Και μια τέτοια λύση όμως είναι αρκετά επικίνδυνη, καθώς υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα το κόστος του έργου να εκτιναχτεί ακόμη περισσότερο στα ύψη, ενώ θα απαιτηθούν χρονοβόρες διαδικασίες και ένα μπαράζ νομικών διεκδικήσεων εκ μέρους των εργολάβων.

"Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα", θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η θέση στην οποία βρίσκεται η κυβέρνηση, καθαρά με δική της όμως ευθύνη, αφού τόσον καιρό όχι μόνο ανέχτηκε τους εκβιασμούς των εργολάβων, αλλά τους τροφοδότησε, ανοίγοντάς τους την όρεξη με τη σκανδαλώδη συμπληρωματική σύμβαση που υπέγραψε. Μόνα θύματα της υπόθεσης οι Αθηναίοι, που μετρό ακούνε και μετρό δε βλέπουν, ολόκληρος ο ελληνικός λαός που καλείται να πληρώσει κάθε φορά τα σπασμένα και φυσικά οι εργαζόμενοι στο έργο, που μετρούν ήδη 700 απολύσεις από την αρχή του χρόνου.

Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

Το μεγάλο πρόβλημα του λιμανιού του Χαλκουτσίου στη Σκάλα Ωρωπού, το οποίο, λόγω του μολυσμένου από την ασύδοτη ρίψη βιομηχανικών αποβλήτων Ασωπού ποταμού που εκβάλλει εκεί, έχει μετατραπεί σε βάλτο, φέρνουν στη Βουλή, με Ερώτηση προς τους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ και Εσωτερικών - Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, οι βουλευτές του ΚΚΕ Ορέστης Κολοζώφ και Μήτσος Κωστόπουλος.

Αναφερόμενοι, στο κείμενο της ερώτησης, οι βουλευτές του ΚΚΕ στην κατάσταση του λιμανιού, τονίζουν ότι αν και το λιμάνι στο Χαλκούτσι θυμίζει βάλτο, εξαιτίας της μόλυνσης που προκαλεί ο Ασωπός ποταμός, η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα μέτρο, ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση στο λιμάνι, ούτε και για να μη μολύνεται ο ποταμός Ασωπός.

"Είναι χαρακτηριστικό πως το έργο δημιουργίας τεχνητών καναλιών - γεφυρών μέσα στο λιμάνι με τσιμεντένια μπλοκ, ώστε τα θαλάσσια νερά να κινούνται και να μη βαλτώνουν, ξεκίνησε το 1991. Το έργο ανατέθηκε σε τεχνική εταιρία, η οποία, με την ανοχή της Νομαρχίας, αυθαιρετούσε, ώστε αναγκάστηκε η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, στην οποία ανήκει ο γύρω χώρος του λιμανιού, να το κηρύξει παράνομο και να σταματήσει τις εργασίες", σημειώνουν οι βουλευτές."Από άλλη, καταλήγουν οι βουλευτές, αφήνονται εντελώς ανεξέλεγκτες οι βιομηχανίες της περιοχής, οι οποίες μολύνουν με τα απόβλητά τους τον Ασωπό ποταμό σε όλο το μήκος του, ενώ παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες δεν προχωράει το έργο του Βιολογικού Καθαρισμού".

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τους υπουργούς ποια είναι τα μέτρα που πρόκειται να πάρει η κυβέρνηση και πότε, ώστε να διατεθούν οι αναγκαίες πιστώσεις για την ολοκλήρωση του έργου για τη δημιουργία καναλιών - γεφυρών μέσα στο λιμάνι, να προστατευτεί ο Ασωπός ποταμός από την ανεξέλεγκτη απόθεση των αποβλήτων των βιομηχανιών και την άμεση προώθηση και γρήγορη ολοκλήρωση του έργου του Βιολογικού Καθαρισμού, που θα έχει ευεργετικές επιπτώσεις σ' ολόκληρη την περιοχή.

Σε αποθήκη έχει μετατραπεί η "Ευτέρπη", αφού γι' αυτό το λόγο την αγόρασε ο ιδιοκτήτης σούπερ μάρκετ!

Η "Βίλα Ευτέρπη", όπως έχει γίνει σήμερα

Ο Μότσαρτ αντέχει, ο Βέρντι καταρρέει...