Θα μπορούσε να αποτελούσε και είδηση στα διεθνή πρακτορεία Τύπου. "Στην Αθήνα, μια από τις προβληματικότερες πρωτεύουσες της Ευρώπης, όπου το κυκλοφοριακό χάος, η πολεοδομική αναρχία και η ατμοσφαιρική ρύπανση δεν έχουν προηγούμενο, ο νεοφιλελεύθερος δήμαρχος και ο σοσιαλιστής υπουργός Περιβάλλοντος διοργάνωσαν φιέστα σε πλατεία της πόλης λίγο πριν τον καινούριο χρόνο, που θύμιζε περισσότερο απόκριες παρά Πρωτοχρονιά". Κι έτσι θα (ξανα) μπαίναμε στο Βιβλίο Γκίνες,πιστοί στη γραμμή της γελοιοποίησης που επιφυλάσσουν στη χώρα οι γαλαζοπράσινοι κυβερνώντες, την τελευταία εικοσαετία.

Αφού ο πρώτος δήμος της χώρας έπειτα από μια "τιτάνια" προσπάθεια τα τελευταία χρόνια, κατόρθωσε να λύσει όλα τα προβλήματα των πολιτών του, αποφάσισε, άγιες μέρες, να αναβιώσει παλιά έθιμα και να τους διασκεδάσει. Ομάδα μελετητών - συμβούλων εξετάζοντας τις υπάρχουσες δυνατότητες και τις εναλλακτικές λύσεις, προσφεύγοντας ίσως και σε κάποια εταιρία σφυγμομετρήσεων για το τιθα επέφερε περισσότερα σε επίπεδο εντυπώσεων, κατέληξαν στα εξής σπουδαία, που υιοθέτησε αμέσως ο ριζοσπάστης δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο. Αφθονο φαγητό με το πάλαι πότε εθνικό μας πιάτο - φασολάδα - και εντυπωσιακή συναυλία "σοβαρής" μουσικής. Στα του φαγητού υπήρξαν μειοψηφικές προτάσεις για διανομή χάμπουρκερ και τσιπς. Γρήγορα όμως αποσύρθηκαν όταν κάποιοι επικαλέστηκαν εθνικούς λόγους για τη διανομή της φασολάδας. Μαλλιοτράβηγμα έγινε στο μουσικό που θα κάλυπτε την εκδήλωση. Η λίστα ήταν μεγάλη. Βοσκόπουλος, Καρβέλας, Ρ. Ουίλιαμς, Α. Δημητρίου, Θ. Μικρούτσικος.Ο πρώτος όμως, ήταν υπό ανάρρωση, ο δεύτερος κρίθηκε χωρίς - το έτερον του ήμισυ - ανεπαρκής, ο τρίτος παραήταν κομματικός, η τέταρτη δε θα μπορούσε - με τις υπάρχουσες κλιματολογικές συνθήκες - να κάνει το κομμάτι της. Οσο για τον τελευταίο, είχε σοβαρές καλλιτεχνικοπολιτικοϊατρικές υποχρεώσεις.

Τότε ρίχτηκε η ιδέα να γίνει χρήση του Μέγαρου με ένα συμφωνικό σύνολο. Ομως ήταν αργά και η συγκεκριμένη ημερομηνία ήταν κλειστή. Κάποια κυρία, δημοτική σύμβουλος, με κόρη ευρισκόμενη στην εφηβεία, είχε ακούσει το όνομα του κ. Κορκολή και δειλάδειλά το έριξε στο τραπέζι. Γενική παγωμάρα. Δεν τον ήξερε κανείς. Κι αυτοί που τον είχαν ακουστά, είχαν νεφελώδη εικόνα. Αμέσως με μια κίνηση που διακρίνει τους χαρισματικούς ηγέτες, ο δήμαρχος ανέθεσε σε γνωστό ντετέκτιβ την υπόθεση. Μέσα σε 48 ώρες είχε ένα πλήρως ενημερωμένο φάκελο. Ρίχνοντας μια πρόχειρη ματιά ο δήμαρχος πήρε την απόφασή του και έδωσε εντολή για την προετοιμασία της φιέστας. Οι προτάσεις των μελετητών έλεγαν και για βεγγαλικά. Κι εδώ (ξανα) φάνηκε η αποφασιστικότητά του. Μ' ένα τηλέφωνο στον πρόεδρο του Παναθηναϊκού, πήρε επαφή με τη θύρα δεκατρία, της ομάδας που διέθετε την κατάλληλη εμπειρία. Τέλος, επειδή έπρεπε να υπάρχει και κάποιος τηλεοπτικός αστέρας, προτιμήθηκε ο Αλλας Κόλπας λόγω των καλών σχέσεών του με διάσημες κυρίες στο παρελθόν που του προσδίδει αίγλη και ζήτηση. Ολα ήταν έτοιμα.

Ολο το ντοσιέ του πανηγυριού πήγε και στο ΥΠΕΧΩΔΕ για το τελικό OKEY

του υπουργού Περιβάλλοντος. Από καιρό οι δυο τους, κόντρα στους τεχνητούς διαχωρισμούς που είχαν επιβάλει - και δυστυχώς συντηρούν μέχρι σήμερα, οι σκουριασμένες ηγεσίες τους - προσπαθούν να δείξουν, ότι η προκοπή αυτού του τόπου και κυρίως των "παραγωγικών τάξεων", περνά μέσα από τη συναίνεση και τον εκσυγχρονισμό. Κι όποτε τους δίνεται η ευκαιρία το δείχνουν. Κάποιες παρατηρήσεις επί της διαδικασίας, με πράσινη πένα, έγιναν δεκτές από το δήμαρχο χωρίς μουρμούρες. Οι τεχνικοί θα φρόντιζαν για το άρτιο στήσιμο (και εκτέλεση) της φαντασμαγορικής εκδήλωσης. Ο παλιός οπαδός του Αλτουσέρ που θέλοντας να διαβρώσει το σύστημα από μέσα αποδεχόμενος τη θέση του προέδρου της ΕΤ - κάποιοι τον ξέρουν ως ΠΑΝ - ΠΑΝ, συγγραφέα αστυνομικοπολιτικών διηγημάτων - θα κάλυπτε ζωντανά την εκδήλωση. Το όφειλε στο παλιό συναγωνιστή του (από το ΡΗΓΑ) δήμαρχο. Οταν ήρθε η ώρα,δήμαρχος και υπουργός μπρος σε εκατοντάδες οπαδούς με τα μοντελάκια τους και με μαλλί κομμωτηρίου, θυμίζοντας τηλεοπτικό σόου, έδωσαν το μήνυμά τους υπό τους ήχους μπάντας και του φωτός που εξέπεμπαν τα βεγγαλικά. Λίγο παρακάτω εντεταλμένοι μάγειρες μοίραζαν φασολάδες και πίτες. Ομορφος κόσμος. Οι ηγέτες μας αγάλλονταν και χαίρονταν οι γαλαζοπράσινοι πολίτες όλοι...

"Μια Ελλάδα με περισσότερο φως", ευχήθηκε ο δήμαρχος. "Μια Αθήνα με περισσότερο φως", οραματίστηκε ο υπουργός. Το μήνυμα του πρώτου σαφές. Ρόλο ευρύτερο του δήμου και σφήνα στο "μαργαριταρένιο" αρχηγό του. Ποτέ δεν έκρυψε τις φιλοδοξίες του άλλωστε, από τότε που απαρνήθηκε τη διπλωματική καριέρα. Ο δεύτερος, πάντα προσεχτικός στις διατυπώσεις του, περιορίστηκε στα της Αθήνας. Εξάλλου οι μέρες είναι πονηρές, λόγω "Ωνασείου", κι όσων εκεί συμβαίνουν. Ομως, μήπως το πολύ φως δείξει κι άλλες πτυχές της δημόσιας ζωής που δεν είναι και τόσο διαφανείς; Λ.χ. να δούμε και μεις τι γίνεται με τις μίζες και τους μιζαδόρους των μεγάλων έργων, ποιοι και πώς αποφάσισαν την αποστολή εκστρατευτικού Σώματος στη Βοσνία, ποιοι κάνουν παιχνίδια με την Τουρκία, ποιοι πριν καλάκαλά ακούσουν τις επιταγές της ΕΕ βιάζονται να εκτελέσουν "αβλεπί" τις όποιες της επιθυμίες, έστω κι αν αυτές επιτάσσουν την εξαθλίωση μεγάλης μερίδας συμπολιτών μας προς χάριν των "στυλοβατών" της οικονομίας μας βιομηχάνων - εφοπλιστών και μεγαλεμπόρων. Το φως που επιθυμούν σε συνδυασμό με τα " καρφιτσωμένα τους χαμόγελα" και κυρίως οι πράξεις τους, δεν προμηνούν καλύτερες μέρες.Τουλάχιστο για τους πολλούς. Το αντίθετο.

Γιατί οι άστεγοι της πόλης θα παραμείνουν άστεγοι. Οι άνεργοι θα αυξάνονται. Οι πολλοί θα περιθωριοποιούνται. Νέοι θα δολοφονούνται από τα ναρκωτικά. Και λίγοι θα ξεκοκαλίζουν τα κοινοτικά και εθνικά κεφάλαια προς δόξαν του φιλελευθερισμού και της οικονομίας των 2/3 που με τόση συνέπεια υπηρετούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Οσο για τη μοναξιά,όλων αυτών, που επικαλέστηκαν, τις γιορτινές μέρες, δημοτικοί και κυβερνητικοί παράγοντες ας περιμένουν μέχρι την επόμενη Πρωτοχρονιά. Τότε θα ξαναφορέσουν σαν φασουλήδες όλοι τους, την καλοσύνη, το ενδιαφέρον και την αγωνία για το διπλανό τους...

Η παρατεταμένη ασθένεια του πρωθυπουργού και η μέχρι τα σήμερα πλήρης υποταγή του συνόλου του στελεχικού δυναμικού του ΠΑΣΟΚ σ' αυτόν, έχει δημιουργήσει μέγα κομφούζιο σε κόμμα και κυβέρνηση. Και για μεν το πρώτο, ουδείς, πλην ίσως των πράσινων οπαδών, ενδιαφέρεται. Για τη δεύτερη όμως υπάρχει πρόβλημα. Οχι φυσικά πως η αλλαγή κάποιου προσώπου θα άλλαζε ουσιαστικά την πορεία των πραγμάτων. Αυτά είναι δρομολογημένα από αλλού και ελάχιστα μπορεί να παρεκκλίνει μια κυβέρνηση που είναι ταυτισμένη με τις επιλογές της ΕΕ. Αλλά θα πρέπει οι κομματάρχες της Χ. Τρικούπη να καταλάβουν ότι δεν έχουν το παραμικρό δικαίωμα να συμπεριφέρονται στο λαό τόσο υποτιμητικά, που προηγούμενο βρίσκουμε μόνο στην περίοδο του Μεσαίωνα. Οσο για τις ανασφάλειες και το ζοφερό μέλλον όλων αυτών των απίθανων στρουμφοσοσιαλιστών, τι να πούμε. Ας πρόσεχαν.

Πού γίνεται αυτό; Στον παραδοσιακό οικισμό του Μόλυβου για να τα στηρίξουν. Κι αυτό γιατί το κόστος για μια διαφορετική αντιμετώπιση του προβλήματος ήταν μεγαλύτερο. Ομως, τι νόημα έχει τότε ο χαρακτηρισμός παραδοσιακός; Ποιος θα μας σώσει από το πιο απολίτιστο υπουργείο Πολιτισμού;

Συμβαίνει στην Κύπρο. Γιατί εκεί υπάρχει και σχεδιασμός και φαντασία. Ετσι, ενώ προβλέπεται μείωση 60% των βροχοπτώσεων για φέτος, δεν υπάρχει η παραμικρή ανησυχία. Η χωρητικότητα των φραγμάτων βρόχινων υδάτων που κατασκευάστηκαν την τελευταία εικοσαετία ξεπερνούν τα 300 εκατ. κ.μ. Στην Κύπρο σήμερα υπάρχουν 58 φράγματα και λιμνοδεξαμενές, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι διεθνών προδιαγραφών. Στη χώρα μας σημαντική δουλιά έχει γίνει στη Νάξο (βλ. "Ριζοσπάστης" 24-6-95) και προσεχώς στο Αγ. Ορος με τη βοήθεια Κύπριων ειδικών. Πέραν αυτών το χάος και οι αερολογίες της ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Το ερχόμενο Σάββατο θα σας παρουσιάσουμε το θεματολογικό κατάλογο των κειμένων της οικολογικής σελίδας, όπως σας είχαμε υποσχεθεί. Αργήσαμε λίγο, αλλά η "καλή δουλιά αργή να γίνει".

Η εξαμηνιαία επιθεώρηση περιβαλλοντικού δικαίου συνεχίζει τη φιλόδοξη προσπάθειά της, που υπογράφουν οι Σ. Ζησιμόπουλος, Κ. Μενουδάκος, Γ. Παπαδημητρίου και εκδίδει ο οίκος ΣΑΚΚΟΥΛΑ. Στο παρόν τεύχος υπάρχουν άρθρα των Κ. Σταμάτη,για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την οικολογική διάσταση της ιδιότητας του πολίτη και του Β. Χριστιανού,για τη συμβολή του ΔΕΚ στην εφαρμογή της πολιτικής περιβάλλοντος. Επίσης, υπάρχουν γνωμοδοτήσεις των Α. Μανιτάκη και Ι. Σχινά,σχετικές με τη χρήση της Ροτόντας και το οικολογικό σήμα αντίστοιχα. Την επικαιρότητα σχολιάζουν οι Γ. Τσαμπρόπουλος,για το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ και Φ. Παπαλημναίου, για το νομικό καθεστώς των επικίνδυνων φορτίων. Τέλος, όπως σε κάθε τεύχος υπάρχουν η νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων και του ΔΕΚ και βιβλιοκριτικά σημειώματα.