ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΚΕΝΗ

ΣΕΛΙΔΟΡΑΜΑ

Ο "Ρ" δημοσιεύει σήμερα το κείμενο της απόφασης της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, που πραγματοποιήθηκε στις 10 και 11 Μάη 1997 (σελίδες 10-15).

ΣΤΟΧΟΣ του "διαλόγου" η αφαίρεση δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση αποσαφήνισε ότι με τον "κοινωνικό διάλογο" σκοπεύει να ανατρέψει τραγικά τις εργασιακές σχέσεις. Η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ ακολουθεί πιστά. Αναμονή και σύγχυση σε ΔΑΚΕ - "Αυτόνομη Παρέμβαση". Η ΕΣΑΚ καταδικάζει, καλώντας τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα και τις άλλες παρατάξεις να αντιδράσουν αγωνιστικά στα αντεργατικά σχέδια που η κυβέρνηση προωθεί μέσω αυτής της διαδικασίας (σελίδα 16).

ΤΑ ΜΕΤΡΑ για τις εργασιακές σχέσεις, που προωθεί η κυβέρνηση, δεν οδηγούν μόνο σε έναν εργασιακό μεσαίωνα. Οδηγούν και στην ανατροπή της οικονομικής βάσης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης της χώρας μας, που, όπως είναι γνωστό, στηρίζεται στην απασχόληση των εργαζομένων. Η διάλυση του πλέγματος των ρυθμίσεων για τις εργασιακές σχέσεις και οι μειώσεις των εισφορών θα τινάξουν στον αέρα το σύστημα εισφορών - παροχών της κοινωνικής ασφάλισης (σελίδα 17).

ΑΔΙΚΗ και αντιδημογραφική η ρύθμιση για το οικογενειακό επίδομα των δημοσίων υπαλλήλων. Ο περιορισμός του επιδόματος, μόνο στον έναν από τους δύο εργαζόμενους (που ο ένας εργάζεται στο δημόσιο) θα επιδεινώσει το δημογραφικό πρόβλημα, καθώς θα το σκεφτούν πολύ να κάνουν παιδί. Το επίδομα, όμως, θα συνεχίσει να το παίρνει νόμιμα η γυναίκα του μεγαλογιατρού, του μεγαλοδικηγόρου ή του εργοστασιάρχη, που εργάζεται στο δημόσιο (σελίδα 20).

ΕΔΩ και έξι χρόνια, 300 οικογένειες επαναπατρισθέντων από την πρώην Σοβιετική Ενωση ζουν σε παράγκες των 20 τετραγωνικών, στο Ζυγό Καβάλας. Στην αρχή τούς έταξαν σπίτια, μέσα σε ένα εξάμηνο. Αρχές του 1995, άρχισαν να κτίζονται 113, που έπρεπε ήδη να έχουν παραδοθεί, αλλά οι εργασίες έχουν σταματήσει, γιατί το Εθνικό Ιδρυμα Υποδοχής και Αποκατάστασης Παλιννοστούντων χρωστά στον ανάδοχο 530 εκατ. δραχμές! Τον οικισμό επισκέφθηκε ο βουλευτής του ΚΚΕ Σταύρος Παναγιώτου (σελίδες 42-43).

ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ τείνουν να γίνουν παρελθόν στον κλάδο του τουρισμού. Πλήρης απασχόληση και 8ωρο, συλλογικές συμβάσεις και κοινωνική ασφάλιση έχουν μπει στο προκρούστειο τραπέζι του "κοινωνικού διαλόγου". Πώς αντιμετωπίζει αυτή την κατάσταση η πλειοψηφία της κλαδικής ομοσπονδίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ); Με υποχωρητικότητα και αδράνεια. Παραπέμποντας ακόμα και την υπογραφή των συμβάσεων στον ΟΜΕΔ, πριν εξαντλήσει τα περιθώρια των διαπραγματεύσεων (σελίδες 40-41).

ΠΑΡΙΕΣ οι μετανάστες στη χώρα μας. Με δύο Προεδρικά Διατάγματα, η κυβέρνηση υποτίθεται ότι κατοχυρώνει τα δικαιώματά τους. Στην πραγματικότητα θεσμοθετεί τη θέση του μετανάστη ως εργατικού δυναμικού δεύτερης κατηγορίας. Η απουσία μεταναστευτικής πολιτικής άφηνε και αφήνει έρμαιο στα νύχια του κάθε εργοδότη τον ξένο εργάτη. Τελευταία, κάποιοι ανακάλυψαν ότι αυτοί φταίνε για την ανεργία, την οικονομική κρίση και την εγκληματικότητα, χωρίς αυτό να επιβεβαιώνεται από πουθενά (σελίδες 44-45).

Ο ΧΑΪΝΣ ΣΤΕΡ βρέθηκε στη χώρα μας αυτή τη βδομάδα μετά από πρόσκληση του ΚΚΕ και πραγματοποίησε συνάντηση με την Γενική Γραμματέα της ΚΕ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα. Στο "Ρ" δόθηκε η ευκαιρία να βρεθεί μαζί του και να συζητήσει για τα κυριότερα προβλήματα που απασχολούν το γερμανικό λαό αυτό το διάστημα (σελίδες 52-53).

ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥΝ τα αποτελέσματα των εκλογών στους Συνεταιρισμούς. Οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ παρουσιάζουν τεχνητά αυξημένη τη δύναμη της παράταξής τους για να παρουσιάσουν δικαιωμένη την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης (σελίδα 39).

Ενάντια στη Νέα Τάξη

Του Θανάση ΠΑΦΙΛΗ

Εφτασαν μόνο 7 χρόνια, μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού για να αποκαλύψουν, με πραγματικά πια γεγονότα, το πρόσωπο του ιμπεριαλισμού και το χαρακτήρα του που ορισμένοι έκαναν πως δεν τον γνώριζαν ή άλλοι στην καλύτερη περίπτωση έτρεφαν αυταπάτες γι' αυτόν. Μέσα σ' αυτά τα 7 χρόνια, η νέα ιμπεριαλιστική τάξη με εργαλείο τον δολοφονικό επιθετικό σχηματισμό του ΝΑΤΟ, με βοηθούς και βαστάζους τις διάφορες κυβερνήσεις, με τελάληδες τους ονομαζόμενους καναλάρχες, με βοηθούς τους ποικίλους ανανήψαντες, με την τρομοκρατία των όπλων και τους κυνικούς εκβιασμούς των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών, ανατρέπει σε μεγάλο βαθμό, ό,τι η ανθρωπότητα, με πολύ κόπο και αίμα κατάφερε να κατακτήσει. Ετσι ο νόμος της ζούγκλας, ο νόμος του ισχυρού, εδραιώνεται στον κόσμο.

Η νέα αυτή κατάσταση προσδιορίζει και το χαρακτήρα του φιλειρηνικού κινήματος, τοποθετεί πιο καθαρά και συγκεκριμένα τι σημαίνει σήμερα αγώνας για την ειρήνη.

Η απάντηση στο ερώτημα υποταγή, συμπόρευση, ανοχή στη βαρβαρότητα της Νέας Τάξης ή αντίσταση και αγώνας για την ανατροπή της, καθορίζει σε τελευταία ανάλυση ποιοι είναι φίλοι και ποιοι εχθροί του ειρηνικού μέλλοντος των λαών. Καθορίζει βεβαίως και τους συμμάχους του αντιιμπεριαλιστικού φιλειρηνικού κινήματος. Είναι τέτοιες οι εξελίξεις, όπως για παράδειγμα ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, η επέμβαση στην Αλβανία και το εξυφαινόμενο αμερικανονατοϊκό σχέδιο επίλυσης των διαφορών Ελλάδας - Τουρκίας μαζί με το Κυπριακό που τα ερωτήματα αυτά γίνονται πιο απτά και πιο απλά.

***

Σε ό,τι αφορά τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας: Ο σκοπός του σχεδίου εξετελέσθη, με τον τελικό διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, την κατοχή της Βοσνίας από 60.000 κυρίως νατοϊκούς στρατιώτες και τη συμφωνία του Ντέιτον. Το μοίρασμά της σε ζώνες επιρροής και ακόμη τον καθορισμό από τις κατοχικές δυνάμεις του πολιτικού συστήματος (εκλογές υπό την κάννη των νατοϊκών όπλων, απαγόρευση κομμάτων να πάρουν μέρος στις εκλογές).

Τα παραπάνω δεν αποτελούν πολιτική εκτίμηση. Είναι γεγονότα.

Ερώτημα πρώτο: Είναι δυνατόν να θεωρείται κάποιος φιλειρηνιστής όταν υποστηρίζει, ανέχεται ή θεωρεί τη συνθήκη του Ντέιτον ειρηνευτική συμφωνία, τις κατοχικές δυνάμεις "δυνάμεις ειρήνης" και πολύ περισσότερο όταν στέλνει στρατό από τη χώρα του σ' άλλες χώρες;

Στο αλβανικό "πρόβλημα", δηλαδή στην αλβανική εξέγερση, τα πράγματα γίνονται πιο απλά. Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, εγκαθιστούν το δικτατορικό καθεστώς Μπερίσα, το στηρίζουν με όλους τους τρόπους, μετατρέπουν την Αλβανία σε προτεκτοράτο, η χώρα διαλύεται, ξεπουλιέται, ο λαός μετατρέπεται σε διεθνή ζητιάνο και το ποτήρι ξεχειλίζει με τις νόθες εκλογές και τη ληστεία των μόχθων και του αίματός του από τις μπερισικές παρατράπεζες. Γι' αυτό ο λαός παίρνει τα όπλα και ζητά την απομάκρυνσή του και κάποιον εκδημοκρατισμό. Ο ιμπεριαλισμός ανησυχεί, συγκεντρώνει τους υποτακτικούς του, ενεργοποιεί τα υποχείριά του (ΟΗΕ - ΟΑΣΕ) για να έχει "τυπική" κάλυψη, ανήθικα επικαλείται τον ανθρωπισμό (ως συνήθως) και αποφασίζει αποστολή στρατευμάτων. Για να προστατέψουν την ανθρωπιστική (!!) "βοήθεια" (πού ήταν τόσα χρόνια άραγε;)!

Στην πορεία βέβαια, η στρατιωτική επέμβαση αποκτά "ευρύτερες αρμοδιότητες" κατ' ομολογία των ίδιων των εμπνευστών της.

Ερώτημα δεύτερο: Είναι δυνατόν να θεωρείται κάποιος φιλειρηνιστής όταν υποστηρίζει μια ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση στα εσωτερικά μιας χώρας, όταν δέχεται, όταν πρωταγωνιστεί σε μια επιχείρηση υποταγής ενός ξεσηκωμένου λαού για να εδραιωθούν καθεστώτα ανδρείκελα;

***

Το τελευταίο διάστημα τα ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό μαζί με άλλα ανοιχτά προβλήματα, οδεύουν προς αμερικανονατοϊκή λύση. Τα μεγάλα αφεντικά, οι ΗΠΑ, και η ΕΕ "σφύριξαν" ότι τα μέχρι τώρα παιχνίδια και οι εθνικιστικές κορόνες τελείωσαν, διέταξαν διάλογο με τη δική τους επιδιαιτησία και έχουν δώσει ρητές εντολές για το πώς θα επιλυθούν τα προβλήματα στην περιοχή για να υπηρετηθούν τα δικά τους συμφέροντα και τα ευρύτερα συμφέροντα της λυκοσυμμαχίας του ΝΑΤΟ. Διχοτόμηση, επικυριαρχία, "επίβλεψη" και γιατί όχι κατοχή από νατοϊκές δυνάμεις στην Κύπρο. Μια νέα PAX AMERICANA τύπου Ντέιτον, μια "ειρηνική" δηλαδή επίλυση - ξεπούλημα, βασισμένη στην υποταγή, με την αμερικανονατοϊκή και ευρωπαϊκή δαμόκλειο σπάθη για "εγγύηση".

Ερώτημα τρίτο: Μπορεί άραγε να ονομάζεται ειρηνιστής, αυτός που ύψωνε εθνικιστικά τείχη, καπηλευόταν τον ελληνικό πατριωτισμό, δημιουργούσε εχθρότητες γιατί έτσι ωρίμαζε η αναγκαιότητα επέμβασης τρίτων για να εκτονώσουν την κατάσταση;

Πώς αλήθεια μπορεί να ονομάζεται εκείνος που ενώ έκανε όλα αυτά, ξαφνικά με εντολή των "αφεντικών" υποτίθεται ότι κάνει στροφή 180 μοιρών, παριστάνει τον αδιάφορο και τελικά υπακούει άνευ όρων; Πώς αλλιώς, αν όχι μαριονέτα της Νέας Τάξης;

Και είναι δυνατόν τέτοιες πολιτικές δυνάμεις που συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο, να μιλούν για ειρήνη, εθνική ανεξαρτησία;

***

Μετά απ' όλα αυτά, πρέπει να γίνει ένας πολιτικός λογαριασμός. Είναι άλλωστε επίκαιρος και αναγκαίος το μήνα Μάη του '97 μέσα στις εκδηλώσεις του 19ου Δεκαήμερου Ειρήνης, στην κορύφωσή του με τη Μαραθώνια Πορεία, με άλλες 5 μεγάλες πορείες, στο φως μιας Πανευρωπαϊκής Διάσκεψης των κινημάτων ειρήνης. Το αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό κίνημα πρέπει να μετράει τους συμμάχους και τους αντιπάλους.

Οι κυβερνήσεις (για να επανέλθουμε στο λογαριασμό) της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ κινήθηκαν στα ίδια πλαίσια. Της υποταγής, του στριμώγματος για το ποιος είναι ο καλύτερος υπηρέτης των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και επιταγών. Σε ό,τι ασφαλώς αφορά τη ΝΔ, δεν έκρυψε ούτε κρύβει την υποτέλειά της στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Σήμερα η αιχμή του δόρατος, ο πρωταγωνιστής - πλασιέ της Νέας Τάξης, είναι ένα κόμμα που θέλει να ονομάζεται σοσιαλιστικό, το ΠΑΣΟΚ. Ενα κόμμα που ακολουθώντας την όλη πορεία της σοσιαλδημοκρατίας παγκόσμια, πετά τη φιλολαϊκή μάσκα και αποκαλύπτει και πάλι τον πραγματικό του ρόλο. Αν τα προηγούμενα χρόνια και κάτω από την πίεση του λαϊκού κινήματος υποχρεώνονταν να παίρνουν υποτίθεται αντιιμπεριαλιστικές θέσεις για να παγιδέψουν το λαό, σήμερα αναλαμβάνουν πιο ουσιαστικό ρόλο. Να τσακίσουν, να συντρίψουν, αν μπορούν, την αντίσταση και αντεπίθεσή του, να εδραιώσουν την ιμπεριαλιστική αυτοκρατορία. Ο χαμαιλέοντας του "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", σήμερα πήρε το μαύρο χρώμα της νέας ιμπεριαλιστικής απανθρωπιάς και βαρβαρότητας και πρωταγωνιστεί στη νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ και στην οικοδόμηση της ΕΟΚ των πολυεθνικών. Οι διαφημιζόμενες φιλειρηνικές πρωτοβουλίες των "6", μετατράπηκαν σήμερα σε λιβανιστήρι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Το σύνθημα "Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ", μετατράπηκε σε Ελλάδα, επαρχία των Βρυξελλών, προωθημένη νατοϊκή βάση, ο ελληνικός στρατός σε διμοιρία του ΝΑΤΟ.

Θα ήταν σημαντική παράλειψη αν περνούσε απαρατήρητη η στάση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Από τα χαιρετιστήρια του "νέου κόσμου" το 1991, πέρασαν στο "δεν καταλαβαίνουμε (δήθεν) τι γίνεται στη Γιουγκοσλαβία", ψηφίζουν το Μάαστριχτ, συμμετέχουν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, και μετά ζητάνε και τα ρέστα, ώσπου τελικά και θλιβερά, χαιρετίζουν και εγκρίνουν την επέμβαση στην Αλβανία.

***

Η επιβεβαίωση του ΚΚΕ αναγνωρίζεται σήμερα ευρύτερα, όπως επίσης ότι είναι το μόνο κόμμα με συνεπή αντιιμπεριαλιστική, φιλειρηνική πολιτική, ψυχή των αγώνων των κοινωνικών κινημάτων γενικότερα.

Αν όμως η κατάσταση για το φιλειρηνικό κίνημα είναι έτσι σε επίπεδο κομμάτων και κυρίως ηγεσιών, υπάρχουν αστείρευτες λαϊκές δυνάμεις που παρακολουθούν, προβληματίζονται, ανησυχούν για τις εξελίξεις, αφουγκράζονται τους αγώνες και ορισμένες συμμετέχουν πιο ενεργά. Σ' αυτή την αστείρευτη δεξαμενή, μπορούν και πρέπει οι πρωτοπόροι αγωνιστές της ειρήνης, να ανοιχτούν πλατιά.

Μέσα από αυτούς και από τους αγώνες και όχι από τα "σταρ σίστεμ" και τα "τοκ σόου", θα αναδειχθούν και νέοι λαϊκοί ηγέτες και μαχητές του σημαντικού και αποφασιστικού κατά της Νέας Τάξης, αγώνα. Μέσα από τα κοινωνικά κινήματα των εργαζομένων, των αγροτών, της νεολαίας, των γυναικών, θα γεννηθεί και το μεγάλο αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο που θα ανατρέψει την κατάσταση.

Ο κάθε εργαζόμενος, ο κάθε προοδευτικός άνθρωπος ας πάρει θέση: Με τους λαούς και τον αγώνα τους ενάντια στον ιμπεριαλισμό ή με τον ιμπεριαλισμό ενάντια στους λαούς;

Υπάρχουν αστείρευτες λαϊκές δυνάμεις που παρακολουθούν, προβληματίζονται, ανησυχούν για τις εξελίξεις, αφουγκράζονται τους αγώνες και ορισμένες συμμετέχουν πιο ενεργά. Σ' αυτή την αστείρευτη δεξαμενή μπορούν και πρέπει οι πρωτοπόροι αγωνιστές της ειρήνης να ανοιχτούν πλατιά

ΣΕΛΙΔΟΡΑΜΑ

Ενάντια στη Νέα Τάξη

Του Θανάση ΠΑΦΙΛΗ

***

Τα παραπάνω δεν αποτελούν πολιτική εκτίμηση. Είναι γεγονότα.

***