Αδιέξοδο διαπιστώθηκε και κατά τις χτεσινές διαπραγματεύσεις μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ και των εργολάβων του μετρό και όλα δείχνουν ότι το έργο, που βρίσκεται βαλτωμένο εδώ και ένα χρόνο, θα εξακολουθήσει για πολύ ακόμη καιρό να "φρενάρει".

Αξίζει να σημειωθεί ότι η χτεσινή πολύωρη συνάντηση μεταξύ των δύο πλευρών ήταν συνέχεια άλλης μιας πολύωρης σύσκεψης που έγινε προχτές αργά το βράδυ, χωρίς βέβαια και πάλι να βγει "φως στην άκρη του τούνελ". Το ίδιο σκηνικό δεν αποκλείεται να επαναληφθεί και την ερχόμενη βδομάδα, ενώ πιθανότατα νέες ουσιαστικές διαπραγματεύσεις αναμένεται να γίνουν προς το τέλος Αυγούστου ή τις αρχές Σεπτέμβρη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι εργολάβοι αρνούνται να κάνουν πίσω στις παράλογες οικονομικές απαιτήσεις τους, το ύψος των οποίων - αν και είναι αδιευκρίνιστο - υπολογίζεται ότι κυμαίνεται τώρα μεταξύ 55 και 70 δισ. δρχ.! Πέρα όμως από τα "πανωπροίκια" αυτά, οι εργολάβοι αρνούνται να δώσουν ακόμη και ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης του έργου. Αξίζει να σημειώσουμε ότι με βάση την αρχική σύμβαση, το μετρό θα έπρεπε να ολοκληρωθεί το Δεκέμβρη του 1997, χρόνος που παρατάθηκε για το Νοέμβρη του 1998 με τη σκανδαλώδη συμπληρωματική σύμβαση του 1994, ενώ υπάρχει πλέον άτυπη συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και εργολάβων η παράδοσή του να γίνει το Μάη του 1999. Τώρα όμως διαπιστώνεται ότι οι εργολάβοι δεν είναι σε θέση να τηρήσουν ούτε κι αυτήν την προθεσμία, ενώ μιλούν για τμηματική παράδοσή του ακόμη και μέχρι το καλοκαίρι του 2001! Πέρα από αυτά σημαντικές εκκρεμότητες υπάρχουν και για αρκετά τεχνικά προβλήματα, καθώς ούτε και γι' αυτά έχουν βρεθεί κοινά αποδεκτές λύσεις και από τις δύο πλευρές (δημόσιο και εργολάβους), ενώ το έργο καρκινοβατεί, έχοντας συμπληρώσει πάνω από 30 μήνες καθυστερήσεων.

Η κυβέρνηση προς τα έξω προσπαθεί να δείξει ότι τηρεί μια άκαμπτη στάση, επιμένοντας για λύση σε όλα τα προβλήματα μέσα στο πλαίσιο της ισχύουσας σύμβασης. Πληροφορίες όμως αναφέρουν ότι είναι έτοιμη να "βάλει νερό στο κρασί της", αν οι εργολάβοι δεχτούν να μειώσουν τις οικονομικές απαιτήσεις τους και κάνουν έκπτωση στα τεράστια νέα "πανωπροίκια" που ζητούν. Αν γίνει μια τέτοια συμφωνία, θα είναι προφανώς "κάτω από το τραπέζι", αφού η κυβέρνηση φοβάται τη γενική κατακραυγή, καθώς δε θέλει να επαναλάβει το προηγούμενο της επίσημης συμπληρωματικής σύμβασης, μέσω της οποίας οι εργολάβοι τσέπωσαν "πανωπροίκια" τουλάχιστον 65 δισ. δρχ.

Παράγοντες της κυβέρνησης δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο να τραβήξουν τα πράγματα ακόμη και στο άλλο άκρο και να κηρυχτεί έκπτωτη η κοινοπραξία των εργολάβων, οπότε για το υπόλοιπο του έργου (πάνω από 40% του συνολικού τεχνικού αντικειμένου) θα χρειαστεί να γίνουν νέοι διαγωνισμοί. Και μια τέτοια λύση όμως είναι αρκετά επικίνδυνη, καθώς υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα το κόστος του έργου να εκτιναχτεί ακόμη περισσότερο στα ύψη, ενώ θα απαιτηθούν χρονοβόρες διαδικασίες και ένα μπαράζ νομικών διεκδικήσεων εκ μέρους των εργολάβων.

"Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα", θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η θέση στην οποία βρίσκεται η κυβέρνηση, καθαρά με δική της όμως ευθύνη, αφού τόσον καιρό όχι μόνο ανέχτηκε τους εκβιασμούς των εργολάβων, αλλά τους τροφοδότησε, ανοίγοντάς τους την όρεξη με τη σκανδαλώδη συμπληρωματική σύμβαση που υπέγραψε. Μόνα θύματα της υπόθεσης οι Αθηναίοι, που μετρό ακούνε και μετρό δε βλέπουν, ολόκληρος ο ελληνικός λαός που καλείται να πληρώσει κάθε φορά τα σπασμένα και φυσικά οι εργαζόμενοι στο έργο, που μετρούν ήδη 700 απολύσεις από την αρχή του χρόνου.

Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ