"Πράσινο φως" για τη δρομολόγηση επιλογών ιδιωτικοποίησης στις αστικές συγκοινωνίες, άναψε πριν λίγες μέρες σε συνέντευξη Τύπου η ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών. Μια ιδιωτικοποίηση που μεθοδεύεται να γίνει με "μαλακό" τρόπο και με πλήρες... πρωτόκολλο προσχημάτων, προκειμένου να αποφευχθούν αντιδράσεις των εργαζομένων, έστω κι αν η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος φροντίζει με κάθε τρόπο για το αντίθετο. Η ουσία όμως δεν αλλάζει. Η ιδιωτικοποίηση είναι ιδιωτικοποίηση. Η ΝΔ επέλεξε να δωρίσει τις συγκοινωνίες στους ιδιώτες, πιστεύοντας, εκτός των άλλων, ότι έτσι θα ξεμπέρδευε και με ένα ισχυρό συνδικάτο, που αποτελούσε συχνά πονοκέφαλο για τις αντεργατικές επιλογές της. Προς αυτή την κατεύθυνση ακολούθησε την ταχτική τής "κατά μέτωπο" επίθεσης στους εργαζόμενους, εξαντλώντας όλο το βάρβαρο οπλοστάσιό της πάνω τους (φυλακίσεις, διωγμοί, ΜΑΤ, απολύσεις κλπ.), προκειμένου να τους υποτάξει. Δεν τα κατάφερε! Δεκαοκτώ μήνες αντιστάθηκαν οι εργαζόμενοι στις επιλογές της, με τον πιο αποφασιστικό τρόπο. Υποχρέωσαν το ΠΑΣΟΚ, έστω κι αν κατά βάθος ήθελε να "τσιμπήσει" ψήφους, να δεσμευτεί για επαναφορά των συγκοινωνιών στο δημόσιο, για επαναπρόσληψη των απολυμένων, για Ενιαίο Φορέα και άλλα.

Προειδοποιούσαμε τότε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ο "μεσσίας" μας, ότι ο σωτήρας μας είναι μόνο ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ. Οτι το νομοσχέδιο που έγινε νόμος (23-12-93 Ν. 2175) αφήνει δρόμους ανοιχτούς για νέα ιδιωτικοποίηση. Οτι ο παροπλισμός του Ενιαίου Φορέα αποτελεί διαρκή απειλή και για το δημόσιο, κοινωνικό χαρακτήρα των συγκοινωνιών, τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους. Μας κατηγορούσαν τότε στελέχη του ΠΑΣΟΚ πως ό,τι λέγαμε, το λέγαμε από αντιπολιτευτική και μόνο σκοπιά. Δεν κατανοούσαν ορισμένοι ότι το ΠΑΣΟΚ έκανε έναν ελιγμό, μια υποχώρηση μπρος στην πίεση του αγώνα, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να γυρίσει πίσω στη βασική του θέση, που είναι και για αυτό η ιδιωτικοποίηση. Και αυτή η κατάλληλη "στιγμή" ήρθε με την αδρανοποίηση του κινήματος. "Στιγμή", όμως, που είναι αναστρέψιμη, γιατί οι κομμουνιστές και υπάρχουν και δρουν, όπως ζωντανές μένουν σε μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων οι αγωνιστικές εμπειρίες. Υπάρχει σήμερα ένα κλίμα, που με μία συνεχή δουλιά μπορεί να εξελιχθεί σε αγωνιστική δράση.

Σαν "μοχλό" της προώθησης της "ήπιας" ιδιωτικοποίησης των συγκοινωνιών το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να χρησιμοποιήσει τους δήμους, στους οποίους και πετά το "μπαλάκι". Με δεδομένη την οικονομική τους αδυναμία (βλέπε Λογοθέτη.Φέσωσε 680 εκατομμύρια το κράτος αδυνατώντας να πληρώσει τα 15 μίνι μπας που "αγόρασε") και με ήδη υποβαθμισμένα τα τοπικά συγκοινωνιακά δίκτυα, τους υποχρεώνει αργά αλλά σταθερά ή να ιδρύσουν εταιρίες μόνοι τους ή να εκχωρήσουν το δικαίωμα αυτό σε ιδιώτες. Τι γίνεται η κοινωνική πολιτική; Χαράτσι στους δημότες, μέσω δημοτικών τελών ή με πρόσθετο εισιτήριο. Βέβαια θα μιλήσουν για θέσεις εργασίας. Μα η ουσία θα είναι ωρομίσθιες προσλήψεις στη βάση των σκοπιμοτήτων της κάθε δημοτικής αρχής. Ο ΙΔΙΩΤΗΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΘΗΣΑΥΡΙΖΕΙ! Τι θα γίνει με το κίνημα μέσα από μια τέτοια εξέλιξη; Μα όπου λαλούν πολλοί κοκόροι και διαφορετικά, επιμέρους, έστω και στενά συμφέροντα άντε να βρεις άκρη. Τι γίνεται με τον Ενιαίο Φορέα; Στα χαρτιά μένει, στην πράξη όμως τίποτα. Μετρό - ΗΣΑΠ γίνονται ένας ισχυρός ιδιωτικός φορέας με κάποια γνωμοδοτική ίσως εποπτική στάση του κράτους, που θα βάζει τα λεωφορεία των κεντρικών κορμών να τον υπηρετούν, παίζοντας το συνδετικό κρίκο μεταξύ δημοτικών δικτύων και μετρό. Δηλαδή, θα έχουμε ένα σχεδιασμό όπου το κράτος θα αποτελεί τη δικλείδα ασφαλείας όχι για την εξυπηρέτηση των επιβατών, αλλά για την κατοχύρωση των κερδών της ΜΕΤΡΟ και των ιδιωτών μεγαλομετόχων της. Τι θα γίνει με τους εργαζόμενους; Πάλι θα αντιμετωπίσουν το φάσμα της απόλυσης και της περικοπής των κατακτήσεών τους και διασπασμένοι σε πολλές εταιρίες θα έχουν λίγα περιθώρια ενιαίας δράσης. Ολα τούτα οι κομμουνιστές επανειλημμένα τα είχαν φωνάξει. Ο Πάγκαλος, όντας υπουργός συγκοινωνιών, άρχισε να ξεδιπλώνει τα αντιλαϊκά χαρτιά της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Τσούρας - Κουλούρης, στη συνέχεια, τα άνοιξαν τελείως και όταν αυτές τις μεθοδεύσεις τους τις καταγγείλαμε, μας απαντούσαν ότι έχουμε "φαντασιώσεις γκαγκστερικής υφής"! Τώρα τι έχουν να πουν; Βέβαια, δε μας νοιάζει τόσο η απάντησή τους. Μας ενδιαφέρει η αντίδραση του κόσμου. Να κατανοήσει ότι υπουργοί - πρωθυπουργοί έρχονται και παρέρχονται, μα κινούνται πάντα στην ίδια πολιτική μιας "δημοκρατίας" που την έχουν αγοράσει ο Βαρδινογιάννης, ο Κόκκαλης, ο Λάτσης και άλλοι. Πρέπει να νιώσουν οι εργαζόμενοι ότι αγώνες που δε θωρακίζονται με παράλληλο δυνάμωμα του ΚΚΕ και των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων ,κινδυνεύουν να χαθούν.

* Ο Χρήστος Σταμούλος είναι μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου των Εργαζομένων στον ΟΑΣΑ

Την κατηγορηματική αντίθεσή τους στο προωθούμενο από την κυβέρνηση νομοσχέδιο που δρομολογεί την ιδιωτικοποίηση 52 επιχειρήσεων του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα,εξέφρασαν χτες ομόφωνα - στη σύσκεψη που έγινε με πρωτοβουλία της ΑΔΕΔΥ - οι εκπρόσωποι των σωματείων - μελών της σε δημόσιους οργανισμούς και επιχειρήσεις που αφορά το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Παράλληλα, απαίτησαν από τη διοίκηση της ΑΔΕΔΥ να αναλάβει πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση του συντονισμού της δράσης για την απόκρουση των κυβερνητικών κατευθύνσεων.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι από δεκαπέντε σωματεία και Ομοσπονδίες, ενώ όλοι επισήμαναν τη σοβαρότητα του νομοσχεδίου του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, με το οποίο πλήττεται ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας των δημοσίων οργανισμών, καθώς και το εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων σε αυτούς. Οπως είπε ο Γ. Γεωργακόπουλος,από την Ομοσπονδία Εργαζομένων στα λιμάνια, "ο ΟΛΠ και ο ΟΛΘ είναι επικερδείς και σε μια πορεία ανάπτυξης. Υπάρχουν συγκεκριμένα συμφέροντα μέσα στα λιμάνια που θέλουν την ιδιωτικοποίηση". Πρότεινε δε δυναμικές κινητοποιήσεις, όπως κλείσιμο των λιμανιών.

Τις αδιαφανείς διαδικασίες με τις οποίες προωθείται το νομοσχέδιο, επισήμανε μεταξύ άλλων ο Στεργίου από το σωματείο του ΟΔΔΥ. "Πληροφορηθήκαμε το νομοσχέδιο, σημείωσε, από δημοσιεύματα του Τύπου και όταν απευθυνθήκαμε στη διοίκηση του ΟΔΔΥ και στο υπουργείο, κανένας δεν ήξερε να μας απαντήσει". Ο Μ. Δανδουλάκης απ' το σωματείο του ΟΣΚ, σημειώνοντας πως "μόλις το πληροφορηθήκαμε τις μέρες των γιορτών, αμέσως ήρθαμε στην ΑΔΕΔΥ και ζητήσαμε τη σημερινή σύσκεψη", τόνισε την ανάγκη να αναλάβει αγωνιστικές πρωτοβουλίες η ΑΔΕΔΥ. Ενώ ο Κ. Γιαννούκος,απ' το σωματείο της κεντρικής αγοράς, τόνισε πως "πρέπει να υπάρξει άμεση και καθολική αντίδραση. Η ΑΔΕΔΥ να προχωρήσει σε δυναμική κινητοποίηση, καταγγέλλοντας τις αδιαφανείς διαδικασίες, απαιτώντας διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα των οργανισμών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Δεν μπορεί με κάποιους υπουργούς να πηγαίναμε μαζί στις συγκεντρώσεις ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τώρα να φέρνουν τέτοιο νομοσχέδιο!".

Τελικά στη σύσκεψη - όπως συνόψισε ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Γ. Κουτσούκος - αποφασίστηκε η έκδοση κοινής ανακοίνωσης, να απαιτήσουν από τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας να υπάρξει ενημέρωση για το νομοσχέδιο ώστε να καταθέσουν τις δικές τους προτάσεις, καθώς και να επιδιωχτεί συντονισμός της δράσης και με τη ΓΣΕΕ.Παράλληλα το κάθε σωματείο ξεχωριστά να προχωρήσει σε ενημέρωση των εργαζομένων και να καθορίσει το πρόγραμμα δράσης του.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της σύσκεψης ο Δ. Αγκαβανάκης,αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ και στέλεχος της "Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας", δήλωσε: "Οι ΔΕΚΟ και οι υπηρεσίες του δημοσίου που περιέχονται στα σχέδια της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση, είναι οργανισμοί που παίζουν σημαντικό κοινωνικό, οικονομικό και εθνικό ρόλο. Απ' αυτή την άποψη το πέρασμά τους σε ιδιωτικά χέρια εγκυμονεί κινδύνους και γενικότερα για την οικονομία της χώρας και όχι μόνο, αλλά και άμεσα για τις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων σε αυτούς. Συνεπώς, αυτό το νομοσχέδιο της κυβέρνησης όχι μόνο δεν οδηγεί σε εκσυγχρονισμό αλλά σε συντηρητικούς αναχρονισμούς και πρέπει να αποσυρθεί. Στην κατεύθυνση αυτή είναι απαραίτητος ο συντονισμός της δράσης των εργαζομένων, για την αγωνιστική απόκρουσή του. Η σημερινή σύσκεψη, είναι μια καλή αρχή, που όμως πρέπει να έχει συνέχεια. Να προχωρήσουμε σε αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις με στόχο τη διασφάλιση και αναβάθμιση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα αυτών των υπηρεσιών".

Την τακτική της διοίκησης του Συλλόγου Εργαζομένων στην Τράπεζα Ελλάδος καταγγέλλει η Γραμματεία της ΕΣΑΚ Τράπεζας Ελλάδος,υπογραμμίζοντας ότι "όλα σήμερα λύνονται σε διαπαραταξιακές επιτροπές, απ' ό,τι φαίνεται χωρίς οξύτητες - συναινετικά. Η ΕΣΑΚ δεν καλείται, με κωμικά προσχήματα, έτσι ώστε να συνεχίζεται ένα πρωτοφανές εμπάργκο πληροφόρησης σε βάρος μας με την πλήρη - όπως αποδεικνύεται - συμφωνία όλων των διοικητικών συμβούλων".

Ενδεικτικό για τη στάση του συλλόγου - όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η παράταξη - είναι ότι οι εργαζόμενοι στο κεντρικό κατάστημα της Τράπεζας μαζεύουν υπογραφές διαμαρτυρίας και προσανατολίζονται στην εκλογή Επιτροπής Αγώνα επειδή, αναίτια, δεν τους χορηγείται ένα από τα επιδόματα, ενώ ο σύλλογος δεν αντιδρά!

Στην ανακοίνωσή της η παράταξη ασκεί έντονη κριτική για τη στάση της διοίκησης και σε μια σειρά άλλα προβλήματα που έχουν προκαλέσει την αντίδραση των εργαζομένων. Ο Σύλλογος εμφανίζεται να ανέχεται και σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και να ενισχύει, την ύπαρξη αυτών των προβλημάτων, όπως στο θέμα των αναδιαρθρώσεων στην Τράπεζα με τη συρρίκνωση τμημάτων, τις αρνητικές αλλαγές που προωθούνται στο καθεστώς προαγωγών, το "όργιο" ρουσφετολογικών προσλήψεων, το ασφαλιστικό και σε θέματα καταπάτησης της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας! Ανάλογη είναι η στάση του Συλλόγου για την καταγγελία της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και την εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης...

Η ΕΣΑΚ Τράπεζας Ελλάδος τονίζει ακόμα ότι η "πολιτική και συνδικαλιστική αναξιοπιστία, όλων εκείνων που ψήφιζαν και στήριζαν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, για το καλό των εργαζομένων, έχει φθάσει σε οριακά επίπεδα". Ταυτόχρονα εκφράζει - παρά τις δεδομένες δυσκολίες λόγω των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα - την αισιοδοξία της, που την αντλεί από τους δυναμικούς αγώνες που εξελίσσονται στην Ευρώπη, αλλά και στη χώρα μας από εργαζόμενους, συνταξιούχους, αγρότες, σπουδαστές, εκπαιδευτικούς, "που δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν σε κάποιο βαθμό την αιτία των προβλημάτων τους και ποια τάξη τους εκμεταλλεύεται"...

Απλήρωτοι έμειναν χτες οι εργαζόμενοι στον Εθνικό Οργανισμό Πρόνοιας,οι οποίοι καταγγέλλουν την αδιαφορία και ολιγωρία υπηρεσιακών παραγόντων του ΕΟΠ και του υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, που έχει σαν αποτέλεσμα τη μη καταβολή της μισθοδοσίας του δεκαπενθημέρου. Επίσης, όπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι, οι υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου τούς είπαν ότι μάλλον δε θα πληρωθούν ούτε και σήμερα.