Η ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ διάσκεψη στο Aμστερνταμ ήταν το "θέμα" της βδομάδας που πέρασε. Ομως το Αμστερνταμ δε φιλοξένησε μόνο τη Διακυβερνητική Διάσκεψη. Οι εργαζόμενοι από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης απάντησαν με το δικό τους αγωνιστικό δρόμο στην αντιδραστική αναθεώρηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Και οι κομμουνιστές έβαλαν για μια ακόμη φορά τη σφραγίδα τους στη μεγάλη πορεία. Πώς διαμορφώνεται η κατάσταση; Ποια θα 'ναι η συνέχεια; Ο "Ρ" συζήτησε με τον Δ. Ζάχαρη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και τον Μπ. Αγγουράκη μέλος της ΚΕ και βουλευτή του Κόμματος, που συμμετείχαν, εκπροσωπώντας το ΚΚΕ, στις εκδηλώσεις του Αμστερνταμ ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ενωση (σελίδες 6 - 7)
ΑΛΛΑ ΚΑΙ η εισοδηματική πολιτική για το 1998 - 1999, σύμφωνα με την έκθεση, που κατάρτισε κατά παραγγελία του κ. Σημίτη ο καθηγητής Ι. Σπράος, ξεπερνώντας ακόμα και αυτές τις θέσεις του ΣΕΒ (!) μας προετοιμάζει για ακόμα "χειρότερες μέρες". Και αυτό γιατί ενώ το εργατικό κόστος επηρεάζει τον πληθωρισμό μόλις κατά 25% και τα κέρδη των επιχειρήσεων πολύ περισσότερο - επιβεβαιώνοντας ότι στην Ελλάδα έχουμε "πληθωρισμό" κερδών (την τελευταία πενταετία αυξήθηκαν πάνω από 2.000% και του βασικού μεροκάματου κάτω από 60%) - η κυβέρνηση επιδιώκει τη μείωση του πληθωρισμού με τη συνέχιση της μονόπλευρης λιτότητας (σελίδα 12)
ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ λογική βαδίζοντας η κυβέρνηση σχεδιάζει την ιδιωτικοποίηση του ομίλου ΔΕΠ, ενός σημαντικού τομέα της ενεργειακής βάσης της χώρας, που αποτελεί το υπό δημόσια ιδιοκτησία "πετρελαϊκό κύκλωμα". Η αρχή ετοιμάζεται να γίνει με την είσοδο στο Χρηματιστήριο ποσοστού 10% ή και μεγαλύτερο των μετοχών του ομίλου ΔΕΠ, που περιλαμβάνει τα Διυλιστήρια Ασπροπύργου, το βιομηχανικό συγκρότημα της ΕΚΟ, την έρευνα κοιτασμάτων αργού πετρελαίου, το φυσικό αέριο... (σελίδες 14 - 15)
Ο "Ρ" αρχίζει σήμερα τη δημοσίευση μιας σειράς αφιερωμάτων στην Ανατ. Μακεδονία και Θράκη, όπως καταγράφηκαν στη διάρκεια του οδοιπορικού μας εκεί, που κατέληξε σε μια πλημμύρα συναισθημάτων. Οργή και αγανάκτηση για την επιδεικτική αδιαφορία της πολιτείας, για τα συνεχώς διογκούμενα προβλήματα των κατοίκων, που δε ζητούν πολλά, αλλά μονάχα το αυτονόητο, να μπορούν να συνεχίσουν να ζουν και να εργάζονται στον τόπο τους. Στο σημερινό φύλλο παρουσιάζουμε αντιπροσωπευτικά ρεπορτάζ από τους νομούς που επισκεφθήκαμε (σελίδες 24 - 25)
ΜΕ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ μέτρων προσωρινής αποτελεσματικότητας, που στην ουσία αφήνουν στο απυρόβλητο τα κέρδη των φαρμακοβιομηχάνων και των πολυεθνικών μεγαθηρίων στο χώρο της παραγωγής και διακίνησης φαρμάκου, και βάζοντας στο στόχαστρο τα μικρά φαρμακεία και τις - συνεταιριστικές κυρίως - φαρμακαποθήκες επιχειρεί η κυβέρνηση να "αντιμετωπίσει" το πρόβλημα εκρηκτικής αυξητικής πορείας της φαρμακευτικής δαπάνης με στόχο, όπως λέει, να μειώσει κατά 100 δισ. δρχ. τη δαπάνη... (σελίδα 15)
ΣΕ ΜΙΑ ενδιαφέρουσα συζήτηση ο Παναγιώτης Γιαννάκης, προπονητής της Εθνικής Ομάδας Μπάσκετ, τονίζει: Δεν υπάρχουν μεγάλα ονόματα, αλλά ούτε κι αχτύπητες ομάδες. Εκείνο που προέχει είναι να γίνουμε ομάδα. Δεν υπάρχει ομάδα που να πας και να την κερδίσεις εύκολα. Τη συγκεκριμένη βραδιά θα πρέπει να είσαι πανέτοιμος. Από τη στιγμή που ο αντίπαλος μπορεί να βάλει την μπάλα στο καλάθι, δεν είναι αδύναμος" τονίζει (σελίδες 30 - 31)
ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ της Θεσσαλονίκης διαμαρτύρονται έντονα για την καταστροφή του πολεοδομικού ιστού της Ανω Πόλης, όπως αυτός διαμορφώθηκε μέσα από διάφορες ιστορικές φάσεις ανάπτυξης, με τελευταία την προσφυγική. Τα ταπεινά και λιτά κτίσματα αυτής της περιόδου αποτελούν την ύστερη εκδήλωση της ελληνικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, λένε οι ειδικοί επιστήμονες (σελίδα 20)
Του Παναγιώτη ΚΑΚΑΛΗ
- Απόλυτα συνεπής με τις αρχές και την πολιτική του, ο πρωθυπουργός δεν μπορούσε να μην επιχαίρει και θριαμβολογεί γιατί διασφαλίζεται η αιώνια λιτότητα μέσω του Συμφώνου Σταθερότητας, το οποίο απαγορεύει, επισείοντας την απειλή αυστηρών ποινών, την παραμικρή απόκλιση από το δείκτη 3% στο ετήσιο έλλειμμα των κρατών - μελών. Αυτό δένει αρμονικά με τους στόχους της κυβέρνησής του, οι οποίοι εκφράστηκαν κατά τρόπο κατηγορηματικό τόσο από τις δηλώσεις του Γ. Παπαντωνίου την επόμενη μέρα όσο και με την έκθεση Σπράου. Με άλλα λόγια οι περιβόητοι δείκτες του Μάαστριχτ θα καλυφθούν αποκλειστικά και μόνο από τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους κλπ., δημιουργώντας στην κυριολεξία ένα σεληνιακό τοπίο σε μεγάλα τμήματα της "γηραιάς ηπείρου".
- Δε θα μπορούσε η κυβέρνηση Σημίτη να μην επιχαίρει και θριαμβολογεί γιατί δε δόθηκε ούτε ένα ECU για την αντιμετώπιση της ανεργίας από τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Οπως και οι υπόλοιποι εταίροι - συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των Γάλλων σοσιαλιστών, οι οποίοι "αποκαλύφθηκαν" πλήρως στο Αμστερνταμ - επιδεικτικά και προκλητικά δεν ενδιαφέρεται για την τύχη των 20 εκατομμυρίων ανέργων και των 57 εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στην ΕΕ. Η κυβέρνηση Σημίτη όμως πλειοδότησε υπέρ της μη διάθεσης κοινοτικών πόρων για την "απασχόληση" με το καταπληκτικό σκεπτικό ότι αν δοθούν οι πόροι για την ανεργία θα περικοπούν από τα διαρθρωτικά ταμεία (! ), αλλά και γιατί ονειρεύεται και το τρίτο πακέτο Σαντέρ (! ). Οι "15" ηγέτες όμως, ενδιαφέρθηκαν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των λαών της Ευρώπης και γι' αυτό εξέδωσαν ψήφισμα παρηγοριάς για την "απασχόληση", αφήνοντας στην πραγματικότητα την αντιμετώπιση της ανεργίας στους νόμους της αγοράς...
-
-
- Ικανοποιημένη όμως εμφανίστηκε η κυβέρνηση Σημίτη και για την κατάργηση του βέτο στη λήψη των αποφάσεων στα θέματα της κοινής εξωτερικής πολιτικής και αμυνας (ΚΕΠΠΑ) αλλά και για την καθιέρωση της αρχής τηςπλειοψηφίας ως βασικής αρχής στη λήψη αποφάσεων. Τι σημασία έχει για την κυβέρνηση, αν στραπατσάρεται κάθε έννοια ισοτιμίας των κρατών - μελών, ενισχύεται το Διευθυντήριο και θεσμοθετείται η "Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων"...
Βαυκαλίζεται βέβαια ότι ποτέ δε θα χρειαστεί να ληφθούν αποφάσεις με βάση τις παραπάνω αρχές, λες και οι "ηγεμόνες" της ΕΕ τα προωθούν τυχαία.
-
Η κυβέρνηση Σημίτη μπορεί, λοιπόν, να αισθάνεται ικανοποίηση και να θριαμβολογεί γιατί οι 15 ηγέτες επαναβεβαίωσαν και ενίσχυσαν τη νεοφιλελεύθερη επίθεση ενάντια στους λαούς της Ευρώπης. Ακριβώς γιατί αυτή η πολιτική εναρμονίζεται πλήρως και ενισχύει και την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει. Απέδειξε άλλη μια φορά ότι συμπαρατάσσεται πλήρως και είναι ενταγμένη οργανικά στο μαύρο μέτωπο των Βρυξελλών.
Και βέβαια δε θα περιμένουν την επόμενη σύνοδο κορυφής για να εκφράσουν αγωνιστικά τις διαθέσεις τους. Καθημερινά οργανώνουν την αντεπίθεσή τους ενάντια στην πολιτική και τις κυβερνήσεις των πολυεθνικών, δυναμώνοντας παράλληλα τις προσπάθειες συντονισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο των αγώνων τους. Αυτό ήταν το άλλο μήνυμα του Μάαστριχτ και όσο περνά ο καιρός θα ακούγεται περισσότερο "απειλητικό"...
Οι δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο στο Αμστερνταμ, έδειξαν ότι το κίνημα ενάντια στο Μάαστριχτ και στην Ευρώπη των πολυεθνικών διαρκώς διογκώνεται και συντονίζει τη δράση του. Ολο και περισσότεροι εργαζόμενοι στα κράτη - μέλη της ΕΕσυνειδητοποιούν, ότι πρέπει να αντιπαρατάξουν τους αγώνες τους στην επίθεση που εξαπολύεται από την ΕΕ ενάντια στα δικαιώματά τους και το μέλλον των παιδιών τους