ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 24 Ιούνη 1997
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
"Μνημόσυνο" της πολιτικής και της σοβαρότητας

Ολα έγιναν όπως... αναμενόταν κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων για τον ένα χρόνο από το θάνατο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ

"Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ"... και όσοι το συνθέτουν, "τίμησαν" την Κυριακή τον ιδρυτή του, όπως ακριβώς αρμόζει στο είδος της πολιτικής πρακτικής και στο είδος του κοινωνικού προτύπου, που καλλιέργησε και καλλιεργεί στο δημόσιο βίο το κυβερνών κόμμα. Οπως ακριβώς αρμόζει στην ποιότητα των "οραματισμών" και στην "πολιτισμική" παρακαταθήκη του "ιδρυτή", που, ένα χρόνο μετά το θάνατό του, ήταν τόσο το βάθος τους, ώστε εκείνο που άφησαν πίσω τους να είναι το "μεγαλείο" των διενέξεων για τη βίλα του Ψυχικού, τη βίλα της Εκάλης, την ιδιοκτησία των αρχείων...

Τουτέστιν: "Μαυροφορεμένες χήρες", περιφέροντας τα πολιτικά τους υπονοούμενα, να "διαπληκτίζονται" με τους "γαμπρούς - όνειδος" και την οικογένεια του εκλιπόντος, μέσω των... μυσταγωγικών "γιούχα",στα οποία επιδόθηκαν ταπεινοί προσκυνητές του Α. Παπανδρέου, πάνω από το μνήμα του... Αυτό ήταν το ένα μέρος της παράστασης. Το πρωινό. Συμπληρωμένο από ανακοινώσεις της μιας πλευράς της οικογένειας, της κόρης Σοφίας, εναντίον της άλλης, της συζύγου, μετά το τρισάγιο, και αφού είχαν προηγηθεί οι... φυγαδεύσεις των αποδοκιμαζόμενων από το κοιμητήριο.

Η συνέχεια δόθηκε με τη μεταφορά του παραπάνω σκηνικού στο Μέγαρο Μουσικής, όπου παρατάχθηκε η "εκσυγχρονιστική" όψη του ίδιου νομίσματος. Εκεί όπου το Λαμπράκειο "μαυσωλείο" του ΠΑΣΟΚικού "σοσιαλισμού" - ο "πολιτιστικός Παρθενώνας" όπως έλεγε ο Α. Παπανδρέου - άνοιξε τις πύλες του για να δεχτεί τους τιμητές του Α. Παπανδρέου. Τον Βαρδή Βαρδινογιάννη, τον αδερφό του Γιώργο, φυσικά τον αμφιτρύωνα Χρ. Λαμπράκη...

Εκεί όλοι αυτοί χειροκρότησαν τον νυν πρωθυπουργό να δηλώνει άξιος συνεχιστής του προκατόχου του και τον ξένο καλεσμένο Ζακ Λανγκ να βγάζει λόγο για την... ευρωπαϊκή ενοποίηση και τη Σύνοδο Κορυφής του Αμστερνταμ. Εκεί όπου οι οχλαγωγικές μετακινήσεις θεατών για να καλυφθούν τα άδεια καθίσματα της αίθουσας, έδιναν τη θέση τους σε χειροκροτήματα διαρκείας κατά την ενατένιση στιγμιοτύπων από τη ζωή του Παπανδρέου, που ξεκίνησαν από τη συνάντησή του με τον Κάστρο και τελείωσαν με τη χειραψία του με τον Κ. Σημίτη... Εκεί που το όλο ενδιαφέρον εστιαζόταν στο αν η Λιάνη χαιρετήθηκε με την Μαργαρίτα και στο τι είπε με τον πρωθυπουργό στο διάλειμμα...

Σε όλο αυτό το σκηνικό, η πολιτική δεν έχει καμία θέση. Η, για την ακρίβεια, έχει θέση αφ' ενός ο παραπολιτικός ευτελισμός της πολιτικής, που μετατρέπεται σε κλασικό "ριάλιτι σόου" μεταξύ των αλληλολακτιζόμενων "ορθόδοξων" παπανδρεϊκών και των "εκσυγχρονιστών" του ίδιου δόγματος. Κατά περίπτωση, οι δεύτεροι εμφανίζονται με έμβλημα τον Κατσανέβα ή τον επίσης αποδοκιμασθέντα Σημίτη.

Αφ' ετέρου, ακόμα και αυτές οι επετειακές στιγμές αποδεικνύονται αποκαλυπτικές για το "new deal", τη "νέα σκέψη" του "νέου ΠΑΣΟΚ". Είτε, λοιπόν, πρόκειται για ομιλία με θέμα τη Διακυβερνητική, είτε πρόκειται για ομιλία με θέμα τον "κοινωνικό διάλογο", είτε πρόκειται για ομιλία με θέμα το "έργο" του Α. Παπανδρέου, ο Κ. Σημίτης πρέπει να στείλει το μονότονα αντιλαϊκό του μήνυμα: "Οι θυσίες που όλοι πρέπει να κάνουμε, η αυτοσυγκράτηση που πρέπει να επιδείξουμε, δε μας επιβάλλονται από κανένα, είναι αναγκαίοι όροι για την επιβίωσή μας ως χώρας... Και οι θυσίες αυτές άρχισαν να αποδίδουν καρπούς εδώ και μερικά χρόνια, με πρωθυπουργό τον Α. Παπανδρέου, που ο ίδιος έδειξε το δρόμο της ισότιμης συμμετοχής της χώρας στις διαδικασίες ευρωπαϊκής ενοποίησης", ήταν μια από τις βασικές επισημάνσεις της πρωθυπουργικής ομιλίας εις μνήμην του προκατόχου του...Ναι, λοιπόν. Η ζωή συνεχίζεται. Οπως και η "διάδοχη" τακτική εκείνων που έχουν ταχθεί να την πετροβολούν και να τη μειώνουν αισθητικά. Είτε με την πολιτική τους, είτε με τα "μοντέλα" ευτέλειας που υπηρετούν διά της δημόσιας προβολής του βίου και της πολιτείας τους, είτε και με τα δυο...

Ν. ΜΠ.

Φυσική συνέχεια

Πώς γίνεται τα "μεγάλα οράματα" και οι "σοσιαλιστικές" διακυβερνήσεις να δίνουν τόσο σύντομα τη θέση τους σε "μνημόσυνα", όπου οι "ψαλμωδίες" αρχίζουν με "γιούχα", συνεχίζονται με "συζυγολογικές" εποποιίες και καταλήγουν σε κηρύγματα λιτότητας από τους διαδόχους των ίδιων "αξιών"; Πώς ο "δεξιός" Σημίτης οικειοποιείται με τόση ευκολία τις "αριστερές" περγαμηνές του Α. Παπανδρέου; Είναι μόνο το "σύνδρομο του δεύτερου", που παρακίνησε τον νυν πρωθυπουργό να αναφέρεται, από το Μέγαρο, στον προκάτοχό του, κάνοντας χρήση του πρώτου πληθυντικού προσώπου ("μας συνδέουν με τον Α. Παπανδρέου", "συναντηθήκαμε στα ίδια χαρακώματα με τον Α. Παπανδρέου" κλπ.), για να δηλώσει ότι αυτός είναι ο συνεχιστής του και πως "δε θα ακυρώσει το δίδαγμα" του προηγούμενου; Οχι. Είναι, κυρίως, το πραγματικό περιεχόμενο, το πραγματικό "δίδαγμα" της πολιτικής πρακτικής, των "οραματισμών" και "αξιών" του Α. Παπανδρέου που καθιστούν τον Κ. Σημίτη φυσικό κληρονόμο του.

***

Το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου "εμπλούτισε" τις συνδικαλιστικές και κοινωνικές ελευθερίες, επιβάλλοντας μέτρα όπως το "άρθρο 4". Το ΠΑΣΟΚ του κ. Σημίτη είναι που "εκσυγχρονίζει"... το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, ανασύροντας χουντικούς νόμους απαγόρευσης των λαϊκών συγκεντρώσεων. Το ΠΑΣΟΚ του ιδρυτή του, που πήγαινε "χέρι - χέρι" με τον Κλίντον, είναι το ίδιο ΠΑΣΟΚ, που "ευχαριστεί" τους Αμερικανούς για τη ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου. Το "σοσιαλιστικό" ΠΑΣΟΚ των σταθεροποιητικών προγραμμάτω, είναι το ίδιο με το "εκσυγχρονιστικό" ΠΑΣΟΚ της "λιτότητας δίχως ημερομηνία λήξης". Το "αντιΕΟΚικό" ΠΑΣΟΚ της... δημοκρατικής απόρριψης του δικαιώματος του λαού να ρωτηθεί για το Μάαστριχτ, είναι το ίδιο με το σημερινό ΠΑΣΟΚ, που προωθεί την κοινοβουλευτικά πραξικοπηματική "κύρωση" της Σένγκεν και του Μάαστριχτ "2". Το ΠΑΣΟΚ του "ύφους" και του "ήθους" της "Αυριανής", τη δεκαετία του '80, έχει μετεξελιχτεί τόσο, ώστε η "Αυριανή" να παραμένει το ημιεπίσημο δημοσιογραφικό όργανο και του "νέου" ΠΑΣΟΚ και, προσωπικά, του νέου πρωθυπουργού.

***

Κάποιοι θα πουν ότι δεν είναι όλα ίδια. Οτι η δημαγωγική ικανότητα καπηλείας των αριστερών συνθημάτων, σήμερα χωλαίνει. Ομως, πέρα από πρόβλημα ικανοτήτων του Κ. Σημίτη, αυτό υποδηλώνει την αδυναμία να κρύβονται πλέον τα πράγματα. Αλλωστε, πολύ πριν τη μεταβάπτιση της Δεξιάς σε... Αριστερά, από την κυβέρνηση Σημίτη, ήταν ο Α. Παπανδρέου που ομολογούσε ότι "ακολουθούμε δεξιά πολιτική"... Δεν πρέπει, συνεπώς, να ενοχλείται κανείς που ο νυν πρωθυπουργός θέλει να του αναγνωριστεί η ιδιότητα του "συνεχιστή" του Α. Παπανδρέου, όπως το "νέο" ΠΑΣΟΚ των "αυλών", των "οικογενειομαχιών" και της απασχόλησης του δημόσιου βίου με τις βίλες και τις διαθήκες είναι η συνέχεια του "παλιού". Το δικαιούται.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ
Από τον Κάστρο στον... Σημίτη

Αυτές ήταν ωραίες εικόνες στο φουαγιέ του Μεγάρου Μουσικής. Ο άτεγκτος "εργατοφάγος" Γ. Παπαντωνίου να στέκεται προσοχή στον Β. Βαρδινογιάννη και ο "αγροτοφάγος" Θ. Τσουκάτος να θωρεί με κεκλιμένη την κεφαλήν τα υποδήματα του Χρ. Λαμπράκη. Ετσι πρέπει να γίνεται, όταν εκπροσωπείς τη "συνέχεια" του Α. Παπανδρέου. Εκείνο, δηλαδή, το είδος "σοσιαλισμού", που... τιμούν και ο Βαρδινογιάννης και ο Λαμπράκης.

***

Το τηλεοπτικοποιημένο αφιέρωμα στον Α. Παπανδρέου, που επιμελήθηκε ο κ. Μπιρσίμ, είχε τα πάντα. Στιγμιότυπα από τις συναντήσεις του αποθανόντα με τον Κάστρο, τον Ορτέγκα, την Γκάντι, τον Μιτεράν, τον Γκονζάλες, τον Αραφάτ και τον... Σημίτη. Από τον Κάστρο στον Σημίτη, δηλαδή...

***

Επειδή, όμως θεωρήθηκε ότι ο συμβολισμός - το κλείσιμο δηλαδή του αφιερώματος με τον Παπανδρέου και τον Σημίτη να ανταλλάσσουν χειραψία - δεν ήταν επαρκής, ο Κ. Σκανδαλίδης το απέδωσε και με λόγια κατά την έναρξη της εκδήλωσης. "Αξιος συνεχιστής του στο τιμόνι της χώρας είναι ο Κ. Σημίτης", είπε μιλώντας για τον Α. Παπανδρέου ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ. Γνωστός και για τις παλιότερες δηλώσεις του περί "καλαμοκαβαλαραίων της νέας εξουσίας"...***

Πολύ ωραία η επετειακή ομιλία του Ζακ Λανγκ για τον πρώην πρωθυπουργό. Αναφέρθηκε μια φορά στον Νίτσε, δυο φορές στην Μελίνα Μερκούρη, δυο στον... Περικλή και τον "χρυσό αιώνα" της αρχαίας Αθήνας και τρεις στον Α. Παπανδρέου. Κυρίως, όμως, στην ομιλία του για τη μνήμη του Α. Παπανδρέου, ασχολήθηκε με το... σχετικό θέμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Οπως, διευκρίνισε, "ο Κ. Σημίτης μου ζήτησε στην ομιλία μου να ασχοληθώ με το μέλλον"...

***

Οι θέσεις της αίθουσας εκδηλώσεων του Μεγάρου Μουσικής ανέρχονται στις 2.000. Οι θεατές της εκδήλωσης προς τιμήν του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ δεν ξεπερνούσαν τους 1.400... Αυτό είναι το τίμημα όταν τα - εντός και εκτός νεκροταφείου - σόου "Δήμητρας - Κατσανέβα" παραγίνονται και νομίζεις ότι μπορείς να τα αποφύγεις προχωρώντας σε επιλεκτική παροχή προσκλήσεων.

***

Το παραπάνω, σε συνδυασμό με την πραγματικά πολύ καλή ακουστική του Μεγάρου, κάνουν σαφές το πανδαιμόνιο που προκλήθηκε από τις μαζικές μετακινήσεις θεατών από τα απομακρυσμένα θεωρία, ώστε να καλυφθούν τα τεράστια κενά στην πλατεία της αίθουσας εκδηλώσεων. Πέντε, τέτοια, "κύματα" μεταφερόμενων θεατών σημειώθηκαν. Τα τρία, μάλιστα, κατά τη διάρκεια της παρουσίας στο βήμα του Κ. Σημίτη...

***

"Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι εκείνη που... συνέχισε με πολύ πιο τολμηρά βήματα από ό,τι οι συντηρητικές κυβερνήσεις, την αποδέσμευση από τις ΗΠΑ, μέσω της ισότιμης συμμετοχής της χώρας στην ΕΟΚ", είπε ο Κ. Σημίτης αποδίδοντας φόρο τιμής στον Α. Παπανδρέου.

***

Συμπέρασμα πρώτον: Εκτός του ΠΑΣΟΚ, ήταν και οι συντηρητικές κυβερνήσεις που προώθησαν την αποδέσμευση από τις ΗΠΑ! Συμπέρασμα δεύτερον: Αποδέσμευση από τις ΗΠΑ σημαίνει εξάρτηση από την ΕΟΚ! Συμπέρασμα τρίτον (και αληθές): Η εξάρτηση και στις ΗΠΑ και την ΕΕ δεν κρύβεται ούτε από τις επετείους τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ