ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ,ΚΟ Κυψέλης. Η Εργατική Πρωτομαγιά που βάφτηκε με πολύ αίμα στο Σικάγο το '18, γιορτάζεται και στην Ελλάδα από τους κομμουνιστές.

Ετυχα το 1930 σε μια παράνομη Πρωτομαγιά στην Αγία Ελεούσα στην Καλλιθέα, αργότερα στο Ρέντη και συνεχίστηκε και σ' άλλες γειτονιές της Αθήνας πάντα με ξύλο, κυνηγητό, διώξεις. Ετσι λοιπόν, πότε με παράνομους, πότε με νόμιμους γιορτασμούς, φτάσαμε στο μεγαλύτερο, που έγινε το 1945 στο Παναθηναϊκό Στάδιο, με πρωτοπόρο πάλι το ΚΚΕ και τον αείμνηστο Νίκο Ζαχαριάδη. Το πρόγραμμα έκλεινε πάντα με τη Γ Διεθνή.

Φέτος η Πρωτομαγιά γιορτάστηκε από τους εργαζόμενους στο Σύνταγμα σε εκδήλωση που διοργάνωσε η ΕΣΑΚ και ήταν πάλι οι κομμουνιστές πρωτοπόροι, με την ΓΓ Αλέκα Παπαρήγα επικεφαλής. Γέμισε το Σύνταγμα κόκκινες σημαίες.Τη γιόρτασε και η ΓΣΕΕ στο Πεδίον του Αρεως, χωρίς εργαζόμενους, αλλά με Γιαννόπουλο, Παπαϊωάννου και Πρωτόπαππα, όλοι του ΠΑΣΟΚ. Επίσης, τον Ζαφειρόπουλο της ΝΔ και τον Κωνσταντόπουλο του ΣΥΝ, όπως μας πληροφόρησαν τα ΜΜΕ. Ολη αυτή η παρέα δεν παρέλειψε να πάει και στην Καισαριανή να καταθέσει στεφάνια στους 200 κομμουνιστές που τους εκτέλεσαν οι Γερμανοί την Πρωτομαγιά του 1944 στο Σκοπευτήριο.

Οι Ελληνες κομμουνιστές και όλου του κόσμου θα συνεχίζουν να γιορτάζουν την επέτειο της Πρωτομαγιάς πάντα, είτε νόμιμα είτε παράνομα.

ΝΙΚΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ,συν/χος γεωπόνος, Λιβαδειά. Ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Τ. Νάιλς, με τη δήλωσή (απειλή) του - σε συνέντευξη που έδωσε σε αθηναϊκή εφημερίδα - φαίνεται να δέχεται σαν πολύ πιθανό ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο μεταξύ Τουρκίας - Ελλάδας. Στην περίπτωση αυτή ο κ. Νάιλς χωρίς περιστροφές δηλώνει πως οι ΗΠΑ θα παρέμβουν για να το σταματήσουν...

Και ρωτώ: Πρώτα με ποιο δικαίωμα, ποιος το υπαγορεύει; Αλλά αφού η Ουάσιγκτον διατείνεται πως νοιάζεται (τάχα) για την ησυχία και σταθερότητα στην περιοχή, γιατί δεν επεμβαίνει τώρα να προλάβει αυτή τη σύγκρουση; Ανασταλτικά και όχι κατασταλτικά. Μια ρηματική - αυστηρή διακοίνωση σε Τουρκία - Ελλάδα, ότι ο πρώτος που θα επιτεθεί θα είναι ο ένοχος! Τι το απλούστερο; Και βέβαια όλα αυτά χωρίς πόλεμο. Φαίνεται όμως ότι τέτοιες διπλωματικές ενέργειες δεν ταιριάζουν "στους μεγάλους φίλους μας" και ταιριάζει καλύτερα ένας μίνι πόλεμος 3 - 4, άντε και 7 ημερών, και μετά, καθίστε κάτω τώρα να τα βρούμε! Παλιά, δοκιμασμένη τακτική.

Φοβάμαι πως αυτή η λύση θα επιλεγεί από τη "σύμμαχο" και "φίλη" χώρα για εμάς. Μακάρι να βγω ψεύτης.

Ο ΣΤ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ και η ΝΤΟΥΝΙΑ ΚΟΥΣΙΔΟΥ με γράμμα τους δίνουν συμπληρωματικά στοιχεία για το βιογραφικό του Ανδρέα Λεντάκη που παραλείπαμε στο δημοσίευμα στις 21 - 3 - 97. Συγκεκριμένα: Εξελέγη γραμματέας στο Α Πανσπουδαστικό Συνέδριο του 1957, ήταν μέλος της τριμελούς καθοδήγησης της παράνομης ΕΠΟΝ, στον τομέα της Σπουδάζουσας Αθήνας.

Επί ΕΔΑ, ανέλαβε το Οργανωτικό Γραφείο της Σπουδάζουσας και μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, ίδρυσε μαζί με τους Μ. Θεοδωράκη, Θ. Πάγκαλο, Γ. Γιάνναρο, Δ. Καραχάλιο, τη Δημοκρατική Κίνηση Νέων "Γρ. Λαμπράκης", προπομπό της μετέπειτα ηρωικής οργάνωσης της Αριστεράς, "Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη", που μετείχε στο 5μελές Γραφείο της.

Στη δικτατορία, μετέχει στην ίδρυση του Πατριωτικού Μετώπου (ΠΑΜ), συλλαμβάνεται και βασανίζεται από τη χούντα.

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΗΣ,μαθηματικός, Κορυδαλλός - Πειραιάς. Στις 29 Απρίλη βρέθηκα στην Εθνική Βιβλιοθήκη αναζητώντας κάποια βιβλία. Πριν από εμένα στη σειρά εισόδου βρίσκονταν δυο κορίτσια. Στην ερώτηση της υπαλλήλου: "Επάγγελμα;", τα κορίτσια απάντησαν "μαθήτριες", για να εισπράξουν την απάντηση: "Μα δεν εξυπηρετούμε μαθήτριες εδώ". Τα κορίτσια φύγανε. Προσπάθησα για αρκετή ώρα να συνειδητοποιήσω αν πρόκειται για ένα εφιαλτικό όνειρο ή αν η ελληνική πραγματικότητα είναι εφιαλτική. Επειδή στην προκειμένη περίπτωση συμβαίνει το δεύτερο, στέλνω αυτή την επιστολή με το ερώτημα: Ως πότε;

Ε. Κ. Μια παρατήρηση: Γράφετε στη στήλη "Από μέρα σε μέρα" στις 3 - 5 - 97, και συγκεκριμένα στο σχόλιο με τον τίτλο "Αποκαλυπτικές εικόνες", το εξής: "Ο καθείς εφ' ο ετάχθη", όπως έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Συγνώμη, αλλά αυτό βγάζει μάτι. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι δεν έλεγαν "εφ' ο ετάχθη", αλλά "εφ' ω ετάχθη" (βέβαια με τις ψιλές, τις δασείες τους, τις περισπωμένες τους). Η έκφραση πέρασε στη δημοτική, στο γραφτό και προφορικό μας λόγο, με το "ω". Γιατί το κάνετε ο (όμικρον);

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ,Ερυθρές Βοιωτίας. Καταγγέλλω σ' όλο τον εργαζόμενο λαό, αυτή τη μεγάλη απάτη και κοροϊδία του νόμου για το ασφαλιστικό, που θέλει σύνταξη στα... 65 χρόνια. Αν βάλεις τώρα και τα χασομέρια και τη γραφειοκρατία ώσπου να την πάρεις, μας κάνουν... έναν "καλό Παράδεισο".

Εχω καταθέσει στο ΤΕΒΕ τα χαρτιά μου για σύνταξη εδώ και 18 μήνες, αλλά αυτοί ούτε μια απάντηση δε μου 'στειλαν και περιμένω. Καταγγέλλω τους αρμόδιους του Ταμείου. Εχω παιδιά, ένα στο στρατό, άλλο στο πανεπιστήμιο και εισοδήματα μηδέν, χρέος στο χρέος. Τέλος πάντων, οι "σοσιαλιστές" κυβερνώντες μας δεν προβληματίζονται καθόλου;

ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ,ΚΟ Κυψέλης. Η Εργατική Πρωτομαγιά που βάφτηκε με πολύ αίμα στο Σικάγο το '18, γιορτάζεται και στην Ελλάδα από τους κομμουνιστές.

Ετυχα το 1930 σε μια παράνομη Πρωτομαγιά στην Αγία Ελεούσα στην Καλλιθέα, αργότερα στο Ρέντη και συνεχίστηκε και σ' άλλες γειτονιές της Αθήνας πάντα με ξύλο, κυνηγητό, διώξεις. Ετσι λοιπόν, πότε με παράνομους, πότε με νόμιμους γιορτασμούς, φτάσαμε στο μεγαλύτερο, που έγινε το 1945 στο Παναθηναϊκό Στάδιο, με πρωτοπόρο πάλι το ΚΚΕ και τον αείμνηστο Νίκο Ζαχαριάδη. Το πρόγραμμα έκλεινε πάντα με τη Γ Διεθνή.

Φέτος η Πρωτομαγιά γιορτάστηκε από τους εργαζόμενους στο Σύνταγμα σε εκδήλωση που διοργάνωσε η ΕΣΑΚ και ήταν πάλι οι κομμουνιστές πρωτοπόροι, με την ΓΓ Αλέκα Παπαρήγα επικεφαλής. Γέμισε το Σύνταγμα κόκκινες σημαίες.Τη γιόρτασε και η ΓΣΕΕ στο Πεδίον του Αρεως, χωρίς εργαζόμενους, αλλά με Γιαννόπουλο, Παπαϊωάννου και Πρωτόπαππα, όλοι του ΠΑΣΟΚ. Επίσης, τον Ζαφειρόπουλο της ΝΔ και τον Κωνσταντόπουλο του ΣΥΝ, όπως μας πληροφόρησαν τα ΜΜΕ. Ολη αυτή η παρέα δεν παρέλειψε να πάει και στην Καισαριανή να καταθέσει στεφάνια στους 200 κομμουνιστές που τους εκτέλεσαν οι Γερμανοί την Πρωτομαγιά του 1944 στο Σκοπευτήριο.

Οι Ελληνες κομμουνιστές και όλου του κόσμου θα συνεχίζουν να γιορτάζουν την επέτειο της Πρωτομαγιάς πάντα, είτε νόμιμα είτε παράνομα.

ΝΙΚΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ,συν/χος γεωπόνος, Λιβαδειά. Ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Τ. Νάιλς, με τη δήλωσή (απειλή) του - σε συνέντευξη που έδωσε σε αθηναϊκή εφημερίδα - φαίνεται να δέχεται σαν πολύ πιθανό ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο μεταξύ Τουρκίας - Ελλάδας. Στην περίπτωση αυτή ο κ. Νάιλς χωρίς περιστροφές δηλώνει πως οι ΗΠΑ θα παρέμβουν για να το σταματήσουν...

Και ρωτώ: Πρώτα με ποιο δικαίωμα, ποιος το υπαγορεύει; Αλλά αφού η Ουάσιγκτον διατείνεται πως νοιάζεται (τάχα) για την ησυχία και σταθερότητα στην περιοχή, γιατί δεν επεμβαίνει τώρα να προλάβει αυτή τη σύγκρουση; Ανασταλτικά και όχι κατασταλτικά. Μια ρηματική - αυστηρή διακοίνωση σε Τουρκία - Ελλάδα, ότι ο πρώτος που θα επιτεθεί θα είναι ο ένοχος! Τι το απλούστερο; Και βέβαια όλα αυτά χωρίς πόλεμο. Φαίνεται όμως ότι τέτοιες διπλωματικές ενέργειες δεν ταιριάζουν "στους μεγάλους φίλους μας" και ταιριάζει καλύτερα ένας μίνι πόλεμος 3 - 4, άντε και 7 ημερών, και μετά, καθίστε κάτω τώρα να τα βρούμε! Παλιά, δοκιμασμένη τακτική.

Φοβάμαι πως αυτή η λύση θα επιλεγεί από τη "σύμμαχο" και "φίλη" χώρα για εμάς. Μακάρι να βγω ψεύτης.

Ο ΣΤ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ και η ΝΤΟΥΝΙΑ ΚΟΥΣΙΔΟΥ με γράμμα τους δίνουν συμπληρωματικά στοιχεία για το βιογραφικό του Ανδρέα Λεντάκη που παραλείπαμε στο δημοσίευμα στις 21 - 3 - 97. Συγκεκριμένα: Εξελέγη γραμματέας στο Α Πανσπουδαστικό Συνέδριο του 1957, ήταν μέλος της τριμελούς καθοδήγησης της παράνομης ΕΠΟΝ, στον τομέα της Σπουδάζουσας Αθήνας.

Επί ΕΔΑ, ανέλαβε το Οργανωτικό Γραφείο της Σπουδάζουσας και μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, ίδρυσε μαζί με τους Μ. Θεοδωράκη, Θ. Πάγκαλο, Γ. Γιάνναρο, Δ. Καραχάλιο, τη Δημοκρατική Κίνηση Νέων "Γρ. Λαμπράκης", προπομπό της μετέπειτα ηρωικής οργάνωσης της Αριστεράς, "Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη", που μετείχε στο 5μελές Γραφείο της.

Στη δικτατορία, μετέχει στην ίδρυση του Πατριωτικού Μετώπου (ΠΑΜ), συλλαμβάνεται και βασανίζεται από τη χούντα.

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΗΣ,μαθηματικός, Κορυδαλλός - Πειραιάς. Στις 29 Απρίλη βρέθηκα στην Εθνική Βιβλιοθήκη αναζητώντας κάποια βιβλία. Πριν από εμένα στη σειρά εισόδου βρίσκονταν δυο κορίτσια. Στην ερώτηση της υπαλλήλου: "Επάγγελμα;", τα κορίτσια απάντησαν "μαθήτριες", για να εισπράξουν την απάντηση: "Μα δεν εξυπηρετούμε μαθήτριες εδώ". Τα κορίτσια φύγανε. Προσπάθησα για αρκετή ώρα να συνειδητοποιήσω αν πρόκειται για ένα εφιαλτικό όνειρο ή αν η ελληνική πραγματικότητα είναι εφιαλτική. Επειδή στην προκειμένη περίπτωση συμβαίνει το δεύτερο, στέλνω αυτή την επιστολή με το ερώτημα: Ως πότε;

Ε. Κ. Μια παρατήρηση: Γράφετε στη στήλη "Από μέρα σε μέρα" στις 3 - 5 - 97, και συγκεκριμένα στο σχόλιο με τον τίτλο "Αποκαλυπτικές εικόνες", το εξής: "Ο καθείς εφ' ο ετάχθη", όπως έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Συγνώμη, αλλά αυτό βγάζει μάτι. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι δεν έλεγαν "εφ' ο ετάχθη", αλλά "εφ' ω ετάχθη" (βέβαια με τις ψιλές, τις δασείες τους, τις περισπωμένες τους). Η έκφραση πέρασε στη δημοτική, στο γραφτό και προφορικό μας λόγο, με το "ω". Γιατί το κάνετε ο (όμικρον);

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ,Ερυθρές Βοιωτίας. Καταγγέλλω σ' όλο τον εργαζόμενο λαό, αυτή τη μεγάλη απάτη και κοροϊδία του νόμου για το ασφαλιστικό, που θέλει σύνταξη στα... 65 χρόνια. Αν βάλεις τώρα και τα χασομέρια και τη γραφειοκρατία ώσπου να την πάρεις, μας κάνουν... έναν "καλό Παράδεισο".

Εχω καταθέσει στο ΤΕΒΕ τα χαρτιά μου για σύνταξη εδώ και 18 μήνες, αλλά αυτοί ούτε μια απάντηση δε μου 'στειλαν και περιμένω. Καταγγέλλω τους αρμόδιους του Ταμείου. Εχω παιδιά, ένα στο στρατό, άλλο στο πανεπιστήμιο και εισοδήματα μηδέν, χρέος στο χρέος. Τέλος πάντων, οι "σοσιαλιστές" κυβερνώντες μας δεν προβληματίζονται καθόλου;

Ακρογωνιαίος λίθος, πάνω στον οποίο οικοδομήθηκε, διαρκώς εξελισσόμενος, ο σύγχρονος αθλητισμός και που αποκρυσταλλώνονται όλα τα χαρακτηριστικά, είναι το αγωνιστικό θέαμα που η ίδια η πρακτική του αναπόφευκτα προκαλεί... Αποτελεί, θα έλεγα, την καθαγίαση του αθλητισμού που πουλιέται...

Ολοι συμφωνούν ότι η κινητήρια δύναμη του ανταγωνιστικού θεάματος είναι η γοητεία που ασκούν πάνω στο φιλοθεάμον κοινό οι παραγωγοί του, οι κάθε λογής πρωταγωνιστές του σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Και όπως πάντα, είναι η εμπορευματική του αξία που συνιστά το δυναμισμό του. Πρόκειται για μια ανταλλακτική αξία που πρέπει να πραγματοποιεί στην "αθλητική αγορά"... Για τις αλλοτριωμένες μάζες του βιομηχανικού καπιταλισμού, αλλά και του σύγχρονου των κομπιούτερ, το αγωνιστικό θέαμα παρομοιάζεται με ένα ομαδικό θέατρο παραισθητικών φαντασιώσεων και παιδικών οπτασιών...

Ετσι, μέσα στο φαντασμαγορικό και συμβολικό κόσμο των σπορ, οι οπαδοποιημένες μάζες μπορούν, παρακολουθώντας το, να ονειρεύονται ανέξοδα και να δραπετεύουν από την πραγματικότητα...

Κοντολογίς, η ελεγχόμενη δυναμική των οπαδών κινεί το σύστημα πειθήνια, αφού το πλέγμα της εξάρτησης - ταύτισης με την εταιρία - επιχείρηση - ομάδα ή τον επαγγελματία αγωνιστή, καθορίζει σημαντικά, αν όχι ολοκληρωτικά, τη μαζική τους δράση...

Ακόμα το αγωνιστικό θέαμα, με το να σαγηνεύει τα πλήθη των οπαδών αποτελεί, χωρίς αμφιβολία και άσχετα με το στόχο στον οποίο σκοπεύει, ένα είδος πολιτιστικής κατανάλωσης, που ανταποκρίνεται αυστηρά στις ανάγκες της μαζικής πολιτιστικής παραγωγής του πολιτικο-οικονομικού συστήματος, στα πλαίσια του οποίου έτσι λειτουργεί...

Η πώληση των αγαθών του ελεύθερου χρόνου είναι, πάνω από όλα, η πώληση του αγωνιστικού θεάματος και των δραστηριοτήτων που συνεπάγεται, στα πλαίσια μιας καταναλωτικής κοινωνίας...

Ενώ το ίδιο έχει καταστεί το ψυχαναγκαστικό μαζικό τελετουργικό της ίδιας αυτής κοινωνίας και αποτελεί το προκάλυμμα που επιτρέπει την εξωφρενική χειραγώγηση των οπαδών, σε επέκταση και την εμφάνιση ενός φασισμού με πολιτικό ή στρατιωτικό μανδύα.

Τέλος, η φετιχοποίηση της παρακολούθησης του αγωνιστικού θεάματος, όχι σπάνια, καταργεί και αυτήν ακόμα την ίδια την παρακολούθησή του, από τους αφιονισμένους οπαδούς που, με γυρισμένη την πλάτη σε αυτό, αλαλάζουν χοροπηδώντας στις κερκίδες...

ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Γυμναστής - Προπονητής

Ακρογωνιαίος λίθος, πάνω στον οποίο οικοδομήθηκε, διαρκώς εξελισσόμενος, ο σύγχρονος αθλητισμός και που αποκρυσταλλώνονται όλα τα χαρακτηριστικά, είναι το αγωνιστικό θέαμα που η ίδια η πρακτική του αναπόφευκτα προκαλεί... Αποτελεί, θα έλεγα, την καθαγίαση του αθλητισμού που πουλιέται...

Ολοι συμφωνούν ότι η κινητήρια δύναμη του ανταγωνιστικού θεάματος είναι η γοητεία που ασκούν πάνω στο φιλοθεάμον κοινό οι παραγωγοί του, οι κάθε λογής πρωταγωνιστές του σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Και όπως πάντα, είναι η εμπορευματική του αξία που συνιστά το δυναμισμό του. Πρόκειται για μια ανταλλακτική αξία που πρέπει να πραγματοποιεί στην "αθλητική αγορά"... Για τις αλλοτριωμένες μάζες του βιομηχανικού καπιταλισμού, αλλά και του σύγχρονου των κομπιούτερ, το αγωνιστικό θέαμα παρομοιάζεται με ένα ομαδικό θέατρο παραισθητικών φαντασιώσεων και παιδικών οπτασιών...

Ετσι, μέσα στο φαντασμαγορικό και συμβολικό κόσμο των σπορ, οι οπαδοποιημένες μάζες μπορούν, παρακολουθώντας το, να ονειρεύονται ανέξοδα και να δραπετεύουν από την πραγματικότητα...

Κοντολογίς, η ελεγχόμενη δυναμική των οπαδών κινεί το σύστημα πειθήνια, αφού το πλέγμα της εξάρτησης - ταύτισης με την εταιρία - επιχείρηση - ομάδα ή τον επαγγελματία αγωνιστή, καθορίζει σημαντικά, αν όχι ολοκληρωτικά, τη μαζική τους δράση...

Ακόμα το αγωνιστικό θέαμα, με το να σαγηνεύει τα πλήθη των οπαδών αποτελεί, χωρίς αμφιβολία και άσχετα με το στόχο στον οποίο σκοπεύει, ένα είδος πολιτιστικής κατανάλωσης, που ανταποκρίνεται αυστηρά στις ανάγκες της μαζικής πολιτιστικής παραγωγής του πολιτικο-οικονομικού συστήματος, στα πλαίσια του οποίου έτσι λειτουργεί...

Η πώληση των αγαθών του ελεύθερου χρόνου είναι, πάνω από όλα, η πώληση του αγωνιστικού θεάματος και των δραστηριοτήτων που συνεπάγεται, στα πλαίσια μιας καταναλωτικής κοινωνίας...

Ενώ το ίδιο έχει καταστεί το ψυχαναγκαστικό μαζικό τελετουργικό της ίδιας αυτής κοινωνίας και αποτελεί το προκάλυμμα που επιτρέπει την εξωφρενική χειραγώγηση των οπαδών, σε επέκταση και την εμφάνιση ενός φασισμού με πολιτικό ή στρατιωτικό μανδύα.

Τέλος, η φετιχοποίηση της παρακολούθησης του αγωνιστικού θεάματος, όχι σπάνια, καταργεί και αυτήν ακόμα την ίδια την παρακολούθησή του, από τους αφιονισμένους οπαδούς που, με γυρισμένη την πλάτη σε αυτό, αλαλάζουν χοροπηδώντας στις κερκίδες...

ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Γυμναστής - Προπονητής

Το "φάρμακο" για την εξάλειψη της παραπάνω εικόνας υπάρχει, αλλά δε βολεύει το σύστημα...

- ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΠΟΝΩΤΗΣ,Αθήνα. Πήραμε το γράμμα σας.

- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΟΥΡΝΟΥΣ,Μυτιλήνη. Γράμμα σας που το απευθύνετε προς το Νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντ. 1967-1974, το λάβαμε.

- ΝΙΚ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ,Πατήσια. Λάβαμε την ανοιχτή σας επιστολή προς τον υπουργό Υγείας.

- ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΙΝΗΣ.Δυστυχώς, το κείμενό σας "Ελληνικές ματωμένες Πρωτομαγιές" το πήραμε αργά. Το κρατάμε στο αρχείο για αξιοποίηση, εφόσον το θέμα του είναι διαχρονικό.

- ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΪΤΣΗΣ.Τον ύμνο για την Παγκόσμια Εργατική Πρωτομαγιά, που τραγουδούσατε το 1937-38 στον Αη Στράτη οι εξόριστοι, τον λάβαμε.

- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΥΩΝΗΣ,αντιστασιακός. Πήραμε το γράμμα σας.

- ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΑΕΡΑΚΗΣ,Ηράκλειο Κρήτης. Πήραμε το γράμμα σας (22-4-97).

Το "φάρμακο" για τα ναρκωτικά έχει "βρεθεί" - κατά τη δική μου άποψη - άσχετα αν όλοι αυτοί κόπτονται πως "τάχα" δεν ξέρουν τίποτα γι' αυτό και υποκριτικά ψάχνουν τις αιτίες και τους ενόχους. Το "φάρμακο" αυτό "χορηγείται" σε μια συνταγή τεσσάρων δόσεων και είναι: Σωστή δημόσια δωρεάν Παιδεία,σύγχρονη, ανθρωπιστική, επιστημονική (με την τελευταία λέξη της γνώσης, της τεχνολογίας κλπ.), με πλήρη ενημέρωση γύρω από τη μάστιγα των ναρκωτικών, του ΕΪΤΖ κλπ., με αγάπη και προώθηση της νεολαίας στον αθλητισμό και ανάπτυξη της οικολογικής τους συνείδησης.

Δουλιά σε όλους, αλλά προ παντός στη νεολαία. Κανένας άνεργος, όλοι στη δουλιά και οργανωμένοι στα σωματεία τους.

Προσανατολισμός στα πολιτικά πράγματα του τόπου, των νέων.

Οργάνωση για αγώνα και πάλη για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, μοναδικού υπεύθυνου και ένοχου για τη δυστυχία των λαών και εγκαθίδρυση του σοσιαλιστικού συστήματος, για μια τέλεια κομμουνιστική κοινωνία.

Προκαλώ τα ΜΜΕ και τα προσκαλώ ν' αναδημοσιεύσουν το κείμενο αυτό. Και ας με κολλήσουν στον τοίχο με την κριτική τους.

Δε θα το κάνουν. Γιατί σκοπό τους έχουν να δείχνουν πτώματα κι αίμα, να παραβιάζουν το οικογενειακό άσυλο και να ταπεινώνουν δυστυχισμένους και απόκληρους της τύχης, να μας παραμυθιάζουν με τα φωσκολικά "σίριαλ", τα "χρυσά κουφέτα" και να μας αραδιάζουν σαπουνόπερες κλπ.

Ομως εκεί που περίμεναν να μας καταντήσουν "Αλβανούς", να 'σου και τινάχτηκε αυτός ο ΛΑΟΣ!! στα μεσούρανα. Κι έδειξε, με τους αγώνες του, την περηφάνια του και την αντοχή του.

ΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ

ΚΟ Βούλας

Ο πρώτος πρόεδρος της ΓΣΕΕ, αμέσως μετά τη θητεία του σαν εργατοπατέρας, έγινε βουλευτής και υπουργός του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο δεύτερος ακολούθησε τα "βήματά" του και προβιβάστηκε στο βουλευτικό πασοκικό αξίωμα, για τις "υπηρεσίες" του, σε βάρος φυσικά της εργατικής τάξης.

Ο σημερινός πρόεδρος, που προέρχεται από το ίδιο "περιβόλι" της ρεμούλας και της προδοσίας σε βάρος των εργαζομένων, θα περιμένει με αγωνία να πάρει και αυτός το γαλόνι του, για τις ανάλογες υπηρεσίες του.

Αυτό θα πει "καπέλωμα" της εργατικής τάξης.

Ομως φέτος στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση, ευτυχώς, οι εργαζόμενοι πήρανε την πιο σωστή απόφαση, να τιμήσουν την εκδήλωση που διοργάνωσε μόνη της η ΕΣΑΚ και όχι να ακούσουν τους εκπροσώπους των Βρυξελλών, τους επαγγελματίες πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ να προβάλλονται.

Ετσι είδαμε την ολοκληρωμένη γύμνια των εργατοπατέρων και την εμφανή περιφρόνηση των εργαζομένων προς αυτούς.

Στη συγκέντρωση που κάνανε στο Π. Αρεως, μαζεύτηκαν αρκετοί καρεκλοκένταυροι και κάμποσοι Κούρδοι, ελάχιστοι εργαζόμενοι, για να γιορτάσουν "όλοι μαζί", την επέτειο της 1ης Μάη.

Φαίνεται όμως πως και οι ίδιοι ντράπηκαν για τα χάλια τους, και βρήκαν για "εξιλαστήριο θύμα" τη βροχή.

Στην πλατεία Συντάγματος στη συγκέντρωση της ΕΣΑΚ, χιλιάδες ήταν οιεργαζόμενοι με τις κόκκινες σημαίες που δεν κούνησαν βήμα από τη θέση τους και μάλιστα κάνανε στο τέλος και πορεία. Εκεί δεν έβρεχε;

Ας ρωτήσουν τους εδώ συναδέλφους τους Βολιώτες, τι παθαίνανε κάθε χρόνο που μαζεύονταν χωριστά... Για καλό νομίζετε ότι ζήτησαν φέτος "ενωτική";

ΣΩΤΗΡΗΣ ΙΒΑΝΟΥΔΗΣ

Βόλος

Το "φάρμακο" για την εξάλειψη της παραπάνω εικόνας υπάρχει, αλλά δε βολεύει το σύστημα...

- ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΠΟΝΩΤΗΣ,Αθήνα. Πήραμε το γράμμα σας.

- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΟΥΡΝΟΥΣ,Μυτιλήνη. Γράμμα σας που το απευθύνετε προς το Νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντ. 1967-1974, το λάβαμε.

- ΝΙΚ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ,Πατήσια. Λάβαμε την ανοιχτή σας επιστολή προς τον υπουργό Υγείας.

- ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΙΝΗΣ.Δυστυχώς, το κείμενό σας "Ελληνικές ματωμένες Πρωτομαγιές" το πήραμε αργά. Το κρατάμε στο αρχείο για αξιοποίηση, εφόσον το θέμα του είναι διαχρονικό.

- ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΪΤΣΗΣ.Τον ύμνο για την Παγκόσμια Εργατική Πρωτομαγιά, που τραγουδούσατε το 1937-38 στον Αη Στράτη οι εξόριστοι, τον λάβαμε.

- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΥΩΝΗΣ,αντιστασιακός. Πήραμε το γράμμα σας.

- ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΑΕΡΑΚΗΣ,Ηράκλειο Κρήτης. Πήραμε το γράμμα σας (22-4-97).

Το "φάρμακο" για τα ναρκωτικά έχει "βρεθεί" - κατά τη δική μου άποψη - άσχετα αν όλοι αυτοί κόπτονται πως "τάχα" δεν ξέρουν τίποτα γι' αυτό και υποκριτικά ψάχνουν τις αιτίες και τους ενόχους. Το "φάρμακο" αυτό "χορηγείται" σε μια συνταγή τεσσάρων δόσεων και είναι: Σωστή δημόσια δωρεάν Παιδεία,σύγχρονη, ανθρωπιστική, επιστημονική (με την τελευταία λέξη της γνώσης, της τεχνολογίας κλπ.), με πλήρη ενημέρωση γύρω από τη μάστιγα των ναρκωτικών, του ΕΪΤΖ κλπ., με αγάπη και προώθηση της νεολαίας στον αθλητισμό και ανάπτυξη της οικολογικής τους συνείδησης.

Δουλιά σε όλους, αλλά προ παντός στη νεολαία. Κανένας άνεργος, όλοι στη δουλιά και οργανωμένοι στα σωματεία τους.

Προσανατολισμός στα πολιτικά πράγματα του τόπου, των νέων.

Οργάνωση για αγώνα και πάλη για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, μοναδικού υπεύθυνου και ένοχου για τη δυστυχία των λαών και εγκαθίδρυση του σοσιαλιστικού συστήματος, για μια τέλεια κομμουνιστική κοινωνία.

Προκαλώ τα ΜΜΕ και τα προσκαλώ ν' αναδημοσιεύσουν το κείμενο αυτό. Και ας με κολλήσουν στον τοίχο με την κριτική τους.

Δε θα το κάνουν. Γιατί σκοπό τους έχουν να δείχνουν πτώματα κι αίμα, να παραβιάζουν το οικογενειακό άσυλο και να ταπεινώνουν δυστυχισμένους και απόκληρους της τύχης, να μας παραμυθιάζουν με τα φωσκολικά "σίριαλ", τα "χρυσά κουφέτα" και να μας αραδιάζουν σαπουνόπερες κλπ.

Ομως εκεί που περίμεναν να μας καταντήσουν "Αλβανούς", να 'σου και τινάχτηκε αυτός ο ΛΑΟΣ!! στα μεσούρανα. Κι έδειξε, με τους αγώνες του, την περηφάνια του και την αντοχή του.

ΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ

ΚΟ Βούλας

Ο πρώτος πρόεδρος της ΓΣΕΕ, αμέσως μετά τη θητεία του σαν εργατοπατέρας, έγινε βουλευτής και υπουργός του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο δεύτερος ακολούθησε τα "βήματά" του και προβιβάστηκε στο βουλευτικό πασοκικό αξίωμα, για τις "υπηρεσίες" του, σε βάρος φυσικά της εργατικής τάξης.

Ο σημερινός πρόεδρος, που προέρχεται από το ίδιο "περιβόλι" της ρεμούλας και της προδοσίας σε βάρος των εργαζομένων, θα περιμένει με αγωνία να πάρει και αυτός το γαλόνι του, για τις ανάλογες υπηρεσίες του.

Αυτό θα πει "καπέλωμα" της εργατικής τάξης.

Ομως φέτος στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση, ευτυχώς, οι εργαζόμενοι πήρανε την πιο σωστή απόφαση, να τιμήσουν την εκδήλωση που διοργάνωσε μόνη της η ΕΣΑΚ και όχι να ακούσουν τους εκπροσώπους των Βρυξελλών, τους επαγγελματίες πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ να προβάλλονται.

Ετσι είδαμε την ολοκληρωμένη γύμνια των εργατοπατέρων και την εμφανή περιφρόνηση των εργαζομένων προς αυτούς.

Στη συγκέντρωση που κάνανε στο Π. Αρεως, μαζεύτηκαν αρκετοί καρεκλοκένταυροι και κάμποσοι Κούρδοι, ελάχιστοι εργαζόμενοι, για να γιορτάσουν "όλοι μαζί", την επέτειο της 1ης Μάη.

Φαίνεται όμως πως και οι ίδιοι ντράπηκαν για τα χάλια τους, και βρήκαν για "εξιλαστήριο θύμα" τη βροχή.

Στην πλατεία Συντάγματος στη συγκέντρωση της ΕΣΑΚ, χιλιάδες ήταν οιεργαζόμενοι με τις κόκκινες σημαίες που δεν κούνησαν βήμα από τη θέση τους και μάλιστα κάνανε στο τέλος και πορεία. Εκεί δεν έβρεχε;

Ας ρωτήσουν τους εδώ συναδέλφους τους Βολιώτες, τι παθαίνανε κάθε χρόνο που μαζεύονταν χωριστά... Για καλό νομίζετε ότι ζήτησαν φέτος "ενωτική";

ΣΩΤΗΡΗΣ ΙΒΑΝΟΥΔΗΣ

Βόλος