Φίλε, άσ'

την πολυθρόνα

κι άντε κλείσε

την οθόνη,

δίχως πάλη

και αγώνα

δεν ξελύνεται

η ζώνη!

Φίλε, άσ'

τον καναπέ σου,

το παχύ

το μαξιλάρι,

μοναχά τους

δε θα πέσουν

απ' την πλάτη μας

τα βάρη!

Φίλε, άσε

τη ραστώνη

και το "εμένα

τι με νοιάζει"

λίγο, λίγο

η "ευρωαγχόνη"

και σε σένα

πλησιάζει!

Ο οίστρος

Προχτές το Υπουργικό Συμβούλιο ασχολήθηκε με μεγάλα και σοβαρά, υποτίθεται, ζητήματα της παιδείας. Την άλλη μέρα, οι περισσότερες εφημερίδες αφιέρωσαν τα πρωτοσέλιδα θέματά τους - "δούλεψαν", βλέπετε, καλά ορισμένα νήματα "διαπλεκομένων" - σε εντυπωσιακούς τίτλους, περί αθρόας εισαγωγής των αποφοίτων των Λυκείων στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ και άλλα παρόμοια...

Και όμως, αύριο αρχίζει μια απεργία των καθηγητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και μάλιστα, με τη μορφή των επαναλαμβανόμενων 5ήμερων, αλλά η κυβέρνηση και ο υπουργός Παιδείας... απαξιούν να ασχοληθούν μαζί τους.

Ισως, γιατί τα αιτήματα των καθηγητών είναι περισσότερο και από δίκαια και δεν ξέρουν τι να αντιτάξουν. Ισως, γιατί η κακή κατάσταση στο χώρο της παιδείας είναι πασίγνωστη σε όλους τους Ελληνες, αφού όλοι έχουν εικόνα της δημόσιας εκπαίδευσης, των τεράστιων ελλείψεων και της συνεχιζόμενης για χρόνια τώρα υποβάθμισής της. Ισως, γιατί καταλαβαίνουν οι κυβερνητικοί αρμόδιοι, ότι δεν έχει πλέον "πέραση" ούτε καν η γνώριμή τους τακτική των ανέξοδων και ποτέ πραγματοποιούμενων υποσχέσεων...

Ετσι κι αλλιώς, πάντως, η κατάσταση δεν αλλάζει. Η απεργία θα είναι γεγονός αύριο. Οπως και οι πολύμορφες συνέπειές της. Συνέπειες, για τις οποίες δε θα ευθύνονται στο παραμικρό οι απεργούντες καθηγητές. Αυτές θα βαρύνουν αποκλειστικά και μόνο την κυβέρνηση. Ας το πάρουν υπόψη τους...

Είναι μια κομματική κινητοποίηση... Είναι μια απόφαση λίγων, που θέλουν να την επιβάλλουν στους πολλούς... Είναι μια αντιδημοκρατική λογική... Τα προηγούμενα, αποτελούν μερικές από τις συκοφαντικές κατηγορίες, που εκτόξευσε προχτές ο πρωθυπουργός, από το βήμα της Βουλής, ενάντια στους αγωνιζόμενους αγρότες. Και το 'κανε αυτό, γνωρίζοντας πολύ καλά, ότι οι προαναφερόμενες κατηγορίες δεν έχουν την παραμικρή βάση και δεν περιέχουν ούτε κόκκο αλήθειας. Γνωρίζοντας, ότι είναι ολωσδιόλου ψέματα.

Και δεν το γνωρίζει μόνο ο πρωθυπουργός και οι υπόλοιποι των κυβερνητικών επιτελείων. Το γνωρίζουν πολύ καλά και οι αγρότες της Θεσσαλίας. Επίσης, οι συνδικαλιστές όλων των πολιτικών αποχρώσεων και ρευμάτων, μέλη των συντονιστικών επιτροπών των χωριών και των μπλόκων, που ομόφωνα αποφάσισαν να παλέψουν για την επιβίωσή τους. Το καταλαβαίνουν - τουλάχιστον - οι εργαζόμενοι όλης της χώρας, αφού ξέρουν πολύ καλά, ότι δεν "κατεβαίνουν" αλλιώς χιλιάδες τρακτέρ στους δρόμους και δεν πραγματοποιούνται αγώνες, πολυήμεροι και σκληροί, σαν τον πρόσφατο του Δεκέμβρη, χωρίς την ενωμένη και μαζική θέληση της αγροτιάς.

Ας το καταλάβουν, τέλος πάντων, οι υπεύθυνοι της κυβερνητικής "επικοινωνιακής" τακτικής. Με τέτοια... επιχειρήματα, μόνο την κυβερνητική αναλγησία, αδιαλλαξία και τον αυταρχισμό αποδείχνουν.

Πολύμορφα καλιεργείται το "επιχείρημα", ότι η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας -η "απελευθέρωση" όπως λένε άλλοι- θα οδηγήσει στη μείωση της ανεργίας. Τελευταίο παράδειγμα, οι θριαμβολογίες που προήλθαν απο την ανακοίνωση και νέας μείωσης της επίσημης ανεργίας στη Μεγάλη Βρετανία. Μόνο που η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Η πραγματική ανεργία όχι μόνο δε μειώνεται στη μητρόπολη της πάλαι ποτέ κραταιάς αυτοκρατορίας, αλλά αυξάνεται. Μόνο, που αυτό γίνεται, μέσω της αύξησης του αριθμού των πολύμορφα μερικώς απασχολούμενων. Των εργαζομένων που δουλεύουν μερικές ώρες τη βδομάδα ή μερικούς μήνες το χρόνο, πότε στη μια δουλιά και πότε στην άλλη, και που δε θεωρούνται, βέβαια, άνεργοι από τις επίσημες έρευνες και στατιστικές. Οπως και με την αύξηση του αριθμού των ανέργων του "απόλυτου" περιθωρίου, που δεν τους ...φτάνουν οι επίσημες καταμετρήσεις. Οπως και των νέων, που ζητούν για πρώτη φορά μια θέση εργασίας, αλλά δεν τη βρίσκουν.

Αυτή είναι η δήθεν μείωση της ανεργίας στη Μεγάλη Βρετανία. Και συνοδεύεται επίσης από μείωση των αποδοχών, από εντατικότερη εκμετάλλευση και χειροτέρευση γενικότερα των συνθηκών εργασίας, όπως και από φοβερή ανασφάλεια, αφού οι εργοδότες έχουν πλέον λυμένα τα χέρια τους... Βλέπετε, η "απελευθέρωση" της εργασίας έχει κάνει μπόλικα βήματα σ' αυτή τη χώρα.

Αυτό θα πει... δαιμόνιο. Κι ενώ συνηθίζουμε - ίσως για λόγους εθνικού... εγωισμού - να μιλάμε για το ελληνικό, πρέπει να παραδεχτούμε, ότι οι Αμερικανοί μας ξεπέρασαν.

Αύριο, πρόκειται να γίνει η επίσημη εκδήλωση, για την ορκωμοσία του Προέδρου Μπ. Κλίντον. Εκδήλωση, βέβαια, στην οποία πολλοί θα παραστούν και πολλοί περισσότεροι θα το επιθυμούσαν. Ορκίζεται ο "πλανητάρχης", βλέπετε... Ε, λοιπόν, όποιος θα τα καταφέρει αύριο να παραστεί στην εκδήλωση της ορκωμοσίας, δε θα σημαίνει μόνο, ότι έχει τις ανάλογες διασυνδέσεις κλπ, αλλά και ότι πλήρωσε 3.000 δολάρια. Τόσο κοστολόγησαν οι αρμόδιοι της εκδήλωσης κάθε πρόσκληση, που θα απευθύνει ο πρόεδρος των ΗΠΑ. Λειτούργησαν φαίνεται κι εδώ οι "νόμοι της αγοράς". Κι αφού υπήρχε ζήτηση, ανέβηκε η τιμή...

Πάντως, ένα είναι το αναμφισβήτητο. Στον κόσμο του Λευκού Οίκου, τα πάντα μετριούνται με δολάρια και όλα έχουν την τιμή τους. Ακόμη και ο οικοδεσπότης...