Την πραγματοποίηση 24ωρης απεργιακής κινητοποίησης στις 23 Οκτώβρη,με άξονες την ανεργία, το ασφαλιστικό και την αναδιανομή εισοδήματος,αποφάσισε χτες το Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ,καθώς οι δυνάμεις που υπηρετούν τον "κοινωνικό διάλογο" νιώθουν την ανάγκη κάποιων ελιγμών, κάτω από την πίεση των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων και την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των εργαζομένων από τις αντεργατικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης.

Η ΠΑΣΚΕ κυρίως, αλλά και οι παρατάξεις ΔΑΚΕ και "Αυτόνομη Παρέμβαση" προσπάθησαν να... ισορροπήσουν τη συμμετοχή τους στον "κοινωνικό διάλογο" - απάτη - που γίνεται όλο και πιο φανερός ο ρόλος του σαν "οχήματος" επιβολής της γενικότερης απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων - με την απόφαση για απεργία και αναφορές για... μελλοντικές κινητοποιήσεις, ώστε να λυθούν τα προβλήματα των εργαζομένων.

Ολες οι παρατάξεις έκαναν πρόταση για 24ωρη απεργία τον Οκτώβρη, αλλά υπερίσχυσε η πρόταση της ΠΑΣΚΕ με τη συμπόρευση της "Αυτόνομης Παρέμβασης και ως προς το πλαίσιο της κινητοποίησης. Η ΔΑΚΕ ψήφισε τη δική της πρόταση, που έκανε δεκτή την απεργία, με την προϋπόθεση η ΓΣΕΕ να αποχωρήσει τότε από τον "κοινωνικό διάλογο", ενώ σε διαφορετική περίπτωση να μην γίνει απεργία. Η ΔΑΣ πρότεινε να αποχωρήσει άμεσα η ΓΣΕΕ από τον "κοινωνικό διάλογο" και να απορρίψει το Γενικό Συμβούλιο τη στάση της πλειοψηφίας. Τόσο στις διαπιστώσεις της για τον "κοινωνικό διάλογο", όσο και στην πρότασή της για το πρόγραμμα δράσης, οι σύμβουλοι της ΔΑΣ έκαναν σαφές ότι πρέπει να διατρανωθεί ένα κίνημα αντίστασης στη βάση των εργαζομένων, που θα ανατρέψει την επιχειρούμενη αφαίρεση των κατακτήσεών τους. Αποτέλεσμα της στάσης της ήταν και να δεχτεί, άμεσα ή έμμεσα, το σύνολο των επιθέσεων από τα μέλη του συμβουλίου των άλλων παρατάξεων.

Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλος έκανε αρχικά μια ενημέρωση για την πορεία του "κοινωνικού διαλόγου", σημειώνοντας ότι "η αποχή είναι κακός σύμβουλος και συμπαραστάτης σ' αυτούς που επιβουλεύονται άλλα για τους εργαζόμενους". Κάνοντας σαφές ότι η συμμετοχή στο "διάλογο" είναι δεδομένη, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ πρόσθεσε πως το βασικό πρόβλημα που υπάρχει εντοπίζεται στο ασφαλιστικό, όπου η κυβέρνηση δεν έκανε δεκτές τις προτάσεις για τη συζήτηση άμεσα του ν. 2084 και τη σύσταση της επιτροπής διαλόγου.

Ο Χρ. Πολυζωγόπουλος μίλησε αρκετά για την απαιτούμενη "ενότητα δράσης" και επιχείρησε να σκιαγραφήσει - φραστικά - το "αγωνιστικό" πρόσωπο της ΓΣΕΕ, αναφερόμενος σε κινητοποιήσεις τον Οκτώβρη, παράλληλα με τη σύναψη μιας "νέας στρατηγικής συμφωνίας στο συνδικαλιστικό κίνημα".Η θέση του αυτή συνοδεύτηκε από τον υποκριτικό αφορισμό "τέρμα τα αλληλούια στα κόμματα και τις σκοπιμότητες".

Ο αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Μανώλης (ΔΑΚΕ) προσπάθησε να δικαιολογήσει τη συμμετοχή της ΔΑΚΕ στον "κοινωνικό διάλογο" σαν κίνηση διασφάλισης ότι θα συζητηθεί το ασφαλιστικό και το φορολογικό... Η αιτιολόγηση ήταν αναγκαία, αφού ταυτόχρονα περιέγραψε με τα πιο μελανά "χρώματα" την πορεία του "διαλόγου" και τις κυβερνητικές παρεμβάσεις ενάντια στις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, τις αμοιβές και άλλα ζητήματα.

Ανάλογη ήταν η τοποθέτηση του αναπληρωτή γενικού γραμματέα Α. Καλύβη,ο οποίος σημείωσε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να προωθήσει την πολιτική της μέσα από τον "κοινωνικό διάλογο" και η ΓΣΕΕ για να "ανοίξει" την πολιτική της. Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι αν δε συμμετείχε η ΓΣΕΕ στο διάλογο και η κυβέρνηση έφερνε μέτρα το καλοκαίρι, οι εργαζόμενοι δε θα μπορούσαν να αντιδράσουν! Παρά τις αιχμές που προϊδέαζαν για πιθανή αποχώρηση από το "διάλογο", τις αναφορές στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και τις προθέσεις των εργοδοτών, παρά τις εκκλήσεις των τριών παρατάξεων για "συμφωνία" και "δράση", οι τρεις παρατάξεις κατέστησαν σαφές ότι συνεχίζουν το "στημένο παιχνίδι".

Ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ, Γ. Μαυρίκος,παρουσίασε χτες στο Γενικό Συμβούλιο της Συνομοσπονδίας την πιο κάτω ολοκληρωμένη πρόταση της ΔΑΣ.

Το Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ συνεδριάζει σε μια κρίσιμη για την εργατική τάξη περίοδο, αφού βρίσκεται σε εξέλιξη μια καλά σχεδιασμένη επίθεση σε βάρος της από βιομηχάνους - κυβέρνηση - Ευρωπαϊκή Ενωση. Την επίθεση αυτή τη γεύονται σήμερα σε πρώτη γραμμή οι εργαζόμενοι επιχειρήσεων, όπως "Σόφτεξ" - "Χαλυβουργική" - ΠΕΣΙΝΕ - ξενοδοχοϋπάλληλοι - ναυτεργάτες κλπ. Οι πρόσφατες εξελίξεις με τη Διάσκεψη του Αμστερνταμ,την έκθεση Σπράου,τις ιδιωτικοποιήσεις και όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν με τον περιβόητο κοινωνικό διάλογο, έρχονται να επιβεβαιώσουν το χαρακτήρα της γενικευμένης επίθεσης.

Την ίδια περίοδο δημοσιεύονται οι ισολογισμοί των επιχειρήσεων με τα δηλωθέντα κέρδη από τους ίδιους τους εργοδότες, που εμφανίζουν αύξηση σε μέσα επίπεδα των καθαρών κερδών κατά 31% μέσα στο 1996, τη χρονιά που το βιοτικό επίπεδο των εργατοϋπαλλήλων και των συνταξιούχων μειώθηκε.

Τους στόχους της κυβέρνησης έχουμε σαν ΔΑΣ εξαντλητικά αποκαλύψει στις ΕΕ και τις Ολομέλειες της Συνομοσπονδίας. Σήμερα εκτιμούμε πως όχι μόνο εμείς, αλλά πλατιές μάζες εργαζομένων συμφωνούν ότι η κυβέρνηση επιδιώκει:

1.Να υπερασπιστεί τα συνολικότερα συμφέροντα των οικονομικών και ολιγαρχικών κύκλων, σε βάρος του ελληνικού λαού και κύρια της εργατικής τάξης.

2.Να αφαιρέσει εργασιακές κατακτήσεις του αιώνα που διανύουμε (8ωρο, πλήρη απασχόληση, περίθαλψη, σύνταξη, συλλογικές συμβάσεις εργασίας) και να τις παραδώσει σαν προίκα στον ισόβιο "γάμο" που έχει συνάψει με τα μεγάλα συμφέροντα που στήριξαν τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του και τους εγκατέστησαν στην εξουσία.

3.Να δώσει "γην και ύδωρ" στην ΕΕ, διαλύοντας και εκποιώντας την παραγωγική βάση της χώρας, τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές και εντείνοντας το βαθμό της εκμετάλλευσης των εργατοϋπαλλήλων.

4.Να στηρίξει το Μάαστριχτ και την "αριστερή" αναθεώρησή του μαζί με το ΣΕΒ, τον Κολ και το διάδοχο του Μιτεράν, αρνούμενη πεισματικά το αίτημα για δημοψήφισμα.

5.Να διαλύσει το συνδικαλιστικό κίνημα και τα συνδικάτα, χτυπώντας τη συλλογικότητα, την αντίσταση, τον αγώνα, την αλληλεγγύη, στις λογικές της θατσερικής ταχτικής που εφαρμόστηκαν σε χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ. Σε κάθε περίπτωση επιδιώκει να καταστήσει το συνδικαλιστικό κίνημα συνυπεύθυνο στην επεξεργασία και την κάλυψη των αντεργατικών μέτρων.

Για να πετύχει αυτούς τους στόχους της προσπαθεί να αξιοποιήσει σαν μορφή το λεγόμενο "κοινωνικό διάλογο".

Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα ήταν και είναι υπέρ των ουσιαστικών διαπραγματεύσεων όπως και πρόσφατα απαιτούσε με τους αγώνες των ναυτεργατών, των συνταξιούχων, των οικοδόμων, των αγροτών, της "Χαλυβουργικής", της "Σόφτεξ" κλπ.

Εδώ όμως δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο,αλλά για εντελώς διαφορετική κατάσταση με άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Γράφτηκε τελευταία από πολύ έγκυρους παράγοντες ότι ο "κοινωνικός διάλογος" "είναι η διαδικασία λήψης πολιτικών αποφάσεων με τη συμμετοχή της κοινωνίας και με στόχο τη διαχείριση των κοινωνικών συγκρούσεων με μακροοικονομικό επίπεδο".

Για το πώς η κυβέρνηση εννοεί τον "κοινωνικό διάλογο" έχει φανεί από την αρχή, αφού ενώ υποτίθεται συζητά:

- Στην πρώτη συνεδρίαση - φιέστα ο ίδιος ο κ. πρωθυπουργός τόνισε ότι "κεκτημένα δεν υπάρχουν".

- Στη δεύτερη, ο ίδιος ο κ. υπουργός Εργασίας τόνισε ότι από την 1/1/98 θα ισχύσει ο νόμος Σιούφα, για τη μείωση των επικουρικών συντάξεων.

- Στην τρίτη συνεδρίαση, η κυβέρνηση και ο ΣΕΒ έδωσαν και πρότειναν για τις εργασιακές σχέσεις τη γνωστή πρόταση του καθηγητή κ. Γ. Σπράου για την κατάργηση των ΣΣΕ και το πάγωμα των μισθών.

- Στο ίδιο διάστημα περικόπτει το εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων.

- Κατέθεσε το νομοσχέδιο - "σκούπα" για ΝΑΤ, ΝΕΕ, Οίκο Ναύτου, Λιμενικά Ταμεία και πολλά ακόμα.

- Προωθεί τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης,με πρωτοπόρο το ΕΙΕ.

- Αναπαράγει τα προβλήματα με τους αλλοδαπούς εργάτες.

- Στο ίδιο διάστημα καταστρατηγούνται ΣΣΕ, κατακτήσεις, δικαιώματα όλων των κλάδων.

- Επικύρωσε τη Συμφωνία ΣΕΝΓΚΕΝ (ηλεκτρονικό φακέλωμα).

Ολη αυτή η εμπειρία βεβαιώνει ότι δεν πρόκειται για διάλογο, αλλά για καραμπινάτο μονόλογο.

Κεντρικό λοιπόν ζήτημα από την κυβέρνηση, τους βιομηχάνους και την Ευρωπαϊκή Ενωση, μπαίνει ότι συνέταιροι, εταίροι και φίλοι γύρω από ένα τραπέζι θα καθορίσουν το μέλλον το εργασιακό, το κοινωνικό, το οικονομικό για τους εργαζόμενους.

Θα αποφασίζουν "από κοινού" επώδυνα μέτρα για το λαό στο όνομα των προγραμμάτων σύγκλισης, των δεικτών του Μάαστριχτ, της Λευκής Βίβλου, της ΟΝΕ κλπ. Ξεχνώντας δύο βασικά πράγματα, ότι 1) από την καπιταλιστική κρίση δε χάνουν όλοι, αλλά κάποιοι συσσωρεύουν αμύθητα πλούτη και 2) ότι οι κοινωνίες δεν προοδεύουν με συμβόλαια και εθνική συναίνεση, αλλά μέσα από ταξικές συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις.

Αντικειμενικά και στην ουσία επανέρχεται η γνωστή μεγαλοφυής ρήση του Κ. Λάσκαρη ότι "η πάλη των τάξεων καταργήθηκε"!!

Την Πρωτομαγιά έγινε στην Αθήνα ένα άτυπο αλλά ζωντανό δημοψήφισμα, όχι από ίματζ-μέικερ, αλλά αυθεντικό.

Η ανταπόκριση των εργατοϋπαλλήλων, συνταξιούχων και ανέργων στη συγκέντρωση των σωματείων που υποστήριζαν ότι ο "κοινωνικός διάλογος" είναι μια απάτη, ήταν αποστομωτική. Σήμερα είμαστε σίγουροι ότι ο "κοινωνικός διάλογος" σε πλατιά τμήματα των εργαζομένων είναι ανυπόληπτος και θεωρείται και επικίνδυνος.

Η πρόταση που έχουμε αναλύσει στην ΕΕ και τη Διοίκηση και που ξαναπροτείνουμε σήμερα είναι: Να αποχωρήσει άμεσα η ΓΣΕΕ από το λεγόμενο "κοινωνικό διάλογο",επειδή:

- Η κυβέρνηση έχει ειλημμένες αποφάσεις που θα ξεθεμελιώσουν δικαιώματα και κατακτήσεις.

- Η συζήτηση δε γίνεται για το πώς, με τι μέτρα θα αυξηθούν οι μισθοί, οι συντάξεις, θα απασχοληθούν οι άνεργοι, θα αυξηθεί η άδεια και τα επιδόματα, θα μειωθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, το πώς θα αυξηθούν οι κοινωνικές δαπάνες και με τι συγκεκριμένα μέτρα θα ικανοποιηθούν οι σύγχρονες απαιτήσεις των εργατοϋπαλλήλων, αλλά τι θα αφαιρεθεί από τις κατακτήσεις μας.

- Η συμμετοχή της ΓΣΕΕ Νομιμοποιεί τις αντεργατικές επιλογές της κυβέρνησης και του "κοινωνικού διαλόγου".

- Η προκλητική στάση της κυβέρνησης έχει ήδη ξεδιπλωθεί με τη λήψη αντιλαϊκών μέτρων που δήθεν ισχυρίζεται ότι είναι και στην ατζέντα του προτεινόμενου διαλόγου. Χαρακτηριστική είναι η υπονόμευση οργανισμών όπως ο ΟΕΚ κ.ά. που από πληροφορίες φαίνεται ότι ετοιμάζει τη διάλυση μέσα από τη συγχώνευσή τους με άλλες δημόσιες υπηρεσίες.

- Η κυβέρνηση έχει έμπρακτα δείξει την αυταρχική νοοτροπία και πρακτική της με τον περιβόητο "κοινωνικό αυτοματισμό" και το βούρδουλα, αναγορεύοντας τους εργατικούς αγώνες περίπου σε "εθνικό κίνδυνο".

Αν λοιπόν η ΓΣΕΕ αρνηθεί να γίνει ένας "μιλημένος" συμπαίχτης στο σικέ παιχνίδι και αφήσει στο τραπέζι μόνους την κυβέρνηση με τους βιομηχάνους και ταυτόχρονα κινηθεί αγωνιστικά, θα είναι η καλύτερη μορφή και στάση υπεράσπισης της εργατικής τάξης, θα δώσει κουράγιο στους εργαζόμενους και μπορεί να ανάψει τη σπίθα της αντίστασης. Αυτός είναι ο μόνος αποτελεσματικός δρόμος σε όφελος των εργαζομένων. Διαφορετικά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ γίνεται συνένοχη στο ιστορικό έγκλημα που θα προκύψει σαν αποτέλεσμα του "διαλόγου".

Οσοι από τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ εκτιμούν και σχεδιάζουν ότι με τρικ του στιλ "να πάμε και να φύγουμε", "να πάμε στη μέση ή να πάμε στην αρχή και το τέλος του παιχνιδιού", "να εξασφαλίσουμε διαδικασίες, όρους και προϋποθέσεις", απλά προσπαθούν να ξεγελάσουν τους εργαζόμενους και να πειστούν οι ίδιοι, ότι τάχα διαφοροποιούνται από την κυβέρνηση. Με τρικ και κόλπα όμως δεν κάνεις συνδικαλισμό.

Οι ηγεσίες των τριών παρατάξεων είναι ουσιαστικά δέσμιες της ταυτισμένης πορείας τους και του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ που συγκρότησαν από την Αλεξανδρούπολη μέχρι σήμερα.

Αν οι ευθύνες της ΠΑΣΚΕ είναι πελώριες, η στάση των ηγεσιών ΔΑΚΕ - ΣΥΝ, έχει αποκτήσει και κωμικά στοιχεία.Βραδυπόρησαν λίγο στην αφετηρία, έγιναν συμπαίχτες στη συνέχεια, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους στην... αγωνιστική περικύκλωση της Βουλής και τώρα με κάθε ευκαιρία απειλούν να ξαναφύγουν γιατί η διαδικασία του "διαλόγου"... κλπ. Στην ουσία, με τη στάση τους και την τακτική τους αυτή, ΔΑΚΕ - ΣΥΝ δίνουν πάσες και στρώνουν την μπάλα στην κυβέρνηση (Μηδενική Βάση - Φερεγγυότητα κλπ).

Τελευταία κριτικάρουν την ΕΣΑΚ ότι τάχα ακολουθεί "ανεύθυνη" γραμμή. Η ότι αν... είμαστε όλοι μέσα στον κοινονικό διάλογο, θα ήταν σε όφελος των εργατοϋπαλλήλων. Πόση σχέση έχουν αυτά με την πραγματικότητα;

Δηλαδή η ΕΣΑΚ, που από την αρχή λέει ότι δεν πρόκειται για διάλογο αλλά για καρμανιόλα, που πρότεινε και επιμένει να μη νομιμοποιήσει το συνδικαλιστικό κίνημα, με την παρουσία του, αυτή την κατάσταση, που ισχυρίζεται το αυταπόδεικτο, ότι οι αποφάσεις της κυβέρνησης είναι ειλημμένες και άρα ο μόνος ασφαλής δρόμος είναι η ολομέτωπη επίθεση του κινήματος και η όξυνση της ταξικής πάλης, είναι ανεύθυνη!

Και αυτοί που διατυμπάνιζαν την πρώτη εβδομάδα του "κοινονικού διαλόγου" "δεν πάμε αν δε δηλώσει ο ίδιος ο Σημίτης το πάγωμα των τριών αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ", που λένε (στην προηγούμενη ΕΕ) ότι "οι αποφάσεις είναι ειλημμένες και θα σκεφτούμε πότε θα αποχωρήσουμε", που έλεγαν και λένε "η συζήτηση στον κοινωνικό διάλογο να είναι εφ' όλης της ύλης", δηλαδή όλα για κουβέντα από την αρχή, είναι υπεύθυνοι! Πράγματι είναι ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ και κανέναν δεν ξεγελούν.

- Να γιατί προτείνουμε το Γενικό Συμβούλιο να απορρίψει σήμερα την έως τώρα στάση της πλειοψηφίας στον "κοινωνικό διάλογο".

Μπροστά μας έχουμε οχτώ μήνες μέχρι το συνέδριο της ΓΣΕΕ. Το Γενικό Συμβούλιο επιβάλλεται να χαράξει πρόγραμμα δράσης για το επόμενο διάστημα. Πρόγραμμα μαζικής, συνολικής αντεπίθεσης των εργαζομένων, ανέργων και συνταξιούχων.

Σαν ΔΑΣ προτείνουμε:

- Αξιοποίηση των δύο επόμενων μηνών για ενημέρωση και διαφωτιστική δουλιά στους εργαζόμενους με ανακοινώσεις, περιοδείες, συσκέψεις και συγκεντρώσεις όπου υπάρχουν προϋποθέσεις, με αιχμές κλάδους όπως εμπόριο - τουρισμός.

1.Αγωνιστική ετοιμότητα και για την απόκρουση των πολύ πιθανών θερινών αντεργατικών επιθέσεων της κυβέρνησης και για τις επιχειρήσεις με κλάδους με μεγάλα προβλήματα όπως "Σόφτεξ", μεταλλεργάτες, "Χαλυβουργική", ΔΕΠ, ΠΕΣΙΝΕ.

2.Δράση από κοινού με τους φορείς της υγείας για την απόκρουση του νομοσχεδίου που κατέθεσε η κυβέρνηση.

3.Με το τέλος του καλοκαιριού, όξυνση της πάλης για τα θέματα των εργασιακών σχέσεων, ανεργία, ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις κλπ και κήρυξη 24ωρης πανελλαδικής απεργίας την 1η Οκτώβρη - μέρα Τετάρτη. Οχι με χαρακτηριστικά ντουφεκιάς και άλλοθι, αλλά με πραγματικά στοιχεία ταξικής προοπτικής.

4.Μετά από την 24ωρη απεργία να ξανασυνεδριάσουν σωματεία, Ομοσπονδίες, ΕΚ, ΓΣΕΕ και να κλιμακώσουν τον αγώνα με νέες κινητοποιήσεις εμπλουτίζοντας το περιεχόμενο με την ΕΓΣΣΕ, τις συλλογικές συμβάσεις, το φορολογικό, τον προϋπολογισμό κλπ, συντονίζοντας τον αγώνα με επαγγελματίες, βιοτέχνες και αγρότες.

Στην πολιτικοσυνδικαλιστική στιγμή που βρισκόμαστε, η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση μπορεί να ανατραπεί με την καθολική, μαζική, ταξική αντιπαράθεση της εργατικής τάξης. Με το συντονισμένο αγώνα που θα έχει σαν ορίζοντα της συγκρότησης ενός μετώπου κόντρα στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Ενός μετώπου, που θα αμφισβητεί και θα αχρηστεύει την εξουσία των δυνάμεων του κεφαλαίου.

Εθιμοτυπικό χαρακτήρα είχε η χτεσινή συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ.Αν και αυτή την περίοδο έχουμε ένα μπαράζ κυβερνητικών μέτρων ενάντια σε εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων, η πλειοψηφία (ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ) αρκέστηκε στην καταγραφή προβλημάτων, ουσιαστικά σιγοντάροντας αυτή την αντιδημοσιοϋπαλληλική πολιτική.

Στην εισηγητική πρόταση της ΠΑΣΚ,η λέξη "αναμονή" συνόδευε όλες τις αναφορές στα διάφορα ζητήματα που απασχολούν τους δημόσιους υπαλλήλους. Για τον "κοινωνικό διάλογο", που δεν έχει δώσει αποτελέσματα ακόμα... Για τον παράλληλο "κοινωνικό διάλογο" για το ασφαλιστικό, όπου όταν προχωρήσει, θα τοποθετηθούν... Για το θέμα της θεσμοθέτησης των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, που και εδώ θα περιμένουν τα αποτελέσματα της επιτροπής, αν και αναγνωρίστηκε ότι οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι βάζουν ζήτημα για το αν θα πρέπει να υπάρξουν... Επίσης γενικώς και αορίστως σημείωσαν ότι θα πρέπει να αναθεωρηθούν τα άρθρα του Συντάγματος που "φαλκιδεύουν" τα πολιτικά δικαιώματα των εργαζομένων στο δημόσιο και να αναβαθμιστεί η περίθαλψη...

Με την πρόταση αυτή, όπως τέθηκε, συμφώνησε και υπερψήφισε η ΔΑΚΕ,με την προσθήκη ότι για το θέμα των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων θα πρέπει να επισημανθεί η αρνητική μέχρι στιγμής θέση της κυβέρνησης.

Κατά της αντιδημοσιοϋπαλληλικής και αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης, τάχθηκε "όψιμα" η "Αυτόνομη Παρέμβαση",η οποία κατέθεσε ξεχωριστή πρόταση με έναν κατάλογο με αιτήματα, χωρίς όμως καμιά πρόταση για αγωνιστική διεκδίκησή τους.

Το κυβερνητικό μπαράζ αντιδημοσιοϋπαλληλικών μέτρων κατάγγειλαν οι σύμβουλοι της "Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας",όπως το νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο, η περικοπή του εφάπαξ, με συμφωνία και της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ, οι ρυθμίσεις για περικοπές στις επικουρικές συντάξεις, αλλά και τις συνεχείς απειλές για άρση της μονιμότητας και το αυταρχικό πλαίσιο (υπαλληλικός κώδικας - εκθέσεις αξιολόγησης) που προωθεί για να αποτρέψει κάθε αγωνιστική αντίδραση. Καταφέρθηκαν κατά του διαβόητου "κοινωνικού διαλόγου", με τον οποίο - όπως τόνισαν - επιχειρείται η κατάργηση όσων δικαιωμάτων έχουν απομείνει και η επιβολή της μερικής απασχόλησης.

Για την αντιμετώπιση των παραπάνω η ΔΕ πρότεινε: Διοργάνωση περιοδειών ενημέρωσης στους χώρους δουλιάς, πανελλαδικά. Κήρυξη 24ωρης απεργίας την 1η Οκτώβρη, που θα είναι αφετηρία παραπέρα απεργιακών κινητοποιήσεων. Επίσης εξουσιοδότηση απ' το Γενικό Συμβούλιο στην Εκτελεστική να προχωρήσει σε απεργιακές κινητοποιήσεις, αν μέσα στο καλοκαίρι παρθούν αντεργατικά μέτρα.

Επίσης η "Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα" κατέθεσε δυο ξεχωριστές προτάσεις: Να αποχωρήσει η ΑΔΕΔΥ από τον "κοινωνικό διάλογο". Να ζητηθεί η απόσυρση του νομοσχεδίου για την υγεία και να συμπαρασταθεί η ΑΔΕΔΥ στους αγώνες των νοσοκομειακών γιατρών.

Οι προτάσεις αυτές καταψηφίστηκαν από την ΠΑΣΚΕ, ενώ ΔΑΚΕ και "Αυτόνομη Παρέμβαση" ψήφισαν λευκό.

"Στη σημερινή συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ φάνηκε καθαρά ότι η πίεση των ίδιων των εργαζομένων και η δράση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, υποχρεώνουν τις ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ σε ελιγμούς, με στόχο και την απάτη του "κοινωνικού διαλόγου" να στηρίξουν και αγωνιστική στάχτη στα μάτια της εργατικής τάξης να ρίξουν. Καμία επανάπαυση και καμία αυταπάτη δεν μπορεί να προκαλούν αυτές οι πρακτικές. Καλούμε τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από παραταξιακές προτιμήσεις, ενωμένοι, συσπειρωμένοι στους χώρους δουλιάς και στους κλάδους, να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Να οργανώνουν καθημερινά την αντίσταση και τον αγώνα για την υπεράσπιση δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Να είναι σε αγωνιστική δράση ολόκληρο το καλοκαίρι. Στα πλαίσια της καθημερινής πάλης, να προετοιμάσουν και την επιτυχία της 24ωρης απεργίας με ταξικό περιεχόμενο, απαιτώντας κλιμάκωση του αγώνα και άμεση αποχώρηση από τον "κοινωνικό διάλογο"".