Αγαπάτε το θέατρο, την αρχιτεκτονική, την πολεοδομία, το φυσικό και οικιστικό περιβάλλον; Αγαπάτε την Αθήνα και πονάτε για την εκτρωματική, πλέον, μορφή της; Ασχολείστε με τα προβλήματα (και πολιτιστικά) των δήμων της; Τότε έχετε να μάθετε αρκετά, αλλά και να προβληματιστείτε - αν "διαβάζετε" κάτω από τις γραμμές - με το βιβλίο "ΘΕΑΤΡΑ της παλιάς Αθήνας",για το έγκλημα διαρκείας που συντελέστηκε στον αιώνα μας σε βάρος της Αθήνας από μεγάλα συμφέροντα, κυβερνώντες και δημοτικούς άρχοντες. Συγγραφέας του η Αρτεμις Σκουμπουρδή (σπούδασε Ιστορία της Τέχνης) - συνεργάτρια του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Αθηναίων,το οποίο εξέδωσε το (εικονογραφημένο με φωτογραφικά ντοκουμέντα) βιβλίο της. Γεγονός που εξηγεί, μάλλον, ότι η συγγραφέας - ενώ έκανε μια αξιόλογη θεατρολογική έρευνα - αφήνει εντελώς στο απυρόβλητο τα αίτια και τους υπαίτιους για το πολλαπλό, μακροχρόνιο έγκλημα που στέρησε την Αθήνα και από σπουδαία (αρχιτεκτονικά) ιστορικά θέατρα και βίασε το μνημειακό ιστορικό κέντρο της αλλά και το ευρύτερο περιβάλλον της (φυσικό, πολεοδομικό, αρχιτεκτονικό). Ενδεικτικά, μια σχετική παρατήρησή μας: Παραλείπεται το γεγονός ότι ο τραπεζίτης και μεταξικός δήμαρχος Αθήνας Κοτζιάς κατεδάφισε το "καλλίτερον Θέατρον της Ευρώπης", το Δημοτικό Θέατρο (έργο του Τσίλερ), γιατί τον εμπόδιζε να βλέπει από το Δημαρχείο την τράπεζά του. (Αυτή... σώθηκε. Το θέατρο, όμως, χάθηκε. Ενώ η πλατεία όπου βρισκόταν, "Πλατεία του Λαού" την ονόμασαν οι πολεοδόμοι - σχεδιαστές της Αθήνας που έφερε ο Οθωνας - προς δόξαν του εγκλήματός του, πήρε το όνομά του).

Η συγγραφέας, στηρίχτηκε σε σημαντική βιβλιογραφία και βέβαια πολύτιμο βοήθημά της στάθηκε η σπουδαία μελέτη της αρχιτέκτονος και καθηγήτριας στο Τμήμα Θεατρικών σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ελένης Φεσσά - Εμμανουήλ "Η Αρχιτεκτονική του Νεοελληνικού Θεάτρου".Μελέτη που εντόπισε να λειτουργούν στο γύρισμα του 19ου αιώνα 45 στεγασμένα (χτιστά ή ξύλινα) και υπαίθρια θέατρα στην Αθήνα, κύρια στο ιστορικό κέντρο της. Με το βιβλίο της Α. Σκουμπουρδή, μπορείτε να "δείτε" από το 1834 και εντεύθεν - με πρώτο το λεγόμενο "Αθηναϊκό Θέατρο" - αίθουσες (Παριλίσιες, στην περιοχή της πλατείας Ομονοίας, στο Φάληρο), παραστάσεις (επαγγελματικές και ερασιτεχνικές), καλλιτέχνες, ερωτευμένους να απαγάγουν θεατρίνες, απαγορεύσεις και λογοκρισίες, δημοσιεύματα, Καραγκιόζη, ακόμα και... μαξιλαρώματα θεατρίνων από θεατές.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ